Prolopa HBS

levodop, benserazid veya ilacın herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık;

endokrin organlar, karaciğer veya böbreklerin fonksiyonlarının dekompanse bozuklukları (diyaliz alan “huzursuz bacaklar” sendromu olan hastalar hariç);

dekompansasyon aşamasında kardiyovasküler sistem hastalıkları;

psikotik bileşenli akıl hastalığı;

kapalı açılı glokom;

seçici olmayan MAO inhibitörleri veya MAO-A ve MAO-V inhibitörlerinin bir kombinasyonu ile kombinasyon halinde;

25 yaşın altındaki yaş;

gebelik;

emzirme dönemi;

güvenilir doğum kontrol yöntemleri kullanmayan çocuk doğurma çağındaki kadınlar (bkz. “Hamilelik ve emzirme”).

Kan sisteminden: nadir hemolitik anemi, geçici lökopeni, trombositopeni vakaları. Levodopu uzun süre alan hastalarda, kan formülünü, karaciğer fonksiyonunu ve böbrekleri periyodik olarak izlemeniz önerilir.

LCD'nin yanından: anoreksiya, bulantı, kusma, ishal, bireysel kayıp veya tat duyumlarında değişiklik, kuru oral mukoza.

Cildin yanından: nadiren - kaşıntı, döküntü.

Kardiyovasküler sistemden: aritmiler, ortostatik hipotansiyon (Madopar dozunu düşürdükten sonra zayıfladı^®), arteriyel hipertansiyon.

Sinir sisteminden ve zihinsel alandan: ajitasyon, kaygı, uykusuzluk, halüsinasyonlar, saçmalık, geçici yönelim bozukluğu (özellikle yaşlı hastalarda ve hastalarda, tarihte bu belirtilere sahip olan) depresyon, baş ağrısı, baş dönmesi, bazen tedavinin sonraki aşamalarında — kendiliğinden hareketler (kore veya atetoz türü) "dondurma" bölümleri, doz süresinin sonuna kadar zayıflatıcı etki ("istatistik" olgusu) "içerme" olgusu, uyuşukluğu ifade etti, ani uyuşukluk olayları, "huzursuz bacaklar" sendromunun tezahürlerinin yoğunlaştırılması.

Bir bütün olarak vücudun yanından: ateşli enfeksiyon, rinit, bronşit.

Laboratuvar göstergeleri: bazen - hepatik transaminazların ve SchF'lerin aktivitesinde geçici bir artış, kan üre azotunda bir artış, dururken idrar renginde kırmızıya, koyuya bir değişiklik.

Belirtiler : kardiyovasküler sistemden - aritmiler; zihinsel küre - karışıklık, uykusuzluk; LCD'nin yanından - bulantı ve kusma; patolojik istemsiz hareketler ("Savaşçı Eylemler" bölümünde, ancak daha belirgin bir biçimde ifade edilir).

Modifiye edilmiş salimli kapsüller alırken (Madopar^® GSS “125”) aşırı doz semptomlarının ortaya çıkması, daha sonra aktif maddelerin midede yavaş emilmesi nedeniyle ortaya çıkabilir.

Tedavi: hayati fonksiyonlar kontrol edilmelidir; semptomatik tedavi - solunum analeptiklerinin, uygun olduğu şekilde anti-aritmik ajanların atanması - anti-roleptikler.

Aktif maddelerin modifiye edilmiş bir salımı ile bir dozaj formu kullanılırken (Madopar^® GSS “125”) ilacın daha fazla emilmesi önlenmelidir.

Parkinson hastalığı ve huzursuz bacak sendromu için kombine tedavi.

Parkinson hastalığı. Beyindeki bir nörotransmitter olan Dofamin, yetersiz miktarlarda parkinsonizmli hastalarda bazal gangliyonda oluşur. Levodopa veya L-DOFA (3,4-dihidrofenilalanin), dopaminin metabolik öncüsüdür. Dopaminin aksine levodopa GEB'den iyi nüfuz eder. Levodopa merkezi sinir sistemine nüfuz ettikten sonra, aromatik amino asitlerin dekarboksilazını kullanarak dopamine dönüşür.

İkame tedavisi, dopaminin hemen metabolik selefi olan bir levodopa atanarak gerçekleştirilir, çünkü ikincisi GEB'den zayıf bir şekilde nüfuz eder

Levodopun içine alındıktan sonra, hem serebral hem de ekstraserebral dokularda hızla dopamine dekarboksilat yapar. Sonuç olarak, sokulan levodopun çoğu bazal gangliyonlara ulaşmaz ve periferik dopamin genellikle yan etkilere neden olur. Bu nedenle, levodopun ekstraserebral dekarboksilasyonunu engellemek gerekir. Periferik dekarboksilaz inhibitörü olan levodopa ve benserazid eşzamanlı olarak sokularak elde edilen şey.

Madopar^® bu maddelerin 4: 1 optimal oranındaki bir kombinasyonunu temsil eder ve yüksek dozlarda levodopa ile aynı verimliliğe sahiptir.

"Huzursuz bacaklar" sendromu.". Kesin etki mekanizması bilinmemektedir, ancak dopaminerjik sistem bu sendromun patogenezinde önemli bir rol oynamaktadır.

Emme

Kapsül Madopar^® "125" ve Madopar tabletleri^® "250"

Levodopa esas olarak ince bağırsağın üst kısımlarında emilir. C'ye ulaşma zamanı_mak levodopas - kapsül veya tablet aldıktan 1 saat sonra.

Kapsüller ve tabletler biyoeşdeğerdir.

C_mak plazmada levodoplar ve levodopun (EAA) emilim derecesi doza orantılı olarak artar (levodopanın doz aralığında 50 ila 200 mg).

Yeme levodopanın emilim hızını ve derecesini azaltır. C yedikten sonra kapsül veya tablet reçete ederken_mak plazmada buz tutucular% 30 azaltılır ve daha sonra ulaşılır. Levodopanın emilim derecesi% 15 azaltılır. Madopar kapsüllerinde levodopanın mutlak biyoyararlanımı^® "125" ve Madopar tabletleri^® “250”% 98'dir (% 74 ila 112).

Madopar^® hızlı etkili tabletler (dağıtılmış) "125"

Dağıtılmış tabletler aldıktan sonra levodopanın farmakokinetik profilleri, Madopar kapsülleri alındıktan sonra olanlara benzer^® “125” veya Madopar tabletleri^® “250”, ancak başarı zamanı C_mak azalma eğilimindedir. Hastalarda dağılmış tabletlerin emilim parametreleri daha az değişkendir.

Madopar^® GSS “125”, bir aktif maddenin modifiye edilmiş salımına sahip kapsüller

Madopar^® GSS “125”, yukarıdaki salım formlarından başka farmakokinetik özelliklere sahiptir. Aktif maddeler midede yavaşça salınır. C_mak plazmada geleneksel dozaj formlarına göre% 20-30 daha azdır ve kabulden 3 saat sonra elde edilir. Plazma konsantrasyonunun dinamikleri, Madopar kapsüllerine göre daha uzun bir “neşelenme” periyodu (plazmadaki konsantrasyonun maksimumun yarısını aştığı veya yarısına eşit olduğu bir süre) ile karakterizedir^® "125" ve Madopar tabletleri^® Sürekli değiştirilmiş bir sürümü gösteren “250”. Madopar'ın biyoyararlanımı^® GSS “125”, Madopar kapsüllerinin biyoyararlanımının% 50-70'i kadardır^® "125" ve Madopar tabletleri^® “250” ve yemeğe bağlı değildir. Yeme C'yi etkilemez_mak Madopar'ı aldıktan 5 saat sonra ulaşılan levodopa^® GSS "125".

Dağıtım

Levodopa, doymuş bir taşıma sistemi ile GEB'den geçer. Plazma proteinleri ile uğraşmaz. Dağıtım hacmi - 57 l. Beyin omurilik sıvısında solak sıvı için EAA, plazmada olanın% 12'sidir.

Terapötik dozların balsamı GEB'ye nüfuz etmez. Esas olarak böbreklerde, akciğerlerde, ince bağırsakta ve karaciğerde birikir.

Metabolizma

Levodopa iki ana (dekarboksilasyon ve o-metilasyon) ve iki ek yolla (transminasyon ve oksidasyon) metabolize edilir.

Aromatik amino asitlerin dekarboksilazı levodopu dopamine dönüştürür. Bu değişim yolunun ana nihai ürünleri homovanilin ve dihidroksifenilasetik asittir.

Katehol-o-metil-transferaz, levodopu 3-o-metildop oluşumu ile metilat eder. T_1/2 bu ana plazma metaboliti 15-17 saattir ve Madopar terapötik dozları alan hastalarda^®, birikiyor.

Bir biseksid ile eklem kullanımı ile levodopun periferik dekarboksilasyonunda bir azalma, levodop ve 3-o-metildopun daha yüksek plazma konsantrasyonlarına ve katekolaminin (dopamin, norepinefrin) ve fenolkarboksil asitlerin (homovanilik asit) daha düşük plazma konsantrasyonlarına yol açar. dihidrofenik.

Bağırsak mukozasında ve karaciğerde, benserazid trihidroksibenzil hidrazin oluşumu ile hidroksillenir. Bu metabolit, aromatik amino asitlerin dekarboksilazının güçlü bir inhibitörüdür.

Sonuç

Dekarboksilaz T'nin periferik inhibisyonu ile_1/2 levodopas - 1.5 saat. Plazma levodop klerensi yaklaşık 430 ml / dakikadır.

Benserasid metabolizma ile neredeyse tamamen ortadan kaldırılır. Metabolitler esas olarak idrarla (% 64) ve daha az oranda dışkıyla (% 24) elde edilir.

Özel hasta gruplarında farmakokinetik

Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalar. Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda levodopanın farmakokinetiğine ilişkin veriler mevcut değildir.

Yaşlı hastalar (65-78 yaş). Parkinson hastalığı T olan yaşlılık çağındaki (65-78 yaş) hastalarda_1/2 ve AUC levodopları% 25 artar, bu klinik olarak anlamlı bir değişiklik değildir ve dozlama modunu etkilemez.