Saxenda

Şeffaf, renksiz veya neredeyse renksiz bir çözüm.

BMI'li yetişkin hastalarda vücut ağırlığını düzeltmek için düşük kalorili diyete ve uzun süreli kullanım için artan fiziksel aktiviteye ek olarak: ≥30 kg / m² (yeniden yerleşim) veya ≥27 kg / m² ve <30 kg / m² (aşırı vücut ağırlığı) aşırı kilolu ilişkili hastalıkla ilişkili en az bir kişinin varlığında (glikoz toleransı, tip 2 diyabetes mellitus, hipertansiyon, dislipidemi veya obstrüktif uyku apnesi sendromu gibi).

P / c. İlaç / m içinde veya içinde / içinde uygulanamaz.

Saxend'in ilacı^® yemekten bağımsız olarak günde bir kez girin. Karın, uyluk veya omuza yerleştirilmelidir. Enjeksiyon yeri ve zamanı doz düzeltmesi yapılmadan değiştirilebilir. Bununla birlikte, en uygun zamanı seçtikten sonra günün yaklaşık aynı saatinde enjekte edilmesi tavsiye edilir.

Dozlar. Başlangıç dozu günde 0.6 mg'dır. Doz, gastrointestinal toleransı arttırmak için en az 1 haftalık aralıklarla 0.6 mg ekleyerek 3 mg / güne çıkarılır (bkz. tablo).

Doz arttığında, yeni hasta tarafından art arda 2 hafta boyunca zayıf bir şekilde tolere edilirse, tedavinin durdurulmasına dikkat edilmelidir. İlacın günlük 3 mg'dan fazla dozda kullanılması önerilmez.

Tablo

Saxend ilacı ile tedavi^® ilacın 3 mg / gün dozunda 12 haftalık kullanımından sonra, vücut ağırlığındaki kayıp başlangıç değerinin% 5'inden azsa durdurulmalıdır. Tedaviye devam etme ihtiyacı her yıl gözden geçirilmelidir.

Kaçırılan doz. Normal doz süresinden bu yana 12 saatten az bir süre geçtiyse, hasta yenisine mümkün olduğunca çabuk girmelidir. Normal uygulama zamanından 12 saatten az kalırsa, hasta kaçırılanı tanıtmamalı, ancak ilacın bir sonraki planlanan dozdan uygulanmasına devam etmelidir. Kaçırılanları telafi etmek için ek veya arttırılmış bir doz verilmemelidir.

Tip 2 diyabetli hastalar. Saxend'in ilacı^® GPP-1 reseptörlerinin diğer agonistleri ile kombinasyon halinde kullanılmamalıdır.

Saxend'in ilacı ile tedavinin başlangıcında^® Hipoglisemi riskini azaltmak için aynı anda kullanılan insülin sekreterlerinin (sülfonil üre preparatları gibi) dozlarının azaltılması önerilir.

Özel hasta grupları

Yaşlı hastalar (≥65 yaş). Dozun yaşa göre düzeltilmesi gerekli değildir. İlacın ≥75 yaşlarındaki hastalarda kullanım deneyimi sınırlıdır; bu tür hastalarda ilaç dikkatle kullanılmalıdır.

Böbrek yetmezliği. Hafif veya orta derecede böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin ≥30 ml / dak), doz düzeltmesi gerekli değildir. Saxend ile sınırlı deneyim var^® böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin <30 ml / dak). Saxend kullanımı^® böbrek yetmezliğinin terminal aşaması olan hastalar da dahil olmak üzere bu hastalarda kontrendikedir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Akciğer fonksiyon bozukluğu veya orta şiddeti olan hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir. Akciğer bozukluğu veya orta derecede karaciğer fonksiyonu olan hastalarda, ilaç dikkatle kullanılmalıdır. Saxend kullanımı^® karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, sert derece kontrendikedir.

Çocuklar. Saxend kullanımı^® 18 yaşın altındaki çocuklarda ve ergenlerde, güvenlik ve verimlilikle ilgili veri eksikliği nedeniyle kontrendikedir.

Saxend kullanımı ile ilgili hastalar için talimat^® önceden doldurulmuş bir şırınga sapına 6 mg / ml p / c uygulaması için çözelti

Saxend ile önceden doldurulmuş bir şırınga sapını kullanmadan önce^® bu talimatı dikkatlice okuyun.

Şırınga kolunu sadece hasta bir doktor veya hemşirenin rehberliğinde kullanmayı öğrendikten sonra kullanın.

Saxend'in ilacını içerdiğinden emin olmak için şırınga kolunun etiketindeki etiketi kontrol edin^® 6 mg / ml ve daha sonra şırınga sapının ve iğnenin ayrıntılarını gösteren aşağıdaki çizimleri dikkatlice inceleyin.

Hasta görme engelli veya ciddi görme problemleri varsa ve doz sayacındaki sayıları ayırt edemiyorsa, dışarıdan yardım almadan bir şırınga kolu kullanmayın. Saxend'in ilacı ile önceden doldurulmuş bir şırınga kolunun doğru kullanımı konusunda eğitilmiş görme bozukluğu olmayan bir kişi yardımcı olabilir^®.

Önceden doldurulmuş bir şırınga kolu 18 mg lyraglutide içerir ve 0.6 mg, 1.2 mg, 1.8 mg, 2.4 mg ve 3.0 mg'lık bir doz seçmenize izin verir. Saxend'in şırınga kalemi^® Tek kullanımlık NewFine iğneleriyle kullanım için tasarlanmıştır^® veya NovoTwist^® 8 mm uzunluğa kadar. İğneler pakete dahil değildir.

Önemli bilgi. Olarak işaretlenmiş bilgilere dikkat edin önemli, bir şırınga kolunun güvenli kullanımı için gereklidir.

Saxend ilacı ile önceden doldurulmuş şırınga kolu^® ve iğne (örnek).

Şekil 2.

I. Kullanım için iğne ile bir şırınga sapının hazırlanması

Saxend'in ilacını içerdiğinden emin olmak için şırınga kolu etiketindeki adı ve renk kodunu kontrol edin^®.

Bu özellikle hasta farklı enjekte eden ilaçlar kullanıyorsa önemlidir. Uygunsuz bir ilacın kullanımı sağlığına zararlı olabilir.

Şırınga kolundan kapağı çıkarın (Şek. A).

Şekil A

Şırınga kolundaki çözeltinin şeffaf ve renksiz olduğundan emin olun (Şek. C).

Denge ölçeğinin kutusuna bakın. İlaç bulanıksa, bir şırınga kolu kullanamazsınız.

Şekil B.

Tek kullanımlık yeni bir iğne alın ve koruyucu etiketi çıkarın (Şek. C).

Şekil C

İğneyi şırınga koluna koyun ve iğne şırınga kolunda sıkıca tutacak şekilde çevirin (Şek. D).

Şekil D .

İğnenin dış kapağını çıkarın, ancak atmayın (Şek. E). İğneyi güvenli bir şekilde çıkarmak için enjeksiyon tamamlandıktan sonra ihtiyaç duyulacaktır.

Şekil E.

İğnenin iç kapağını çıkarın ve atın (Şek. F). Hasta iç kapağı tekrar iğneye koymaya çalışırsa, dikebilir. İğnenin sonunda bir damla çözelti görülebilir. Bu normal bir durumdur, ancak ilk kez yeni bir şırınga kolu kullanılıyorsa hasta yine de ilacın akışını kontrol etmelidir. Hasta enjeksiyon yapmaya hazır olana kadar yeni bir iğne takmamalısınız.

Şekil F .

Önemli bilgi. İğnenin tıkanmasını, enfeksiyonu, enfeksiyonu ve ilacın yanlış dozunun verilmesini önlemek için her enjeksiyon için her zaman yeni bir iğne kullanın. Eğilmiş veya hasar görmüşse asla iğne kullanmayın.

II. İlacın alındığını kontrol etmek

İlk enjeksiyondan önce, ilacın akışını kontrol etmek için yeni bir şırınga kolu kullanın. Şırınga kolu zaten kullanılıyorsa, III “Doz Kurulumu” işlemine gidin.

İlaç gösterge penceresine gelene kadar doz seçiciyi döndürün (vvw) doz göstergesiyle eşleşmiyor (Şek. G).

Şekil G .

Şırınga kolunu iğne yukarıdayken tutun.

Başlat düğmesine basın ve doz sayacı sıfıra dönene kadar bu konumda tutun (Şek. H).

Şekil H .

“0” doz göstergesinin karşısında olmalıdır. İğnenin sonunda bir damla çözelti görünmelidir. İğnenin sonunda küçük bir damla kalabilir, ancak enjeksiyonla uygulanmayacaktır.

İğnenin sonunda çözeltinin bir damlası görünmüyorsa, II “İlacın doğrulanması” operasyonunu tekrarlamak gerekir, ancak 6 kereden fazla olmamalıdır. Çözeltiden bir damla görünmüyorsa, iğneyi değiştirmeli ve bu işlemi tekrarlamalısınız. Saxend ilacının bir damla çözümü^® asla ortaya çıkmadı, şırınga kolunu atmalı ve yenisini kullanmalısınız.

Önemli bilgi. Yeni şırınga kolunu ilk kez kullanmadan önce, iğnenin sonunda bir damla çözelti göründüğünden emin olun. Bu ilacın alınmasını garanti eder.

Çözeltiden bir damla görünmüyorsa, dozaj sayacı hareket etse bile ilaç uygulanmayacaktır. Bu, iğnenin tıkandığını veya hasar gördüğünü gösterebilir. Hasta yeni bir şırınga sapı ile ilk enjeksiyondan önce ilacı kontrol etmezse, Saxend ilacının gerekli dozunu ve beklenen etkisini girmeyebilir^® elde edilemez.

III. Bir dozun takılması

Doz seçiciyi hastanın gerektirdiği dozu çevirmek için döndürün (0.6 mg, 1.2 mg, 1.8 mg, 2.4 mg veya 3 mg) (Şek. BEN).

Doz yanlış ayarlanmışsa, doğru doz ayarlanana kadar doz seçiciyi ileri veya geri çevirin. Ayarlanabilecek maksimum doz 3 mg'dır. Doz seçici dozu değiştirmenizi sağlar. Sadece doz sayacı ve doz göstergesi, hasta tarafından seçilen dozda ilacın mg miktarını gösterecektir.

Hasta doz başına 3 mg ilaca kadar ilaç alabilir. Kullanılan şırınga kolu 3 mg'dan daha az içeriyorsa, doz sayacı pencerede 3 görünmeden durur.

Şekil I .

Doz seçicinin her dönüşünde tıklamalar duyulur, tıklamaların sesi doz seçicinin hangi yönde döndüğüne bağlıdır (ileri, geri veya kazanılan doz şırınga sapında kalan ilacın mg miktarını aşarsa). Bu tıklamalar dikkate alınmamalıdır.

Önemli bilgi. Her enjeksiyondan önce, hastanın tezgahta ne kadar ilaç attığını kontrol edin ve doz göstergesi. Şırınga kolunun tıklamaları dikkate alınmamalıdır.

Kalan ölçek, şırınga sapında kalan çözeltinin yaklaşık miktarını gösterir, bu nedenle ilacın dozunu ölçmek için kullanılamaz. 0.6 dozları hariç diğer dozları seçmeye çalışmayın; 1.2; 1.8; 2.4 veya 3 mg .

Gösterge penceresindeki sayılar dozaj işaretçisinin tam karşısında olmalıdır - bu hüküm hastanın ilacın doğru dozunu almasını sağlar.

Ne kadar kaldı?

Kalan ölçek, şırınga kolunda kalan ilacın yaklaşık miktarını gösterir (Şek. K).

Şekil K .

İlacın ne kadar kaldığını tam olarak belirlemek için bir doz sayacı kullanın (Şek. L)

Doz seçiciyi doz sayacı durağına döndürün. “3” gösteriyorsa, en az 3 mg ilaç şırınga sapında kalır. Doz sayacı “3” ten daha az gösteriyorsa, bu, şırınga kolunda 3 mg'lık tam dozu girmek için yeterli ilaç kalmadığı anlamına gelir.

Şekil L .

Şırınga sapında kalandan daha fazla ilaç enjekte etmeniz gerekiyorsa

Sadece hasta bir doktor veya hemşire tarafından eğitildiyse, ilacın dozunu iki şırınga eli arasında paylaşabilir. Bir doktor veya hemşire tarafından önerilen dozları planlamak için bir hesap makinesi kullanın.

Önemli bilgi. Dozu doğru bir şekilde hesaplamak için çok dikkatli olmalısınız. İki şırınga eli kullanırken dozun doğru şekilde nasıl bölüneceğine dair kesin bir bilgi yoksa, yeni şırınga kolunu kullanarak tam dozu takmalı ve girmelisiniz.

IV. İlacın tanıtımı

Doktor veya hemşire tarafından önerilen enjeksiyon tekniğini kullanarak iğneyi cildin altına girin (Şek. M).

Şekil M .

Doz sayacının hastanın görüş alanında olduğundan emin olun. Doz sayacına parmaklarınızla dokunmayın - bu enjeksiyonu kesebilir.

Başlat düğmesine basın ve doz sayacı “0” gösterene kadar bu konumda tutun (Şek. N).

Şekil N .

“0” doz göstergesinin tam tersi olmalıdır. Bu durumda, hasta bir tıklama duyabilir veya hissedebilir.

Doz sayacı sıfıra döndükten sonra iğneyi cildin altında tutun ve yavaşça 6'ya kadar sayın (Şek. O).

Şekil O .

Hasta iğneyi daha önce cildin altından çıkarırsa, ilacın iğneden nasıl geldiğini görecektir. Bu durumda, ilacın eksik bir dozu uygulanacaktır.

İğneyi cildin altından çıkarın (Şek. P).

Şekil R .

Enjeksiyon bölgesinde kan ortaya çıkarsa, pamuklu çubukları enjeksiyon bölgesine hafifçe bastırın. Enjeksiyon bölgesine masaj yapmayın.

Enjeksiyon tamamlandıktan sonra, iğnenin sonunda bir damla çözelti görebilirsiniz. Bu normaldir ve uygulanan ilacın dozunu etkilemez.

Önemli bilgi. Saxend ilacının ne kadar olduğunu bilmek için her zaman doz sayacı okumalarına bakın^® tanıttı.

Doz sayacı “0” gösterene kadar başlat düğmesini basılı tutun.

Tıkanma veya iğne hasarı nasıl tespit edilir?

Doz sayacındaki başlat düğmesine uzun bir bastıktan sonra “0” görünmezse, bu tıkanma veya iğneye zarar verebilir.

Bu, doz sayacı hastanın kurduğu başlangıç dozundan pozisyonu değiştirse bile hastanın ilacı almadığı anlamına gelir.

Tıkalı bir iğne ile ne yapmalı?

İğneyi V “Enjeksiyonun tamamlanmasından sonra” operasyonunda açıklandığı gibi çıkarın ve I “Şırınga sapının ve yeni bir iğnenin hazırlanması” işleminden başlayarak tüm adımları tekrarlayın.

Hasta için gereken dozun takıldığından emin olmalısınız.

Uygulama sırasında asla doz sayacına dokunmayın. Bu enjeksiyonu kesebilir.

V. Enjeksiyonun tamamlanmasından sonra

İğnenin dış kapağını düz bir yüzeye koyarak, iğnenin ucunu kapağın içine veya iğneye dokunmadan girin (Şek. R).

Şekil R .

İğne kapağa girdiğinde, kapağı dikkatlice iğneye koyun (Şek. S). İğneyi sökün ve doktorun veya hemşirenin talimatlarına göre önlemleri takip ederek atın.

Şekil S .

Her enjeksiyondan sonra, içerdiği çözeltiyi ışığın etkilerinden korumak için şırınga koluna bir kapak koyun (Şek. T).

Şekil T.

Rahat bir enjeksiyon sağlamak ve iğnelerin tıkanmasını önlemek için her enjeksiyondan sonra iğneyi atmak her zaman gereklidir. İğne tıkanırsa, hasta ilacı enjekte edemez.

Bir doktor, hemşire, eczacı tarafından verilen önerilere veya yerel gereksinimlere uygun olarak, bağlantısı kesilmiş bir iğne ile boş bir şırınga kolunu atın.

Önemli bilgi. Yanlışlıkla iğne enjeksiyonlarını önlemek için, iç kapağı asla iğneye geri koymaya çalışmayın. Her enjeksiyondan sonra iğneyi daima şırınga kolundan çıkarın. Bu, iğnenin tıkanmasını, enfeksiyonu, enfeksiyonu, çözeltinin başlangıcını ve ilacın yanlış dozunun verilmesini önleyecektir.

Bir şırınga kolunu ve iğnelerini herkesin ve özellikle çocuklar için erişemeyeceği yerlerde saklayın.

Şırınga sapınızı asla ilaç ve iğnelerle başka kişilere aktarmayın.

Hasta bakıcıları, kazara enjeksiyonları ve çapraz enfeksiyonu önlemek için iğneleri aşırı dikkatle tedavi etmelidir.

Şırınga sapına dikkat edin

Şırınga kolunu bir arabada veya çok yüksek veya çok düşük sıcaklıklara maruz kalabileceği başka bir yerde bırakmayın.

Saxend'in ilacını kullanmayın^®eğer donmuşsa. Bu durumda, ilacın kullanımının beklenen etkisi elde edilmeyecektir.

Şırınga kolunu tozdan, kirletici maddelerden ve her türlü sıvıdan koruyun.

Şırınga kolunu yıkamayın, sıvıya daldırmayın ve yağlamayın. Gerekirse, şırınga kolu yumuşak bir deterjanla ıslatılmış nemli bir bezle temizlenebilir.

Sert bir yüzeye bir şırınga kolunu düşüremez veya vuramazsınız.

Hasta şırınga kolunu düşürdüyse veya servis edilebilirliğinden şüphe ediyorsa, enjeksiyon yapmadan önce yeni bir iğne takmalı ve ilacın akışını kontrol etmelisiniz.

Şırınga kolunun yenilenmesine izin verilmez. Boş bir şırınga kolu derhal atılmalıdır.

Şırınga kolunu kendiniz düzeltmeye çalışmayın veya ayırmayın.

liraglutide veya ilacın yardımcı bileşenlerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık;

anamnezde medüller tiroid kanseri, h. ailede;

tip II çoklu endokrin neoplazisi;

şiddetli depresyon, intihar düşünceleri veya davranışları, h. tarihte.

bozulmuş böbrek fonksiyonu;

ciddi derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu;

III - IV fonksiyonel sınıfının kalp yetmezliği (sınıflandırmaya göre) NYHA);

vücut ağırlığını düzeltmek için diğer ilaçların eşzamanlı kullanımı;

insülin ile eşzamanlı kullanım;

endokrinolojik hastalıkların veya yeme bozukluklarının arka planına veya vücut ağırlığında bir artışa yol açabilecek ilaçların kullanımının arka planına karşı ikincil obezite;

inflamatuar bağırsak hastalıkları ve diyabetik mide parezi (Saxende ilacını kullanma deneyimi^® hastalar sınırlıdır). Bu tür hastalarda liraglutid kullanımı önerilmez, çünkü mide bulantısı, kusma ve ishal dahil olmak üzere gastrointestinal sistemden geçici istenmeyen reaksiyonlarla ilişkilidir.

hamilelik dönemi;

emzirme dönemi;

18 yaşına kadar çocukluk.

Dikkatle: sınıflandırmaya göre sınıf I - II'de kronik kalp yetmezliği olan hastalarda NYHAhafif veya orta şiddette karaciğer fonksiyon bozukluğu, anamnezde pan-kreatit, tiroid hastalıkları; ≥75 yaş arası hastalarda.

Saxende kullanımına ilişkin veriler^® hamile kadınlar sınırlıdır. Hayvan çalışmalarında üreme toksisitesi gösterilmiştir (bkz. Klinik öncesi güvenlik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir.

Saxend kullanımı^® hamilelik sırasında kontrendikedir. Hamileliği planlarken veya başlatırken Saxend ile tedavi^® durdurulmalı.

Liraglutidlerin anne sütüne nüfuz edip etmediği bilinmemektedir. Hayvan çalışmaları, liraglutidin ve yapısal olarak yakın metabolitlerin anne sütüne nüfuz etmesinin düşük olduğunu göstermiştir. Klinik öncesi çalışmalar, emzirilen Yenidoğan Sıçanlarında tedaviye bağlı bir yavaşlama göstermiştir (bkz. Klinik öncesi güvenlik verileri). Deneyim eksikliği nedeniyle, Saxend'in ilacı^® emzirme sırasında kontrendikedir.

Saxend Klinik Araştırma Programı^® obezite veya aşırı kilolu 5813 hastanın ve en azından aşırı kilo ile ilişkili bir eşlik eden hastalığın yer aldığı 5 tamamlanmış klinik çalışmadan oluşur. Genel olarak, gastrointestinal sistemdeki bozukluklar, Saxend tedavisi sırasında en sık bildirilen yan etkilerdi^® (cm. Bireysel istenmeyen reaksiyonların tanımı).

Aşağıda klinik çalışmalarda kaydedilen istenmeyen reaksiyonların bir listesi bulunmaktadır. İstenmeyen reaksiyonlar organ sistemlerine göre gruplara ayrılır MedDRA ve frekans. Frekans aşağıdaki gibi tanımlanır: çok sık (≥1 / 10); sıklıkla (≥1 / 100 ila <1/10); seyrek olarak (≥1 / 1000 ila <1/100); nadiren (≥1 / 10000 ila <1/1000); çok nadiren (<1/1000).

LCD'nin yanından: çok sık - bulantı, kusma, ishal, kabızlık; sık sık - ağız kuruluğu, hazımsızlık, gastrit, gastroözofageal reflü, üst karın ağrısı, meteorizm, geğirme, şişkinlik; seyrek - pankreatit ***.

Bağışıklık sisteminin yanından: nadiren - anafilaktik reaksiyonlar.

Metabolizma ve beslenme açısından: sıklıkla - hipoglisemi *; seyrek olarak - dehidrasyon.

Hareket bozuklukları : sık sık - uykusuzluk **.

Sinir sisteminin yanından: sık sık - baş dönmesi **, disgevision **.

Kalpten : seyrek - taşikardi.

Karaciğer ve safra yolu tarafında: sık sık - koleliaz ***; seyrek olarak - kolesistit ***.

Deriden ve deri altı dokusundan: seyrek - ürtiker.

Böbreklerden ve idrar yollarından: nadiren - akut böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyon bozukluğu.

Uygulama yerinde genel bozukluklar ve bozukluklar: sık sık - uygulama yerindeki reaksiyonlar, asteni **, yorgunluk **; seyrek olarak - halsizlik **.

* Hipoglisemi (hastalar tarafından not edilen, kan şekeri konsantrasyonu ölçümleriyle doğrulanmayan semptomlara dayanarak), Saxend ilacı alan tip 2 diyabetsiz hastalarda not edilir^® diyet ve fiziksel efor ile birlikte. Ayrıntılara bakın. alt bölümde Bireysel istenmeyen reaksiyonların tanımı.

** Çoğunlukla tedavinin ilk 3 ayında not edilir.

*** Görmek. "Özel talimatlar.".

Bireysel istenmeyen reaksiyonların tanımı

Tip 2 diyabetsiz hastalarda hipoglisemi. Saxend tedavisi alan tip 2 diyabetsiz aşırı kilolu veya obez hastaları içeren klinik çalışmalarda^® diyet ve fiziksel efor ile birlikte, ağır hipoglisemi (üçüncü bir tarafın yardımını gerektiren) not edilmemiştir. Saxend ilacı alan hastaların% 1.6'sında hipoglisemi belirtileri bildirilmiştir^®ve plasebo alan hastaların% 1.1'i; ancak, bu vakalar kan şekeri konsantrasyonu ölçümleri ile doğrulanmamıştır. Çoğu durumda hafif hipoglisemi kaydedildi.

Tip 2 diyabetli hastalarda hipoglisemi. Aşırı kilolu veya obez hastaları ve Saxend tedavisi alan tip 2 diyabet içeren bir klinik çalışmada^® diyet ve fiziksel efor ile birlikte, Saxend ilacı alan hastaların% 0.7'sinde şiddetli hipoglisemi vakaları (üçüncü bir tarafın yardımını gerektiren) kaydedildi^®ve sadece aynı anda sülfonil üre türevleri ile tedavi gören hastalarda. Ayrıca bu hasta grubunda, Saxend ilacı alan hastaların% 43.6'sında doğrulanmış hipoglisemi (semptomlarla birlikte glikoz konsantrasyonu ≤3.9 mmol / l) kaydedildi^®ve plasebo alan hastaların% 27.3'ü. Sülfonil üre ilacını aynı anda almayan hastalar arasında, Saxend ilacı alan hastaların% 15.7'sinde doğrulanmış hipoglisemi kaydedildi^®ve plasebo alan hastaların% 7.6'sında.

LCD'den istenmeyen reaksiyonlar . Gastrointestinal sistemden gelen reaksiyonların çoğu hafif veya orta, geçici idi ve çoğu durumda tedavinin kesilmesine yol açmadı. Reaksiyonlar genellikle tedavinin ilk haftalarında meydana gelir ve belirtileri tedavinin devamı ile birkaç gün veya hafta boyunca yavaş yavaş azalır. ≥65 yaşlarındaki hastalarda, Saxend tedavisi sırasında gastrointestinal sistemden istenmeyen reaksiyonların daha belirgin belirtileri görülebilir^®.

Hafif veya orta şiddette böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin ≥30 ml / dak) Saxende tedavisi sırasında gastrointestinal sistemden istenmeyen reaksiyonların daha belirgin belirtileri görülebilir^®.

Alerjik reaksiyonlar. Arteriyel hipotansiyon, kalp çarpıntısı, nefes darlığı veya periferik ödem gibi semptomlarla anafilaktik reaksiyonların birkaç vakası kaydedildi. Anafilaktik reaksiyonlar potansiyel olarak hayatı tehdit edici olabilir.

Uygulama yerinde reaksiyonlar. Saxend ilacı alan hastalarda^®, giriş yerindeki reaksiyonlar tanımlanmıştır. Bu reaksiyonlar, kural olarak, hafif derecede idi, doğada geçici idi ve çoğu durumda tedavinin devamı ile kayboldu.

Taşikardi. Klinik çalışmalarda, Saxend ilacı alan hastaların% 0.6'sında taşikardi kaydedildi^®ve plasebo alan hastaların% 0.1'inde. Çoğu fenomen hafif veya orta derecedeydi. Olaylar izole edildi ve çoğu durumda Saxend'in ilacı ile tedavinin devamı ile geçti^®.

Klinik çalışmalara ve kısıtlayıcı liraglutidin kullanımına göre, aşırı doz vakaları bildirilmiştir (vücut ağırlığının düzeltilmesi için önerilenden 24 kat daha fazla olan 72 mg'lık bir doz eklenmiştir). Ayrıca, 7 ay içinde altı kat doz (18 mg / gün) verildiğinde bir olgu kaydedildi.

Belirtiler : bu aşırı doz vakalarına şiddetli bulantı, kusma ve ishal eşlik etti, ancak her durumda hastaların durumu komplikasyon olmadan geri yüklendi. Hiçbir durumda şiddetli hipoglisemi kaydedilmedi.

Tedavi: uygun semptomatik tedavi.

Etki mekanizması

Saxend ilacının aktif maddesi^® - lyraglutide - bir suş kullanılarak rekombinant DNA'nın biyoteknolojisi yöntemi ile üretilen insan glukagon benzeri peptit-1'in (GPP-1) bir analogudur Saccharomyces cerevisiaeendojen insan GPP-1'in amino asit sekansının% 97 homologluğuna sahip. Liraglutid, GPP-1 reseptörünü (GPP-1R) bağlar ve aktive eder. Liraglutid metabolik bozulmaya karşı dayanıklıdır, T_1/2 uygulamadan sonra plazmadan 13 saattir. Hastaların günde bir kez girmesine izin veren farmasötik liraglutid profili, ilacın yavaş emilimine neden olan kendi kendine birleşmenin sonucudur; plazma proteinleri ile bağlanma; ayrıca dipeptildaptidaz-4 (DPP-4) ve nötr endopeptidaza (NEP) direnç.

GPP-1, iştah ve gıda tüketiminin fizyolojik düzenleyicisidir. GPP-1P, iştahın düzenlenmesinde yer alan beynin çeşitli bölgelerinde bulunur. Hayvan çalışmalarında, liraglutidin sokulması, liraglutidin GPP-1P'nin spesifik aktivasyonu, güçlendirilmiş doygunluk sinyalleri ve zayıflamış açlık sinyalleri yoluyla hipotalamus dahil beynin belirli bölgelerinde yakalanmasına yol açtı, böylece vücut ağırlığını azalttı.

Liraglutid, insanlarda vücut ağırlığını esas olarak yağ dokusunun kütlesini azaltarak azaltır. Vücut ağırlığındaki bir azalma, gıda tüketimindeki bir azalmaya bağlıdır. Liraglutid 24 saat enerji tüketimini arttırmaz. Liraglutid, mide ve doygunluğu doldurma hissini arttırırken iştahı düzenlerken, açlık hissini zayıflatır ve tahmini gıda alımını azaltır. Liraglutid, insülin salgılanmasını uyarır ve glikoza bağlı bir şekilde haksız derecede yüksek glukagon salgılanmasını azaltır ve ayrıca pankreasın beta hücrelerinin işlevini geliştirir, bu da aç karnına ve yedikten sonra glikoz konsantrasyonunda bir azalmaya yol açar. . Glikoz konsantrasyonunu azaltma mekanizması ayrıca midenin boşaltılmasında hafif bir gecikme içerir.

Aşırı kilolu veya obez hastaları içeren uzun süreli klinik çalışmalarda Saxende kullanımı^® düşük kalorili diyet ve artan fiziksel aktivite ile birlikte vücut ağırlığında önemli bir azalmaya yol açtı.

Aç karnına ve yemekten sonra iştah, kalori alımı, enerji tüketimi, havalandırma boşalması ve glikoz konsantrasyonuna etkisi

Liraglutidin farmakodinamik etkileri, 49 obez hastayı (IMT - 30-40 kg / m) içeren 5 haftalık bir çalışmada incelenmiştir²) diyabetsiz.

İştah, kalori alımı ve enerji tüketimi

Saxend kullanırken vücut ağırlığında bir azalmaya inanılmaktadır^® iştahın düzenlenmesi ve tüketilen kalori miktarı ile ilişkili. İştah standart bir kahvaltıdan önce ve sonra 5 saat içinde değerlendirildi; bir sonraki öğle yemeğinde sınırsız gıda tüketimi tahmin edildi. Saxend'in ilacı^® yedikten sonra midenin doygunluk ve dolum hissini arttırdı ve açlık hissini ve tahmini gıda tüketimi miktarını azalttı ve ayrıca plaseboya kıyasla sınırsız gıda tüketimini azalttı. Bir solunum kamerası kullanılarak değerlendirildiğinde, terapi ile ilişkili 24 saatlik enerji tüketiminde artış olmamıştır.

Boş mide

Saxend kullanımı^® yemekten sonraki ilk saat boyunca midenin boşalmasında hafif bir gecikmeye yol açarak, konsantrasyondaki artış hızında ve yemekten sonra toplam kan şekeri konsantrasyonunda bir azalmaya neden oldu.

Aç karnına ve yemekten sonra glikoz, insülin ve glukagon konsantrasyonu

Aç karnına ve yemekten sonra glikoz, insülin ve glukagon konsantrasyonu standart bir yemekten önce ve sonra 5 saat içinde değerlendirildi. Plasebo ile karşılaştırıldığında, Saxend'in ilacı^® ciltte ve yemekten sonra kan şekeri konsantrasyonunun azalması (AUC_{0-60 dakika}) yemekten sonraki ilk saat boyunca ve ayrıca 5 saatlik AUC glikozunu ve artan glikoz konsantrasyonunu (AUC_{0-300 dakika}). Ayrıca Saxend'in ilacı^® prandiyal glukagon konsantrasyonunun azalması (AUC_{0-300 dakika} ) ve insülin (AUC_{0-60 dakika}) ve artan insülin konsantrasyonu (iAUC_{0-60 dakika}) yedikten sonra plaseboya kıyasla.

Saldırının konsantrasyonu ve artan glikoz ve insülin konsantrasyonu, obezite ve bozulmuş glikoz toleransı olan veya glikoz toleransı olmayan 3731 hastada 1 yıl tedaviden önce ve sonra 75 g glikoz ile oral glikoz tolerans testi (PTTG) sırasında da değerlendirildi. . Plasebo ile karşılaştırıldığında, Saxend'in ilacı^® natoshchak konsantrasyonunu ve artan glikoz konsantrasyonunu azalttı. Etki, glikoz toleransı bozulmuş hastalarda daha belirgindi. Ayrıca Saxend'in ilacı^® natoshchak konsantrasyonunu azalttı ve plaseboya kıyasla artan insülin konsantrasyonunu arttırdı.

Aşırı kilo veya obezite ile tip 2 diabetes mellituslu hastalarda natoshchak konsantrasyonu ve artan glikoz konsantrasyonu üzerindeki etki

Saxend'in ilacı^® kafadaki glikoz konsantrasyonunu ve plaseboya kıyasla ortalama artan post-prandiyal glikoz konsantrasyonunu (yemekten 90 dakika sonra, günde 3 öğün ortalama değeri) azalttı.

Pankreasın beta hücrelerinin işlevi

Saxend kullanarak bir yıla kadar süren klinik çalışmalarda^® aşırı kilolu veya obez olan ve diyabetli veya diyabetsiz hastalarda, pankreas beta hücrelerinin fonksiyonunun iyileştirilmesi ve korunması, beta hücrelerinin fonksiyonunu değerlendirmek için homeostatik model gibi ölçüm yöntemleri kullanılarak gösterilmiştir (NOMA-B) ve insülin ve insülin konsantrasyonlarının oranı.

Klinik verimlilik ve güvenlik

Saxende kullanımının verimliliği ve güvenliği^® düşük kalorili diyet ve artan fiziksel aktivite ile birlikte vücut ağırlığının uzun süreli düzeltilmesi için 4 randomize çift kör plasebo kontrollü çalışma incelenmiştir (56 hafta süren 3 çalışma ve 32 hafta süren 1 çalışma). Çalışmalar 4 farklı popülasyonda toplam 5358 hastayı içeriyordu: 1) obezite veya aşırı kilolu hastalar, ve ayrıca aşağıdaki koşullardan / hastalıklardan biriyle: glikoz toleransının ihlali, arteriyel hipertansiyon, dislipidemi; 2) yetersiz kontrol edilen tip 2 diabetes mellituslu obezite veya aşırı kilolu hastalar (Hba değeri_1c HbA düzeltmesi için çalışmaya başlamadan önce% 7-10 aralığında)_1c kullanılan bu hastalarda: diyet ve fiziksel egzersizler, metformin, sülfonil üre preparatları, glitazon ayrı ayrı veya herhangi bir kombinasyon halinde; 3) orta veya şiddetli derecede obstrüktif apnesi olan obez hastalar; 4) obezite veya aşırı kilolu ve ilişkili arteriyel hipertansiyon veya dislipidemi olan hastalar, düşük kalorili bir diyet kullanarak vücut ağırlığında en az% 5 azalma elde etmiş olan.

Vücut kütlesi

Saxend ilacı alan obezite / aşırı vücut ağırlığı olan hastalarda vücut ağırlığında daha belirgin bir azalma elde edildi^®dahil olmak üzere tüm çalışılan gruplarda plasebo alan hastalara kıyasla. h. glikoz, tip 2 diabetes mellitus ve orta veya şiddetli obstrüktif apne için tolerans ihlali veya yokluğu ile.

Çalışma 1'de (glikoz toleransı olan veya olmayan obezite ve aşırı kilolu hastalar), Saxend ilacı alan hastalarda vücut ağırlığı azalması% 8 idi^® plasebo grubunda% 2.6 ile karşılaştırılmıştır.

Çalışma 2'de (obezite ve tip 2 diabetes mellituslu aşırı kilolu hastalar), Saxend alan hastalarda vücut ağırlığı azalması% 5.9 idi^®plasebo grubunda% 2 ile karşılaştırılmıştır.

Çalışma 3'te (orta veya şiddetli derecede obstrüktif apnesi olan aşırı kilolu ve aşırı kilolu grip hastaları), Saxend ilacı alan hastalarda vücut ağırlığındaki azalma% 5.7 idi^®plasebo grubunda% 1.6 ile karşılaştırıldı.

Çalışma 4'te (daha önce vücut ağırlığı kaybından sonra en az% 5 obezite ve aşırı kilolu hastalar), Saxend ilacı alan hastalarda vücut ağırlığında daha fazla azalma% 6.3 idi^®plasebo grubunda% 0.2 ile karşılaştırılmıştır. Çalışmada 4 hasta daha Saxend ile tedaviye başlamadan önce elde edilen vücut ağırlığı kaybını korudu^® plaseboya kıyasla (sırasıyla% 81.4 ve 48.9).

Ek olarak, incelenen tüm popülasyonlarda, Saxend ilacı alan hastaların çoğu^®plasebo alan hastalara kıyasla vücut ağırlığında en az% 5 ve% 10'dan fazla bir azalmaya ulaştı.

Çalışma 1'de (glikoz toleransı bozulmuş veya hiç zayıflamış obezite ve aşırı kilolu hastalar), Saxend alan hastaların% 63.5'inde 56 haftalık tedavide vücut ağırlığında en az% 5'lik bir azalma kaydedildi^®plasebo grubunda% 26.6'ya kıyasla. Saxend ilacı alan hasta grubunda vücut ağırlığındaki 56 haftalık tedavinin% 10'dan fazla olduğu hastaların oranı% 32.8'dir^®plasebo grubunda% 10.1 ile karşılaştırılmıştır. Genel olarak, Saxend ilacı alan hastaların yaklaşık% 92'sinde vücut ağırlığında bir azalma meydana geldi^®plasebo grubunda yaklaşık% 65'e kıyasla.

Şekil 1. Glikoz toleransı olan veya olmayan obezite veya aşırı kilolu hastalarda başlangıç değerine kıyasla dinamiklerde vücut ağırlığındaki (%) değişiklik.

Saxend ilacı ile 12 haftalık tedaviden sonra vücut ağırlığında azalma^®

Tedaviye erken yanıtı olan hastalar, 12 haftalık tedaviden sonra vücut ağırlığında en az% 5 azalma (3 mg'lık bir dozda 4 hafta doz artışı ve 12 hafta tedavi) olan hastalar olarak tanımlandı.

İki çalışmada (tip 2 diabetes mellitus olmadan ve aşırı kilolu hastalar), hastaların% 67.5 ve 50.4'ü 12 ilaçsızdan sonra vücut ağırlığında en az% 5 azalma sağlamıştır.

Saxend'in ilacı ile tedaviye devam edildi^® (1 yıla kadar) Bu hastaların% 86.2'si vücut ağırlığında en az% 5 ve% 51 - en az% 10 azalma sağlamıştır. Çalışmayı tamamlayan bu hastalarda vücut ağırlığındaki ortalama azalma, başlangıç değerine kıyasla% 11.2 idi. 3 mg'lık bir dozda 12 haftalık tedaviden sonra vücut ağırlığında% 5'ten az bir azalma elde eden ve çalışmayı (1 yıl) tamamlayan hastalarda, vücut ağırlığındaki ortalama azalma% 3.8 idi.

Glisemi kontrolü

Saxend ile terapi^® normoglisemi, bozulmuş glikoz toleransı (HbA'da ortalama azalma) olan alt popülasyonlarda glisemik göstergeleri önemli ölçüde iyileştirdi_1с -% 0.3) ve tip 2 diabetes mellitus (ortalama HbA düşüşü_1c -% 1.3) plaseboya kıyasla (HbA'da ortalama azalma)_1c - sırasıyla% 0.1 ve% 0.4). Glikoza toleransı düşük olan hastaları içeren bir çalışmada, Saxend alan daha az hastada tip 2 diabetes mellitus gelişti^®plasebo grubuna kıyasla (sırasıyla% 0.2 ve% 1.1). Toleransı bozulmuş çok sayıda hastada, glikozun plasebo grubuna kıyasla bu durumu tersine geliştirdiği gözlenmiştir (sırasıyla% 69.2 ve% 32.7).

2.69.2 tip diyabetes mellituslu hastaları ve Saxend ilacı alan hastaların% 56.5'ini içeren bir çalışmada^®Hba'nın hedef değerine ulaştı_1с Plasebo alan hastalarda sırasıyla <7 ve ≤% 6.5, plasebo alan hastalarda% 27.2 ve% 15.

Kardiyometrik parametreler

Saxend kullanırken glikoz toleransı olan veya olmayan obezite veya aşırı kilolu hastaları içeren bir çalışmada^® CAD'de önemli bir düşüş oldu (1.5 puana karşı 4.3) DAD (1.8 puana karşı 2.7) bel çevresi (8,2'ye karşı 4 cm) ve aç karnına lipit konsantrasyonunda önemli bir değişiklik (toplam X'lerde% 0.9'a kıyasla 3.2 azaldı; LDL'de% 0.7'ye karşı 3.1 azaldı; LVVP'de% 0,5'e kıyasla 2,3 artış; trigliseritlerde% 4.8'e kıyasla 13.6 azalma) plasebo ile karşılaştırıldığında.

Apne-Hipne Endeksi

Saxend'in ilacını kullanırken^® apne-hipne indeksinde (IAH) saatte 12.2 ve 6.1 vaka azalması ile tahmin edilen obstrüktif apnenin şiddetinin plasebo ile karşılaştırıldığında önemli bir azalma olmuştur.

İmmünojenisite

Protein ve peptit ilaçlarının potansiyel immünojenik özellikleri göz önüne alındığında, hastalar Saxend ile tedaviden sonra lyraglutide karşı antikorlara sahip olabilir^® Klinik çalışmalarda Saxend ilacı alan hastaların% 2.5'i.^®liraglutide karşı antikorlar vardı. Antikorların oluşumu, Saxend ilacının etkinliğinde bir azalmaya yol açmadı^®.

Kardiyovasküler olayların değerlendirilmesi

Önemli istenmeyen kardiyovasküler olaylar (MASE) bir grup dış bağımsız uzman tarafından derecelendirilmiş ve ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü, ölümcül olmayan inme ve kardiyovasküler patoloji nedeniyle ölüm olarak tanımlanmıştır. Saxend kullanan tüm uzun süreli klinik çalışmalarda^® not edildi 6 MASE Saxend ilacı alan hastalarda^®ve 10 MASE - plasebo alanlardan. Saxend'in ilacını karşılaştırırken risk oranı ve% 95 CI^® ve plasebo 0.31 idi [0.1; 0.92]. 3. fazın klinik çalışmalarında, ortalama 2.5 cevher ile MSS'de bir artış gözlenmiştir./ dak (1.6 ila 3.6 cevher./ min bireysel çalışmalarda) Saxend ilacı alan hastalarda^® CSW'deki en büyük artış 6 haftalık tedaviden sonra gözlendi. Bu artış geri dönüşümlüdür ve liraglutid tedavisinin kesilmesinden sonra ortadan kalkmıştır.

Hasta Değerlendirme Sonuçları

Saxend'in ilacı^® plasebo ile karşılaştırıldığında, bireysel göstergeler için hasta tarafından belirlenen tahminleri geliştirdi. Vücut ağırlığının yaşam kalitesi üzerindeki etkileri üzerine basitleştirilmiş anketin genel değerlendirmesinde önemli bir iyileşme kaydedilmiştir (IWQoL-Lite) ve yaşam kalitesini değerlendirmek için anketin tüm ölçekleri SF-36yaşam kalitesinin fiziksel ve psikolojik bileşenleri üzerinde olumlu bir etki olduğunu gösterir.

Klinik öncesi güvenlik verileri

Farmakolojik güvenlik, tekrarlanan dozların toksisitesi ve genotoksisite çalışmalarına dayanan klinik öncesi veriler, insanlar için herhangi bir tehlike ortaya koymamıştır.

Sıçanlarda ve farelerde 2 yıllık karsinojenisite çalışmalarında ölüme yol açmayan tiroid C hücreleri tespit edildi. Toksik olmayan doz (NOAEL) sıçanlar kurulmaz. 20 ay boyunca tedavi gören maymunlarda, bu tümörlerin gelişimi gözlenmedi. Kemirgenler üzerinde yapılan çalışmalarda elde edilen sonuçlar, kemirgenlerin GPP-1 reseptörünün aracılık ettiği genotoksik olmayan spesifik mekanizmaya özellikle duyarlı olmasından kaynaklanmaktadır. Bir kişi için elde edilen verilerin önemi düşüktür, ancak tamamen dışlanamaz. Terapi ile ilgili diğer neoplazmların ortaya çıktığı kaydedilmemiştir.

Hayvan çalışmaları, ilacın doğurganlık üzerindeki doğrudan olumsuz etkisini ortaya koymadı, ancak ilacın en yüksek dozlarını kullanırken erken embriyonik ölüm sıklığında hafif bir artış oldu.

Gebelik döneminin ortasında liraglutidin sokulması, annenin vücut ağırlığında ve fetal büyümesinde, sıçanların kaburgaları ve tavşanlar arasında keşfedilmemiş bir etki ile iskeletin yapısındaki sapmalara neden oldu. Sıçanlarda yenidoğanların büyümesi liraglutid tedavisi sırasında azaldı ve bu azalma, yüksek dozda ilaç alan bir grupta emzirmenin sona ermesinden sonra da devam etti. Yenidoğan sıçanların büyümesinde bu azalmaya neyin neden olduğu bilinmemektedir - anne bireyler tarafından kalori tüketiminde azalma veya GPP-1'in fetus / yenidoğan üzerindeki doğrudan etkisi.

Emme. Uygulamadan sonra liraglutidin emilmesi yavaştır, başarı süresi T_mak - girişten yaklaşık 11 saat sonra. Obez hastalarda (IMT 30-40 kg / m²) 3 mg'lık bir dozda lyraglutide sokulduktan sonra, lyraglutidin ortalama denge konsantrasyonu (AUC_{τ / 24}) yaklaşık 31 nmol / l'ye ulaşır. 0.6 mg ila 3 mg doz aralığında, liragluttidin maruziyeti doza orantılı olarak artar. Subkütan uygulamadan sonra liraglutidin mutlak biyoyararlanımı yaklaşık% 55'tir.

Dağıtım. Orta belirgin V_d liraglutidin 3 mg'lık bir dozda sokulmasının p / c'sinden sonra 20-25 l'dir (vücut ağırlığı yaklaşık 100 kg olan kişilerde). Liraglutid büyük ölçüde kan plazma proteinleri ile ilişkilidir (>% 98).

Metabolizma. Sağlıklı gönüllülere tek bir dozun verilmesinden sonra 24 saat boyunca [³H] -liraglutida plazmanın ana bileşeni değişmemiş liragluttid olarak kaldı. 2 metabolit bulundu (kan plazmasındaki toplam radyoaktivitenin ≤9 ve ≤% 5'i).

Sonuç. Liraglutid, herhangi bir spesifik organın ana geri çekilme yolu olarak katılımı olmadan endojen olarak büyük proteinler gibi metabolize edilir. Doz uygulandıktan sonra [³H] -liraglutida değişmemiş lyraglutide idrar veya dışkıda tanımlanmadı. Liraglutidin metabolitleri şeklinde sokulan radyoaktivitenin sadece küçük bir kısmı böbrekler veya bağırsaklar yoluyla atılmıştır (sırasıyla% 6 ve 5). Radyoaktif maddeler, esas olarak ilk 6-8 gün boyunca böbrekler veya bağırsaklar tarafından yayılır ve 3 metaboliti temsil eder.

Liraglutidin girişinin p / c'sinden sonraki ortalama boşluk yaklaşık 0.9-1.4 l / s, T'dir_1/2 yaklaşık 13 saattir.

Özel hasta grupları

Yaşlılık. Dozun yaşa göre düzeltilmesi gerekli değildir. 18-82 yaşlarında obezite veya aşırı kilolu hastalarda popüler farmakokinetik analiz sonuçlarına göre, yaşın 3 mg'lık bir dozda p / c girişi ile liraglutida farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır.

Zemin. Popüler farmakokinetik analizden elde edilen verilere dayanarak, kadınlarda, 3 mg'lık bir dozda p / c uygulamasından sonra vücut ağırlığına göre ayarlanmış lyraglutide klerensi erkeklerden% 24 daha azdır. İlacın etkisine verilen cevaba ilişkin verilere dayanarak, cinsiyet dikkate alınarak doz düzeltmesi gerekli değildir.

Etnik köken. Popüler farmakokinetik analiz sonuçlarına göre, Kafkas vücudunun obezitesi veya aşırı kilolu hastalarda araştırma verilerini içeriyordu, Negroid, Asya ve Latin Amerika ırksal grupları, etnik köken, 3 mg'lık bir dozda p / c girişi ile lyraglutida'nın farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkiye sahip değildi.

Vücut kütlesi. Liragluttidin maruziyeti, başlangıç vücut ağırlığının artmasıyla azalır. Liraglutidin günde 3 mg'lık bir dozda kullanılması, klinik çalışmalarda ilacın sistemik maruziyetine verilen yanıtın değerlendirilmesine göre, vücut ağırlığı aralığında 60-234 kg'lık yeterli bir maruziyet sağlar. Vücut ağırlığı 234 kg'dan fazla olan hastalarda liraglutidin maruziyeti araştırılmamıştır.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Liraglutida farmakokinetiği, tek dozlu bir çalışmada (0.75 mg) değişen derecelerde karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda değerlendirildi. Liraglutide maruz kalma, sağlıklı gönüllülere kıyasla, hafif veya orta şiddette karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda sırasıyla% 23 ve 13 daha azdı. Şiddetli derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (sınıflandırmaya göre> 9 puan) maruziyet önemli ölçüde daha azdı (% 44 oranında) Çocuk Pugh).

Böbrek yetmezliği. Tek dozlu bir çalışmada (0.75 mg), böbrek yetmezliği olan hastalarda liraglutide maruz kalma, normal böbrek fonksiyonu olan kişilere göre daha azdı. Liraglutid maruziyeti, böbrek yetmezliği (Cl kreatinin 50-80 ml / dak), orta (30-50 ml / dak), şiddetli derece (<30 ml) olan hastalarda sırasıyla% 33, 14, 27 ve 26 oranında daha azdı. / dak) ve böbrek yetmezliğinin terminal aşaması olan hastalarda.

Çocuklar. Saxend'in etkinliği ve güvenliği ile ilgili klinik çalışmalar^® çocuklar tutulmadı.

• Hipoglisemik ajan - glukagon benzeri peptit-1 (GPP-1) [Hipoglisemik sentetik ve diğer araçlar] analogu
• Hipoglisemik ajan - glukagon benzeri peptit-1 (GPP-1) [Diğer metabolikler] analogu

İlaç etkileşimlerinin in vitro değerlendirilmesi. Sitokrom P450 (CYP) sistemindeki metabolizma ve kan plazma proteinlerinin bağlanması nedeniyle liraglutidin diğer aktif maddelerle farmakokinetik etkileşimlere çok düşük yeteneği gösterilmiştir.

İlaç etkileşiminin in vivo değerlendirilmesi. Liragluttid kullanırken midenin boşaltılmasında hafif bir gecikme, aynı anda kullanılan ilaçların yutulması için emilimini etkileyebilir. Etkileşim çalışmalarında, klinik olarak anlamlı bir emilim yavaşlaması gösterilmemiştir, bu nedenle ilaçların doz düzeltmesi gerekli değildir.

Etkileşim çalışmaları 1.8 mg'lık bir dozda liraglutid kullanılarak gerçekleştirildi. 1.8 mg ve 3 mg'lık bir dozda (AUC) liragluttid kullanıldığında midenin boşaltma oranı üzerindeki etki aynıydı_{0-300 dakika} parasetamol). Liraglutid alan birkaç hastada en az bir şiddetli ishal atağı kaydedildi.

İshal, aynı anda kullanılan ilaçların yutulması için emilimini etkileyebilir.

Varfarin ve diğer kumarin türevleri. Etkileşim çalışması yapılmamıştır. Çözünürlüğü düşük veya varfarin gibi dar bir terapötik indeks ile aktif maddelerle klinik olarak anlamlı etkileşim göz ardı edilemez. Saxend ilacı ile tedaviye başladıktan sonra^® varfarin veya diğer kumarin türevleri alan hastalara MHO'nun daha sık kontrol edilmesi önerilir .

Parasetamol (asetaminofen). Liraglutid, 1000 mg'lık tek bir dozun verilmesinden sonra parasetamolün toplam maruziyetini değiştirmedi. C_mak parasetamol% 31 ve medyan T azaltıldı_mak 15 dakika arttı. Parasetamolün ilişkili kullanımı için dozun düzeltilmesi gerekli değildir.

Atorvastatin. Liraglutid, 40 mg'lık tek bir atorvastatin dozu uygulandıktan sonra atorvastatinin toplam maruziyetini değiştirmedi. Bu nedenle, liraglutit ile kombinasyon halinde kullanıldığında atorvastatin dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. C_mak atorvastatin% 38 ve medyan T azaltıldı_mak lyraglutide kullanıldığında 1 ila 3 saat arasında artmıştır.

Griezeofulvin. Liraglutid, 500 mg'lık tek bir doz grizeofulvin uygulandıktan sonra toplam grizeofulvin maruziyetini değiştirmedi. C_mak grizeofulvin% 37 ve medyan T arttırıldı_mak değişmedi. Grizofulvin ve düşük çözünürlük ve yüksek penetrasyona sahip diğer bileşiklerin dozunun düzeltilmesi gerekli değildir.

Digoksin. Liraglutid ile kombinasyon halinde 1 mg'lık tek bir digoksin dozunun kullanılması, AUC digoksininde% 16 oranında bir azalmaya, C'de bir azalmaya yol açtı_mak % 31 oranında. Medyan T_mak 1'den 1.5 saate yükseldi. Bu sonuçlara dayanarak, digoksinin doz düzeltmesi gerekli değildir.

Lisinopril. Liraglutid ile kombinasyon halinde 20 mg'lık tek bir lizinopril dozunun kullanılması, lizosinoprilin EAA'sında% 15, C'de bir azalmaya yol açtı_mak % 27 oranında. Medyan T_mak lizosinopril 6 ila 8 saat arasında arttı. Bu sonuçlara dayanarak, lizosinopril dozunun düzeltilmesi gerekli değildir.

Oral hormonal kontraseptifler. Liraglutid C'de bir azalmaya yol açtı_mak tek bir doz oral hormonal kontraseptif kullandıktan sonra sırasıyla% 12 ve 13'te etinil estradiol ve sol normgestrel. T_mak liraglutid kullanımının arka planına karşı her iki ilacın 1.5 saat arttı. Etinil estradiol veya soldan direksiyonun sisteme maruz kalması üzerinde klinik olarak anlamlı bir etki yoktu. Bu nedenle, liraglutid ile kullanıldığında kontraseptif etki üzerindeki etki beklenmez.

Uyumsuzluk. Saxend'in ilacına ilaçlar eklendi^® lyraglutide tahribatına neden olabilir. Uyumluluk çalışmalarının eksikliği nedeniyle, bu ilaç diğer ilaçlarla karıştırılamaz.

Çocukların ulaşabileceği yerlerden uzak tutun.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra uygulamayın.

Subkütan uygulama çözeltisi, 6 mg / ml. Hidrolitik cam kartuşlarda her biri 3 ml, bir tarafta bromobütil kauçuk / poliizopren diskler ve diğer tarafta bromobütil kauçuk pistonlar ile boyanmıştır. Kartuş, çoklu enjeksiyonlar için plastik çok dozlu tek kullanımlık şırınga sapında saklanır. Bir karton paket içinde 5 çok dozlu tek kullanımlık şırınga ibresi için.

Tarifine göre.

Diyabetli hastalarda Saxend'in ilacı kullanılamaz^® insülinin yerine geçer.

Kardiyovasküler yetmezlik. Sınıflandırmaya göre XSN sınıf I - II hastalarında deneyim NYHA sınırlı, bu yüzden Saxend'in ilacı^® dikkatli kullanılmalıdır.

Pankreatit. GPP-1 reseptör agonistlerinin kullanımı akut pankreatit gelişme riski ile ilişkiliydi. Liraglutid kullanımında birkaç akut pankreatit gelişimi vakası bildirilmiştir. Hastalar akut pankreatitin karakteristik semptomları hakkında bilgilendirilmelidir. Pankreatit gelişimi şüphesi durumunda, Saxend kullanımı^® durdurulmalı; akut pankreatit doğrulanırsa tedaviye devam edilmemelidir. Anamnezde pankreatitli hastalarda ilacı kullanırken dikkatli olunmalıdır.

Kolelitiazis ve kolesistit. Klinik çalışmalar, Saxend ilacı alan hastalarda daha yüksek koleliaz ve kolesistit insidansına dikkat çekmiştir^®plasebo alan hastalara kıyasla. Bu, vücut ağırlığındaki bir azalmanın koleliaz ve sonuç olarak kolesistit gelişme riskini artırabileceği gerçeğiyle kısmen açıklanabilir. Kolelitiazis ve kolesistit hastaneye yatış ve kolesistektomiye yol açabilir. Hastalar koleliaz ve kolesistitin karakteristik semptomları hakkında bilgilendirilmelidir.

Tiroid hastalığı. Tip 2 diabetes mellituslu hastaları içeren klinik çalışmalar, özellikle tiroid hastalığı olan hastalarda kan serumu, guatr ve tiroid neoplazmasında kalsiton konsantrasyonunda bir artış da dahil olmak üzere istenmeyen tiroid fenomenlerine dikkat çekti. Tiroid hastalığı olan hastalarda Saxend'in ilacı^® dikkatli kullanılmalıdır.

Pazarlama sonrası dönemde liraglutid alan hastalarda medüller tiroid kanseri vakaları vardı. Mevcut veriler, insanlarda liraglutid kullanılarak medüller tiroid kanseri oluşumu arasında nedensel bir ilişki kurmak veya dışlamak için yeterli değildir. Saxend'in ilacı^® anamnezde tiroid medüller kanseri olan hastalarda kullanım için kontrendikedir. h. aile ve tip II çoklu endokrin neoplazisi .

Hastayı medüller tiroid kanseri riski ve tiroid tümörünün belirtileri (mühür mühürleri, disfaji, nefes darlığı, sesin geçilemez okrilatı) hakkında bilgilendirmek gerekir.

Saxend kullanan hastalarda kan serumu veya tiroid ultrasonunda kalsiton konsantrasyonunun mevcut kontrolü tiroid medüller kanserinin erken tespiti için anlamlı değildir^® Kan serumundaki kalsiton konsantrasyonunda önemli bir artış medüller tiroid kanserinin varlığını gösterebilir, medüller tiroid kanseri olan hastalar genellikle kalsiton konsantrasyonu 50 ng / L'den fazladır. Kan serumunda kalsiton konsantrasyonunda bir artış tespit edildiğinde, hastanın daha fazla incelenmesi gerekir. Fizik muayene veya tiroid ultrasonu sırasında tiroid bezi bileşenleri tespit edilen hastalar da ayrıca incelenmelidir.

MSS . Klinik çalışmalarda NSS'de bir artış kaydedildi. Saxend ilacını kullanırken kalp atış hızını artırmanın klinik önemi^®özellikle kalp ve serebrovasküler hastalıkları olan hastalarda, bu hastalarda ilacı kullanma konusundaki sınırlı deneyim nedeniyle belirsizliğini korumaktadır. ChSS, normal klinik uygulama ile tutarlı aralıklarla izlenmelidir. Hastalar taşikardi belirtileri hakkında bilgilendirilmelidir (kurtuluş hissi veya istirahatte kalp çarpıntısı hissi). Dinlenirken klinik olarak anlamlı sabit taşikardi olan hastalarda Saxend tedavisi kesilmelidir^®.

Dehidrasyon. GPP-1 reseptörlerinin agonistleri alan hastalarda böbrek fonksiyon bozukluğu ve akut böbrek yetmezliği dahil dehidrasyon belirtileri ve semptomları kaydedildi. Saxend ilacı alan hastalar^®gastrointestinal sistemin yan etkileri ile ilişkili potansiyel dehidrasyon riski ve hipovolemiyi önleme ihtiyacı hakkında bilgilendirilmelidir.

Aşırı kilo veya obezite ve tip 2 diyabetli hastalarda hipoglisemi. Saxend ilacı alan tip 2 diyabetli hastalarda hipoglisemi riski daha yüksek olabilir^® sülfonil üre türevleri ile kombinasyon halinde. Bu risk, sülfonil üre dozunun azaltılmasıyla azaltılabilir. Saxend'in ilacını eklemek^® insülin alan hastalarda tedavi için değerlendirmediler.

İntihar düşünceleri ve davranışları. Klinik çalışmalarda, Saxend ilacı alan 3.384 hastanın 6'sı (% 0.2)^®, intihar düşüncelerinin ortaya çıktığını bildirdi, hastalardan biri intihar girişiminde bulundu. Plasebo alan hastalarda (1941 kişi) bu not edilmedi. Hastalar depresyon, intihar düşünceleri veya davranışlarının ortaya çıkması veya bozulması ve / veya ruh hali veya davranışta beklenmedik değişiklikler açısından izlenmelidir. İntihar düşünceleri veya davranışları olan hastalarda Saxende kullanımı^® durdurulmalı.

Saxend'in ilacını kullanmak kontrendikedir^® intihar girişimleri veya tarihte aktif intihar düşünceleri olan hastalarda.

Meme kanseri. Klinik çalışmalar, Saxend ilacı alan 2.379 kadının 14'ünde (% 0.6) meme kanserini doğruladı^®invaziv kanser de dahil olmak üzere plasebo alan 1300 kadının 3'üne (% 0.2) kıyasla (Saxend ilacı alan kadınlarda 11 vaka)^®ve plasebo alan kadınlarda 3 vaka) ve protokol içi karsinom yerinde (Saxend'in ilacını alan kadınlarda 3 vaka^®ve plasebo alan bir kadında 1 vaka). Çoğu kanser vakası östrojenik ve progesterona bağımlıydı. Bu vakaların Saxend kullanımı ile ilgili olup olmadığını belirlemek mümkün değildir^® çünkü çok küçük miktarları. Ek olarak, Saxend'in bir ilaç olup olmadığını belirlemek için yeterli veri yoktur^® mevcut meme neoplazmaları üzerindeki etkisi.

Papiller tiroid kanseri. Klinik çalışmalar, Saxend ilacı alan 3.291 hastanın 7'sinde (% 0.2) papiller tiroid karsinomunu doğruladı^®plasebo alan hasta grubunda (1843 hasta) bulunmamasına kıyasla. Tüm vakaların 4 karsinomu en büyük çapta 1 cm'den azdı ve 4'ü tıbbi tiroidektomi sonrası histolojiye göre teşhis edildi.

Kolon ve rektumun olazi dışı. Klinik çalışmalar, Saxend ilacı alan 3291 hastanın 17'sinde (% 0.5) kolon ve rektumun (esas olarak kolon adenomları) iyi huylu neoplazisini doğruladı^®plasebo alan 1843 hastanın 4'üne (% 0.2) kıyasla. Saxend ilacı alan hastalarda kolon ve rektumun onaylanmış iki malign karsinom vakası (% 0.1) kaydedildi^®plasebo alan hastalarda değil.

Kalp iletim bozuklukları. Klinik çalışmalarda, Saxend ilacı alan 3.384 hastanın 11'i (% 0.3)^®, 1. derece AV ablukası, Gis ışınının sağ bacağının blokajı veya Gis ışınının sol bacağının ablukası gibi kalp iletim bozukluklarının gelişimi hakkında rapor edilmiştir. Plasebo alan hastalarda (1941 kişi) kalp iletim bozukluklarının gelişimi bildirilmemiştir.

Doğurganlık. Canlı embriyo sayısında hafif bir azalma haricinde, hayvanlar üzerinde yapılan çalışmaların sonuçları doğurganlık üzerinde olumsuz etkilerin varlığını göstermez (bkz. Klinik öncesi güvenlik verileri).

Uygulama Kılavuzu. Saxend'in ilacı^® şeffaf ve renksiz veya neredeyse renksiz bir sıvıdan farklı görünüyorsa kullanılamaz.

Saxend'in ilacı^® dondurulmuşsa kullanılamaz.

Saxend'in ilacı^® 8 mm uzunluğa kadar iğneler kullanılarak girilebilir. Şırınga kolu tek kullanımlık NewFine iğneleriyle kullanılmak üzere tasarlanmıştır^® veya NovoTwist^® Enjeksiyon iğneleri pakete dahil değildir.

Hasta, her enjeksiyondan sonra kullanılan iğnenin atılması gerektiği ve bağlı iğneli bir şırınga sapının saklanamayacağı konusunda bilgilendirilmelidir. Böyle bir önlem, iğne tıkanmasını, kontaminasyonu, enfeksiyonu ve ilacın şırınga kolundan görünmesini önleyecek ve dozlamanın doğruluğunu garanti edecektir.

Araç ve mekanizma kullanma yeteneği üzerindeki etkisi. Saxend'in ilacı^® araç ve mekanizma kullanma yeteneğini etkilemez veya biraz etkilemez. İlacı kullanırken hipoglisemi gelişme riski nedeniyle, özellikle tip 2 diabetes mellituslu hastalarda sülfonil üre ilaçlarıyla kullanıldığında, araç ve mekanizma kullanırken dikkatli olunmalıdır.

• E11 İnsüline bağımlı diyabetes mellitus
• E66 Obezite
• E78 Lipoprotein değişim bozuklukları ve diğer lipitemikler
• I10 Esansiyel (birincil) hipertansiyon
• I15 İkincil hipertansiyon