Raptor

Pozoloji

Doz aralığı, akşamları tek bir doz olarak oral yoldan uygulanan 5-80 mg / gün Raptor'dur. Gerekirse, doz en az 4 haftadan maksimum 80 mg / gün'e ayarlanmalıdır, bu da akşamları tek bir doz olarak uygulanır. 80 mg doz sadece şiddetli hiperkolesterolemi ve yüksek kardiyovasküler komplikasyon riski olan hastalarda, daha düşük dozlarda tedavi hedeflerine ulaşmamış ve potansiyel risklerden daha ağır basması beklenen hastalarda önerilir.

Hiperkolesterolemi

Hasta standart kolesterol düşürücü bir diyette olmalı ve Raptor ile tedavi sırasında bu diyete devam etmelidir. Normal başlangıç dozu, akşamları tek bir doz olarak 10-20 mg / gündür. Güçlü bir LDL-C azaltımına (% 45'ten fazla) ihtiyaç duyan hastalar, tek bir doz olarak 20-40 mg / gün ile akşam başlatılabilir. Gerekirse, doz ayarlamaları yukarıda belirtildiği gibi yapılmalıdır.

Homozigot ailesel hiperkolesterolemi

Kontrollü bir klinik çalışmanın sonuçlarına dayanarak, önerilen başlangıç dozu akşam 40 mg / gün Raptor'dur. Raptor, diğer lipit düşürücü tedavilere ek olarak kullanılmalıdır (ör. LDL aferezi) bu hastalarda veya bu tür tedaviler mevcut değilse.

Raptor ile aynı anda lomitapid alan hastalarda, Raptor dozu günde 40 mg'ı geçmemelidir.

Kardiyovasküler önleme

Yüksek koroner arter hastalığı riski olan hastalarda (hiperlipidemili veya hiperlipidemisiz KKH) normal Raptor dozu akşamları tek bir doz olarak 20 ila 40 mg / gündür. İlaç tedavisi diyet ve egzersizle aynı anda başlatılabilir. Gerekirse, doz ayarlamaları yukarıda belirtildiği gibi yapılmalıdır.

Eşlik eden terapi

Raptor tek başına veya safra asidi sekestrerleri ile kombinasyon halinde etkilidir. Dozaj, safra asidi kompleksleştirici ajan alındıktan> 2 saat önce veya> 4 saat sonra gerçekleşmelidir.

Raptor'u gemfibrozil veya fenofibrat dışındaki fibratlarla aynı anda alan hastalarda, Raptor dozu günde 10 mg'ı geçmemelidir. Amiodaron, amlodipin, verapamil, diltiazem veya Raptor ile aynı zamanda elbasvir veya grazoprevir içeren ürünler alan hastalarda Raptor dozu günde 20 mg'ı geçmemelidir.

Böbrek yetmezliği

Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda dozda değişiklik yapılması gerekmez.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30 ml / dak), 10 mg / gün üzerindeki dozlar dikkatlice tartılmalı ve gerekirse dikkatle yapılmalıdır.

Daha yaşlı

Doz ayarlaması gerekmez.

Pediatrik popülasyon

Heterozigot ailesel hiperkolesterolemili çocuklar ve ergenler (aşama II ve üstü çocuklar ve menarştan en az bir yıl sonra, 10-17 yaş arası kızlar) için önerilen başlangıç dozu akşamları günde bir kez 10 mg'dır. Raptor tedavisine başlamadan önce çocuklar ve ergenler standart kolesterol düşürücü bir diyette olmalıdır; bu diyet Raptor tedavisi sırasında devam etmelidir.

Önerilen doz aralığı 10-40 mg / gündür; önerilen maksimum doz 40 mg / gündür. Dozlar, pediatrik tedavi önerilerinde önerildiği gibi önerilen terapötik hedefe göre kişiselleştirilmelidir. Ayarlamalar 4 hafta veya daha fazla aralıklarla yapılmalıdır.

Raptor'un ergenlik öncesi çocuklarda deneyimi sınırlıdır.

Uygulama şekli

Raptor oral uygulama içindir. Raptor akşamları tek bir doz olarak verilebilir.

Miyopati / rabdomiyoliz

Diğer HMG-CoA redüktaz inhibitörleri gibi Raptor da bazen kas ağrısı, hassasiyet veya kreatin kinaz (CK) ile normal değerin üst sınırının (ULN) on katının üzerinde zayıflık olarak kendini gösteren miyopatiye neden olur. Miyopati bazen miyoglobinüri sonucu akut böbrek yetmezliği olan veya olmayan rabdomiyoliz formuna sahiptir ve çok nadir ölümler meydana gelmiştir. Miyopati riski, plazmada yüksek HMG-CoA redüktaz inhibitör aktivitesi ile artar.

Diğer HMG-CoA redüktaz inhibitörlerinde olduğu gibi, miyopati / rabdomiyoliz riski doza bağlıdır. Ortalama takibi en az 4 yıl olan çalışmalara 24.747 (yaklaşık% 60) kayıtlı 41.413 Raptor hastasını tedavi eden bir klinik çalışma veritabanında, miyopati insidansı yaklaşık% 0.03,% 0.08 ve% 0.61 idi. 20.40 veya. Bu çalışmalarda hastalar dikkatle izlendi ve etkileşen bazı ilaçlar hariç tutuldu.

Miyokard enfarktüsü öyküsü olan hastaların Raptor 80 mg / gün (ortalama takip 6.7 yıl) ile tedavi edildiği klinik bir çalışmada, 20 mg / gün olan hastalarda miyopati insidansı yaklaşık% 1.0 idi. Bu miyopati vakalarının yaklaşık yarısı tedavinin ilk yılında meydana gelmiştir. Tedavi sahtekarlığının sonraki her yılında miyopati insidansı yaklaşık% 0.1 idi..

Raptor 80 mg olan hastalarda miyopati riski, benzer LDL - C düşürücü etkinliğe sahip diğer statin bazlı tedavilere göre daha yüksektir. 3 ve 4.5).

Kardiyovasküler hastalıklar için yüksek riskli hastaların Raptor 40 mg / gün (medyan takip 3, 9 yıl) ile tedavi edildiği bir klinik çalışmada, Çinli olmayan hastalarda miyopati insidansı yaklaşık% 0.05 (n = 7367) idi. Çinli hastalarda% 0.24'e kıyasla (n = 54. Bu klinik çalışmada incelenen tek Asya nüfusu Çin iken, Raptor'u Asya hastalarına reçete ederken dikkatli olunmalı ve gereken en düşük doz kullanılmalıdır.

Taşıma proteinlerinin azaltılmış fonksiyonu

Karaciğer OATP taşıma proteinlerinin azaltılmış fonksiyonu, raptorik asidin sistemik maruziyetini artırabilir ve miyopati ve rabdomiyoliz riskini artırabilir. İlaç etkileşimi ile inhibisyonun bir sonucu olarak azalan fonksiyon ortaya çıkabilir (ör. siklosporin) veya SLCO1B1 C. 521T> C genotipinin taşıyıcısı olan hastalarda.

Daha az aktif bir OATP1B1 proteini kodlayan SLCO1B1-gen alel (c.521T> C) olan hastalarda raptorik asidin sistemik maruziyeti artar ve miyopati riski artar. Yüksek doz (80 mg) raptorla ilişkili miyopati riski, genetik test yapılmadan genellikle% 1 civarındadır . ARAMA ÇALIŞMASI sonuçlarına dayanarak, 80 mg ile tedavi edilen homozigot C alel taşıyıcıları (CC olarak da adlandırılır), bir yıl içinde% 15 miyopatik hastalık riskine sahipken, heterozigot C alel taşıyıcıları (CT) riski % 1.5. En yaygın genotipi (TT) olan hastalarda karşılık gelen risk% 0.3'tür. Mümkün olduğunda, C alelinin varlığının genotiplenmesi, bireysel hastalar için 80 mg Raptor reçete edilmeden önce fayda-risk değerlendirmesinin bir parçası olarak düşünülmeli ve CC genotipini giydiğiniz tespit edilirse yüksek dozlardan kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, genotiplemede bu genin olmaması miyopatinin oluşmaya devam etmesini engellemez.

Kreatin kinema ölçümü

Kreatin kinaz (ck), yorucu eğitimden sonra veya CK'da bir artış için makul bir alternatif neden varsa ölçülmemelidir, çünkü bu, değeri yorumlamayı zorlaştırır. Çalışmanın başlangıcında CK seviyesi önemli ölçüde artarsa (> 5 x ULN), sonuçları doğrulamak için değerler 5 ila 7 gün içinde tekrar ölçülmelidir.

Tedaviden önce

Raptor tedavisine başlayan veya Raptor dozunu artıran tüm hastalara miyopati riski bildirilmeli ve açıklanamayan kas ağrısı, hassasiyet veya halsizlik derhal bildirilmelidir.

Rabdomiyoliz için predispozan faktörleri olan hastalarda dikkatli olunmalıdır. Bir referans taban çizgisi değeri belirlemek için, aşağıdaki durumlarda tedaviye başlamadan önce bir CK değeri ölçülmelidir:

- Daha yaşlı (65 yaş üstü)

- Kadın cinsiyeti

- böbrek yetmezliği

- Kontrolsüz hipotiroidizm

- Kalıtsal kas bozukluklarının kişisel veya ailevi öyküsü

- Statin veya fibrat ile kas toksisitesinin öyküsü

- alkol kötüye kullanımı.

Bu gibi durumlarda, tedavi riski olası faydalar açısından dikkate alınmalı ve klinik izleme önerilmektedir. Bir hastada daha önce fibrat veya statin üzerinde kas bozukluğu varsa, sınıfın başka bir üyesiyle tedaviye dikkatle başlanmalıdır. Çalışmanın başlangıcında CK seviyesi önemli ölçüde artarsa (> 5 x ULN), tedaviye başlanmamalıdır.

Tedavi sırasında

Bir statin ile sabırla tedavi edilirken kas ağrısı, halsizlik veya kramplar ortaya çıkarsa, CK seviyesi ölçülmelidir. Yorucu egzersiz (> 5 x ULN) olmadığında bu değerler önemli ölçüde artarsa, tedavi durdurulmalıdır. Kas semptomları ciddi ise ve günlük rahatsızlıklara neden olursa, CK seviyesi <5 x ULN yüksek olsa bile, tedavinin kesilmesi düşünülebilir. Miyopatiden başka bir nedenden şüpheleniliyorsa, tedavi durdurulmalıdır.

Bazı statinlerle tedavi sırasında veya sonrasında immün sistemi baskılanmış nekrotizan miyopati (IMNM) hakkında çok nadir raporlar vardır. IMNM klinik olarak, statin tedavisinin kesilmesine rağmen devam eden kalıcı proksimal kas zayıflığı ve artmış serum kreatinaz ile karakterizedir.

Semptomlar düzelirse ve CK seviyeleri normale dönerse, statinin yeniden sokulması veya en düşük dozda ve yakın izleme altında alternatif bir statinin sokulması düşünülebilir.

80 mg doza titre edilen hastalarda daha yüksek bir miyopati oranı gözlenmiştir. Subklinik miyopati vakalarını tanımlamak için yararlı olabileceğinden düzenli CK ölçümleri önerilir. Bununla birlikte, bu izlemenin miyopatiyi önleyeceğine dair bir kesinlik yoktur.

Raptor ile tedavi, büyük elektif cerrahiden birkaç gün önce ve büyük tıbbi veya cerrahi durumlar ortaya çıkarsa geçici olarak kesilmelidir.

<)

Güçlü CYP3A4 inhibitörleri (itrakonazol, ketokonazol, posakonazol, vorikonazol, eritromisin, klaritromisin, telitromisin, HIV proteaz inhibitörleri (örn. n. Bu ilaçların kullanımı kontrendikedir.

Miyopati ve rabdomiyoliz riski, belirli Raptor dozlarıyla amiodaron, amlodipin, verapamil veya diltiazem birlikte kullanılarak da artar. Rabdomiyoliz dahil miyopati riski, fusidik asidin statinlerle birlikte uygulanmasıyla arttırılabilir. HoFH hastalarında, Raptor ile aynı anda lomitapid kullanılarak bu risk arttırılabilir.

Sonuç olarak, CYP3A4 inhibitörleri ile ilgili olarak, Raptor'un itrakonazol, ketokonazol, posakonazol, vorikonazol, HIV proteaz inhibitörleri ile aynı zamanda kullanılması (ör. nelfinavir), boceprevir, telaprevir, eritromisin, klaritromisin, telitromisin, nefazodon ve kobikistatlı tıbbi ürünler kontrendikedir. Güçlü CYP3A4 inhibitörleri (AUC'yi 5 kat veya daha fazla artıran ortam) ile tedavi kaçınılmazsa, tedavi sırasında Raptor tedavisi askıya alınmalıdır (ve alternatif bir statin kullanımı düşünülmelidir).. Raptor, daha az etkili diğer CYP3A4 inhibitörleri ile birleştirildiğinde de dikkatli olunmalıdır: flukonazol, verapamil, diltiazem. Eşzamanlı greyfurt suyu ve raptor alımından kaçınılmalıdır.

Raptor'un gemfibrozil ile kullanımı kontrendikedir. Miyopati ve rabdomiyoliz riskinin artması nedeniyle, Raptor fenofibrat dışında fibrat alan hastalarda Raptor dozu günde 10 mg'ı geçmemelidir.. Raptor ile fenofibrat reçete edildiğinde dikkatli olunmalıdır, çünkü herhangi bir ajan tek başına kullanıldığında miyopatiye neden olabilir.

Raptor, sistemik fusidik asit formülasyonları ile veya fusidik asit tedavisinin kesilmesinden sonraki 7 gün içinde uygulanmamalıdır. Sistemik fusidik asit kullanımının gerekli olduğunu düşünen hastalarda, fusidik asit tedavisi süresince statin tedavisi kesilmelidir. Fusidik asit ve statinleri kombinasyon halinde alan hastalarda rabdomiyoliz (bazı ölümler dahil) bildirilmiştir. Kas zayıflığı, ağrı veya hassasiyet belirtileri ortaya çıkarsa hastaya derhal bir doktora görünmesi tavsiye edilmelidir.

Statin tedavisi, son fusidik asit dozundan yedi gün sonra tekrar uygulanabilir.

Daha uzun sistemik fusidik asidin gerekli olduğu istisnai durumlarda, ör. ciddi enfeksiyonların tedavisi için, raptor ve fusidik asidin eşzamanlı uygulanması ihtiyacı sadece vaka bazında ve sıkı tıbbi gözetim altında düşünülmelidir.

Raptor'un amiodaron, amlodipin, verapamil veya diltiazem ile günde 20 mg'dan daha yüksek dozlarda kombine kullanımından kaçınılmalıdır. HoFH'li hastalarda, Raptor'un günde 40 mg'dan daha yüksek dozlarda lomitapid ile birlikte kullanılmasından kaçınılmalıdır.

Raptor ile aynı zamanda CYP3A4 üzerinde orta derecede inhibitör etkileri olduğu söylenen diğer ilaçları alan hastalar, özellikle daha yüksek Raptor dozları, miyopati riskinde artış olabilir.

Raptor, orta derecede bir CYP3A4 inhibitörü (AUC 2 ila 5 katını arttıran anlamına gelir) ile birlikte uygulandığında, Raptor doz ayarlaması gerekebilir. Bazı orta dereceli CYP3A4 inhibitörleri için maksimum 20 mg Raptor dozu önerilir, örn. diltiazem.

Raptor, meme kanserine dirençli protein (BCRP) akış taşıyıcısının bir substratıdır. BCRP inhibitörleri olan ürünlerin birlikte uygulanması (ör. elbasvir ve grazoprevir) Raptor'un plazma konsantrasyonlarında artışa ve miyopati riskinde artışa neden olabilir; bu nedenle, reçete edilen doza bağlı olarak Raptor'un doz ayarlaması düşünülmelidir. Raptor ile elbasvir ve grazoprevir'in eşzamanlı kullanımı araştırılmamıştır bununla birlikte, elbasvir veya grazoprevir içeren eşzamanlı ilaçlar alan hastalarda Raptor dozu günde 20 mg'ı geçmemelidir .

Nadir miyopati / rabdomiyoliz vakaları, HMG-CoA redüktaz inhibitörlerinin ve lipit modifiye edici dozların (> 1 g / gün) niasin (nikotinik asit) eşzamanlı uygulanması ile ilişkilendirilmiştir; bunların herhangi biri tek başına uygulandığında miyopatiye neden olabilir.

Klinik bir çalışmada (Ortalama takip 3.9 yıl) kardiyovasküler hastalıklar için yüksek risk altında olan ve Raptor'da 40 mg / gün ecetimib 10 mg olan veya olmayan iyi kontrol edilen LDL-C seviyeleri olan hastalarda, lipit modifiye edici dozların eklenmesiyle kardiyovasküler sonuçlar için artımlı bir kullanım yoktu (> 1 g / gün) niasin tarafından (Nikotinik asit). Bu nedenle doktorlar yapmalı, Raptor ve lipit modifiye dozları ile kombine bir tedavi (> 1 g / gün) niasin (Nikotinik asit) veya niasin içeren ürünleri düşünün, potansiyel faydaları ve riskleri dikkatlice tartın ve kas ağrısının belirti ve semptomlarını dikkatlice düşünün, - Hassasiyeti veya zayıflığı izleyin, özellikle tedavinin ilk aylarında ve ilaçlardan birinin dozu arttırıldığında..

Ek olarak, bu çalışmada miyopati insidansı, Raptor 40 mg veya Ezetimib / Raptor 10/40 mg alan Çinli hastalarda yaklaşık% 0.24 iken, Raptor 40 mg veya Ezetimib / Raptor 10/40 mg alan Çinli hastalarda% 1.24 idi. modifiye nikotinik asit / laropiprant ile tedavi edilir. Bu klinik çalışmada incelenen tek Asya popülasyonu Çin iken, Çin'deki miyopati insidansı Çinli olmayan hastalardan daha yüksekken, Raptor lipit modifiye edici dozlar (> 1 g / gün) niasin (Nikotinik asit) ile birlikte uygulanır. ) Asya hastalarında önerilmez.

Acipimox yapısal olarak niasin ile ilişkilidir. Acipimox çalışılmamış olsa da, kasla ilişkili toksik etki riski niasine benzer olabilir.

Karaciğer etkileri

Klinik çalışmalarda, serum transaminazlarında sürekli olarak (> 3 x ULN'ye kadar), bazı yetişkinlerde Raptor alan hastalar meydana gelmiştir. Raptor bu hastalarda kesilirse veya kesilirse, transaminaz seviyeleri genellikle yavaş yavaş tedavi öncesi seviyelere düşer.

Tedaviye başlamadan önce ve klinik olarak belirtilmişse karaciğer fonksiyon testleri yapılması önerilir. 80 mg doza titre edilen hastalar, titrasyondan önce, 80 mg doza titrasyondan 3 ay sonra ve periyodik olarak (e) sonra ek bir test almalıdır., altı ayda bir) tedavinin ilk yılı için. Artmış serum transaminaz düzeyleri gelişen hastalara özellikle dikkat edilmeli ve bu hastalarda ölçümler derhal tekrarlanmalı ve daha sonra daha sık yapılmalıdır. Transaminaz seviyeleri ilerleme belirtileri gösteriyorsa, özellikle 3 x ULN'ye yükseliyorsanız ve kalıcıysanız, Raptor kesilmelidir. ALT'nin kastan başlayabileceğini unutmayın, bu nedenle CK ile ALT'deki bir artış miyopatiyi gösterebilir (bkz. Yukarıdaki Miyopati / Rabdomiyoliz).

Raptor da dahil olmak üzere statin alan hastalarda ölümcül ve ölümcül olmayan karaciğer yetmezliğinin pazarlama sonrası nadir raporları vardır. Raptor ile tedavi sırasında klinik semptomlar ve / veya hiperbilirubinemi veya sarılık ile ciddi bir karaciğer hasarı meydana gelirse, tedaviyi derhal kesin. Alternatif etiyoloji bulunmazsa Raptor'u yeniden başlatmayın.

Önemli miktarda alkol tüketen hastalarda ürün dikkatle kullanılmalıdır.

Diğer lipit düşürücülerde olduğu gibi, Raptor ile tedaviden sonra serum transaminazlarında orta (<3 x ULN) artış bildirilmiştir. Bu değişiklikler Raptor tedavisi başladıktan kısa bir süre sonra meydana geldi, genellikle geçiciydi, semptom içermedi ve tedavinin kesilmesi gerekli değildi.

Diyabetes mellitus

Bazı kanıtlar, bir sınıf olarak statinlerin kan şekerini artırabileceğini ve resmi diyabet bakımı uygunsa gelecekteki diyabet için bazı yüksek riskli hastalarda hiperglisemi seviyeleri üretebileceğini düşündürmektedir. Bununla birlikte, bu risk statinlerle vasküler riskteki azalma ile dengelenir ve bu nedenle statin tedavisini bırakmak için bir neden olmamalıdır. Riskli hastalar (kan şekerini 5.6 ila 6.9 mmol / L, BMI> 30 kg / m'den geçirmek₂, artmış trigliseritler, hipertansiyon) ulusal yönergelere göre klinik ve biyokimyasal olarak izlenmelidir.

İnterstisyel akciğer hastalığı

Raptor dahil olmak üzere bazı statinlerde, özellikle uzun süreli tedavide interstisyel akciğer hastalığı vakaları bildirilmiştir. Bu özellikler dispne, verimsiz öksürük ve genel sağlık bozulmasını (yorgunluk, kilo kaybı ve ateş) içerebilir. Bir hastanın interstisyel akciğer hastalığı geliştirdiğinden şüphe varsa, statin tedavisi kesilmelidir.

Pediatrik popülasyon

Heterozigot ailesel hiperkolesterolemisi olan 10-17 yaş arası hastalarda Raptor'un güvenliği ve etkinliği, ergenlerde kontrollü bir klinik çalışmada, tabakçı evre II'den erkek çocuklarda ve menarştan bir yıl sonra kızlarda araştırıldı. Raptor ile tedavi edilen hastalarda genellikle plasebo ile tedavi edilen hastalara benzer istenmeyen bir deneyim profili vardı. Bu popülasyonda 40 mg'dan fazla dozlar araştırılmamıştır. Bu sınırlı kontrollü çalışmada, ergen erkek veya kız çocuklarında büyüme veya cinsel olgunlaşma üzerinde belirgin bir etki veya kızlarda adet döngüsü uzunluğu üzerinde bir etki yoktu.. Raptor tedavisi sırasında genç kadınlara uygun kontraseptif yöntemler konusunda bilgi verilmelidir. <18 yaş arası hastalarda, 48 haftalık tedavi sürelerinde etkinlik ve güvenlik araştırılmamıştır ve fiziksel, zihinsel ve cinsel olgunlaşma üzerinde uzun vadeli etkiler bilinmemektedir. Raptor, 10 yaşın altındaki hastalarda veya prepubertal çocuklarda ve premenarşal kızlarda çalışılmamıştır.

Yardımcı maddeler

Bu ürün laktoz içerir. Galaktoz intoleransı, Lapp laktaz eksikliği veya glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu gibi nadir kalıtsal problemleri olan hastalar bu ilacı almamalıdır.

Bugüne kadar bazı aşırı doz vakaları bildirilmiştir; maksimum doz 3.6 G idi. Tüm hastalar sonuçsuz iyileşti. Doz aşımı durumunda spesifik bir tedavi yoktur. Bu durumda, semptomatik ve destekleyici önlemler alınmalıdır.

Farmakoterapötik grup: lipit modifiye edici ajanlar, düz, HMG-CoA redüktaz inhibitörü, ATC kodu: C10A A01

Etki mekanizması

Oral uygulamadan sonra, inaktif bir lakton olan Raptor, karaciğerde HMG-CoA redüktazın (3-hidroksi-3-metilglutaryil-CoA redüktaz) inhibe edilmesinde güçlü bir aktiviteye sahip olan karşılık gelen aktif beta-hidroksiasit formuna hidrolize edilir . Bu enzim, kolesterolün biyosentezinde erken ve hız sınırlayıcı bir adım olan HMG-CoA'nın mevalonata dönüşümünü katalize eder.

Raptor'un hem normal hem de artmış LDL-C konsantrasyonlarını azalttığı gösterilmiştir. LDL çok düşük yoğunluklu proteinden (VLDL) oluşur ve ağırlıklı olarak yüksek afiniteli LDL reseptörü tarafından katabolize edilir. Raptor'un LDL düşürücü mekanizması, hem VLDL kolesterol (VLDL-C) konsantrasyonunun azaltılmasını hem de LDL reseptörünün indüklenmesini içerebilir, bu da üretimin azalmasına ve LDL-C katabolizmasının artmasına neden olur. Apolipoprotein B, Raptor ile tedavi sırasında da önemli ölçüde düşer. Ek olarak, Raptor HDL-C'yi orta derecede arttırır ve plazma TG'yi azaltır. Bu değişikliklerin bir sonucu olarak, toplam - HDL-C ve LDL - - HDL-C oranları azalır.

Klinik etkililik ve güvenlik

Yüksek koroner arter hastalığı (KKH) veya mevcut koroner arter hastalığı riski

Kalp Koruma Çalışmasında (HPS), Raptor tedavisinin etkileri hiperlipidemili veya hiperlipidemisi olmayan ve koroner arter hastalığı, diğer oklüzif arteriyel hastalıklar veya diabetes mellituslu 20.536 hastada (40-80 yaş) değerlendirildi. Bu çalışmada, 40 mg / gün Raptor'lu 10.269 hasta ve 10.267 plasebo hastası ortalama 5 yıl tedavi edildi. Başlangıçta 6.793 hastada (% 33) LDL-C seviyeleri 116 mg / dL'nin altındaydı; 5.063 hastada (% 25) 116 mg / dL ile 135 mg / dL arasında seviyeler vardı; 8.680 hastada (% 42) 135 mg / dL'nin üzerinde düzey vardı

Raptor ile plasebo ile karşılaştırıldığında 40 mg / gün tedavi, tüm nedenlerden dolayı mortalite riskini önemli ölçüde azalttı (1328 [% 12.9] Raptor ile tedavi edilen hastalarda 1507'ye kıyasla [% 14.7] hastalarda, plasebo aldı; p = 0.0003) koroner ölüm oranında% 18'lik bir azalma nedeniyle (587 [% 5.7] 707 ile karşılaştırıldığında [% 6.9] p = 0.0005; mutlak risk azalması% 1.2). Vasküler olmayan ölümlerdeki azalma istatistiksel olarak anlamlı değildi.

Raptor ayrıca ciddi koroner olay riskini (ölümcül olmayan mi veya KHK ölümünün kompozit bir son noktası)% 27 azalttı (p <0.0001). Raptor, koroner revaskülarizasyon prosedürlerine (koroner arter baypas transplantasyonu veya perkütan transluminal koroner anjiyoplasti dahil) ve periferik ve diğer koroner olmayan revaskülarizasyon prosedürlerine olan ihtiyacı% 30 (p <0.0001) ve% 16 (p = 6) azalttı.. Raptor, iskemik inmede% 30'luk bir azalma nedeniyle inme riskini% 25 (p <0.0001) azalttı (p <0.0001). Ek olarak Raptor, periferik revaskülarizasyon prosedürleri (operasyon veya anjiyoplasti), alt ekstremitelerin veya ülserlerin amputasyonları dahil olmak üzere diyabetli hastaların alt grubunda makrovasküler komplikasyonlar geliştirme riskini% 21 oranında azaltmıştır (p = 0.0293). Olay oranındaki oransal azalma, incelenen hastaların her bir alt grubunda benzerdi, koroner hastalığı olmayanlar dahil, serebrovasküler veya periferik arter hastalığı olan kişiler, Erkekler ve kadınlar, 70 yaşın altında veya üzerinde olan çalışmaya girdi, Yüksek tansiyon varlığı veya eksikliği, ve özellikle LDL kolesterolü 3.0 mmol / l'nin altında olanlar.

İskandinav Raptor Hayatta Kalma Çalışmasında (4S), Raptor ile tedavinin genel mortalite üzerindeki etkisi, KHK ve başlangıç toplam kolesterolü 212-309 mg / dL olan 4.444 hastada incelenmiştir (5). 5-8.0 mmol / L). Bu çok merkezli, randomize, çift kör, plasebo kontrollü çalışmada, anjina pektoris veya diyet, standart bakım ve Raptor 20-40 mg / gün (n = 2,221) veya plasebo (n = 2, 223) ortalama 5 yıl tedavi edildi. 4 yıl. Raptor ölüm riskini% 30 azalttı (mutlak risk azalması% 3.3). KHK ölüm riski% 42 azaldı (mutlak risk azalması% 3.5). Raptor ayrıca ciddi koroner olay riskini (KKH ölümü artı hastanede doğrulanmış ve sessiz ölümcül olmayan MI)% 34 oranında azalttı. Ek olarak Raptor, ölümcül ve ölümcül olmayan serebrovasküler olay (inme ve geçici iskemik nöbetler) riskini% 28 oranında önemli ölçüde azaltmıştır. Kardiyovasküler olmayan mortalitede gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.

Kolesterol ve homosisteinde ek azalmanın etkinliği üzerine çalışma (DENİZ) Raptor 80 mg ile tedavinin etkisini 20 mg'a kıyasla değerlendirdi (medyan takip 6.7 yıl) büyük vasküler olaylar için (MVE'ler; ölümcül CHD olarak tanımlanır, ölümcül değil MI, koroner revaskülarizasyon süreci, ölümcül olmayan veya ölümcül inme veya periferik revaskülarizasyon prosedürü) miyokard enfarktüsü öyküsü olan 12.064 hastada. 2 grup arasında MVE sıklığında anlamlı bir fark yoktu; Raptor 20 mg (n = 1553;% 25.7) vs. Raptor 80 mg (n = 1477;% 24.5); RR 0.94,% 95 CI: 0.88 ila 1.01. Çalışma sırasında iki grup arasındaki LDL-C arasındaki mutlak fark 0.35 ± 0.01 mmol / L idi. Güvenlik profilleri iki tedavi grubu arasında benzerdi, istisna dışında, Raptor 80 mg'lı hastalar için miyopati insidansının yaklaşık% 1.0 olduğunu, 20 mg'lı hastalar için% 0.02 olduğunu. Bu miyopati vakalarının yaklaşık yarısı tedavinin ilk yılında meydana gelmiştir. Tedavi sahtekarlığının sonraki her yılında miyopati insidansı yaklaşık% 0.1'dir.

Primer hiperkolesterolemi ve kombine hiperlipidemi

Hiperkolesterolemili hastalarda Raptor 10, 20, 40 ve 80 mg'ın etkinliğini ve güvenliğini karşılaştıran çalışmalarda, LDL-C 30, 38, 41 ve. Raptor 40 mg ve 80 mg sahtekarlığında kombine (karışık) hiperlipidemisi olan hastalarda yapılan çalışmalarda, trigliseritlerde medyan azalma 28 ve.

Pediatrik popülasyon

Çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmada, 175 hasta ( evre II'den 99 erkek ve menarştan bir yıl sonra 76 kız) heterozigot ailesel hiperkolesterolemi (HeFH) ile 10-17 yaş (ortalama yaş 14.1 yıl) randomize edildi. 24 hafta boyunca Raptor veya plasebo (temel çalışma. Çalışmaya dahil edilmesi için 160 ila 400 mg / dL arasında bir LDL-C taban çizgisi ve LDL-C seviyesi> 189 mg / dL olan en az bir ebeveyn gerekiyordu. Raptor dozu (akşamları günde bir kez) İlk 8 hafta boyunca 10 mg dolandırıcılık, İkinci 8 hafta için 20 mg ve daha sonra 40 mg. 24 haftalık bir uzatma ile 144 hasta tedaviye devam etmeye karar verdi ve Raptor 40 mg veya plasebo aldı.

Raptor, LDL-C, TG ve Apo B'nin plazma seviyelerini önemli ölçüde azalttı. 48 hafta sonra uzantının sonuçları temel çalışmada gözlemlenenlerle karşılaştırılabilirdi.

24 haftalık tedaviden sonra, ulaşılan ortalama LDL-C değeri Raptor 40 mg grubunda 207.8 mg / dL'ye kıyasla 124.9 mg / dL (aralık: 64.0-289.0 mg / dL) idi (Aralık: 128.0-334.0 mg / dL).

24 haftalık Raptor tedavisinden sonra (artan dozlarda 10, 8 haftalık aralıklarla günde 20 ve 40 mg'a kadar) Raptor ortalama LDL-C'yi% 36.8 azalttı (plasebo: Başlangıçta% 1.1 artış) Apo B% 32.4 oranında (plasebo:% 0.5) ve TG seviyelerinin medyanı% 7.9'dur (plasebo:% 3.2) ve ortalama HDL-C seviyelerini% 8,3 artırdı (plasebo:% 3.6) üzerinde. HeFH'li çocuklarda Raptor'un kardiyovasküler olaylardaki uzun vadeli faydaları bilinmemektedir.

Heterozigot ailesel hiperkolesterolemisi olan çocuklarda günde 40 mg'ın üzerindeki dozların güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır. Yetişkinlikte morbidite ve mortaliteyi azaltmak için Raptor tedavisinin çocuklukta uzun süreli etkinliği belirlenmemiştir.