Qiluoxian

Tedavi

Film kaplı Qiluoxian tabletleri (lomefloksasin HCl), aşağıda listelenen koşullar altında belirtilen mikroorganizmaların duyarlı suşlarının neden olduğu hafif ila orta derecede enfeksiyonları olan yetişkinlerin tedavisi için endikedir: (bkz DOZAJ ve YÖNETİM spesifik dozaj önerileri için.)

Alt solunum yolu

Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis tarafından kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi.₁

NOT: Kiluoxian, KRONİK BRONCHİTİNİN BAKTERİ İZLEME AKUTLARININ İMPARATİK TEDAVİSİ İÇİN GÖSTERİLMEMİŞTİR, eğer doğruysa, S PNÖMONİ bir patojendir. S PNEUMONIAE, LOMEFLOXACIN'E KARŞI VİTRO DİRENCİ ve AKUTER BAKTERIELLER TARAFINDAN KRONİK BRONCHİTİN TEDAVİSİNDE LOMEFLOXACIN'in GÜVENLİĞİ VE ETKİLENLİĞİNE sahiptir S PNEUMONIAE gerçekleşmesine izin verilmedi. LOMEFLOXACIN, KRONİK BRONCHİTİNİN BAKTERİ İNANÇ AKUTLARININ GRAM - FLECK– İTHAL EDİLMİŞ EMPİRİK TEDAVİSİ İÇİN YAZILMALIDIR, SADECE kullanılmalıdır, SPUTUM GRAM FLECK DENGE kalitesini onaylarsa ( > 25 PMN / LPF) ayrıca GRAMPOSİTİF MİKROORGANİZMALARIN HERRİSİ OLMADAN GRAMNEGATİF MİKROORGANİZMALARIN HERRİSİ yoktur

İdrar yolu

Komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Staphylococcus saprophyticus'un neden olduğu (Sistit). (Görmek DOZAJ ve YÖNETİM ve Klinik çalışmalar—Komplike olmayan sistit.)

Komplike idrar yolu enfeksiyonları neden oldu Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Citrobacter diversus,,₁ veya Enterobacter cloacae.₁

NOT: Peruginosa nedeniyle karmaşık idrar yolu enfeksiyonları (utis) olan hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, lomefloksasin tedavisinden sonra 16 hastanın 12'sinde mikroorganizma idrardan silinmiştir. Hastaların hiçbirinde eşlik eden bakteriyemi yoktu. Lomefloksasinin serum seviyeleri, Pseudomonas izolatlarının MIC'sini güvenilir bir şekilde aşmaz. PEUDOMONAS BAKTERİLERİ İLE HASTALARIN TEDAVİSİNDE LOMEFLOKSASİN GÜVENLİĞİ VE ETKİLENMESİ KAÇIRILMADI

Bulaşıcı mikroorganizmaları izole etmek ve tanımlamak ve lomefloksasine duyarlılığınızı belirlemek için antimikrobiyal tedaviden önce uygun kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır. UTI'li hastalarda, bu testlerin sonuçları bilinmeden önce qiluoxian film kaplı tabletlerle tedaviye başlanabilir; bu sonuçlar elde edilir edilmez uygun tedaviye devam edilmelidir. Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi olan hastalarda, patojenin S pneumoniae olma olasılığı varsa, lomefloksasin ile ampirik olarak tedaviye başlanmamalıdır.

Beta laktamaz üretimi lomefloksasin aktivitesini etkilememelidir.

Önleme / profilaksi

Qiluoxian, aşağıdaki durumlarda enfeksiyonları önlemek için preoperatif olarak endikedir:

• Transrektal prostat biyopsisi: ameliyat sonrası erken ve geç dönemlerde (operasyondan 3-5 gün ve 3-4 hafta sonra) idrar yolu enfeksiyonu insidansını azaltmak.
• Transüretral cerrahi: ameliyat sonrası erken dönemde (operasyondan 3-5 gün sonra) idrar yolu enfeksiyonu insidansının azaltılması.

İdrar yolu enfeksiyonları dışındaki enfeksiyon insidansının azaltılmasındaki etkinlik belirlenmemiştir. Transüretral cerrahiyi önlemek için kullanılan tüm ilaçlar gibi, Qiluoxian genellikle profilaksinin belirtilmediği küçük ürolojik prosedürler için kullanılmamalıdır (ör. basit kistoskopi veya retrograd piyelografi). (Görmek DOZAJ ve YÖNETİM.)

İlaca dirençli bakterilerin gelişimini azaltmak ve Qiluoxian ve diğer antibakteriyel tıbbi ürünlerin etkinliğini korumak için, Qiluoxian sadece duyarlı bakterilerin neden olduğu veya şüphelenildiği enfeksiyonları tedavi etmek veya önlemek için kullanılmalıdır. Kültür ve duyarlılık bilgisi mevcutsa, antibakteriyel tedaviyi seçmeyi veya değiştirmeyi düşünmelisiniz. Bu tür verilerin yokluğunda, lokal epidemiyolojik ve duyarlılık paternleri ampirik tedavi seçimine katkıda bulunabilir.

REFERANSLAR

₁Bu mikroorganizmaya bağlı enfeksiyonların tedavisi, bu organ sisteminde klinik olarak kabul edilebilir bir genel sonuç göstermesine rağmen, etkinlik 10'dan az enfeksiyonda incelenmiştir.

Kiluoksiyen (lomefloksasin HCl) yemeklere bakılmaksızın alınabilir. Sukralfat ve magnezyum veya alüminyum içeren antasitler veya Videx® (didanosin), çiğnenebilir tabletler / tamponlu tabletler veya oral çözelti için pediatrik toz, lomefloksasin alındıktan 4 saat önce veya 2 saat sonra alınmamalıdır. Güneş UVA ışığına reaksiyon riski, Qiluoxian'ın güneşe maruz kalmadan en az 12 saat önce alınmasıyla azaltılabilir (ör. akşam). (Görmek KLİNİK FARMAKOLOJİ.)

Uygun patojenler ve hasta popülasyonları hakkında bilgi bulunabilir ENDİKASYONLAR ve BAŞVURU.

Tedavi

Böbrek fonksiyonu normal olan hastalar

Önerilen günlük Qiluoxian dozu aşağıdaki tabloda açıklanmaktadır:

>

yaşlı hastalar

Böbrek fonksiyonu normal olan yaşlı hastalarda (ClCr & ge; 40 mL / dak / 1.73 m & sup2;) doz ayarlamasına gerek yoktur.

Böbrek yetmezliği olan hastalar

Lomefloksasin esas olarak böbrek atılımı ile elimine edilir. (Görmek KLİNİK FARMAKOLOJİBöbrek yetmezliği olan hastalarda dozda bir değişiklik yapılması önerilir. Kreatinin klerensi> 10 mL / dak / 1.73 m² ancak <40 mL / dak / 1.73 m² olan hastalarda, önerilen doz 400 mg'lık bir başlangıç dozudur, ardından günlük bir kez 200 mg (½ tablet) tedavi süresi. İlgili sonraki doz aralığında gerekli herhangi bir değişikliği belirlemek için lomefloksasin seviyelerinin seri olarak belirlenmesi önerilmektedir.

Sadece serum kreatinin biliniyorsa, kreatinin klerensini tahmin etmek için aşağıdaki formül kullanılabilir.

Diyaliz hastaları

Hemodiyaliz sadece ihmal edilebilir miktarda lomefloksasini giderir (4 saatte% 3). Hemodiyaliz hastalarına 400 mg'lık bir başlangıç dozu verilmeli, ardından tedavi süresi boyunca günde bir kez 200 mg'lık (½ tablet) günlük idame dozları verilmelidir.

Sirozlu hastalar

Siroz, lomefloksasinin brenal olmayan klerensini azaltmaz. Bu popülasyonda dozun azaltılması ihtiyacı, hastanın böbrek fonksiyonu seviyesine ve plazma konsantrasyonlarına bağlı olmalıdır. (Görmek KLİNİK FARMAKOLOJİ ve DOZAJ ve YÖNETİM - Böbrek yetmezliği olan hastalar.)

Önleme / profilaksi

Önerilen Qiluoxian dozu aşağıdaki tabloda açıklanmaktadır:

Qiluoxian (lomefloksasin HCl), lomefloksasine aşırı duyarlılık öyküsü olan veya kinolon antimikrobiyal ajan grubunun bir üyesi olan kişilerde kontrendikedir.

UYARILAR

LOMEFLOXACIN DOĞRUDAN VEYA DOLAYLI GÜNEŞ IŞIĞI veya YAPAY ULTRAVIOLETTE M IŞIĞINA maruz kalan HASTALAR için (ör. güneş ışınları) TEDAVİ sırasında VEYA SONRASI, ORTA BOYUTLU TRATA TAMAMEN REAKSİYONLAR OLDU. BU REAKSİYONLAR AYRICA ALT KABUL EDİLEN VEYA ZORLUKLU HASTALARLA DEVLET EDİLİR, SINIF VEYA FARKLI OLAN SÖZLÜLERLE DEVAPİK OLMALIDIR

Bu fototoksik reaksiyonlar güneş kremleri veya güneş kremleri ile birlikte ve kullanılmadan meydana gelmiştir. Tek doz lomefloksasin bu tip reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Bazı durumlarda, iyileşme birkaç hafta uzatılmıştır. Diğer bazı fototoksisite türlerinde olduğu gibi, güneş ışığına veya yapay ultraviyole ışığa maruz kaldığında yanıttan tamamen iyileşmeden önce yanıtı kötüleştirme potansiyeli vardır. Nadir durumlarda, lomefloksasin tedavisini durdurduktan birkaç hafta sonra reaksiyonlar meydana gelmiştir.

DOĞRUDAN veya DOLAYLI GÜNEŞ RADYASYONUNA Karşı MARUZ KALMA (GÜNEŞ KORUMA AJANLARI VEYA GÜNEŞ KORUMA AJANLARI kullanılırken DENEYİM) LOMEFLOXACIN'in GELİRİ sırasında ve TEDAVİ SONRASI ÇOKLU GÜNLER İÇİN TAŞINMALIDIR. LOMEFLOXACIN TEDAVİSİ, BİR FOTOĞRAFIN İLK İŞARETİ VEYA SEMPİTİ İLE HEMEN SUNULMALIDIR. FOTOKSİKLİK riski LOMEFLOX alarak AZALTILABİLİR (bkz. DOZAJ ve YÖNETİM)

PEDİATRİK HASTALARDA LOMEFLOKSASİN GÜVENLİĞİ ve ETKİLENMESİ VE GENÇLİK YÜKÜMLÜLÜKLERİ (18 YILDA), HAMİLE VE AYARLANAN KADINLAR SAĞLANMADI (Bkz. ÖNLEMLER - Pediatrik kullanım, hamilelik ve emziren anneler alt bölümleri.) mg / m²'ye (yetişkinler için önerilen dozun 0.6 ve 34 katı) (mg / kg'a göre) önerilen yetişkin insan dozunun 5.4 katında (mg / kg'a göre) ergen köpeklere ve sıçanlara birkaç doz lomefloksasinin oral yoldan uygulanması artropatiye ve topallığa neden oldu . Bu hayvanların yük taşıyan eklemlerinin histopatolojik muayenesinde kıkırdakta kalıcı lezyonlar ortaya çıkmıştır. Diğer kinolonlar ayrıca yük taşıyan eklemlerden kaynaklanan kıkırdak erozyonları ve çeşitli türlerdeki genç hayvanlarda diğer artropati belirtileri üretir. (Görmek Hayvan farmakolojisi.)

Lomefloksasin alan hastalarda kramplar bildirilmiştir. Krampların lomefloksasin uygulamasıyla doğrudan ilişkili olup olmadığı henüz kanıtlanmamıştır. Bununla birlikte, diğer kinolonları alan hastalarda kramplar, artmış kafa içi basınç ve toksik psikozlar bildirilmiştir. Bununla birlikte, lomefloksasin, diğer kinolonlara kıyasla olası bir nöbet riski ile ilişkilendirilmiştir. Bazılarınız yatkın faktörlerin göreceli olarak yokluğunu yaşayabilirsiniz. Kinolonlar ayrıca titreme, huzursuzluk, uyuşukluk, karışıklık ve halüsinasyonlara neden olabilecek merkezi sinir sistemi (CNS) stimülasyonuna neden olabilir. Lomefloksasin alan hastalarda bu reaksiyonlardan herhangi biri meydana gelirse, ilaç kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır. Bununla birlikte, daha fazla bilgi elde edilene kadar, lomefloksasin, diğer tüm kinolonlar gibi, şiddetli serebral arteriyoskleroz, epilepsi veya nöbetlere yatkın diğer faktörler gibi bilinen veya şüphelenilen CNS bozuklukları olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. (Görmek Yan etkiler) Psikiyatrik bozukluklar, huzursuzluk, anksiyete ve uyku bozuklukları, lomefloksasin ile chinolon sınıfındaki diğer ürünlere göre daha sık ortaya çıkabilir.

S pnömonisine bağlı kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinin tedavisinde lomefloksasinin güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir. S pneumoniae'nin bir patojen olması muhtemelse, bu ürün ampirik olarak kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinin tedavisinde kullanılmamalıdır.

Nedeniyle karmaşık UTI'ler ile yapılan klinik çalışmalarda P aeruginosa lomefloksasin tedavisinden sonra 16 hastanın 12'sinde mikroorganizma idrardan çıkarıldı. Hiçbir hastada eşlik eden bakteriyemi yoktu. Lomefloksasinin serum seviyeleri, Pseudomonas izolatlarının MIC'sini güvenilir bir şekilde aşmaz. PEUDOMONAS BAKTERİLERİ İLE HASTALARIN TEDAVİSİNDE LOMEFLOKSASİN GÜVENLİĞİ VE ETKİLENMESİ KAÇIRILMADI

Kinolon tedavisi alan hastalarda, bazıları ilk dozdan sonra meydana gelen ciddi ve nadiren ölümcül aşırı duyarlılık reaksiyonları (anafilaktoidler veya anafilaktik reaksiyonlar) bildirilmiştir. Bazı reaksiyonlara kardiyovasküler çöküş, bilinç kaybı, karıncalanma, farinks veya yüz ödemi, dispne, ürtiker veya kaşıntı eşlik etmiştir. Bu hastaların çok azında daha önce aşırı duyarlılık reaksiyonları öyküsü vardı. Lomefloksasin ile tedaviden sonra ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları da bildirilmiştir. Lomefloksasin görünümüne alerjik bir reaksiyon varsa, ilacı durdurun. Şiddetli akut aşırı duyarlılık reaksiyonları, adrenalin ile acil acil tedavi gerektirebilir. Entübasyon dahil oksijen, intravenöz sıvılar, antihistaminikler, kortikosteroidler, pressoraminler ve solunum yönetimi belirtildiği gibi uygulanmalıdır.

Lomefloksasin dahil hemen hemen tüm antibakteriyel ajanlarda psödomembranöz kolit bildirilmiştir ve hafif ila hayatı tehdit edebilir. Bu nedenle, antibakteriyel ajanların uygulanmasından sonra ishal olan hastalarda bu tanıyı dikkate almak önemlidir. Antimikrobiyal ajanlarla tedavi normal bağırsak florasını değiştirir ve klostridi'nin aşırı büyümesine izin verebilir. Çalışmalar, tarafından üretilen bir toksin olduğunu göstermektedir Clostridium difficile “antibiyotikle ilişkili kolitin birincil nedenidir.“Södomembranöz kolit tanısı konulduktan sonra terapötik önlemler başlatılmalıdır. Hafif psödomembranöz kolit vakaları genellikle sadece ilacın kesilmesine tepki verir. Orta ila şiddetli vakalarda, sıvılar ve elektrolitlerle yönetim, protein takviyesi ve antibakteriyel bir ilaçla tedavi klinik olarak etkili olmalıdır C difficile kolit düşünülmelidir.

Qt aralığının / torsades de pointes'in uzatılması

Lomefloksasin dahil kinolon alan hastalarda pazar sonrası gözetim sırasında nadiren torsades de pointes vakaları bildirilmiştir. Bu nadir vakalar aşağıdaki faktörlerden bir veya daha fazlasıyla ilişkiliydi: 60 yaş üstü, kadın cinsiyeti, altta yatan kalp hastalığı ve / veya çoklu ilaçların kullanımı. QT aralığı uzaması bilinen hastalarda, düzeltilmemiş hipokalemi olan hastalarda ve Sınıf IA antiaritmikleri (kinidin, prokainamid) veya Sınıf III (amiodaron, sotalol) alan hastalarda lomefloksasinden kaçınılmalıdır.

Periferik nöropati

Lomefloksasin dahil kinolon alan hastalarda parestezi, hipoestezi, dyestezi ve halsizlik gibi nadir duyusal veya sensorimotor aksonal polinöropati vakaları bildirilmiştir. Hastanın ağrı, yanma, karıncalanma, uyuşma ve / veya halsizlik gibi nöropati semptomları varsa veya hafif bir dokunuş, ağrı, sıcaklık, konumsal duyu, titreşim ve / veya motor gücü eksiklikleri varsa geri dönüşümsüz hale gelmesine yardımcı olmak için lomefloksasin kesilmelidir. önlemek için durum.

Tendon etkileri

Lomefloksasin dahil kinolon alan hastalarda omuz, el, Aşil tendonu veya cerrahi onarım gerektiren veya uzun süreli sakatlık ile sonuçlanan diğer tendonların rüptürleri bildirilmiştir. Pazarlama sonrası gözetim raporları, aynı anda kortikosteroid alan hastalarda, özellikle yaşlılarda bu riskin artabileceğini düşündürmektedir. Lomefloksasin sabırla ağrılı, iltihaplı veya kullanılmamışsa kesilmelidir. Hastalar tendinit veya tendon rüptürü tanısı hariç tutulana kadar dinlenmeli ve egzersizden kaçınmalıdır. Lomefloksasin dahil kinolon tedavisi sırasında veya sonrasında tendon rüptürü oluşabilir.

ÖNLEMLER

genel

Dozlama programındaki bir değişiklik böbrek yetmezliği olan hastalar içindir (ClCr <40 mL / dak / 1.73 m²). (Görmek DOZAJ ve YÖNETİM.)

Kanıtlanmış veya şüphelenilen bir bakteriyel enfeksiyon veya profilaktik endikasyon olmadığında, Qiluoxian reçete etmenin hastaya fayda sağlaması ve ilaca dirençli bakteri geliştirme riskini arttırması olası değildir.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Karsinogenez

Tüysüz (Skh-1) fareler, iki haftada beş kez 3.5 saat boyunca 52 haftaya kadar UVA ışığına maruz bırakılırken, lomefloksasin aynı anda uygulandı. Bu çalışmada kullanılan lomefloksasin dozları fototoksik reaksiyona neden olmuştur. UVA ve lomefloksasin ile aynı anda tedavi edilen farelerde, cilt tümörlerinin gelişme süresi 16 haftaydı. Bu modelde UVA ve diğer kinolonlarla tedavi edilen farelerde, cilt tümörlerinin gelişme süreleri 28 ila 52 hafta arasındaydı.

UVA ve lomefloksasin ile tedavi edilen farelerin yüzde doksan ikisi (% 92) cildin iyi farklılaşmış skuamöz hücreli karsinomunu geliştirdi. Bu skuamöz hücreli karsinomlar metastatik değildi ve endofitik bir karaktere sahipti. Bu skuamöz hücreli karsinomların üçte ikisi büyük merkezi keratinim dahil etme kütleleri içeriyordu ve bu tüysüz hayvanlarda saç foliküllerinin kalıntılarından kaynaklandığına inanılıyordu.

Bu modelde, sadece lomefloksasin ile tedavi edilen farelerde cilt veya sistem tümörleri gelişmemiştir.

Pigmentli fareler ve / veya tam saçlı fareler ile benzer modellerden veri yoktur

Bu bulguların insanlar için klinik önemi bilinmemektedir.

Mutajenez

A in vitro mutajenite testi (CHO / HGPRT testi) ≥ 226 μ g / mL lomefloksasin konsantrasyonlarında zayıf pozitif ve <226 μ g / mL konsantrasyonlarında negatifti. İki tane daha in vitro mutajenite testleri (Çin hamster yumurta hücrelerinde kromozom sapmaları, insan lenfositlerinde kromozomal sapmalar) ve iki in vivo fare mikronükleus mutajenite testi negatifti.

Doğurganlık bozukluğu

Lomefloksasinin, mg / m & sup2'ye göre önerilen insan dozunun 8 katına kadar oral dozlarda erkek ve dişi sıçanların doğurganlığı üzerinde hiçbir etkisi yoktu; (mg / kg'a göre önerilen insan dozunun 34 katı).

Gebelik

Teratojenik etkiler gebelik kategorisi C

Sıçanlarda, mg / m²'ye (mg / kg'a göre önerilen insan dozunun 34 katı) göre önerilen insan dozunun 8 katına kadar dozlarda üreme fonksiyonu çalışmaları yapılmıştır ve lomefloksasin nedeniyle fetüste doğurganlık veya hasar görülmemiştir. Maymunlarda fetal kayıp insidansında mg / m²'ye göre önerilen insan dozunun yaklaşık 3 ila 6 katında (mg / kg'a göre önerilen insan dozunun 6 ila 12 katı) artış gözlenmiştir. Sıçanlarda ve maymunlarda önerilen insan maruziyetinin 16 katına kadar teratojenisite gözlenmemiştir. Tavşanlarda maternal toksisite ve ilişkili fetotoksisite, azalmış plasental ağırlık ve koksiks omurlarındaki değişiklikler, mg / m ve sup2'ye göre önerilen insan maruziyetinin iki katı dozlarda meydana geldi. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Lomefloksasin hamilelik sırasında sadece potansiyel kullanım fetusun potansiyel riskini haklı çıkarsa kullanılmalıdır.

Emziren anneler

Lomefloksasinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Bununla birlikte, bu sınıftaki diğer tıbbi ürünlerin anne sütüne geçtiği bilinmektedir ve lomefloksasin emziren sıçanların sütüne atılmaktadır. Emziren bebeklerde lomefloksasinin ciddi yan etkileri potansiyeli nedeniyle, emzirmeyi bırakıp bırakmayacağına veya ilacın anne için önemini dikkate alarak durmaya karar verilmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediatrik hastalarda ve 18 yaşın altındaki ergenlerde lomefloksasinin güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir. Lomefloksasin, çeşitli türlerin genç hayvanlarında artropatiye neden olur. (Görmek UYARILAR ve Hayvan farmakolojisi).

Geriatrik uygulama

Lomefloksasin ile yapılan klinik çalışmalarda toplam denek sayısının% 25'i 65,% 9'u 75 idi. Bu denekler ve genç denekler arasında genel güvenlik veya etkinlik farklılıkları gözlenmemiştir ve bildirilen diğer klinik deneyimler yaşlı ve genç hastalar arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir farklılık bulamamıştır, ancak bazı yaşlı insanların daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.

Bu ilacın esas olarak böbrek yoluyla atıldığı bilinmektedir ve bu ilaca toksik reaksiyon riski böbrek yetmezliği olan hastalarda daha büyük olabilir. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, dozu seçerken dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir. (Görmek KLİNİK FARMAKOLOJİ - Geriatrik farmakokinetik Nüfus.)

İnsanlarda aşırı doz hakkında bilgi sınırlıdır. Akut aşırı doz durumunda, mide kusma veya mide lavajı ile boşaltılmalı ve hasta dikkatle izlenmeli ve destekle tedavi edilmelidir. Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Hemodiyaliz veya periton diyalizinin, bu yöntemlerle <% 3 çıkarıldığı için lomefloksasinin çıkarılmasına yardımcı olması olası değildir.

Akut kemirgen toksisitesinin klinik belirtileri tükürük salgısı, azalmış aktivite, dispne ve klonik kramplardan ölümden önce artmıştır. Bu belirtiler sıçanlarda ve farelerde bulundu çünkü lomefloksasin dozları arttırıldı.