Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Fedorchenko Olga Valeryevna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 30.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
orta veya hafif eksprese edilmiş ağrı sendromu (serbest, diş ağrısı, migren ağrısı, nevralji, kas ağrısı, bel ağrısı, yaralanma ve yanıklarda ağrı, boğaz ağrısı, ağrılı adet kanaması);
soğuk ve diğer bulaşıcı ve enflamatuar hastalıklar için yüksek vücut sıcaklığı.
İçeride, bir bardak suda (200 ml) önceden çözünür. Hapları çiğnemeyin veya yutmayın.
Genellikle en az 4 saatlik aralıklarla günde 2-3 kez 1-2 tablet kullanırlar.
Maksimum tek doz 2 tablettir. (1 g), maksimum günlük - 8 tablet. (4 g), maksimum günlük 75 mg / kg doz için maksimum tek bir 10-15 mg / kg doza karşılık gelir.
Kural olarak, önerilen günlük parasetamol dozunun 3 g'a eşit olmasına gerek yoktur. Günlük doz sadece şiddetli ağrı durumunda maksimum (4 g) arttırılabilir. Böbrek fonksiyon bozukluğu varsa, ilaç arasındaki zaman aralığı Cl kreatinin <10 ml / dak ile en az 8 saat, Cl kreatinin 10-50 ml / dak ile en az 6 saat olmalıdır.
Kronik veya kompanse aktif karaciğer hastalıkları olan hastalarda, özellikle karaciğer yetmezliği eşliğinde olanlar, kronik alkolizm hastalarında, kronik yetersiz beslenme (karaciğerde yetersiz glutatyon kaynağı) Gilbert sendromu (kalıtsal hiperbilirubinemi) dehidrasyon veya ilacın dozunun 50 kg'dan az vücut ağırlığı azaltılmalı veya ilaç arasındaki aralık azaltılmalıdır. Günlük doz 2 g'ı geçmemelidir, yani. 4 tablet.
İlaç, önerilen dozu aşma riskini ortadan kaldırmak için çocuklarda ve vücut ağırlığı 50 kg'dan az olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
12 yaşın üzerindeki ve 43 kg'dan ağır olan çocuklarda dozlama modu yetişkinlerle aynıdır, aralık tercihen 6 saat olmalıdır (kesinlikle en az 4 saat).
Bir doktora danışmadan kabul süresi, anestezik olarak reçete edildiğinde 5 günden fazla ve ısı azaltıcı ajan olarak 3 gündür.
parasetamole veya ilacın herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık;
akut aşamada şiddetli karaciğer yetmezliği veya dekompanse karaciğer hastalıkları;
şeker eksikliği / izomaltaz, akı intoleransı, glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu;
12 yaşına kadar çocukluk.
Dikkatle: şiddetli böbrek yetmezliği (Cl kreatinin <30 ml / dak); karaciğer yetmezliği; kronik alkolizm; anoreksiya; bulimia; kaşeksi; hipovolemi; dehidrasyon; glukozo-6-fosfathidrojenaz konjenital hiperbilirubinemi (Gilbera'nın hidrobe virüsü) eksikliği.
При применении препарата отмечались следующие побочные эффекты (частота не установлена).
Аллергические реакции: реакции гиперчувствительности, кожный зуд, сыпь на коже и слизистых (эритема или крапивница), отек Квинке, многоформная экссудативная эритема (в т.ч. синдром Стивенcа-Джонсона), токсический эпидермальный некролиз (Синдром Лайелла), анафилактический шок, острый генерализованный экзантематозный пустулез.
Со стороны центральной и периферической нервной системы (при приеме высоких доз): головокружение, психомоторное возбуждение и нарушение ориентации в пространстве и во времени.
Со стороны органов пищеварения: тошнота, диарея, боль в эпигастрии, повышение активности печеночных ферментов, как правило, без развития желтухи, гепатонекроз (дозозависимый эффект).
Со стороны эндокринной системы: гипогликемия, вплоть до гипогликемической комы.
Со стороны органов кроветворения: анемия (цианоз), сульфогемаглобинемия, метгемоглобинемия (одышка, боли в сердце), гемолитическая анемия (особенно у больных с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы), тромбоцитопения, нейтропения, лейкопения.
Прочие: снижение АД (как симптом анафилаксии), изменение ПВ и MHO.
Симптомы: возможна интоксикация, особенно у детей, пациентов с заболеваниями печени, вызванных хроническим алкоголизмом, у пациентов с нарушениями питания, а также у пациентов, принимающих индукторы ферментов, при которой могут развиться молниеносный гепатит, печеночная недостаточность, холестатический гепатит, цитолитический гепатит, в указанных выше случаях — иногда с летальным исходом.
Клиническая картина острой передозировки развивается в течение 24 ч после приема парацетамола — желудочно-кишечные расстройства (тошнота, рвота, снижение аппетита, ощущение дискомфорта в брюшной полости и/или абдоминальная боль), бледность кожных покровов, потливость, недомогание. При одномоментном введении взрослым 7,5 г и более или детям более 140 мг/кг происходит цитолиз гепатоцитов с полным и необратимым некрозом печени, развитием печеночной недостаточности, метаболического ацидоза и энцефалопатии, которые могут привести к коме и летальному исходу. Через 12–48 ч после введения парацетамола отмечается повышение активности печеночных трансаминаз, ЛДГ, концентрации билирубина и снижение концентрации протромбина. Клинические симптомы повреждения печени проявляются через 1–2 сут после передозировки препарата и достигают максимума на 3–4-й день.
Лечение: немедленная госпитализация; определение количественного содержания парацетамола в плазме крови перед началом лечения в как можно более ранние сроки после передозировки; промывание желудка; введение донаторов SH-групп и предшественников синтеза глутатиона — метионина и ацетилцистеина — в течение 8 ч после передозировки. Необходимость в проведении дополнительных терапевтических мероприятий (дальнейшее введение метионина, в/в введение ацетилцистеина) определяется в зависимости от концентрации парацетамола в крови, а также от времени, прошедшего после его введения; симптоматическое лечение; печеночные тесты следует проводить в начале лечения и затем — каждые 24 ч. В большинстве случаев активность печеночных трансаминаз нормализуется в течение 1–2 нед. В очень тяжелых случаях может потребоваться пересадка печени.
Парацетамол (дериват парааминофенола) обладает обезболивающим, жаропонижающим и слабым противовоспалительным действием. Точный механизм обезболивающего и жаропонижающего действия парацетамола не установлен. По-видимому, он включает в себя центральный и периферический компоненты. Препарат блокирует ЦОГ-1 и -2 преимущественно в ЦНС, воздействуя на центры боли и терморегуляции. В воспаленных тканях клеточные пероксидазы нейтрализуют влияние парацетамола на ЦОГ, что объясняет практически полное отсутствие у него противовоспалительного эффекта. Препарат не оказывает отрицательного воздействия на водно-солевой обмен (задержка натрия и воды) и слизистую ЖКТ вследствие отсутствия влияния на синтез ПГ в периферических тканях.
Emilim. İçeri alındığında, parasetamol hızlı ve tamamen emilir. Cmak plazmada parazetamole alımdan 10-60 dakika sonra ulaşılır.
Dağıtım. Parasetamol tüm dokulara hızla dağılır. Kan, tükürük ve plazmada konsantrasyon aynıdır. Plazma proteinlerinin bağlanması ihmal edilebilir.
Metabolizma. Parasetamol esas olarak karaciğerde metabolize edilir. Glukuronid ve sülfat oluşumu ile 2 ana metabolizma yolu vardır. İkincisi, kabul edilen parasetamol dozu terapötik değeri aşarsa esas olarak bir rol oynar. Az miktarda parasetamol, normal koşullar altında glutatyon kullanılarak hızlı detoksifikasyona tabi tutulan ve sistein ve merkaptopurinik asit ile ilişkili olduktan sonra idrarla atılan bir ara N-asetilbenzohininomin bileşiği oluşumu ile sitokrom P450 izoperleri kullanılarak metabolize edilir. Bununla birlikte, büyük zehirlenme ile, bu toksik metabolitin içeriği artar.
Sonuç. Esas olarak idrarla yapılır. Kabul edilen parasetamol dozunun% 90'ı, esas olarak glukuronid (% 60 ila 80) ve sülfat (% 20 ila 30) şeklinde 24 saat içinde böbrekler tarafından atılır. % 5'ten az görüntülenir. T1/2 yaklaşık 2 saattir.
Özel hasta gruplarında farmakokinetik
Böbrek fonksiyonunun ihlali. Şiddetli bozulmuş böbrek fonksiyonunda (Cl kreatinin <30 ml / dak), parasetamol ve metabolitlerinin çıkarılması gecikir.
Fenitoin parasetamolün etkinliğini azaltır ve hepatotoksisite gelişme riskini artırır. Fenitoin alan zenci, özellikle yüksek dozlarda sık sık parasetamol kullanımından kaçınmalıdır.
Probenezid neredeyse 2 kez glukuronik asit ile konjugasyonunu inhibe ederek parasetamolün klerensini azaltır. Aynı zamanda, parasetamol dozunun azaltılmasına dikkat edilmelidir.
Parasetamol ve mikrozomal enzim indükleyicileri kullanılırken dikkatli olunmalıdır (örn. etanol, barbitüratlar, izoniazid, rifampisin, karbamazepin, antikoagülanlar, zidovudin, amoksisilin + klavulanik asit, fenilbutazon, trisiklik antidepresanlar).
Barbitüratların uzun süreli eşzamanlı kullanımı parasetamolün verimliliğini azaltır.
Salisilamid T'yi artırabilir1/2 parasetamol.
MHO, parasetamolün (özellikle yüksek dozlarda ve / veya uzun süre) ve kumarinlerin (örn. warfarin), t.to. en az 4 gün boyunca günde 4 g'lık bir dozda alındığında parasetamol dolaylı antikoagülanların etkisini artırabilir ve kanama riskini artırabilir. Gerekirse antikoagülanların dozu düzeltilir.
- Analjezik non-arkotik ajan [Anilidler]
However, we will provide data for each active ingredient