Nifedip

Akut ve kronik koroner yetmezlik, anjina pektoris, enfarktüs sonrası durumlar, hipertansiyonun önlenmesi ve tedavisi.

kronik kararlı anjina pektoris (stenokardi voltajı);

Prinsemetal anjina pektoris (varyant anjina pektoris);

arteriyel hipertansiyon.

İçeride. Kapsüllerin her biri 10 mg - 1–2 kapak. Çiğneme olmadan, günde 3 kez az miktarda su ile içme; kapsüller 20 mg - 1 kapak. Günde 3 kez.

Anjina pektoris saldırısı ile kapsül çiğnenebilir ve birkaç dakika ağzınızda tutulabilir.

İçeride, tamamen yutma, çiğnemeden, kırmadan, az miktarda sıvı ile içilir (greyfurt suyu içmeyin), yemek zamanından bağımsız olarak. Haplar ışığa maruz kalmaya karşı korunmalı ve alınmadan hemen önce folyodan çıkarılmalıdır.

İlacın dozu ayrı ayrı seçilir. Her durumda, hastalığın klinik resmine bağlı olarak ilacın başlangıç dozu kademeli olarak arttırılmalıdır. Voltaj duvarı grafikleri veya arteriyel hipertansiyon ile başlangıç dozu günde bir kez 30 mg'dır. Terapötik etkinin yetersiz olması durumunda, doz günde 1 kez 60 mg'a çıkarılabilir. Hastalığın ciddiyetine ve hastanın bireysel reaksiyonuna bağlı olarak, doz günde bir kez 120 mg'a çıkarılabilir. Tedavi süresi doktor tarafından belirlenir.

Özel hasta grupları

Çocuklar ve ergenler. Nifedip'in güvenliği ve etkinliği^® 18 yaşın altındaki çocuklar ve ergenler kurulmaz.

Yaşlı hastalar (60 yaş üstü). Yaşlı hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, ilaç karaciğerin fonksiyonunu kontrol ederek dikkatli kullanılır. Şiddetli karaciğer fonksiyonlarında, toleransa bağlı olarak, doktor ilacın dozunu azaltabilir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir.

İçeride, çiğnemeden, az miktarda su ile içmeden.

Tedavi kesinlikle bireysel olmalı ve hastalığın şiddeti için uygun olmalıdır. Klinik tabloya bağlı olarak, her durumda, doz kademeli olarak verilmelidir. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastaların durumunun dikkatle izlenmesi dikkatle izlenmelidir; ciddi durumlarda dozun azaltılması mümkündür.

IBS, kronik kararlı anjina pektoris (stenokardi voltajı): yetişkinler - günde 2 kez 1 tablo (2 × 20 mg / gün). Daha yüksek dozajlara ihtiyaç duyulursa, doz yavaş yavaş günde maksimum 60 mg'a çıkarılabilir.

İlaçla 145 günlük tedaviden sonra yeterli terapötik etki yoksa, derhal serbest bırakılmış formlara gitmelisiniz (Adalat^® Caps.Adalat^® T10).

Arteriyel hipertansiyon: yetişkinler - her biri 1 masa. Günde 2 kez (2 × 20 mg / gün). Daha yüksek dozajlara ihtiyaç duyulursa, doz yavaş yavaş günde maksimum 60 mg'a çıkarılabilir.

Adalat için önerilen dozaj aralığı^® SL - yaklaşık 12 saat (ancak 6 saatten az değil).

Yüksek dozlar kullanılırken, ilaç yavaş yavaş iptal edilmelidir.

İçeride, yedikten sonra, tamamen yutmak, bir bardak su ile yıkamak, kırmadan, çiğnemeden.

İlacın dozaj modu bireyseldir. Düzenli bir Cordipin dozu^® Hem tedavinin başlangıcında hem de uzun süreli tedavide modifiye edilmiş salimli ChL 1 tablettir. (40 mg), günde 1 kez alınır; önerilen maksimum doz 2 tablettir. (80 mg) günde 1 veya 2 dozda.

Hastanın bir sonraki Cordipin dozunu almayı unutması durumunda^® HL, bir sonraki randevuda doz iki katına çıkarılmamalıdır.

İçeride, yemek sırasında veya sonrasında, biraz su ile içmek. Başlangıç dozu günde 2-3 kez 10-20 mg (tabletler için). 30 mg - günde 30-60 mg), gerekirse doz günde 2-4 kez 20-40 mg'a çıkarılır. Maksimum günlük doz 120 mg'dır. Yaşlı hastalar veya kombinasyon tedavisi alanlar genellikle azalır.

İçeride, yemekten bağımsız olarak yeterli sıvı ile, her biri 1-2 kapak. Günde 2 kez. Resepsiyonlar arasında önerilen aralık yaklaşık 12 saattir; tek bir doz 40 mg (2 kapak.) - en az 4 saat.

Damlalar: Günde 3 kez 10-20 damla. Tek bir 20 damla doz ile - en az 2 saatlik resepsiyonlar arasındaki aralık.

İçeride, yedikten sonra, çiğnemeden ve yeterince sıvı içmeden.

İlacın dozu, hastalığın ciddiyetine ve hastanın ilaca duyarlılığına göre doktor tarafından ayrı ayrı seçilir. Eşzamanlı şiddetli serebrovasküler hastalıkları olan hastalar ve yaşlı hastalar için doz azaltılmalıdır.

Eşzamanlı yeme gecikir, ancak aktif maddenin LCD'den emilimini azaltmaz

Yetişkinler için önerilen dozaj şeması:

Kronik stabil ve vazospastik anjina pektoris

Başlangıç dozu 10 mg'dır (1 tablo.) günde 2-3 kez. Yetersiz belirgin bir klinik etki ile, ilacın dozu yavaş yavaş 2 tablete çıkarılır. (20 mg) günde 1-2 kez. Maksimum günlük doz 40 mg'dır (4 tablet.).

Esansiyel hipertansiyon

Ortalama günlük doz 10 mg'dır (1 tablo.) günde 2-3 kez. Yetersiz belirgin bir klinik etki ile, ilacın dozunda 20 mg'a kademeli bir artış mümkündür (2 tablet).) günde 2 kez. Maksimum günlük doz 40 mg'dır (4 tablet.).

2 kat randevu için, ilaç kullanımı arasındaki minimum aralık en az 4 saat olmalıdır.

Tedavi süresinin süresi ilgili doktor tarafından belirlenir.

Aşırı duyarlılık.

nifedipin ve 1,4-dihidropiridin veya ilacın diğer bileşenlerinin diğer türevlerine karşı aşırı duyarlılık;

arteriyel hipotansiyon (90 mm ağzın altında SAD). Sanat.);

kardiyojenik şok, çökme;

dekompansasyon aşamasında kronik kalp yetmezliği, belirgin aort darlığı;

kararsız angina pektoris;

akut miyokard enfarktüsü (ilk 4 hafta);

hamilelik (I trimester);

emzirme dönemi;

rifampisin ile ortak kullanım.

Dikkatle: mitral kapak darlığı, hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati, bradikardi veya taşikardi telaffuz edilir, sinüs düğümü zayıflık sendromu, malign arteriyel hipertansiyon, hipovolemi, ciddi serebrovasküler olay, soldan direksiyon arızası ile miyokard enfarktüsü, LCD'nin tıkanması, böbrek ve karaciğer yetmezliği, hemodiyaliz (arteriyel hipotansiyon riski nedeniyle) gebelik (II ve III trimester) 18 yaşına kadar (verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir) beta adrenoblokatörlerin eşzamanlı alımı, digoksin.

Baş dönmesi, ebbs, baş ağrısı, sinirlilik, titreme, kramplar, hipotansiyon, taşikardi, miyokardiyal perfüzyonda azalma, CSW artışı, anjina seçimlerinde artış, asteni, periferik şişlik, mide bulantısı, mide ekşimesi, ishal, kabızlık, meteorizm, hepatit, görme bozuklukları, burun tıkanıklığı, diş etlerinin şişmesi, farenjit, öksürük, nefes darlığı, eklem sertliği, terleme, titreme, ateş, cinsel bozukluklar, alkalin fosfataz aktivitesinin artması, LDG ve AST, hiperglisemi, mor, trombositopeni, anemi, lökopeni.

MSS'nin yanından: taşikardi, kalp atışı, aritmiler, periferik ödem (yastıklar, ayaklar, bacaklar), aşırı vazodilatasyonun belirtileri (kan basıncında absemptomatik azalma, kalp yetmezliğinin gelişimi veya alevlenmesi, yüzün cildine kan akışı, yüzün derisi hiperemi , ısı hissi), kan basıncında belirgin bir azalma (nadiren), senkop. Bazı hastalarda, özellikle tedavinin başlangıcında veya dozda bir artışla, stenokardiyal nöbetler mümkündür ve izole vakalarda, ilacın kaldırılmasını gerektiren miyokard enfarktüsünün gelişimi mümkündür.

CNS'nin yanından: baş ağrısı, baş dönmesi, genel halsizlik, artan yorgunluk, uyuşukluk. İlacın yüksek dozlarda uzun süreli kullanımı ile - uzuvların parestezi, titreme, ekstrapiramit (parkinsonik) bozuklukları (ataksi, maskeli yüz, karıştırma yürüyüşü, el ve parmak titremesi, zor yutma), depresyon.

Sindirim sisteminden: hazımsızlık (bulantı, ishal veya kabızlık), ağız kuruluğu, şişkinlik, iştah artışı. Nadiren - ilacın kaldırılmasından sonra tamamen kaybolan sakız hiperplazisi. Uzun süreli kullanım için - bozulmuş karaciğer fonksiyonu (interapötik kolestaz, hepatik transaminazların artmış aktivitesi).

Kas-iskelet sistemi tarafından: artrit, kas ağrısı, eklemlerin şişmesi, üst ve alt ekstremitelerin krampları.

Alerjik reaksiyonlar : nadiren - cilt kaşıntısı, ürtiker, ekzantem, otoimmün hepatit, eksfolyatif dermatit, fotodermatit, anafilaktik reaksiyonlar.

Kan oluşturan organların yanından: anemi, lökopeni, trombositopeni, trombositopenik purpura, agranülositoz.

Üriner sistemden: günlük diürekste artış, böbrek fonksiyonlarında bozulma (böbrek yetmezliği olan hastalarda).

Diğer: nadiren - görme bozukluğu (dah. kan plazmasında maksimum nifedipin konsantrasyonunda geçici körlük), jinekomasti (yaşlı hastalarda, iptal sonrasında tamamen kaybolur), galaktore, hiperglisemi, pulmoner ödem, bronkospazm, vücut ağırlığı artışı.

Beta-adrenoblokatörler ile birleştirildiğinde, hipotansiyon artabilir, stenokardi nöbetlerini artırabilir, durgun kalp yetmezliği geliştirebilir, aritmilerin görünümü ve digoksin hematolojik göstergeleri artırabilir ve hipotansif ilaçlar ciddi hipotansiyondur. Alkol ile uyumsuz.

Diğer hipotensit ilaçların yanı sıra trisiklik antidepresanlar, nitratlar, simetidin, inhalasyon anestezikleri, diüretikler ile nifedipinin hipotensitik etkisi artabilir.

BMKK, amiodaron ve kinidin gibi anti-aritmik ajanların negatif inotropik etkilerini daha da güçlendirebilir.

Nifedipini nitratlarla birleştirirken taşikardi yoğunlaşır.

Diltiazem, vücuttaki nifedipinin metabolizmasını baskılar, bu da bu ilaçların eşzamanlı reçetesi ile nifedipin dozunda bir azalma gerektirebilir.

Kan plazmasındaki kinidin konsantrasyonunu azaltır.

Kan plazmasındaki digoksin ve teofilin konsantrasyonunu arttırır.

Rifampisin nifedipinin metabolizmasını hızlandırır, eklem randevusu önerilmez.

Sefalosporinlerle eşzamanlı kullanımla (ör. sefixim), kandaki sefalosporin konsantrasyonu artabilir.

Semptomimetikler, NVP (böbreklerde GHG sentezini baskılamak ve vücuttaki sodyum iyonlarının ve sıvının gecikmesi), östrojenler (vücutta sıvı gecikmesi) hipotansif etkiyi azaltır.

Nifedipin, yüksek derecede bağlanma olan ilaçların yerini alabilir (dahil. dolaylı antikoagülanlar, kumarin ve indandion, anti-sustral ilaçlar, NPVP, kinin, salisilatlar, sülfinpirazon) türevleridir, bunun sonucunda kan plazmasındaki konsantrasyonları artabilir.

Nifedipin, prazosin ve diğer alfa adrenoblokatörlerin metabolizmasını baskılar, bu da hipotensitif etkide bir artışa neden olabilir.

Gerekirse, vincristina dozu azaltılır, t.to. nifedipin, vücuttan atılmasını engeller, bu da artan yan etkilere neden olabilir.

Lityum ürünler toksik etkileri artırabilir (bulantı, kusma, ishal, ataksi, titreme, kulak çınlaması).

QT aralığının uzamasına neden olan prokinamid, kinidin ve diğer ilaçların eşzamanlı olarak atanmasıyla, QT aralığının önemli ölçüde uzaması riski artar.

Greyfurt suyu, vücuttaki nifedipinin metabolizmasını baskılar, bu nedenle nifedipin tedavisi sırasında kontrendikedir.

Nifedipin, sitokrom sistemi P450 3A kullanılarak metabolize edilir, bu bağlamda, eşzamanlı ilaç kullanımı, bu sistemi inhibe etmek, bu ilacın ve nifedipinin etkileşimine yol açabilir: yani, makrolidler, antiviral ilaçlar (Örneğin, amprenavir, bireysel, lfinavir olmayan, ritonavir veya sakinavir) azot grubunun antifungal ajanları (ketokonazol, itrakonazol veya flukonazol) kan plazmasındaki nifedipin konsantrasyonunda bir artışa neden olur.

BMKK nimodipin kullanma deneyimi dikkate alındığında, nifedipin ile benzer etkileşimler de göz ardı edilebilir: karbamazepin, fenobarbital, kan plazmasındaki nifedipin konsantrasyonunda bir azalmaya neden olabilir; ve Walpereic asit, kan plazmasındaki nifedipin konsantrasyonunda bir artıştır.