Reclide

Hipoglisemi

Bu tedavi sadece hastanın düzenli gıda alımı (kahvaltı dahil) olması muhtemelse reçete edilmelidir. Hipoglisemi riskinin artması nedeniyle, bir yemek çok geç alınırsa, yetersiz miktarda yiyecek tüketilirse veya yiyecek karbonhidrat bakımından düşükse düzenli karbonhidrat alımı önemlidir. Hipoglisemi, düşük kalorili diyetlerde, uzun süreli veya yorucu egzersizden sonra, alkol tüketiminden veya hipoglisemik ajanların bir kombinasyonu kullanıldığında daha yaygındır.

Sülfonilürelerin uygulanmasından sonra hipoglisemi oluşabilir. Bazı vakalar ciddi ve uzun olabilir. Hastaneye yatış gerekebilir ve glikoz uygulamasının birkaç gün devam etmesi gerekebilir.

Hipoglisemik atak riskini azaltmak için hasta seçimi, kullanılan doz ve açık hasta yönleri gereklidir.

Hipoglisemi riskini artıran faktörler:

- hasta reddeder veya işbirliği yapamaz (özellikle yaşlı kişilerde)

- yetersiz beslenme, düzensiz yemekler, yemek atlama, Ödünç verme veya beslenme değişiklikleri

- Fiziksel aktivite ile karbonhidrat alımı arasındaki dengesizlik

- böbrek yetmezliği

- şiddetli karaciğer yetmezliği

- Doz aşımı

- bazı endokrin bozuklukları: tiroid bozuklukları, hipopituitarizm ve adrenal yetmezlik

- diğer bazı ilaçların eşzamanlı uygulanması.

Böbrek ve karaciğer yetmezliği

Karaciğer yetmezliği veya ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda Reclide'ın farmakokinetiği ve / veya farmakodinamiği değiştirilebilir. Bu hastalarda ortaya çıkan hipoglisemik atak uzatılabilir, bu nedenle yeterli yönetim başlatılmalıdır.

Hasta bilgisi

Hipoglisemi riskleri, gelişiminize yatkın belirtileriniz, tedavileriniz ve durumlarınızla birlikte hasta ve aile üyelerine açıklanmalıdır.

Hasta, beslenme önerilerini takip etmenin, düzenli ve düzenli olarak kan şekeri seviyelerini izlemenin önemi hakkında bilgilendirilmelidir.

Kötü kan şekeri kontrolü

Antidiyabetik tedavi gören bir hastada kan şekeri kontrolü aşağıdaki faktörlerden birinden etkilenebilir: ateş, travma, enfeksiyon veya cerrahi. Bazı durumlarda, insülin gerekebilir.

Reklid dahil oral antidiyabetik hipoglisemik etkinliği birçok hastada zamanla zayıflar. Bu, şiddetli diyabetin ilerlemesinden veya tedaviye yanıtın azalmasından kaynaklanabilir. Bu fenomene, bir aktif bileşen ilk tedavi olarak etkisiz olduğunda birincil başarısızlıktan farklı olan ikincil başarısızlık denir. Hasta ikincil başarısızlık olarak sınıflandırılmadan önce yeterli doz ayarlaması ve diyet uyumu göz önünde bulundurulmalıdır.

Laboratuvar testleri

Kan şekeri kontrolünü değerlendirirken, glikatlı hemoglobin (veya açlık venöz plazmaglukoz) seviyelerinin ölçülmesi önerilir. Kan şekerinin kendi kendine izlenmesi de yararlı olabilir.

G6PD eksikliği olan hastaların sülfonilüre ile tedavisi hemolitik anemiye yol açabilir. G6PD eksikliği olan hastalarda dikkatli olunmalı ve sülfonilüre içermeyen bir alternatif düşünülmelidir.

Aşırı dozda sülfonilüreler hipoglisemiye neden olabilir.

Bilinç kaybı veya nörolojik belirtiler olmadan orta derecede hipoglisemi belirtileri karbonhidrat alımı, doz ayarlaması ve / veya beslenme değişiklikleri ile düzeltilmelidir. Sıkı izleme doktor hastanın tehlikede olmadığından emin olana kadar devam etmelidir.

Koma, kramplar veya diğer nörolojik bozukluklarla şiddetli hipoglisemik reaksiyonlar mümkündür ve derhal hastaneye yatmayı gerektiren tıbbi bir acil durum olarak tedavi edilmelidir.

Hipoglisemik koma teşhisi konulur veya şüphelenilirse, hastaya 50 ml konsantre glikoz çözeltisi (% 20 ila 30) hızlı bir IV enjeksiyonu yapılmalıdır. Daha seyreltilmiş bir glikoz çözeltisi (% 10), kan şekeri seviyesini 1 g / l'nin üzerinde tutan bir oranda sürekli olarak infüze edilmelidir. hastalar yakından izlenmeli ve bu süreden sonra hastanın durumuna bağlı olarak, doktor daha fazla izlemenin gerekli olup olmadığına karar verecektir.

Diyaliz, reklidlerin proteinlere güçlü bağlanması nedeniyle hastalar için bir avantaj değildir.

Farmakoterapötik grup: sülfonamidler, üre türevleri.

ATC kodu: A10BB09

Reclide, endosiklik bağa sahip N içeren bir heterosiklik halka ile diğer ilgili bileşiklerden farklı olan bir antidiyabetik ajandır.

Reclide, Langerhans Adaları'nın IC2 hücrelerinden insülin sekresyonunu uyararak kan şekeri seviyelerini düşürür. Postprandiyal insülin ve C peptit sekresyonu iki yıllık tedaviden sonra artmaya devam eder.

Bu metabolik özelliklere ek olarak, Reclide hemovasküler özelliklere sahiptir.

İnsülin salınımı üzerindeki etkiler

Tip 2 diyabet hastalarında Reclide, glikoza yanıt olarak insülin sekresyonunun ilk zirvesini geri yükler ve insülin sekresyonunun ikinci fazını arttırır. Bir yemek veya glikoz tarafından indüklenen bir stimülasyona yanıt olarak insülin yanıtında önemli bir artış görülür.

Hemovasküler özellikler:

Reclide, diyabet komplikasyonlarında rol oynayabilecek iki mekanizma ile mikrotrombozu azaltır:

- trombosit aktivasyon belirteçlerinde (beta-tromboglobulin, tromboksan B) bir azalma ile trombosit agregasyonu ve yapışmasının kısmi inhibisyonu₂),

- tPA aktivitesinde bir artışla vasküler endotelfibrinolitik aktivite üzerinde bir etki.