Синджарди

Haplar 500 mg + 5 mg: oval, çift gagalı, turuncu-sarı bir film kabuğu ile kaplanmıştır. Bir tarafta Beringer Ingelheim ve “S5” şirketinin sembolünün gravürü, diğer tarafta “500” gravürü var.

Haplar 850 mg + 5 mg: oval, çift gagalı, sarı-beyaz film kabuğu ile kaplanmıştır. Bir tarafta Beringer Ingelheim ve “S5” şirketinin sembolünün gravürü, diğer tarafta “850” gravürü var.

Haplar 1000 mg + 5 mg: oval, çift gagalı, kahverengimsi sarı film kabuğu ile kaplanmıştır. Tabletlerin bir tarafında Beringer Ingelheim ve “S5” şirketinin sembolünü gravür ederken, diğer tarafında “1000” gravürü.

Haplar 500 mg + 12.5 mg: oval, çift gagalı, açık kahverengimsi-mor renkte bir film kabuğu ile kaplanmıştır. Bir tarafta Beringer Ingelheim ve S12 şirketinin sembolünün gravürü, diğer tarafta “500” gravürü var.

Haplar 850 mg + 12.5 mg: oval, çift gagalı, pembe-beyaz bir film kabuğu ile kaplanmıştır. Bir tarafta Beringer Ingelheim ve “S12” şirketinin sembolünün gravürü, diğer tarafta “850” gravürü var.

Haplar 1000 mg + 12.5 mg: oval, çift bucked, koyu kahverengimsi-mor renkte bir film kabuğu ile kaplıdır. Bir tarafta Beringer Ingelheim ve S12 şirketinin sembolünün gravürü, diğer tarafta “1000” gravürü var.

Sinjardi ilacı, yetişkin hastalarda tip 2 diyabet tedavisi için glisemik kontrolü iyileştirmek amacıyla diyet terapisi ve fiziksel egzersizlerin bir tamamlayıcısı olarak gösterilmiştir:

- maksimum portatif dozda metformin ile monoterapinin arka planına karşı tatmin edici olmayan glisemik kontrol ile;

- metformin ile eklem kullanımlarının arka planına karşı tatmin edici olmayan glisemik kontrole sahip diğer hipoglisemik ilaçlarla kombinasyon halinde;

- daha önce bireysel ilaçlar şeklinde empagliflosin ve metformin ile kombinasyon tedavisi alan hastalarda.

İçeride, yemek sırasında, metforminin neden olduğu gastrointestinal sistemden istenmeyen fenomenleri azaltmak için.

Böbrek fonksiyonu normal olan yetişkin hastalar (SKF> 90 ml / dak).

Önerilen doz günde iki kez bir tablettir.

İlacın dozaj modu, mevcut hipoglisemik tedavinin doğası, etkinliği ve toleransı dikkate alınarak ayrı ayrı ayarlanmalıdır.

Önerilen maksimum günlük Sinjardi dozu 25 mg empagliflosin ve 2000 mg metformindir.

Metformin monoterapisinin arka planına karşı veya diğer hipoglisemik ilaçlarla kombinasyon halinde tatmin edici olmayan glisemi kontrolü olan hastalar için, Sinjardi genellikle empagliflozin dozunun günde 2 kez 5 mg olacağı şekilde reçete edilmelidir (günlük doz 10 mg) ve meth formin dozu eskisi gibi kalır. Günlük 10 mg empagliflosin dozu iyi tedarik eden ve gerekirse glisemi kontrolünü iyileştiren hastalarda 25 mg'a çıkarılabilir.

Daha önce emfagliflosin monoterapisi alan hastalar için Sinjardi, günlük empagliflosin dozunun eskisi gibi olacağı şekilde reçete edilmelidir.

Daha önce iki ayrı ilaç şeklinde empagliflosin ve metformin kombinasyonu alan hastalar için, empagliflosin ve metformin dozlarının eskisi gibi olması için Sinjardi ilacı reçete edilmelidir.

Sinjardi, sülfonil üre ve / veya insülin türevi ile kombinasyon halinde kullanıldığında, hipoglisemi gelişme riskini azaltmak için daha düşük bir doz sülfonil üre ve / veya insülin gerekebilir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar. Hafif derecede böbrek yetmezliği olan hastaların doz düzeltmesine ihtiyacı yoktur. Bununla birlikte, bu gibi hastalarda ilacı reçete etmeden önce ve tüm tedavi süresi boyunca yılda en az bir kez SCF'yi kontrol etmek gerekir. Böbrek yetmezliğinin daha fazla ilerlemesi riski olan hastalarda ve yaşlı hastalarda, örneğin her 3-6 ayda bir böbreklerin işlevini daha sık kontrol etmek gerekir.

Sinjardi dozajlarının hiçbiri uygun değilse, kombine bir ilacın kullanımı terk edilmeli ve iki ayrı empagliflosin ve metformin ilacı ile tedaviye devam edilmelidir.

Tablo

Böbrek yetmezliği olan hastalar için dozajlar

Yaşlı hastalar Metformin böbrekler tarafından atılır, böbreklerin fonksiyonunda olası bir azalma nedeniyle, böbreklerin fonksiyonunun düzenli olarak izlenmesi altında metformin dozunun ayarlanması gerekir (kan plazmasındaki kreatinin konsantrasyonunun belirlenmesi yılda en az 2-4 kezdir).

Çocuklar ve ergenler Verimlilik ve güvenlik hakkında yetersiz veri nedeniyle 18 yaşın altındaki çocukların ve ergenlerin kullanımı kontrendikedir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda Sinjardi kullanımı kontrendikedir.

İlacın bir veya daha fazla dozunu kaçırdığında eylemler. Dozu geçerken, hasta ilacı hatırlar hatırlamaz almalıdır. Bir günde çift doz almayın.

empagliflosin, metformin veya ilacın yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık;

tip 1 diabetes mellitus;

diyabetik ketoasidoz;

diyabetik prekom, koma;

SCF'de böbrek yetmezliği <45 ml / dak / 1.73 m²;

böbrek fonksiyon bozukluğu gelişme riski ile ortaya çıkan akut durumlar: dehidrasyon (ishal veya kusma ile);

şiddetli bulaşıcı hastalıklar, şok;

doku hipoksisinin gelişmesine yol açabilecek akut veya kronik hastalıkların klinik olarak eksprese edilmiş belirtileri (dahil. akut kalp yetmezliği, kararsız hemodinamik ile kronik kalp yetmezliği, solunum yetmezliği, akut miyokard enfarktüsü);

karaciğer yetmezliği;

laktat asidozu;

akut alkol zehirlenmesi, kronik alkolizm;

iyot içeren kontrast maddenin sokulmasıyla radyoizotop veya röntgen çalışmaları yapıldıktan sonra 48 saat önce ve 48 saat içinde kullanın;

hipokalorili diyete uyulması (1000 kcal / gün'den az);

insülin tedavisi gösterildiğinde kapsamlı cerrahi operasyonlar ve yaralanmalar;

gebelik;

emzirme dönemi;

85 yaş ve üstü;

18 yaşına kadar çocukluk (verimlilik ve güvenlik hakkında yetersiz veri nedeniyle).

Dikkatle: sıvı kaybına yol açan gastrointestinal sistem hastalıkları; anamnezde diyabetik ketoasidoz (DKA); orta derecede böbrek yetmezliği (SCF 45-59 ml / dak / 1.73 m² sülfonil üre türevleri veya insülin ile kombinasyon halinde kullanın; stabil hemodinamik göstergelerle kronik kalp yetmezliği; çok düşük karbonhidrat diyeti; alkol kötüye kullanımı; anamnezde pankreas hastalıkları (pankreatit veya pankreas cerrahisi) veya pankreasın beta hücrelerinin düşük salgı aktivitesi; insülin ile kombinasyon tedavisi ile — insülin dozunda bir azalma olması durumunda; hipotansif ilaçlarla ortak kullanım, diüretikler ve NPVP; idrar yolu enfeksiyonları; 75 yaş üstü.

Sinjardi veya bileşenlerinin hamile kadınlarda kullanımına ilişkin veriler sınırlıdır. Sinjardi'nin hamilelik sırasında veya hamilelik planlamacılarında kullanımı kontrendikedir.

Metformin anne sütüne az miktarda nüfuz eder. Emzirme sırasında kontrendikedir. Empagliflosinin anne sütüne nüfuz edip etmediği bilinmemektedir. Hayvanlarda yapılan klinik öncesi çalışmalarda elde edilen veriler, empagliflosinin anne sütüne nüfuz ettiğini göstermektedir. Emzirme sırasında bir çocuğa maruz kalma riski göz ardı edilmez. Emzirme sırasında empagliflosin kullanımı kontrendikedir.

Klinik çalışmalarda, en sık bildirilen istenmeyen fenomen, ilgili çalışmalarda kullanılan arka plan tedavisinin türüne, idrar ve genital sistem enfeksiyonlarına ve artan idrara çıkmaya bağlı hipoglisemi idi. Empagliflosin kullanan klinik çalışmalarda, metformin ile kombinasyon halinde, tek tek bileşenler kullanılırken gözlenen istenmeyen reaksiyonlara kıyasla ek istenmeyen reaksiyonlar yoktu. İstenmeyen reaksiyonlar aşağıda sunulmuştur (istenmeyen reaksiyonlar organ ve sisteme göre ve tercih edilen c'ye göre sınıflandırılır MedDRA terimlerle) mutlak sıklıklarını gösterir.

Frekans kategorileri şu şekilde tanımlanır: çok sık (≥1 / 10); genellikle (≥1 / 100'den <1/10'a); seyrek olarak (≥1 / 1000'den <1/100'e); nadiren (≥1 / 1000'den <1/1000'e) veya çok nadiren.

Monoterapi empagliflosin veya empagliflosin + metformin kombinasyonu (plasebo kontrollü ve pazarlama sonrası çalışmaların birleşik analizi) alan hastalarda istenmeyen reaksiyonlar gözlenmiştir

Bulaşıcı ve paraziter hastalıklar: sıklıkla - kandidiyaz vajinit vulvovajinit, balanit ve diğer genital enfeksiyonlar¹idrar yolu enfeksiyonları (dahil. piyelonefrit ve ürosepsis)¹.

Metabolizma ve beslenme açısından: çok sık - hipoglisemi (sülfonil üre veya insülin türevleri ile birlikte kullanıldığında); sık sık - susuzluk¹; nadiren - DKA; çok nadiren - laktat asidozu¹, B vitamini emişinde azalma₁₂^2.3.

Sinir sisteminin yanından: sık - tat hissi².

Gemilerin yanından: seyrek olarak - hipovolemi¹.

LCD'nin yanından: çok sık - iştahta azalma^2.4ishal^2.4mide bulantısı^2.4kusma^2.4karın ağrısı^2.4.

Karaciğer ve safra yolundan: çok nadiren - hepatit²karaciğerin fonksiyonel örneklerinin göstergeleri normundan sapma².

Deriden ve deri altı dokusundan: sık sık kaşınıyor^1.2, döküntü; seyrek - ürtiker; çok nadiren - eritem²; frekans bilinmiyor - anjiyonörotik şişlik¹.

Böbreklerden : sık sık - idrara çıkma artışı¹ ve idrar yolu; seyrek olarak - dizüri¹.

Laboratuvar ve alet verileri: genellikle - kan plazmasındaki lipit konsantrasyonunda bir artış¹; seyrek olarak - kan plazmasındaki kreatinin konsantrasyonunda bir artış / SCF'de bir azalma, hematokritte bir artış¹.

¹Empagliflosin ile monoterapide istenmeyen reaksiyonlar kaydedildi.

²Metformin ile monoterapide istenmeyen reaksiyonlar kaydedildi.

³Uzun süreli metformin tedavisine B vitamini alımında bir azalma eşlik etti₁₂çok nadir durumlarda klinik olarak anlamlı bir B vitamini eksikliğine yol açabilir₁₂örneğin megaloblast anemisine;

⁴İştah azalması, ishal, bulantı, kusma ve karın ağrısı gibi gastrik bağırsak semptomları, çoğu zaman tedavinin başlangıcında ortaya çıkar ve çoğu durumda kendiliğinden kaybolur.

Bireysel istenmeyen reaksiyonların tanımı

Hipoglisemi. Hipoglisemi sıklığı, kullanılan ilişkili hipoglisemik tedaviye bağlıydı ve metformin ile kombinasyon halinde kullanıldığında empagliflosin ve plasebo için karşılaştırılabilirdi, lynagliptyn ve metformin ile kombinasyon halinde, hastalarda empagliflosinin metformin ile kombinasyonu için, daha önce tedavi görmüyordu, hastalara kıyasla, empagliflosin ve metforminin ayrı ilaçlar olarak ve standart tedaviye ek olarak alınması. Empagliflosenin sülfonil üre + metformin türevleri (empagliflosin 10 mg -% 16.1, empagliflosin 25 mg -% 11.5, plasebo -% 8.4) veya insülin + metformin (ampagliflosin) ile kombinasyon halinde atanması durumunda.

Ağır hipoglisemi (tıbbi müdahale gerektirir). Şiddetli hipoglisemi olan hastaların oranı düşüktü (% 1'den az) ve metformin ile kombinasyon halinde kullanıldığında empagliflosin ve plasebo ve hastalarda empagliflosinin metformin ile kombinasyonu için karşılaştırılabilir, daha önce tedavi görmüyordu, hastalara kıyasla, empagliflosin ve metforminin ayrı ilaçlar olarak ve standart tedaviye ek olarak alınması. Şiddetli hipoglisemi insidansı 0.5 idi; İnsülin ile kombinasyon halinde metformin tedavisinin arka planına karşı sırasıyla 10 mg empagliflosen, 25 mg empagliflosen ve plasebo kullanıldığında% 0 ve 0.5. Metformin tedavisinin arka planında sülfonil üre preparatları ile kombinasyon halinde ve linagliptin ile kombinasyon halinde metformin tedavisinin arka planında empagliflosin kullanıldığında, tek bir şiddetli hipoglisemi vakası gözlenmemiştir.

İdrar yolu enfeksiyonları. Metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empagliflosin kullanılması durumunda idrar yolu enfeksiyonlarının gelişme sıklığı daha yüksekti (% 8.8) metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empagliflosen kullanılması durumunda (% 6.6) veya metformin ile kombinasyon halinde plasebo (% 7.8). Plaseboda olduğu gibi, anamnezde kronik ve tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları olan hastalarda idrar yolu enfeksiyonları daha sık gözlenmiştir. Empagliflosin ve plasebo alan hastalarda idrar yolu enfeksiyonlarının şiddeti benzerdi. İdrar yolu enfeksiyonları, metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empagliflosin alan kadınlarda plasebo alan kadınlardan daha sık bildirilmiştir; metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empagliflosin kullanılması durumunda bu gözlenmemiştir. Erkeklerde idrar yolu enfeksiyonlarının sıklığı küçüktü ve tedavi gruplarında benzerdi.

Genital enfeksiyonlar. Kandidiyaz vajinit gibi istenmeyen fenomenlerin gelişme sıklığı, vulvovajinit, balanit ve diğer genital enfeksiyonlar, metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empagliflosin durumunda daha yüksekti (% 4) ve metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empaglyflosin (% 3.9) metformin ile kombinasyon halinde plasebo veya plasebo kullanıldığında (% 1.3). Bu frekans farklılıkları erkeklerde daha az fark edilirdi. Cinsel organlardan istenmeyen reaksiyonlar hafif ila orta derecedeydi.

Artan idrara çıkma. Artan idrara çıkma insidansı (polakiüri gibi semptomlar, poliüri, nektüri değerlendirildi) metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empagliflosen durumunda daha yüksekti (% 3) ve metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empaglyflosin (% 2.9) plasebo ile kullanılması durumunda. Niktüri insidansı, metformin ile kombinasyon halinde empagliflosin alan hasta grubunda ve metformin ile kombinasyon halinde plasebo alan hasta grubunda (% 1'den az) karşılaştırılabilirdi. Artan idrara çıkma yoğunluğu hafif veya orta düzeydeydi.

Hipovolemi. Hipovoleminin gelişme sıklığı (kan basıncında bir azalma ile ifade edildi, ortostatik arteriyel hipotansiyon, dehidrasyon, sallanan) empagliflosen kullanıldığında metformin ile kombinasyon halinde düşük veya plasebo ile karşılaştırılabilir (metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empaglyflosin (% 0.6) metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empaglyflosin (% 0.3) metformin ile kombinasyon halinde plasebo (% 0.1). Empagliflosinin glukozurik etkisine, 75 yaş ve üstü hastaların hidrasyon durumunu etkileyebilecek ozmotik diurez eşlik eder. 75 yaşın üzerindeki hastalarda, bir vakada istenmeyen bir fenomen olarak KİK'de bir azalma bildirilmiştir (bu hasta metformin ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empagliflosin aldı).

SCF'de azalma ve kan kreatinin konsantrasyonunda artış. Metformin ile empagliflazin ve plasebo kullanılırken SCF'deki toplam azalma sıklığı ve kan kreatinin konsantrasyonundaki artış benzerdi (kan kreatinin konsantrasyonunda artış: empagliflazin 10 mg — % 0.5, empaglyflazin 25 mg — % 0.1, plasebo — % 0.4; SCF azalması: empagliflazin 10 mg — % 0.1, empaglyflazin 25 mg — % 0, plasebo — % 0.2).

Kan kreatinin konsantrasyonunda başlangıçta geçici bir artış gözlendi (12 hafta sonra başlangıç değerine kıyasla ortalama değişim: 10 mg'lık bir dozda empagliflosin — 0.02 mg / dl, 25 mg'lık bir dozda empagliflosin — 0.02 mg / dl) ve tahmini SCF'nin ilk transit azalması (12 hafta sonra başlangıç değerine kıyasla ortalama değişim: 10 mg'lık bir dozda empagliflosin — 1.46 ml / dakika / 1.73 m², 25 mg - 2.05 ml / dakika / 1.73 m'lik bir dozda empagliflosin²). Uzun süreli çalışmalarda, bu değişiklikler genellikle tedavi devam ettiğinde veya ilaç kesildikten sonra geri dönüşümlüdür.

Belirtiler : sağlıklı gönüllüler tarafından 800 mg'lık bir dozda (maksimum günlük dozun 32 katı) tek empagliflosin alımı ile yapılan kontrollü klinik çalışmalar sırasında, ilaç iyi transfer edildi. 800 mg'ı aşan bir doz konusunda deneyim yoktur. 85 g'lık dozlarda metformin kullanıldığında hipoglisemi gözlenmedi, ancak bazı durumlarda bu laktat asidozunun gelişmesine yol açtı. Önemli bir aşırı dozda metformin veya eşlik eden risk faktörlerinin varlığı laktat asidozuna yol açabilir. Laktoasidoz acil tıbbi durumlar kategorisine aittir, bu gibi durumlarda tedavi bir hastanede yapılmalıdır.

Tedavi: aşırı doz durumunda, emilmemiş ilacın LCD'den çıkarılması, klinik kontrol uygulanması ve semptomatik tedavi yapılması önerilir. Laktat ve met formini çıkarmanın en etkili yöntemi hemodiyalizdir; hemodiyaliz kullanarak empagliflosini çıkarma yeteneği araştırılmamıştır.

Empagliflosin sodyum bağımlı tip 2 glikoz taşıyıcının geri dönüşümlü, oldukça aktif, seçici ve rekabetçi bir inhibitörüdür ve enzim aktivitesinin% 50'sini 1.3 nmole eşit olarak inhibe etmek için gereken konsantrasyona sahiptir. Empagliflosenin seçiciliği, bağırsaklarda glikozun emilmesinden sorumlu tip 1 sodyum bağımlı glikoz taşıyıcının seçiciliğinden 5.000 kat daha yüksektir.

Ek olarak, empagliflosinin çeşitli dokularda gomeostazdan sorumlu diğer glikoz vektörleri için yüksek seçime sahip olduğu bulunmuştur.

Tip 2 sodyum bağımlı glikoz taşıyıcı, glikozun böbrek kulüplerinden tekrar kan dolaşımına yeniden emilmesinden sorumlu ana taşıyıcı proteindir.

Empagliflosin, tip 2 diabetes mellituslu (CD 2) hastalarda böbreklerdeki glikozun yeniden emilimini azaltarak glisemik kontrolü geliştirir.

Bu mekanizmayı kullanan böbrekler tarafından yayılan glikoz miktarı, kandaki ve SCF'deki glikoz konsantrasyonuna bağlıdır

SD 2 ve hiperglisemi hastalarında tip 2 sodyum bağımlı glikoz taşıyıcının inhibisyonu, aşırı glikozun böbrekler tarafından çıkarılmasına yol açar.

Klinik çalışmalarda, SD 2 hastalarında, ilk empagliflosin dozunu uyguladıktan hemen sonra böbrek glikoz atılımının arttığı; bu etki 24 saat devam etti. Böbrek glikozunun çıkarılmasındaki artış, 4 haftalık tedavi süresinin sonuna kadar devam etti ve günde ortalama 78 g / gün ortalama 25 mg'lık bir dozda empagliflosen oluşturdu. SD 2'li hastalarda, böbrek glikoz verimindeki artış, kan plazmasındaki glikoz konsantrasyonunda derhal bir azalmaya yol açtı.

Empagliflosin, hem aç karnına alma durumunda hem de yedikten sonra kan plazmasındaki glikoz konsantrasyonunu azaltır.

Empaglisin insülinden bağımsız etki mekanizması, hipogliseminin olası gelişimi riskinin düşük olmasına katkıda bulunur. Empagliflosinin etkisi, pankreasın P hücresinin fonksiyonel durumuna ve insülinin metabolizmasına bağlı değildir. Empagliflosinin, indeks dahil R-hücre fonksiyonunun vekil belirteçleri üzerindeki olumlu etkisi kaydedildi HOMA-R (homeostaz-P'yi değerlendirme modeli) ve insülinin insüline karşı tutumu. Ek olarak, ek böbrek glikozunun çıkarılması, yağ dokusunun hacminde bir azalma ve vücut ağırlığında bir azalma ile birlikte kalori kaybına neden olur.

Empagliflosen kullanımı sırasında gözlenen glukozüri, diürekste hafif bir artışa eşlik eder ve bu da kan basıncında orta derecede bir azalmaya katkıda bulunabilir.

Metformin - Hipoglisemik etkisi kandaki bazal ve post-prandiyal glikoz konsantrasyonunun azaltılmasıyla sağlanan biguanid sınıfın LS'si. Metformin, insülin salgılanmasını uyarmaz ve bu nedenle kabulü hipogliseminin gelişmesine yol açmaz.

Metforminin üç etki mekanizması vardır:

- glukoneogenez ve glikojenolizi inhibe ederek karaciğerde glikoz sentezinin azaltılması;

- periferik reseptörlerin insülin ve hücre akısı kullanımına duyarlılığının arttırılması;

- bağırsaklarda glikoz emiliminin yavaşlaması.

Metformin, glikogenintetazı etkileyen glikojenin hücre içi sentezini uyarır.

Metformin, halihazırda bilinen her türlü membran glikoz vektörünün taşıma kapasitesini arttırır.

Terapötik dozlardaki metforminin lipit metabolizması üzerinde faydalı bir etkisi vardır: toplam X'lerin seviyesini, LDL'deki X'leri ve trigliseritleri azaltır.

Kardiyovasküler risk

Klinik bir çalışmada, SD 2 ve yüksek kardiyovasküler riski olan hastalarda empagliflosinin kardiyovasküler olayların sıklığı üzerindeki etkisi araştırılmıştır (bir veya daha fazla kardiyovasküler risk faktörü dikkate alınmıştır. H. IBS, periferik arter hastalıkları, anamnezde miyokard enfarktüsü veya anamnezde inme), hipoglisemik ilaçlar ve kardiyovasküler hastalıkların tedavisi için ilaçlar içeren standart tedavi alır. Kardiyovasküler ölüm, ölümcül sonuçsuz miyokard enfarktüsü ve ölümcül sonuçsuz inme vakaları birincil son olarak değerlendirildi. Önceden tanımlanmış ek son noktalar kardiyovasküler mortalite, toplam mortalite, nefropatinin gelişimi veya nefropatinin giderek kötüleşmesi, kalp yetmezliği için hastaneye yatmayı seçti.

Empagliflosin, birincil son noktada riskte önemli bir azalma gösterdi (kardiyovasküler ölüm vakaları, ölümcül sonuç olmadan miyokard enfarktüsü ve ölümcül sonuç olmadan inme tahmin edildi). Empagliflosin, kardiyovasküler ölüm risklerini azaltarak genel sağkalımı iyileştirdi. Empagliflosin, kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatış riskini azalttı. Klinik bir çalışma ayrıca empagliflosinin nefropati veya nefropatinin ilerleyici bozulması riskini azalttığını göstermiştir.

Başlangıçtaki makroalbüminüri hastalarında, empagliflosinin plasebodan önemli ölçüde daha sık olduğu, stabil bir normo veya mikroalbüminüriye yol açtığı bulunmuştur (risk oranı 1.82;% 95 DI: 1.4-2.37).

Aşağıdakiler, Sinjardi ilacının tek tek aktif maddelerinin farmakokinetik özelliklerini yansıtan hükümlerdir.

Empagliflosin

Emme. Empagliflosin içeri alındıktan sonra hızla içeri emilir, C_mak kan plazmasındaki empagliflosin 1.5 saat sonra elde edildi. Daha sonra plazmada empagliflosin konsantrasyonu 2 aşamada azaldı. 10 mg'lık bir dozda empagliflosen aldıktan sonra, kan plazmasındaki sabit bir konsantrasyon sırasında ortalama AUC değeri 1870 nmol · h / l ve C değeri idi_mak - 259 nmol / l ve sırasıyla 25 mg - 4740 nmol · h / l ve 687 nmol / l dozunda empagliflosin kullanıldıktan sonra.

Sağlıklı gönüllülerde ve SD 2 hastalarında empagliflosinin farmakokinetiği genellikle benzerdi.

Günde 2 kez 5 mg'lık bir dozda kullanılan sağlıklı farmakokinetik gönüllüler ve günde 1 kez 10 mg'lık bir dozda kullanılan empagliflosin karşılaştırılabilirdi. Empagliflosine toplam maruz kalma (AUC_ss) ilacın günde 2 kez 5 mg'lık bir dozda ve günde 1 kez 10 mg'lık bir dozda alınması durumunda 24 saatlik bir süre için benzerdi. C değeri_mak günde 2 kez 5 mg'lık bir dozda kullanılan empagliflosin C'den düşüktü_mak günde 1 kez 10 mg'lık bir dozda kullanılan empagliflosin, ancak ilk durumda, plazmada daha yüksek bir bazal empagliflosin konsantrasyonu kaydedildi (C_min).

Yeme, empagliflosinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkiye sahip değildir.

Dağıtım. V_d kan plazmasındaki sabit konsantrasyon döneminde yaklaşık 73.8 litre idi. Empagliflosin etiketli sağlıklı gönüllüler tarafından oral kullanımdan sonra [¹⁴C] kırmızı kan hücreleri ile bağlanma yaklaşık% 36.8 ve plazma proteinleri ile bağlanma -% 86.2 idi.

Metabolizma. Empagliflosinin insanlarda metabolizmasının ana yolu, UDF-GT'nin (UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 ve UGT2B7) katılımıyla glukuronidasyondur. Empagliflosinin en sık tanımlanan metabolitleri üç glukuron konjugatıdır (2-O, 3-O ve 6-O glukuronid). Her metabolitin sistemik etkisi küçüktür (empagliflosinin toplam etkisinin% 10'undan az).

Sonuç. T_1/2 yaklaşık 12.4 saatti. Günde 1 kez empagliflosen durumunda, beşinci dozdan sonra kan plazmasında stabil bir konsantrasyon elde edildi. Etiketli empagliflosinin oral kullanımından sonra [¹⁴C] sağlıklı gönüllüler dozun yaklaşık% 95.6'sına sahipti (bağırsaklarda% 41.2 ve böbrekler tarafından% 54.4). Bağırsaklar boyunca, etiketli ilacın çoğu değişmeden geri çekildi. Değişmeyen formdaki böbreklere etiketli ilacın sadece yarısı verildi.

Özel hasta popülasyonlarında farmakokinetik

Böbrek fonksiyonlarının ihlali. Böbrek yetmezliği olan hastalarda (60 <SKF <90 ml / dak / 1.73 m²), ortalama (30 <SKF <60 ml / dak / 1.73 m²), ağır (SKF <30 ml / dak / 1.73 m²) derece ve böbrek yetmezliğinin terminal aşaması olan hastalar, AUC empagliflosen değerleri normal böbrek fonksiyonu olan hastalara göre sırasıyla yaklaşık% 18, 20, 66 ve 48 artmıştır. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda ve böbrek yetmezliği C terminal aşaması olan hastalarda_mak plazmada empagliflosin, normal böbrek fonksiyonu olan hastalarda karşılık gelen değerlere benzerdi. Hafif ila şiddetli C derecesi böbrek yetmezliği olan hastalarda_mak plazmada empagliflosin, normal böbrek fonksiyonu olan hastalara göre yaklaşık% 20 daha yüksekti. Popüler farmakokinetik analiz verileri, SCF azaldıkça empagliflosinin toplam klerensinin azaldığını gösterdi ve bu da ilacın etkisinde bir artışa yol açtı.

Karaciğer fonksiyon bozuklukları. Hafif, orta ve şiddetli derecelerde karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child Pugh sınıflandırmasına göre), AUC empagliflosen değerleri sırasıyla yaklaşık% 23, 47 ve 75 ve C değerleri artmıştır_mak sırasıyla yaklaşık% 4, 23 ve 48 oranında (normal karaciğer fonksiyonuna sahip hastalara kıyasla).

BMI, cinsiyet, ırk ve yaş empagliflosinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır.

Çocuklar. Çocuklarda empagliflosinin farmakokinetiği çalışmaları yapılmamıştır.

Metformin

Emme. İçeri girdikten sonra metformin LCD'den tamamen emilir. Sakatta bulunan komplike olmayan meth forminin oranı% 20-30'dur. Metforminin emilim süreci doygunluk ile karakterizedir. Emiliminin farmakokinetiğinin doğrusal olmadığı varsayılmaktadır. C_mak Plazmada (yaklaşık 2 μg / ml veya 15 μmol) 2.5 saat sonra ulaşılır. Önerilen dozlarda kullanıldığında C_ss kan plazmasındaki metformin 24-48 saat içinde elde edilir ve kural olarak 1 μg / ml'yi geçmez. Sağlıklı gönüllülerde mutlak biyoyararlanım% 50-60'tır. Aynı zamanda, meth formin emilimi azalır ve devam eder.

Dağıtım. Metformin kumaşta hızla dağılır, pratik olarak plazma proteinlerine bağlanmaz. C_mak C'nin altındaki kanda_mak kan plazmasında ve yaklaşık aynı zamanda elde edilir. Metformin kırmızı kan hücrelerine nüfuz eder. Eritrositler muhtemelen metformin dağılımının ikincil bir sıkıştırmasıdır. Orta V_d 63-276 l'dir.

Metabolizma ve üreme. Metabolizma çok zayıf bir dereceye maruz kalır, vücutta metabolit bulunmaz. Esas olarak böbrekler tarafından değişmemiş bir formda türetilir. Sağlıklı gönüllülerde metforminin klerensi, aktif kanal sekresyonunun varlığını gösteren 400 ml / dakikadan (Cl kreatininden 4 kat daha fazla) fazladır. T_1/2 yaklaşık 6.5 saattir.

Böbrek fonksiyonlarının ihlali. Böbreklerin fonksiyonu bozulursa, metformin klerensi sırasıyla Cl kreatinin ile orantılı olarak azalır, T_1/2 artar, plazmada metformin konsantrasyonu ve birikme riski artar.

Çocuklar. Çocuklarda 500 mg'lık bir dozda bir kez kullanıldığında, metforminin farmakokinetik parametreleri sağlıklı yetişkinlere benzerdi. Çocuklarda 7 gün boyunca günde 2 kez 500 mg'lık bir dozda tekrarlanan kullanım için C_mak ve AUC_{0 - t} metforminler, 14 gün boyunca günde 2 kez 500 mg'lık bir dozda metformin alan yetişkin diyabetli hastalara kıyasla sırasıyla yaklaşık% 33 ve 40 azalmıştır. Metformin dozu glisemik kontrol göstergelerine göre ayrı ayrı seçildiğinden, elde edilen veriler sınırlı klinik öneme sahiptir.

• Kombine oral hipoglisemik ilaçlar [Hipoglisemik sentetik ve kombinasyonlardaki diğer ürünler]

Sinjardi'nin ilaç etkileşimleri üzerine herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bununla birlikte, Sinjardi bileşenlerinin ilaç etkileşimleri üzerine farmakokinetik çalışmalar yapılmıştır: empagliflosin ve metformin.

Empagliflosin

Diüretikler. Empagliflosin, tiazid ve döngü diüretiklerinin diüretik etkisini artırabilir, bu da dehidrasyon ve arteriyel hipotansiyon gelişme riskini artırabilir.

İnsülin ve insülin sekresyon uyarıcıları. Sülfonil üre türevleri gibi insülin ve insülin sekresyon uyarıcıları ile empaglisin ile birlikte kullanıldığında, hipoglisemi riski artabilir. Bu bağlamda, hipoglisemi riskini azaltmak için empaglisin ile kombinasyon halinde kullanıldığında insülin ve insülin sekresyon uyarıcılarının dozunu azaltmak gerekir.

İlaç etkileşimlerinin in vitro değerlendirilmesi

Empagliflosin, CYP450'nin izofenisini inhibe etmez, inaktive etmez veya indüklemez. Empagliflosinin insanlarda metabolizmasının ana yolu, UDF-GT'nin (UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 ve UGT2B7) katılımıyla glukuronidasyondur. Empagliflosin, UGT1A1, UGT1A3, UGT1A8, UGT1A9 ve UGT2B7'yi inhibe etmez. CYP450 veya UGT1A1 temel izofürlerini yeniden doğrulamak veya inaktive etmek için terapötik dozlarda kullanılan empagliflosinin yeteneği küçüktür. CYP450 ve UGT1A1'in substratları olan empagliflosin ve ilaçların ilaç etkileşimleri olası değildir. Empagliflosin, P-gp ve BCRP için bir substrattır, ancak bu proteinleri terapötik dozlarda inhibe etmez. Çalışmalardan elde edilen verilere dayanarak in vitroEmpagliflosinin P-gp için substrat olan ilaçlarla etkileşime girme yeteneğinin olası olmadığına inanılmaktadır. Empagliflosen, organik anyon vektörleri için bir substrattır: OAT3, OATP1B1 ve OATP1B3, ancak organik anyon vektörleri 1 (OAT1) ve organik katyonik vektörler 2 (OCT2) için bir substrat değildir. Bununla birlikte, empagliflosinin yukarıda tarif edilen alıcı-verici proteinleri için substrat olan ilaçlarla ilaç etkileşimleri olası değildir.

UGT ailesinin empagliflosin ve enzim indükleyicilerinin etkileşimi araştırılmamıştır. Empagliflosinin, UGT ailesinin enzim indükleyicileri ile birlikte kullanılması, empagliflosenin etkinliğini azaltma riski nedeniyle önerilmez.

İlaç etkileşimlerinin in vivo değerlendirilmesi

Metformin, glimepirid, pyoglythazone, sitagliptin, linagliptin, warfarin, verapamil, ramipril, simvastan, torasemid ve hidroklorotiyazid ile birlikte kullanılırsa, empaglyflosinin farmakokinetiği sağlıklı gönüllülerde değişmez. Gemfibrosil, rifampisin ve probenesid ile empagliflosen ile birlikte kullanıldığında, AUC empagliflosinin değerinde sırasıyla% 59, 35 ve 53 oranında bir artış kaydedildi, ancak bu değişiklikler klinik olarak anlamlı kabul edilmedi.

Empagliflosinin metformina, glimepirid, piyoglitiyazon, sitagliptina, linagliptina, varfarin, digoksin, ramipril, simvastatin, hidroklorotiyazid, torasemid ve oral kontraseptiflerin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi yoktur.

Metformin

Ortak kullanım kontrendikedir

Yodcontaining X-ışını Kontrast Anlamı. Diyabetli hastalarda fonksiyonel karaciğer yetmezliğinin arka planına karşı, iyot içeren x-ışını kontrast ajanları kullanan radyolojik araştırmalar laktat asidoz gelişimine neden olabilir. Böbrek fonksiyonuna bağlı olarak, iyot içeren röntgen kontrast ilaçları kullanılarak X-ışını muayenesinden 48 saat önce veya sırasında Sinjardi ile tedavi kaldırılmalı ve böbrek fonksiyonunun tanınması şartıyla 48 saatten daha önce yenilenmemelidir. muayene sırasında normal olarak.

Ortak kullanım önerilmez.

Alkol. Akut alkol zehirlenmesi ile, özellikle yetersiz beslenme, düşük kalorili diyet veya karaciğer yetmezliği durumunda laktat asidoz gelişme riski artar. İlaç alınırken, alkol ve etanol içeren ilaçların kullanımından kaçınılmalıdır.

Organik katyon 1 ve 2 konveyörünün konuları (OCT1 ve OCT2). Metformin, OCT1 ve OCT2 organik katyonlarının bir substratıdır. Metformin ile birlikte kullanıldığında:

- OCT1 inhibitörleri (verapamil gibi) metforminin hipoglisemik etkisini azaltabilir;

- OCT1 indükleyicileri (rifampisin gibi), LCD'de meth forminin emilimini artırabilir ve hipoglisemik etkisini artırabilir;

- OCT2 inhibitörleri (simetidin, dolutegravir, erken lasin, trimetoprim, vandetanib, izavukonazol gibi) meth forminin böbrekler tarafından çıkarılmasını azaltabilir ve kan plazmasındaki konsantrasyonunda bir artışa yol açabilir;

- inhibitörler OCT1 ve OCT2 (kriesotinib, oalaparib gibi) meth forminin hipoglisemik etkisini azaltabilir.

Dikkat gerektiren kombinasyonlar

Danazol. İkincisinin hiperglisemik etkisinden kaçınmak için eşzamanlı daazol alımı önerilmez. Tedavi öngörülen şekilde ve sonuncunun kesilmesinden sonra gerekirse, kandaki glikoz konsantrasyonunu kontrol etmek için bir doz metformin gereklidir.

Kloropromazin. Büyük dozlarda (günde 100 mg) alındığında, kandaki glikoz konsantrasyonunu arttırır ve insülin salınımını azaltır. Antipsikotiklerle tedavi edilirken ve ikincisinin alımını durdurduktan sonra, kan şekeri konsantrasyonunun kontrolü altında bir doz meth formin gereklidir.

SCS sistemik ve yerel eylemi. Glikoz toleransını azaltın, kandaki glikoz konsantrasyonunu artırın, bazen ketoza neden olun. SCS'yi tedavi ederken ve ikincisinin alımını durdurduktan sonra, kan şekeri konsantrasyonunun kontrolü altında bir doz metformin gereklidir.

Diüretikler. Eşzamanlı döngü diüretiklerinin alınması, olası fonksiyonel böbrek yetmezliği nedeniyle laktat asidozunun gelişmesine yol açabilir.

Β enjeksiyonu olarak atandı₂-adrenomimetiki. Stimülasyon nedeniyle kan şekeri konsantrasyonunu artırın β₂-adrenoreceptors. Bu durumda, kan şekeri konsantrasyon kontrolü gereklidir. Gerekirse, insülin önerilir.

Yukarıda belirtilen ilaçları kullanırken, özellikle tedavinin başlangıcında kan şekeri içeriğinin daha sık kontrol edilmesi gerekebilir. Gerekirse, metformin dozu tedavi sırasında ve sonlandırıldıktan sonra ayarlanabilir.

APF inhibitörleri hariç hipotensitik ilaçlar. Kan şekeri konsantrasyonlarını azaltabilirler. Gerekirse, metformin dozu ayarlanmalıdır.

Nifedipin. Emilimi ve C'yi arttırır_mak metformin.

İnsülin ve insülin sekresyon uyarıcıları. Sülfonil üre türevleri gibi insülin ve insülin sekresyon uyarıcıları hipoglisemi riskini artırabilir. Bu bağlamda, hipoglisemi riskini azaltmak için metformin ile kombinasyon halinde kullanıldığında insülin ve insülin sekresyon uyarıcılarının dozunu azaltmak gerekir.

Metforminin hipoglisemik etkisi fenotiyazidleri, glukagon, östrojen, oral kontraseptifleri, fenitoin, pitomimetikleri, nikotin asidi, izoniazid, BKK, sodyum levotiroksin azaltabilir.

Eşzamanlı uygulama cimedine laktat asidoz gelişimine yol açabilecek metforemin giderilme oranını azaltır.

Metformin ve sağlıklı gönüllüler propranololametphormin kullanırken ve ibuprofen farmakokinetik göstergelerinde herhangi bir değişiklik olmamıştır.

Metformin dolaylı antikoagülanların etkisini azaltabilir.

Çocukların ulaşabileceği yerlerden uzak tutun.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra uygulamayın.

500 mg + 5 mg, 850 mg + 5 mg, 1000 mg + 5 mg, 500 mg + 12.5 mg, 850 mg + 12.5 mg, 1000 mg + 12.5 mg film kabuğu ile kaplanmış haplar. Her biri 10 tablet. PVC / PVDH film ve alüminyum folyodan oluşan bir blisterde. 3, 6 veya 9 bl. bir karton pakete yerleştirilir.

Hastaneler için paketleme: her biri 10 tablet. PVC / PVDH film ve alüminyum folyodan oluşan bir blisterde. 9 bl. bir karton pakete yerleştirilir. 2 paket için karton, etiketli PE filmine yerleştirilir.

Tarifine göre.

SD 1'li hastalar için Sinjardi ilacı önerilmez.

DKA . Empagliflosin kullanıldığında, ciddi ve hayatı tehdit eden bir durum olan DKA vakaları bildirilmiştir. ölümcül, acil hastaneye yatış gerektirir. Bu vakaların bazılarında, DKA'nın belirtileri atipikti ve sadece kan şekeri konsantrasyonunda 14 mmol / l'den (250 mg / dl) fazla olmayan orta bir artışta ifade edildi.

Bulantı, kusma, anoreksiya, karın ağrısı, şiddetli susuzluk, nefes almada zorluk, yönelim bozukluğu, motive edilmemiş yorgunluk veya uyuşukluk gibi spesifik olmayan semptomlar durumunda DKA gelişme riski dikkate alınmalıdır. Bu tür semptomlar gelişirse, kan şekeri konsantrasyonuna bakılmaksızın hastalar ketoasidozu dışlamak için derhal incelenmelidir.

DKA'dan şüpheleniyorsanız, Sinjardi'nin ilacı iptal edilmeli, hasta muayene edilmeli ve tedavi derhal reçete edilmelidir.

Sinjardi alırken DKA geliştirme riski daha yüksek, çok düşük karbonhidrat içeriğine sahip bir diyetteki hastalarda (yani. bu kombinasyon keton cisimlerinin oluşumunu daha da artırabilir) akut hastalığı olan hastalar, pankreas hastalığı olan hastalar, insülin eksikliğini düşündürmektedir (Örneğin, SD 1, anamnez veya pankreas cerrahisinde pan-kreatit) insülin dozu azaldığında (verimsiz insülin pompası çalışması dahil) hastalar, alkol bağımlıları, şiddetli dehidrasyonu olan hastalar ve anamnezde ketoasidozlu hastalar. Bu gibi hastalarda Sinjardi dikkatle kullanılmalıdır.

Sinjardi alan hastalarda, ketoasidozun izlenmesine ve ketoasidoz gelişimine yatkın klinik durumlarda Sinjardi almayı geçici olarak durdurmaya dikkat edilmelidir (örneğin, akut hastalık veya cerrahi müdahale nedeniyle uzun süreli açlık).

SGLT2 inhibitörlerinin, bu komplikasyonun gelişiminde başka bir nedensel faktör açıkça belirlenmediği ve hariç tutulmadığı sürece, kabullerinin arka planına karşı DKA geliştiren hastalarda tedaviye devam etmesi önerilmez.

Laktat asidozu. Laktat-asidoz, genellikle böbrek fonksiyon bozukluğu, kardiyovasküler hastalıklar veya sepsis ile ifade edilen çok nadir, ancak ciddi bir metabolik komplikasyondur. Akut bozulmuş böbrek fonksiyonuna, laktoasidoz riskini artıran metformin birikimi eşlik eder. Dehidrasyon durumunda (ağır ishal veya kusma, ateş veya sıvı alımının azalması), metformin almayı geçici olarak bırakmalı ve doktorunuza başvurmalısınız.

Metformin alan hastalarda böbrek fonksiyonlarını önemli ölçüde bozabilecek ilaçlar (hipotansif ilaçlar, diüretikler ve NIPP'ler gibi) dikkatle reçete edilmelidir. Laktoasidoz gelişimi için ilişkili diğer risk faktörleri aşırı alkol kullanımı, karaciğer yetmezliği, gliseminin zayıf kontrolü, ketoz, uzun süreli açlık ve hipoksi eşliğinde herhangi bir durum ve laktat asidozuna neden olabilecek ilaçların ortak kullanımıdır.

Hastalar laktat asidoz gelişme riski hakkında bilgilendirilmelidir. Laktat asidoz, asidik nefes darlığı, karın ağrısı, kas krampları, asteni ve hipotermi ile daha sonra koma gelişimi ile karakterizedir. Şüpheli semptomlar durumunda, hasta ilacı almayı bırakmalı ve hemen bir doktora danışmalıdır.

Tanı değeri laboratuvar göstergelerindeki değişikliklerdir - kanın pH'ında bir azalma (<7.35), plazmada laktat konsantrasyonunda bir artış (> 5 mmol / l), anyon eksikliğinde bir artış ve laktat / piruvat oranı. Laktat asidozdan şüpheleniyorsanız, ilaç kesilmeli ve hasta derhal hastaneye yatırılmalıdır.

İyot içeren X-ışını kontrast araçlarının kullanımı. Radyolojik çalışmalar sırasında iyot içeren x-ışını kontrast araçlarının damar içi kullanımı böbrek yetmezliğine ve buna bağlı olarak metformin birikmesine ve laktoasidoz riskine yol açabilir. Metformin kullanımı, iyot içeren X-ışını kontrast araçları kullanılarak bir X-ışını muayenesinden 48 saat önce veya sırasında iptal edilmeli ve çalışmanın bitiminden en geç 48 saat sonra ve sadece normal fonksiyonundan sonra yenilenmelidir. böbrekler yeniden değerlendirilir ve tanınır.

Böbrek fonksiyonu üzerindeki etkisi. Etki mekanizmasına göre, empagliflosinin etkinliği böbreklerin fonksiyonuna bağlıdır. Tedaviye başlamadan önce ve gelecekte SCF'yi düzenli olarak belirlemeniz önerilir.

Sinjardi ilacı SCF <45 ml / dak / 1.73 m olan hastalar için kontrendikedir² ve böbreklerin işlevini etkileyen durumlar varsa iptal edilmelidir.

Kalp fonksiyonu. New York Kardiyoloji Derneği sınıflandırmasına göre derece I - II COS hastalarında ilacı kullanma deneyimi (New York Kalp Derneği, NYHA) derece III - IV COS hastalarını içeren klinik çalışmalarda hiçbir zaman sınırlı ve empagliflosin kullanılmamıştır NYHA Çalışmada bildirildiği bildirildi. EMPA-REG SONUÇ (Empagliflozin, Kardiyovasküler Sonuçlar ve Tip 2 Diyabette Ölüm Oranı - empagliflosinin kardiyovasküler sistem hastalıklarının sonuçları ve SD 2 hastalarında onlardan ölüm oranı üzerindeki etkisinin incelenmesi) başlangıç sırasında hastaların% 10.1'i kalp yetmezliğinden muzdaripti.

Ayrıca, aralarında elde edilen akut kardiyovasküler bozukluklardan ölüm oranındaki azalma, genel çalışma katılımcıları grubuyla karşılaştırılabilir düzeydeydi. Stabil hemodinamiği olan XCH hastalarında, kalp ve böbreklerin fonksiyonunun düzenli olarak izlenmesi şartıyla Sinjardi kullanılabilir. Akut kalp yetmezliği olan ve kararsız hemodinamiği olan XN hastaları için Sinjardi ilacı kontrendikedir. metformin içerir.

Karaciğer lezyonu. Klinik çalışmalar, empagliflosin alan hastalarda karaciğer hasarı vakalarını bildirmiştir. Empagliflosin kullanımı ile karaciğer hasarı arasındaki nedensel ilişki belirlenmemiştir.

Hematokrit seviyelerinin artması. Empagliflosin tedavisi sırasında hematokrit seviyelerinin arttığı vakalar olmuştur.

Yaşlı hastalar. 75 yaş ve üzerindeki hastaların KİK'yi azaltma riski artar. Bu nedenle, bu gibi hastalarda Sinjardi dikkatli kullanılmalıdır. 85 yaşın üzerindeki hastalarda kullanım deneyimi sınırlıdır, bu nedenle 85 yaşın üzerindeki hastalar için Sinjardi reçete edilmesi önerilmez.

Metformin böbrekler tarafından tahsis edildiğinden ve yaşlı insanlar böbreklerin işlevini azaltma eğiliminde olduğundan, Sinjardi ilacının yaşlılıkta kullanımına böbreklerin fonksiyonunun düzenli olarak izlenmesi eşlik etmelidir.

CRO'yu azaltma riski olan hastalarda uygulama . Etki mekanizmasına göre, tip 2 sodyum bağımlı glikoz taşıyıcısının inhibitörlerinin alınması kan basıncında orta derecede bir azalmaya yol açabilir. Bu nedenle, ilaç, kan basıncında bir azalmanın istenmeyen olduğu durumlarda, örneğin kardiyovasküler hastalıkları olan hastalarda, hipotensitif ilaçlar alan hastalarda (anamnezide arteriyel hipotansiyon vakalarında) ve 75 yaşın üzerindeki hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. eski. Sinjardi ilacını alan hasta sıvı kaybına yol açabilecek durumlar geliştirirse (örneğin, gastrointestinal sistem vakalarında), durumunu, kan basıncını dikkatlice izleyin ve ayrıca hematokrit ve elektrolit dengesini kontrol edin. Su dengesinin restorasyonuna, ilacın durdurulmasına kadar geçici bir süre gerektirebilir.

İdrar yolu enfeksiyonları. Metformin ile kombinasyon halinde metformin ve plasebo ile kombinasyon halinde 25 mg'lık bir dozda empagliflosen kullanıldığında ve metformin ile kombinasyon halinde 10 mg'lık bir dozda empagliflosin kullanıldığında daha yüksek idrar yolu enfeksiyonları gibi yan etkilerin gelişme sıklığı karşılaştırılabilirdi. Karmaşık idrar yolu enfeksiyonları, h. pazarlama sonrası araştırmalarda empagliflosin alan hastalarda piyelonefrit ve ürosepsis kaydedildi. Karmaşık idrar yolu enfeksiyonlarının gelişmesi durumunda, tedavinin geçici olarak kesilmesi gerekir.

Cerrahi müdahaleler. Sinjardi ilacı, genel, spinal veya epidural anestezi kullanılarak yapılan planlanan cerrahi müdahaleden 48 saat önce iptal edilmelidir. İlacın kullanımı, cerrahi müdahaleden en geç 48 saat sonra veya oral beslenmenin yeniden başlamasından sonra ve sadece böbreklerin fonksiyonunun yeniden değerlendirilmesinin sonuçları, bozulma olmadığını gösterirse devam edebilir.

İdrar laboratuvar çalışmasının sonuçları. Etki mekanizmasına göre, Sinjardi'nin ilacını alan hastalar idrardaki glikoz ile belirlenir.

Alt ekstremitelerin ampütasyon sıklığında artış. Başka bir SGLT2 inhibitörünün devam eden uzun süreli klinik çalışmalarında, alt ekstremite amputasyonlarının (esas olarak ayak parmakları) sıklığında bir artış olmuştur. Bu etkinin SGLT2 inhibitör sınıfının tüm temsilcilerinde var olup olmadığı bilinmemektedir. Sinjardi alan hastalar, diyabetli diğer herhangi bir kişi gibi, ayaklar için sürekli koruyucu bakım yapmaya teşvik edilmelidir.

Araç ve mekanizma kullanma yeteneği üzerindeki etkisi. Sinjardi'nin araç ve mekanizma kullanma yeteneği üzerindeki etkisi üzerine herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Ancak, hipogliseminin olası gelişimi nedeniyle (baş ağrısı şeklinde kendini gösterebilir, uyuşukluk, zayıflık, baş dönmesi, karışıklık, sinirlilik, açlık, hızlı kalp atışı, terleme, panik atak) özellikle Sinjardi ilacını türev sülfonil üre ve / veya insülin ile kombinasyon halinde alırken, sürüş sırasında dikkatli olunmalıdır.

• E11 İnsüline bağımlı diyabetes mellitus