Silosin

Seçici bir alfa-1-adrenerjik reseptör antagonisti olan silosin, iyi huylu prostat hiperplazisinin (BPH) belirti ve semptomlarının tedavisi için endikedir. Silozin, yüksek tansiyon tedavisi için endike değildir.

Dozaj bilgileri

Önerilen doz günde bir kez yemekle birlikte oral olarak 8 mg'dır.

Hapları ve kapsülleri yutmakta zorluk çeken hastalar, silosin kapsülünü dikkatlice açabilir ve tozu bir çorba kaşığı elma sosuna serpebilir. Elma sosu çiğnemeden hemen (5 dakika içinde) yutulmalı ve tozun tamamen yutulmasını sağlamak için 8 oz bardak soğuk su ile takip edilmelidir. Kullanılan elma sosu, çiğnemeden yutulacak kadar sıcak ve yumuşak olmamalıdır. Toz / elma karışımı hemen kullanılmalıdır (5 dakika içinde) ve ileride kullanılmak üzere saklanmamalıdır. Bir silo kapsülünün içeriğinin bölünmesi önerilmez.

Özel popülasyonlarda doz ayarlaması

Böbrek yetmezliği

Silozin, ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda (CCr <30 mL / dak). Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda (CCr 30-50 mL / dak), doz bir yemekle günde bir kez 4 mg'a düşürülmelidir. Hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda (CCr 50-80 mL / dak) doz ayarlamasına gerek yoktur.

karaciğer fonksiyon bozukluğu

Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child-Pugh skoru ≥ 10) silosin çalışılmamıştır ve bu nedenle bu hastalarda kontrendikedir. Hafif veya orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

• Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu (CCr <30 mL / dak)
• Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh skoru ≥ 10)
• Güçlü sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) ile eşzamanlı kullanım - inhibitörler (ör. ketokonazol, klaritromisin, itrakonazol, ritonavir)
• Silodosine veya silosin bileşenlerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalar

UYARILAR

Bir parçası olarak içerir ÖNLEMLER Bölüm.

ÖNLEMLER

Ortostatik etkiler

Semptomlu veya semptomsuz postural hipotansiyon (ör. baş dönmesi) silosin tedavisinin başlangıcında gelişebilir. Diğer alfa blokerlerde olduğu gibi senkop potansiyeli vardır. Hastalar tedavinin başlangıcında sürüş, makine kullanma veya tehlikeli görevleri yerine getirme konusunda uyarılmalıdır.

Böbrek yetmezliği

Klinik farmakolojik bir çalışmada, silodosinin plazma konsantrasyonları (AUC ve Cmax), orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda normal böbrek fonksiyonu olan hastalara göre yaklaşık üç kat daha yüksekti, silodosinin yarılanma ömrü iki katına çıktı. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda silosin dozu 4 mg'a düşürülmelidir. Dikkatli olun ve bu tür hastaları olumsuz olaylar için izleyin.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda silosin kontrendikedir.

Karaciğer yetmezliği

Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda silosin test edilmemiştir ve bu nedenle bu hastalara reçete edilmemelidir.

İlaçlar ve ilaçlar arasındaki etkileşimler

Bir ilaç etkileşimi çalışmasında, güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan 400 mg ketokonazol ile tek bir 8 mg doz silosinin birlikte uygulanması, maksimum plazma bazilodosin konsantrasyonlarında 3.8 kat artışa ve silodosin maruziyetinde 3.2 kat artışa neden oldu (DH AUC). Ketokonazol veya diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin birlikte kullanımı (ör. itrakonazol, klaritromisin, ritonavir) kontrendikedir.

İlaçlar ve ilaçlar arasındaki farmakodinamik etkileşimler

Silodosin ve diğer alfa blokerler arasındaki farmakodinamik etkileşimler belirlenmemiştir. Bununla birlikte, etkileşimler beklenebilir ve silosin diğer alfa blokerlerle kombinasyon halinde kullanılmamalıdır.

Silodosin ve antihipertansif ajanlar arasında spesifik bir farmakodinamik etkileşim çalışması yapılmamıştır. Bununla birlikte, aynı anda silosin ile kan basıncını düşürücü ilaçlar alan faz 3 klinik çalışmalarındaki hastalar, senkop, baş dönmesi veya ortostaz insidansında önemli bir artış görmemiştir. Bununla birlikte, antihipertansif kullanırken dikkatli olun ve olası advers olaylar için hastaları izleyin.

Silozin dahil alfa-adrenerjik blokerler PDE5 inhibitörleri ile birlikte uygulandığında da dikkatli olunmalıdır. Alfa-adrenerjik blokerler ve PDE5 inhibitörleri, kan basıncını düşürebilen vazodilatörlerdir. Bu iki ilaç sınıfının birlikte uygulanması semptomatik hipotansiyona yol açabilir.

Prostat kanseri

Prostat ve BPH karsinomu aynı semptomların çoğuna neden olur. Bu iki hastalık genellikle bir arada bulunur. Bu nedenle, BPH olduğuna inanılan hastalar, prostat kanseri varlığını dışlamak için silosin tedavisine başlamadan önce incelenmelidir.

İntraoperatif disket iris sendromu

Alfa-1 blokerleri alan veya daha önce alfa-1 blokerleri ile tedavi edilen bazı hastalarda katarakt ameliyatı sırasında intraoperatif disket iris sendromu gözlenmiştir. Küçük öğrenci sendromunun bu varyantı, intraoperatif sulama akımlarına yanıt olarak şişen bir sarkık irisin kombinasyonu ile karakterizedir; standart midriyolojik ilaçlarla preoperatif dilatasyona rağmen progresif intraoperatif mioz; ve facoemülsifikasyon kesimleri yönünde potansiyel iris prolapsları. Katarakt ameliyatı planlayan hastalar göz doktorunuza silozin kullandığınızı bildirmelidir.

Laboratuvar testleri ile etkileşimler

Klinik değerlendirmeler sırasında laboratuvar testleri ile herhangi bir etkileşim gözlenmemiştir. 52 haftaya kadar silosin ile tedavinin prostat spesifik antijen (PSA) üzerinde anlamlı bir etkisi olmamıştır.

Klinik olmayan toksikoloji

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

150 mg / kg / gün'e kadar dozlar uygulanan sıçanlarda yapılan 2 yıllık oral karsinojenisite çalışmasında [önerilen maksimum insan dozunun yaklaşık 8 katı (MRHE) silodosinin aucuna dayanır] erkek sıçanlarda dozlar 150 mg / kg / gün idi, tiroid bezinde bir artış. Silodosin, tiroid uyarıcı hormonun (TSH) uyarılmasına neden oldu - artan metabolizma ve dolaşımdaki tiroksin seviyelerinin azalması (T4) nedeniyle erkek sıçanında salgı. Bu değişikliklerin sıçanın tiroid bezinde hipertrofi, hiperplazi ve neoplazi dahil olmak üzere spesifik morfolojik ve fonksiyonel değişikliklere neden olduğuna inanılmaktadır. Silodosin klinik çalışmalarda TSH veya T4 seviyelerini değiştirmedi ve tiroid muayeneleri üzerinde herhangi bir etki bulunamadı. Sıçanlarda bu tiroid tümörlerinin insan riskiyle ilgisi bilinmemektedir.

Farelerde yapılan 2 yıllık oral karsinojenite çalışmasında, erkeklerde günde 100 mg / kg'a kadar dozlar (silodosinin aucuna dayanan MRHE'nin yaklaşık dokuz katı) ve kadınlarda 400 mg / kg / gün (AUC'ye dayanan MRHE'nin yaklaşık 72 katı) erkek farelerde anlamlı tümör bulgusu yoktu. 2 yıl (AUC'ye göre yaklaşık 29 kez MRHE) veya daha yüksek dozlarda 150 mg / kg / gün dozlarla tedavi edilen dişi fareler, meme adenoakantomları ve adenokarsinom insidansında istatistiksel olarak anlamlı artışlar gösterdi. Dişi farelerde meme neoplazmlarının insidansının artması, tedavi edilen farelerde ölçülen silodosine bağlı hiperprolaktinemiye ikincil kabul edildi. Klinik çalışmalarda yüksek prolaktin seviyeleri gözlenmemiştir. Farelerde prolaktin aracılı endokrin tümörlerin insan riskiyle ilgisi bilinmemektedir. Sıçanlar ve fareler, insan serumunda dolaşan silodosin seviyesinin yaklaşık dört katı olan ve silodosine benzer bir farmakolojik aktiviteye sahip olan glukuronidatlanmış silodosin üretmez.

Silodosin, içinde mutajenik veya genotoksik potansiyel olduğuna dair bir kanıt göstermedi in vitro Fare lenfoma tahlilinde, planlanmamış DNA sentez testinde ve in vivo fare mikronükleus tahlilinde ames-tahlil. Zayıf pozitif reaksiyon ikideydi in vitro Yüksek, sitotoksik konsantrasyonlarda kromozomal sapma testleri için Çin Hamster Akciğer (CHL) testleri.

Erkek sıçanların silodosin ile 15 gün boyunca tedavisi, iki haftalık bir iyileşme süresinden sonra geri dönüşümlü olan 20 mg / kg / gün yüksek dozda (MRHE'den yaklaşık iki kat daha yüksek) doğurganlığın azalmasına neden oldu. 6 mg / kg / gün herhangi bir etki gözlenmedi. Bu bulgunun klinik önemi bilinmemektedir.

Dişi sıçanlarda yapılan bir doğurganlık çalışmasında, 20 mg / kg / gün yüksek doz (MRHE'nin yaklaşık 1 ila 4 katı) östrus döngüsünde değişikliklere yol açtı, ancak doğurganlık üzerinde hiçbir etkisi yoktu. 6 mg / kg / gün östrus döngüsü üzerinde herhangi bir etki gözlenmemiştir.

Erkek sıçanlarda yapılan bir doğurganlık çalışmasında, 600 mg / kg / gün (MRHE'nin yaklaşık 65 katı) uygulandıktan sonra canlılık ve sperm sayısı bir ay boyunca önemli ölçüde düşüktü. Steril erkeklerin histopatolojik muayenesi, testislerde ve epididimde 200 mg / kg / gün (MRHE'nin yaklaşık 30 katı) değişiklikler gösterdi.

Belirli popülasyonlarda kullanın

Gebelik

Gebelik kategorisi B Silozin, kadınlarda kullanım için endike değildir.

Tavşanlarda yapılan bir embriyo / fetal çalışma, annenin vücut ağırlığının 200 mg / kg / gün (önerilen maksimum maruziyetin yaklaşık 13-25 katı veya AUC yoluyla silodosinin MRHE'si) azaldığını gösterdi. Bu dozda istatistiksel olarak anlamlı teratojenisite gözlenmemiştir.

Organogenez sırasında (MRHE'nin tahmini 20 katı) 1000 mg / kg / gün hamile sıçanlara uygulandığında silodosin teratojenik değildi. Bu dozda maternal veya fetal etki gözlenmemiştir. Sıçanlar ve tavşanlar, insan serumunda dolaşan silodosin seviyesinin yaklaşık dört katı olan ve silodosine benzer bir farmakolojik aktiviteye sahip olan glukuronidatlanmış silodosin üretmez.

Sıçanlar hamilelik ve emzirme döneminde 300 mg / kg / gün'e kadar tedavi edildiğinde, yavruların fiziksel veya davranışsal gelişimi üzerinde herhangi bir etki gözlenmemiştir.

Pediatrik kullanım

Silozin pediatrik hastalarda kullanım için endike değildir. Pediyatrik hastalarda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir.

Geriatrik uygulama

Silozin ile yapılan çift kör, plasebo kontrollü 12 haftalık klinik çalışmalarda 259 (55, 6) 65 yaşın altında, 207 (44,% 4) hasta 65 yaş ve üzerindeyken 60 (12, 9) %) hastalar 75 yaş ve üzerindeydi. <65 yaş (plasebo için% 1.2) silosin hastalarının% 2.3'ünde, ≥ 65 yaş (plasebo için% 1.9) silosin hastalarının% 2.9'unda ve ≥ 75 yaş (plasebo için% 0) hastaların% 5.0'ında ortostatik hipotansiyon bildirilmiştir. Aksi takdirde, yaşlı ve genç hastalar arasında güvenlik veya etkinlik açısından önemli bir fark yoktu.

Böbrek yetmezliği

Böbrek yetmezliğinin silodosinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi, orta derecede böbrek yetmezliği olan altı erkek hastada ve normal böbrek fonksiyonu olan yedi erkek hastada tek dozlu bir çalışmada araştırılmıştır. Silodosinin plazma konsantrasyonları, orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda normal böbrek fonksiyonu olan hastalara göre yaklaşık üç kat daha yüksekti.

Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda silosin günde 4 mg'a düşürülmelidir. Dikkatli olun ve olumsuz olaylar için hastaları izleyin.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda silosin çalışılmamıştır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda silosin kontrendikedir.

Karaciğer yetmezliği

Orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan dokuz erkek hastayı (Child-Pugh skorları 7 ila 9) dokuz sağlıklı erkek denekle karşılaştıran bir çalışmada, karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda tek doz silodosinin farmakokinetiği önemli ölçüde değişmemiştir. Hafif veya orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda silosin çalışılmamıştır. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda silosin kontrendikedir.

Klinik çalışmalar deneyimi

Klinik araştırmalar çok farklı koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen yan etki oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve klinik uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.

ABD klinik çalışmalarında, BPH'li 897 hasta günde 8 mg silosine maruz bırakıldı. Bunlar arasında 6 ay boyunca maruz kalan 486 hasta ve 1 yıl boyunca maruz kalan 168 hasta bulunmaktadır. Nüfus 44 ila 87 yaşlarında ve çoğunlukla Kafkasyalıydı. Bu hastaların% 42, 8'i 65 yaş ve üstü ve% 10,7'si 75 yaş ve üzerindeydi.

Çift kör, plasebo kontrollü 12 haftalık klinik çalışmalarda 466 hastaya silosin ve 457 hastaya plasebo verildi. Silozin ile tedavi edilen hastaların% 55.2'sinde (% 36.8 plasebo ile tedavi edilen) en az bir tedaviye bağlı advers reaksiyon bildirilmiştir. Silozin ile tedavi edilen hastalarda (% 59.8 plasebo ile tedavi edilen) yan etkilerin çoğunluğu (% 72.1) araştırmacı tarafından hafif olarak sınıflandırılmıştır. Silosin ile tedavi edilen hastaların toplam% 6.4'ü (plasebo için tedavi edilen% 2.2) bir yan etki (tedaviden kaynaklanan) nedeniyle tedaviyi bıraktı, en yaygın reaksiyon silosin ile tedavi edilen hastalar için retrograd boşalmadır (% 2.8). Retrograd boşalma tedaviyi bıraktıktan sonra geri dönüşümlüdür.

Hastaların en az% 2'sinde gözlenen yan etkiler:

Aşağıdaki tabloda listelenen tedaviye bağlı yan etkiler, BPH hastalarında günde 8 mg silosin ile yapılan 12 haftalık, çok merkezli, çift kör, plasebo kontrollü iki klinik çalışmadan elde edilmiştir. Silozin ile tedavi edilen hastaların en az% 2'sinde ve plasebodan daha sık görülen yan etkiler Tablo 1'de listelenmiştir.

Tablo 1: 12 haftalık plasebo kontrollü klinik çalışmalarda hastaların ≥% 2'sinde ortaya çıkan yan etkiler

İki 12 haftalık plasebo kontrollü klinik çalışmada, silosin alan hastaların% 1 ila% 2'sinde aşağıdaki advers olaylar bildirilmiştir ve plasebodan daha yaygındır: uykusuzluk, PSA artışı, sinüzit, karın ağrısı, asteni ve rinore. Aynı anda prazosin alan bir hastada senkop vakası ve silosin tedavi grubunda bir priapizm vakası bildirilmiştir.

Silozinli 9 aylık açık etiketli güvenlik çalışmasında intraoperatif disket iris sendromu (IFIS) vakası bildirilmiştir.

Pazarlama sonrası deneyim

Onaydan sonra silodosin kullanılırken aşağıdaki yan etkiler tespit edilmiştir. Bu reaksiyonlar, belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklığınızı güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir:

Deri ve deri altı doku hastalıkları: toksik döküntü, purpura, döküntü, kaşıntı ve ürtiker

Hepatobiliyer hastalıklar: Sarılık, artan transaminaz değerleri ile bağlantılı olarak karaciğer fonksiyon bozukluğu

Bağışıklık sistemi bozuklukları: ciddi sonuçlara yol açan şişmiş dil ve boğaz ödemi dahil cilt reaksiyonları ile sınırlı olmayan alerjik reaksiyonlar.

Silozin, sağlıklı erkek deneklerde günde 48 mg'a kadar dozlarda incelenmiştir. Doz sınırlayıcı advers olay postüral hipotansiyon idi.

Aşırı dozda silosin hipotansiyona yol açarsa, kardiyovasküler sistemin desteği ilk öneme sahiptir. Kan basıncının restorasyonu ve kalp atış hızının normalleşmesi, hastayı sırtüstü pozisyonda tutarak elde edilebilir. Bu önlem yetersizse, intravenöz sıvının uygulanması düşünülmelidir. Gerekirse vazopresörler kullanılabilir ve gerekirse böbrek fonksiyonu izlenmeli ve desteklenmelidir. Silodosin güçlü (% 97) proteine bağlı olduğundan diyalizin önemli bir kullanımı olası değildir.

Ortostatik etkiler

İki 12 haftalık, çift kör, plasebo kontrollü klinik çalışmada ilk dozdan 2 ila 6 saat sonra duruş hipotansiyonu için bir test gerçekleştirildi. Hasta 5 dakika huzur içinde kaldıktan sonra hastadan ayakta durması istendi. Kan basıncı ve kalp atış hızı, ayakta durduktan 1 dakika 3 dakika sonra değerlendirildi. Pozitif bir sonuç, sistolik kan basıncında> 30 mmHg azalma veya diyastolik kan basıncında> 20 mmHg azalma veya kalp atış hızında> 20 bpm artış olarak tanımlandı.

Tablo 2: Ortostatik test sonuçlarının özeti, 12 haftalık, plasebo kontrollü klinik çalışmalarda ortaya çıkar

Kardiyak elektrofizyoloji

Silozinin QT aralığı üzerindeki etkisi, 18 ila 45 yaş arası 189 sağlıklı erkek denekte çift kör, randomize, aktif (moksifloksasin) ve plasebo kontrollü paralel grup çalışmasında araştırıldı. Deneklere beş gün boyunca günde bir kez 8 mg silosin, 24 mg silosin veya plasebo veya sadece 5. günde 400 mg'lık tek bir doz moksifloksasin verildi. Gün. 24 mg silosin dozu, “en kötü durum” senaryosuna maruz kaldığında görülebilen kan silodosin seviyelerine ulaşmak için seçildi (ör.eşzamanlı böbrek hastalığı veya şiddetli CYP3A4 inhibitörlerinin kullanımı ile). QT aralığı, 5. günde dozlamadan sonraki 24 saatlik bir süre boyunca ölçüldü (silodosin kararlı durumunda).

Silosin, sabit ölçüm sırasında asla qtci aralığındaki (bireysel olarak düzeltilmiş) bir artışla ilişkilendirilmezken, aktif kontrol olan moksifloksasin, QTcI'de maksimum 9.59 msn'lik bir artışla ilişkilendirildi.

Amerika Birleşik Devletleri dışındaki silodosin ile pazarlama sonrası deneyiminde Torsade de Pointes'ten bir sinyal değildi.

Silodosinin farmakokinetiği, günde 0.1 mg ila 24 mg dozları olan yetişkin erkek deneklerde araştırıldı. Silodosinin farmakokinetiği bu doz aralığında doğrusaldır.

Emilim

Silodosinin günde bir kez 8 mg farmakokinetik özellikleri, hedef yaşta (≥ 45 yaş) 19 sağlıklı erkek denekte tamamlanan çok dozlu, açık, 7 günlük farmakokinetik bir çalışmada belirlenmiştir. Tablo 3, bu çalışmanın sabit farmakokinetiğini göstermektedir.

Tablo 3: Sağlıklı erkeklerde ortalama (± SD), kararlı durum farmakokinetik parametreleri Günde bir kez 8 mg silodosinin ardından

Şekil 1: Hedef yaştaki sağlıklı gönüllülerde ortalama değer (± SD) Silodosin kararlı durum plazma konsantrasyon zaman profili Silodosinden sonra günde bir kez gıda ile 8 mg

Mutlak biyoyararlanım yaklaşık% 32'dir.

Gıda etkisi

Yiyeceklerin (yüksek yağlı, yüksek kalorili bir yemekle eşzamanlı uygulama) silodosinin PK'sı üzerindeki maksimum etkisi değerlendirilmemiştir. Orta, az yağlı ve düşük kalorili bir öğünün etkileri değişkendi ve üç farklı çalışmada silodosin Cmax'ı yaklaşık% 18-43 ve AUC'yi% 4-49 oranında azalttı.

Tek merkezde, açık, Beslenen koşullar altında 21 ila 43 yaş arası yirmi sağlıklı erkek denekte iki dönemli tek doz randomize çapraz çalışma yapılmıştır, 8 mg'lık bir kapsülün içeriğinin göreceli biyoyararlanımı (Boyut # 1) silodosin, elma sosu serpilir, bozulmamış bir kapsül olarak uygulanan ürünle karşılaştırıldığında. AUC0-24 ve Cmax'a dayanarak, bir çorba kaşığı elma sosu üzerine bir silosin kapsülünün içeriğinin serpilmesiyle uygulanan silodosinin, kapsülün bir bütün olarak uygulanmasına biyoeşdeğer olduğu bulunmuştur.

Dağıtım

Silodosin, 49.5 L'lik bir görünür dağılım hacmine sahiptir ve yaklaşık% 97 proteine bağlıdır.

Metabolizma

Silodosin, glukuronidasyon, alkol ve aldehit dehidrojenaz ve sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) - demiryolları ile geniş metabolizmaya maruz kalır. Silodosinin ana metaboliti, silodosinin UDP-glukuronosiltransferaz 2B7 (UGT2B7) ile doğrudan konjügasyonu ile oluşturulan bir glukuronid konjugatıdır (KMD-3213G). UGT2B7 inhibitörleri ile eşzamanlı kullanım (ör.probenesid, valproik asit, flukonazol) silodosine maruziyeti artırabilir. İn vitro olarak aktif olduğu gösterilen KMD-3213G, uzun bir yarılanma ömrüne (yaklaşık 24 saat) sahiptir ve silodosinden yaklaşık dört kat daha fazla olan plazma maruziyetine (EAA) ulaşır. İkinci ana metabolit (KMD-3293) alkol ve aldehidededehidrojenazlar tarafından oluşturulur ve silodosininkine benzer plazma suşlarına ulaşır. KMD-3293'ün silosinin genel farmakolojik aktivitesine önemli ölçüde katkıda bulunması beklenmemektedir.

Eliminasyon

Oral uygulamadan sonra ₁₄C etiketli silodosin sahtekarlığı, 10 gün sonra idrarda yaklaşık% 33.5 ve dışkıda% 54.9 radyoaktivitenin iyileşmesi. İntravenöz uygulamadan sonra, silodosinin plazma klerensi yaklaşık 10 L / saat idi.