Multiferon

Kronik Hepatit C

Multiferon® (interferon alfacon-1), kompanse karaciğer hastalığı olan 18 yaş ve üstü hastalarda kronik hepatit C tedavisi için endikedir. Bu endikasyon, kombinasyon tedavisinin bakım standardı olduğu zamandan önce Multiferon kullanılarak monoterapi olarak yapılan klinik çalışmalara ve pegile interferon ile önceki tedaviye cevap vermeyen hastalarda Multiferon'u ribavirin ile kombinasyon halinde değerlendiren tek bir çalışmaya dayanmaktadır ribavirin.

Multiferon ile tedaviye başlarken aşağıdaki hususlar dikkate alınmalıdır:

• Hepatit C tedavisi için Multiferon gibi bir interferon ile monoterapinin kullanılması, hasta ribavirin alamadığı sürece önerilmez.
• Tedavi gören hastalarda veya HBV veya HIV-1 ile enfekte hastalarda Multiferon / ribavirin kombinasyonunun güvenliği ve etkinliği değerlendirilmemiştir.
• Aşağıdaki özelliklere sahip hastaların kombinasyon tedavisi ile geri çekilmeden yararlanma olasılığı daha düşüktür: <1 log yanıtı₁₀ önceki tedaviye HCV RNA, Genotip 1, yüksek viral yük (≥ 850.000 IU / mL), Afro-Amerikan ırkı ve / veya siroz varlığı.
• Bir yıldan uzun tedavi için güvenlik ve etkinlik verileri mevcut değildir.

Multiferon Monoterapi Dozu

Kronik HCV enfeksiyonunun ilk tedavisi için önerilen Multiferon monoterapi dozu, 24 hafta boyunca tek bir subkütan enjeksiyon olarak haftada üç kez 9 mcg'dir.

Önceki interferon tedavisini tolere eden ve kesildikten sonra yanıt vermeyen veya tekrarlamayan hastalar için önerilen Multiferon monoterapi dozu, 48 haftaya kadar tek bir subkütan enjeksiyon olarak haftada üç kez 15 mcg uygulanır. Başlangıç standart interferon tedavisine tolerans göstermeyen hastalar haftada üç kez 15 mcg Multiferon tedavisi ile tedavi edilmemelidir.

Multiferon / Ribavirin Dozlaması ile Kombinasyon Tedavisi

Önerilen Multiferon dozu, 48 haftaya kadar iki bölünmüş dozda oral olarak 1.000 mg -1.200 mg (<75 kg ve ≥ 75 kg) ağırlık bazlı ribavirin ile kombinasyon halinde tek bir subkütan enjeksiyon olarak günde 15 mcg'dir..

Ribavirin yiyecekle birlikte alınmalıdır. Kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalarda multiferon / ribavirin kullanılmamalıdır.

Doz Değişiklikleri

Tedavi sırasında ciddi bir advers reaksiyon gelişirse, advers olay şiddetini azaltan veya azalana kadar Multiferon ve / veya ribavirin dozajını bırakın veya değiştirin. Yeterli doz ayarlamasına rağmen kalıcı veya tekrarlayan ciddi advers olaylar gelişirse, tedaviyi bırakın. Olumsuz reaksiyonun çözülmesi veya iyileştirilmesi üzerine, Multiferon ve / veya ribavirinin sürdürülmesi düşünülebilir.

Multiferon Monoterapi Doz Modifikasyonları

Ciddi bir advers reaksiyonun ardından 7,5 mcg'ye dozun azaltılması gerekebilir. Ciddi advers olaylar meydana gelmeye devam ederse, daha düşük dozların etkinliği belirlenmediği için dozlama kesilmeli veya kesilmelidir.

Multiferon / Ribavirin Kombinasyon Tedavisi Doz Modifikasyonları

Ciddi advers reaksiyonlar için 15 mcg'den 9 mcg'ye ve 9 mcg'den 6 mcg'ye kademeli doz azaltılması gerekebilir.

Multiferon / Ribavirin Doz Değişiklikleri için yönergeler

Tablo 1, 2 ve 3, depresyon veya laboratuvar parametrelerine dayanarak Multiferon ve / veya ribavirinin doz modifikasyonları ve kesilmesi için kılavuzlar sunmaktadır.

Tablo 1: Multiferon'un Doz Modifikasyonu veya Sonlandırılması ve Depresyonlu Hastalar için Ziyaretlerin Programlanması için Kılavuz

Tablo 2: Hematolojik Toksisiteler için Multiferonun Doz Modifikasyonu veya Sonlandırılması için Kılavuz

Tablo 3: Anemi Yönetimi için Multiferon / Ribavirinin Doz Modifikasyonu veya Sonlandırılması için Kılavuzlar *

Böbrek fonksiyonu

Kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalarda multiferon / ribavirin kullanılmamalıdır..

Tedavinin Sonlandırılması

En az 2 log elde edemeyen hastalar₁₀ 12 haftada düşüş veya 24. haftada tespit edilemeyen HCV-RNA'nın SVR'ye ulaşması pek olası değildir ve tedavinin kesilmesi düşünülmelidir.

Ribavirin, Multiferon'u geçici veya kalıcı olarak bırakan herhangi bir hastada kesilmelidir.

Hazırlık ve Yönetim

Enjeksiyondan hemen önce, Multiferon'un oda sıcaklığına ulaşmasına izin verilebilir.

Parenteral ilaç ürünleri uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir; partikül veya renk değişikliği gözlenirse, şişe kullanılmamalıdır.

Evde kullanımın doktor tarafından istendiği tespit edilirse, uygun kullanımla ilgili talimatlar bir sağlık uzmanı tarafından verilmelidir. Multiferon uygulandıktan sonra, şırıngaların ve iğnelerin uygun şekilde atılması için prosedürü takip etmek önemlidir..

Multiferon: hastalarında kontrendikedir

• hepatik dekompansasyon (Child-Pugh skoru> 6 [sınıf B ve C])
• otoimmün hepatit
• ürtiker, anjiyoödem, bronkokonstriksiyon, interferon alfalara veya ürünün herhangi bir bileşenine anafilaksi gibi bilinen aşırı duyarlılık reaksiyonları

Ek olarak, ribavirin kontrendikedir:

• hamile kadınlar
• kadın partnerleri hamile olan erkekler
• hemoglobinopatili hastalar (ör.talasemi majör, orak hücreli anemi)
• ribavirin veya ürünün herhangi bir bileşenine aşırı duyarlılığı olan hastalar
• kreatinin klerensi <50 mL / dak. olan hastalar

UYARILAR

Bir parçası olarak dahil ÖNLEMLER Bölüm.

ÖNLEMLER

Multiferon ile tedavi ve Multiferon / ribavirin ile kombinasyon tedavisi, nitelikli bir doktorun rehberliğinde uygulanmalıdır ve dozun azaltılması, geçici dozun kesilmesi veya ileri tedavinin kesilmesi gerektiren orta ila şiddetli advers reaksiyonlara yol açabilir.

Ribavirin ile kullanın

Gebelik

Ribavirin doğmamış çocuğun doğum kusurlarına ve ölümüne neden olabilir. Ribavirin tedavisi, planlanan tedaviye başlamadan hemen önce negatif gebelik testi raporu alınana kadar başlatılmamalıdır. Hastalar en az iki doğum kontrol yöntemi kullanmalı ve aylık gebelik testleri yapmalıdır. Ribavirin kesildikten sonra en az altı ay boyunca gebelikten kaçınılmalıdır.

Anemi

Ribavirin, Multiferon / ribavirin ile tedavi edilen deneklerin% 30'unda hemolitik anemiye neden oldu. Tam kan sayımı ön tedavi ve tedavinin 2. ve 4. haftalarında veya klinik olarak belirtilirse daha sık alınmalıdır. Ribavirin tedavisi ile ilişkili anemi, kalp hastalığının kötüleşmesine neden olabilir. Ribavirinin dozajında azalma veya kesilmesi gerekebilir.

Nöropsikiyatrik Bozukluklar

Multiferon dahil interferon alfalarla tedavi gören hastalarda ciddi psikiyatrik advers reaksiyonlar ortaya çıkabilir. Depresyon, intihar düşüncesi, intihar girişimi, intihar ve cinayet düşüncesi meydana gelebilir. Psikoz, agresif davranış, sinirlilik, anksiyete, duygusal değişkenlik, anormal düşünme, ajitasyon, ilgisizlik ve uyuşturucu bağımlılığının nüksetmesi gibi diğer önemli psikiyatrik advers reaksiyonlar ortaya çıkabilir. Depresyon öyküsü bildiren hastalarda multiferon çok dikkatli kullanılmalıdır. Doktorlar tüm hastaları depresyon ve diğer psikiyatrik semptomlar için izlemelidir. Multiferon tedavisine başlamadan önce, doktorlar hastaları depresyonun olası gelişimi hakkında bilgilendirmeli ve hastalara depresyon ve / veya intihar düşüncesi belirtilerini veya semptomlarını derhal bildirmeleri tavsiye edilmelidir. Hastalar klinik depresyon da dahil olmak üzere psikiyatrik problemler geliştirirse, hastaların tedavi sırasında ve 6 aylık takip döneminde dikkatle izlenmesi önerilir. Psikiyatrik semptomlar devam ederse veya kötüleşirse veya başkalarına karşı intihar düşüncesi veya agresif davranış tespit edilirse, Multiferon ile tedavinin kesilmesi ve hastanın uygun şekilde psikiyatrik müdahale ile takip edilmesi önerilir. Şiddetli vakalarda, Multiferon derhal durdurulmalı ve psikiyatrik müdahale başlatılmalıdır.

Kardiyovasküler Olaylar

Multiferon ile tedavi edilen hastalarda hipotansiyon, aritmi, taşikardi, kardiyomiyopati, anjina pektoris ve miyokard enfarktüsünü içeren kardiyovasküler olaylar gözlenmiştir. Multiferon kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Multiferon tedavisi gerektiren miyokard enfarktüsü ve aritmik bozukluk öyküsü olan hastalar yakından izlenmelidir. Önemli veya kararsız kalp hastalığı öyküsü olan hastalar Multiferon / ribavirin kombinasyon tedavisi ile tedavi edilmemelidir.

Pulmoner Bozukluklar

Dispne, pulmoner infiltratlar, pnömoni, bronşiolit obliterans, interstisyel pnömonit, pulmoner hipertansiyon ve sarkoidoz, bazıları solunum yetmezliği ve / veya hasta ölümleri ile sonuçlanır, Multiferon dahil interferon alfa tedavisi ile indüklenebilir veya şiddetlenebilir. Kalıcı veya açıklanamayan pulmoner infiltratlar veya pulmoner fonksiyon bozukluğu gelişen hastalar Multiferon ile tedaviyi bırakmalıdır. İnterferon yeniden mücadelesinde solunum yetmezliğinin tekrarladığı gözlenmiştir. Pulmoner infiltratlar veya pulmoner fonksiyon bozukluğu gelişen hastalarda multiferon tedavisi askıya alınmalıdır. İnterferon tedavisine devam eden hastalar yakından izlenmelidir.

Karaciğer yetmezliği

Sirozlu kronik hepatit C hastaları, Multiferon dahil interferon alfalarla tedavi edildiğinde hepatik dekompansasyon riski altında olabilir. Tedavi sırasında hastaların klinik durumu ve hepatik fonksiyonu yakından izlenmeli ve sarılık, asit, koagülopati veya azalmış serum albümini gibi hepatik dekompansasyon belirtileri gözlenirse Multiferon tedavisi derhal kesilmelidir.

Böbrek Yetmezliği

Multiferon alan hastalarda böbrek yetmezliği de dahil olmak üzere serum kreatinin düzeylerinde artış gözlenmiştir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda multiferon çalışılmamıştır. Multiferon'u tek başına veya ribavirin tedavisi ile başlayan tüm hastalarda böbrek fonksiyonunun değerlendirilmesi önerilir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar, serum kreatinin artışları da dahil olmak üzere interferon toksisitesinin belirti ve semptomları açısından yakından izlenmelidir. Kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalarda Multiferon / ribavirin ile kombinasyon tedavisi kullanılmamalıdır..

Serebrovasküler Bozukluklar

Multiferon dahil interferon alfa bazlı tedavilerle tedavi edilen hastalarda iskemik ve hemorajik serebrovasküler olaylar gözlenmiştir. 45 yaşından küçük hastalar da dahil olmak üzere inme için risk faktörü az olan veya hiç bildirilmeyen hastalarda olaylar meydana geldi. Bunlar spontan raporlar olduğundan, sıklık tahminleri yapılamaz ve interferon alfa bazlı tedaviler ile bu olaylar arasında nedensel bir ilişki kurulması zordur.

Kemik İliği Toksisitesi

İnterferon alfalar kemik iliği fonksiyonunu baskılar ve aplastik anemi dahil ciddi sitopeni ile sonuçlanabilir. Tam kan sayımlarının ön tedavi görmesi ve tedavi sırasında rutin olarak izlenmesi tavsiye edilir. Nötrofilde ciddi düşüşler gelişen hastalarda multiferon tedavisi kesilmelidir (<0.5 x 10⁹/ L) veya trombosit sayısı (<25 x 10⁹/ L). Multiferon, anormal derecede düşük periferik kan hücresi sayımı olan veya miyelosupresyona neden olduğu bilinen ajanları alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Transplantasyon hastaları veya kronik olarak immünosüprese edilen diğer hastalar interferon alfa tedavisi ile dikkatle tedavi edilmelidir.

Ribavirin kullanımı, Multiferon kaynaklı nötropeninin kötüleşmesine neden olabilir. Bu nedenle, düşük başlangıç nötrofil sayısı (<1500 hücre / mm³) olan hastalarda Multiferon / ribavirin ile kombinasyon tedavisi dikkatle kullanılmalıdır ve nötrofil sayısında ciddi bir azalma olması durumunda tedavinin kesilmesini gerektirebilir.

Kolit

İnterferon alfa tedavilerinden sonraki 12 hafta içinde bazen ölümcül olan hemorajik / iskimik kolit gözlenmiştir ve Multiferon ile tedavi edilen hastalarda bildirilmiştir. Kolit belirtileri ve semptomları gelişen hastalarda multiferon tedavisi derhal kesilmelidir.

Pankreatit

Multiferon dahil interferon alfalarla tedavi edilen hastalarda bazen ölümcül olan pankreatit gözlenmiştir. Pankreatiti düşündüren belirti ve semptomları olan hastalarda multiferon askıya alınmalı ve pankreatit teşhisi konan hastalarda kesilmelidir.

Aşırı duyarlılık

İnterferon alfalarla tedaviden sonra ciddi akut aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. Aşırı duyarlılık reaksiyonları meydana gelirse (ör.ürtiker, anjiyoödem, bronkokonstriksiyon, anafilaksi), Multiferon derhal kesilmeli ve uygun tıbbi tedavi uygulanmalıdır.

Otoimmün Bozukluklar

Otoimmün bozuklukların gelişimi veya alevlenmesi (ör.Multiferon dahil interferon alfa tedavileri alan hastalarda otoimmün trombositopeni, idiyopatik trombositopenik purpura, sedef hastalığı, romatoid artrit, tiroidit, interstisyel nefrit, sistemik lupus eritematozus (SLE) bildirilmiştir. Multiferon otoimmün hepatitli hastalarda kullanılmamalıdır. Bu nedenle, bu laboratuvar parametreleri yakından izlenmelidir.

Önceden kardiyak anormallikleri olan hastalarda Multiferon / ribavirin ile tedaviden önce elektrokardiyogram uygulanmalıdır.

Hasta Danışmanlığı Bilgileri

Hastalar için bilgi

Hastalara bir sağlık uzmanı tarafından uygun kullanım konusunda talimat verilmelidir. Multiferon'u tek başına veya Multiferon / ribavirin ile kombinasyon halinde alan hastalara uygun dozaj ve uygulama konusunda talimat verilmeli ve tedaviyle ilişkili faydalar ve riskler hakkında bilgi verilmelidir. İlaç Kılavuzunda yer alan bilgiler hasta ile tam olarak gözden geçirilmelidir; tüm veya olası advers reaksiyonların bir açıklaması değildir.

Hastalar ribavirinin doğmamış çocuğun doğum kusurlarına ve / veya ölümüne neden olabileceği konusunda bilgilendirilmelidir. Multiferon / ribavirin tedavisi ile kombinasyon tedavisi sırasında ve tedaviden 6 ay sonra kadın hastalarda ve erkek hastaların kadın partnerlerinde hamileliği önlemek için çok dikkatli olunmalıdır. Multiferon / ribavirin ile kombinasyon tedavisi, tedaviye başlamadan hemen önce negatif gebelik testi raporu alınana kadar başlatılmamalıdır. Hastaların tedavi sırasında ve tedaviden sonra 6 ay boyunca aylık gebelik testlerine tabi tutulması önerilir.

Hastalar, Multiferon tedavisinin HCV enfeksiyonunun başkalarına bulaşmasını önleyip önlemeyeceğine dair veri olmadığı konusunda bilgilendirilmelidir. Ayrıca, Multiferon ile tedavinin hepatit C'yi tedavi edip etmeyeceği veya hepatit C virüsü ile enfeksiyonun sonucu olabilecek siroz, karaciğer yetmezliği veya karaciğer kanserini önleyip önlemeyeceği bilinmemektedir.

Multiferon ile ortaya çıkan en yaygın advers reaksiyonlar ve Multiferon / ribavirin ile kombinasyon tedavisi, yorgunluk, ateş, bulantı, baş ağrısı, artralji, kas ağrısı, sertlik ve artan terleme gibi grip benzeri semptomlardır. Narkotik olmayan analjezikler ve Multiferon'un yatmadan uygulanması, bu semptomların bazılarını önlemek veya azaltmak için kullanılabilir. Diğer yaygın advers reaksiyonlar nötropeni, uykusuzluk, lökopeni ve depresyondur.

Ateş, Multiferon ile tedavi edilen hastalarda bildirilen grip benzeri semptomlarla ilişkili olsa da, ateş meydana geldiğinde, kalıcı ateşin diğer olası nedenleri göz ardı edilmelidir.

Hastalara uygun bertaraf prosedürlerinin önemi konusunda kapsamlı bir şekilde talimat verilmeli ve iğnelerin, şırıngaların yeniden kullanılmasına veya şişenin yeniden girişine karşı uyarılmalıdır. Kullanılmış şırınga ve iğnelerin atılması için delinmeye dayanıklı bir kap hasta tarafından kullanılmalı ve sağlık hizmeti sağlayıcısı tarafından verilen talimatlara göre atılmalıdır.

Hastalara tedaviye başlamadan önce ve daha sonra periyodik olarak laboratuvar değerlendirmelerinin gerekli olduğu bildirilmelidir. Hastaların, özellikle tedavinin ilk aşamalarında iyi nemlendirilmeleri tavsiye edilir.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Karsinogenez

Hayvanlarda veya insanlarda Multiferon için kanserojenlik verisi mevcut değildir.

Mutajenez

Multiferon, Ames bakteriyel mutajenite deneyi ve an dahil olmak üzere birkaç in vitro deneyde test edildiğinde mutajenik değildi in vitro insan lenfositlerinde metabolik aktivasyonun varlığında veya yokluğunda sitogenetik test.

Ribavirin ile kullanın

Ribavirin ile kombinasyon halinde Multiferon tedavisi ile ilgili ek uyarılar için ribavirin etiketlemesine bakın.

Doğurganlığın Bozulması

100 mcg / kg'a kadar yüksek dozlarda multiferon, çiftleşmeden 70 ve 14 gün önce erkek ve dişi altın Suriyeli hamsterlara deri altı enjeksiyon uygulandığında üreme performansını veya yavruların gelişimini seçici olarak etkilemedi ve daha sonra çiftleşme ve güne Gebeliğin 7.

Belirli Popülasyonlarda Kullanın

Gebelik

Multiferon Monoterapisi - Gebelik Kategorisi C

Multiferon'un,> 150 mcg / kg / gün dozlarında verildiğinde altın Suriye hamsterlarında embriyo ölümcül veya düşük etkili etkileri olduğu gösterilmiştir (İnsan dozunun 135 katı) ve 3 mcg / kg / gün ve 10 mcg / kg / gün dozlarında verildiğinde sinomolgus ve rhesus maymunlarında (İnsan dozunun 9 ila 81 katı) sırasıyla, vücut yüzey alanına göre, insan dozu. Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Multiferon hamilelik sırasında kullanılmamalıdır. Bir kadın hamile kalırsa veya Multiferon alırken hamile kalmayı planlıyorsa, fetusun potansiyel tehlikeleri hakkında bilgilendirilmelidir. Multiferon ile tedavi edilen erkek ve kadınlara etkili doğum kontrolü kullanmaları tavsiye edilmelidir.

Multiferon / Ribavirin ile Kombinasyon Tedavisi - Gebelik Kategorisi X

Ribavirine maruz kalan tüm hayvan türlerinde önemli teratojenik ve / veya embriyosidal etkiler gösterilmiştir. Ribavirin tedavisi hamile olan kadınlarda ve hamile kadınların erkek partnerlerinde kontrendikedir.

Ribavirin Gebelik Sicili: Tedavi sırasında ve tedavinin kesilmesini takip eden 6 ay boyunca ribavirine maruz kalan erkek hastalarda ve erkek hastalarda kadın partnerlerde gebeliklerin maternal-fetal sonuçlarını izlemek için bir Ribavirin Gebelik Sicili kurulmuştur. Doktorlar ve hastalar 1-800-593-2214 numaralı telefonu arayarak bu tür vakaları bildirmeye teşvik edilir.

Hemşirelik Anneler

Multiferon veya ribavirinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Birçok ilaç anne sütüne geçtiği için, Multiferon emziren bir kadına uygulanırsa dikkatli olunmalıdır. Anne sütünde oral yoldan alınan Multiferon'un hemşirelik yenidoğanı üzerindeki etkisi değerlendirilmemiştir. Emziren bebeklerde ilacın ciddi advers reaksiyon potansiyeli nedeniyle, emzirmeyi bırakıp bırakmamaya veya ribavirini geciktirmeye veya bırakmaya karar verilmelidir.

Pediatrik Kullanım

Multiferon'un güvenliği ve etkinliği 18 yaşın altındaki hastalarda belirlenmemiştir. Pediyatrik hastalarda multiferon tedavisi önerilmez.

Geriatrik Kullanım

Multiferon'un tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde klinik çalışmaları, genç deneklerden farklı tepki verip vermediklerini belirlemek için 65 yaş ve üstü yeterli sayıda denek içermiyordu. Bildirilen diğer klinik deneyimler, yaşlı ve genç hastalar arasındaki yanıtlardaki farklılıkları tanımlamamıştır. Bununla birlikte, Multiferon dahil interferonlarla tedavi, psikiyatrik, kardiyak ve sistemik (grip benzeri) advers reaksiyonlarla ilişkilidir. Karaciğer, böbrek veya kalp fonksiyonlarında azalma, eşlik eden hastalık ve yaşlı hastalarda diğer ilaç tedavilerinin kullanımı daha şiddetli advers reaksiyonlar üretebileceğinden, bu popülasyonda Multiferon ve Multiferon / ribavirin kullanımında dikkatli olunmalıdır. Ribavirin, kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalarda kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda kronik HCV enfeksiyonunun tedavisi için tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde Multiferon'un güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır. Hepatik dekompansasyonu olan hastalarda Multiferon kullanımı (Child-Pugh skoru> 6 [sınıf B ve C]) kontrendikedir.

Böbrek Bozukluğu

Böbrek yetmezliği olan hastalarda kronik HCV enfeksiyonunun tedavisi için tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde Multiferon'un güvenliği ve etkinliği araştırılmamıştır. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, interferon toksisitesi belirtileri ve semptomları yakından izlenmeli ve Multiferon dozu Tablo 1-3'te önerildiği gibi ayarlanmalıdır. Kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalara multiferon / ribavirin uygulanmamalıdır Ribavirin Etiketleme].

Organ Nakli Alıcıları

Karaciğer veya diğer organ nakli alıcılarında kronik HCV enfeksiyonunun tedavisi için tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde Multiferon'un güvenliği ve etkinliği değerlendirilmemiştir.

HIV veya HBV Koenfeksiyonu

HIV veya HBV ile enfekte hastalarda kronik HCV enfeksiyonunun tedavisi için tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde Multiferon'un güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Multiferon tek başına veya ribavirin ile kombinasyon halinde çok çeşitli ciddi advers reaksiyonlara neden olur.

Klinik Araştırmalar Deneyimi

Klinik araştırmalar çok çeşitli koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve klinik uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.

Klinik gelişim sırasında, 560'tan fazla denek, 24 ila 48 hafta arasında haftada üç kez uygulanan 9 mcg veya 15 mcg Multiferon monoterapisine maruz bırakıldı, ve 480'den fazla denek 9 mcg veya 15 mcg Multiferon'a maruz bırakıldı, ribavirin ile kombinasyon halinde, günlük 48 haftaya kadar uygulanır.

Multiferon Monoterapi Klinik Çalışmaları

Multiferon monoterapi çalışmalarında deneklerin ≥% 10'unda tedaviye atfedilmeden bağımsız olarak bildirilen advers reaksiyonlar Tablo 4'te sunulmaktadır.

Grip benzeri semptomlar (ör.baş ağrısı, yorgunluk, ateş, titreme, kas ağrısı, artralji ve terleme arttı) tedaviye bağlı en sık görülen advers reaksiyonlardı. Çoğu durumda, bu olaylar semptomatik olarak tedavi edilebilir.

9 mcg Multiferon monoterapisi alan ve çalışma ilacının kesilmesine neden olan en yaygın advers reaksiyon olan deneklerin% 26'sında herhangi bir şiddet depresyonu bildirilmiştir.

Multiferon haftada üç kez monoterapi, sonraki tedavi olarak lökopeni ve granülositopeni insidansının artması ile ilişkilendirildi. Deneklerin% 36'sına kadar herhangi bir neden için bir veya daha fazla doz azaltılması gerekiyordu.

Tablo 4: Multiferon Monoterapi Çalışmalarında Deneklerin ≥% 10'unda Ortaya Çıkan Tedavisi Yan Etkiler

Multiferon / Ribavirin Klinik Çalışmalarıyla Kombinasyon Tedavisi

Multiferon / ribavirin çalışması ile kombinasyon tedavisinde en yaygın advers reaksiyonlar Tablo 5'te listelenmiştir ve yorgunluk (% 76), bulantı (% 45), grip benzeri semptomlar (% 40), baş ağrısı (% 42), artralji (% 31) ve miyalji (% 29), nötropeni (% 40), lökopeni (2.

Olumsuz reaksiyonlar deneklerin 104'ünde (% 21) erken çalışmanın kesilmesine yol açtı; 15 mcg Multiferon grubundan daha fazla denek kesildi (64'e karşı 40). Yorgunluk, anemi ve depresyon, çalışma ilacının kesilmesine neden olan en yaygın advers reaksiyonlardı. 9 mcg doz grubundan (% 40) önerilen başlangıç dozu (% 52) alan deneklerin daha yüksek bir oranı, öncelikle nötropeni / lökopeni, trombositopeni ve yorgunluk / zayıflık nedeniyle advers reaksiyonlara bağlı Multiferon doz modifikasyonları gerektirmiştir. . Deneklerin toplam% 14'ünde en yaygın nötropeni (% 2), intihar düşüncesi (% 1) ve hiperürisemi (% 1) olmak üzere ciddi advers reaksiyonlar görülmüştür.

Tablo 5: Multiferon / Ribavirin Faz 3 Denemesi ile Kombine Tedavide Deneklerin>% 10'unda Meydana Gelen Tedavi Yan Etkileri

Laboratuvar Değerleri

Hemoglobin ve Hematokrit: Multiferon ile tek başına ve ribavirin ile kombinasyon halinde tedavi, hemoglobin ve hematokrit için ortalama değerlerde azalma ile ilişkilidir. Multiferon monoterapi çalışmalarında, deneklerin% 4 ve% 5'inde hemoglobin ve hematokrit düzeylerinde azalma görülmüştür. Hemoglobin veya hematokritte başlangıçtan% 20 veya daha fazla azalma, deneklerin ≤% 1'inde görülmüştür.

Multiferon / ribavirin çalışmasının kombinasyonunda, deneklerin% 88'inde hemoglobin düzeylerinde başlangıçtan ≥ 2 g / dL azalma görülmüştür. Bunların% 27'sinde hemoglobin seviyeleri ≤ 10 g / dL'ye düştü ve ribavirin dozunda azalma oldu. Anemi veya hemolitik anemi, 10 kişide ilaç tedavisinin kesilmesine yol açtı.

Beyaz Kan Hücreleri: Multiferon tedavisi, hem toplam beyaz kan hücresi (WBC) sayısı hem de ANC için ortalama değerlerde azalma ile ilişkilidir. İlk monoterapi tedavisinin sonunda, WBC'ler için başlangıçtan% 19 ve ANC için% 23'lük ortalama düşüşler gözlendi. Bu etkiler tedavi sonrası gözlem döneminde tersine döndü. Multiferon-monoterapi ile tedavi edilen iki hastada ANC seviyeleri 500 Ã-10'un altına düştü⁶ hücreler / L. Her iki durumda da, ANC değerleri Multiferon dozunun azaltılmasıyla klinik olarak kabul edilebilir seviyelere döndü ve enfeksiyonlarla ilişkili değildi.

Daha sonra Multiferon monoterapisi ile geri çekilen denekler için başlangıçtan WBC'ler için% 23'e ve ANC için% 27'ye kadar ortalama düşüşler gözlendi. İki denek ANC'de 500'den az geri dönüşümlü azalma yaşadı⁶ hücreler / L .

Multiferon / ribavirin çalışmasının kombinasyonunda, 9 mcg ve 15 mcg ile tedavi edilen deneklerin sırasıyla% 24 ve% 34'ünde lökopeni bildirilmiştir. 15 mcg ile tedavi edilen deneklerde 9 mcg ile tedavi edilenlerden daha fazla lenfopeni görülmüştür:% 14'e karşı% 7. ANC seviyeleri <0.75 x 10⁹9 mcg ile tedavi edilen deneklerin% 21'inde ve 15 mcg ile tedavi edilenlerin% 27'sinde / L gözlendi; hiçbir denekte düşük ANC seviyeleri ile ilişkili önemli enfeksiyonlar görülmemiştir.

Trombositler: Multiferon tedavisi trombosit sayısındaki değişikliklerle ilişkilidir. Multiferon monoterapi tedavisinin sonunda taban çizgisine kıyasla ortalama trombosit sayısında% 16'lık düşüşler görülmüştür. Bu düşüşler tedavi sonrası gözlem döneminde tersine çevrilmiştir. Deneklerin yüzde üçünde trombosit 50'den azına düştü⁹ doz azaltmayı gerektiren hücreler / L.

Multiferon / ribavirin kombinasyon çalışmasında 15 mcg ile tedavi edilen daha fazla denekte trombosit sayısında <40 à - 10 azalma görülmüştür⁹/ L, 9 mcg doz grubunda% 3'e karşılık% 1. Deneklerin hiçbirinde trombosit sayısı <25 × 10 yoktu⁹/ L. 15 mcg grubundaki bir denekte tedavinin başlamasından 127 gün sonra Derece 4 trombositopeni vardı, bu olay için hastaneye kaldırıldı ve her iki çalışma ilacı ile tedavi kesildi; olay 8 gün sonra düzeldi.

Trigliseritler: Serum trigliserit için ortalama değerler, tedavi süresinin sonunda, taban çizgisine kıyasla% 41 artışla Multiferon monoterapisinin uygulanmasından kısa bir süre sonra artmıştır. Deneklerin yüzde yedisi tedavi sırasında ön tedavi seviyelerinin en az 3 katı olan değerler geliştirmiştir. Bu etki tedavinin kesilmesinden sonra tersine döndü.

Multiferon / ribavirin kombinasyon çalışmasında, 15 mcg doz grubundaki deneklerin% 7'si, 9 mcg doz grubundaki% 2'ye kıyasla, 48. haftada başlangıç seviyelerine göre trigliserit düzeylerinde artışlar yaşamıştır. ≥ Derece 3 trigliserit yükselmesi olan deneklerin oranında fark yoktu: her iki doz grubunda% 2.

Tiroid Fonksiyonu: Multiferon monoterapi tedavisi, TSH'deki artışlar ve T4 ortalama değerlerindeki düşüşler dahil olmak üzere hipotiroidizmle tutarlı biyokimyasal değişikliklerle ilişkilendirilmiştir. Tedavi süresi boyunca veya tedavi sonrası 24 haftalık gözlem süresi boyunca 9 mcg Multiferon ile tedavi edilen deneklerin% 10'unda TSH'de 7 mU / L'nin üzerine artışlar görülmüştür. Bu konuların yaklaşık üçte birinde tiroid takviyeleri oluşturuldu.

Multiferon / Ribavirin çalışmasında, taban çizgisinden TSH seviyelerindeki ortalama artışlar, 9 mcg grubuna kıyasla 15 mcg grubu için daha yüksekti; 12. haftada sırasıyla% 14 ve% 3 ve 48. haftada% 54 ve% 0. Tiroid fonksiyonundaki anormalliklerle ilgili ciddi advers olaylar, kesmeler veya doz değişiklikleri ilişkili değildi.

Ürik Asit: Derece 4 (> 10 mg / dL) ürik asit seviyeleri her iki Multiferon / ribavirin tedavi grubunda yaygın olarak gözlenmiştir: 9 mcg'de 23 ve 15 mcg grubunda 26. 9 mcg grubundaki bir denek ve 15 mcg grubundaki üç denek, yüksek ürik asit seviyeleri ile ilgili ciddi advers olaylar yaşadı. 15 mcg'deki dört denekte yüksek ürik asit seviyeleri nedeniyle Multiferon / ribavirin geçici olarak kesildi.

İmmünojenisite

Pozitif bağlanma antikor tepkileri geliştiren denek sayısı, monoterapi çalışmalarında 9 mcg Multiferon (% 11) ve 3 MIU IFN a-2b grubunda (% 15) benzerdi. İnterferona nötralize edici antikorların titresi ölçülmedi. İnterferon tedavisinin kesilmesinin ardından, pozitif antikor yanıtı olan deneklerin sayısı azalmıştır.

Multiferon / ribavirin kombinasyon çalışmasında, 15 mcg'deki deneklerin yaklaşık% 13'ü ve 9 mcg kollarındaki deneklerin% 18'i Multiferon'a düşük titre nötralize edici antikorlar geliştirdi. Serum nötralize edici antikorların görünümünün klinik ve patolojik önemi bilinmemektedir. Antikor gelişiminin klinik yanıtla belirgin bir korelasyonu gözlenmemiştir. Bağlayıcı antikor insidansı yaklaşık% 31 idi.

Antikor oluşumunun tespiti büyük ölçüde testin hassasiyetine ve özgüllüğüne bağlıdır. Ek olarak, bir tahlilde gözlenen antikor insidansı (nötralize edici antikor dahil) pozitifliği, test metodolojisi, numune işleme, numune toplama zamanlaması, eşlik eden ilaçlar ve altta yatan hastalık gibi çeşitli faktörlerden etkilenebilir. Bu nedenlerden dolayı, Multiferon için antikor insidansının diğer ürünlere karşı antikor insidansı ile karşılaştırılması yanıltıcı olabilir.

Pazarlama Sonrası Deneyim

Multiferon'un onay sonrası kullanımı sırasında aşağıdaki advers reaksiyonlar tanımlanmış ve rapor edilmiştir. Bu reaksiyonlar gönüllü olarak ve belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan bildirildiğinden, reaksiyonun sıklığını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak mümkün değildir.

Uygulama sitesi

enjeksiyon yeri nekroz ülseri ve morarma dahil enjeksiyon yeri reaksiyonu

Kulak ve Labirent

işitme kaybı, işitme bozukluğu

Gastrointestinal

karın şişliği, gastrointestinal kanama, gastrit

Hepatobiliary

ALT ve AST yükselmesi, anormal hepatik fonksiyon, hiperbilirubinemi, sarılık, asit, hepatik ensefalopati dahil hepatik enzim yükselmeleri

Enfeksiyonlar

sepsis

Metabolizma ve Beslenme

dehidrasyon

Kas-iskelet sistemi

rabdomiyoliz, artrit, kemik ağrısı

Sinir

konuşma bozukluğu, ataksi, yürüyüş anormal, konvülsiyonlar, bilinç kaybı, hafıza bozukluğu, titreme, görme alanı defekti

Psikiyatrik

sanrılar, halüsinasyonlar

Deri ve Deri altı

morarma, piyoderma gangrenosum, toksik epidermal nekroliz

Vasküler Bozukluklar

Kanama

Multiferon çalışmalarında, bildirilen maksimum doz aşımı, faz 1 ileri malignite çalışmasına kayıtlı bir denekte deri altından uygulanan 150 mcg Multiferon dozu idi. Denek, üç gün boyunca reçete edilen dozajın 10 katını aldı ve anoreksiya, titreme, ateş ve miyaljide hafif bir artış yaşadı. ALT (15 IU / L ila 127 IU / L), aspartat transaminaz (AST) (15 ila 164 IU / L) ve laktik dehidrojenaz (LDH) (183 IU / L ila 281 IU / L) artışları rapor edilmiştir. Bu laboratuvar değerleri 30 gün içinde normale veya deneklerin temel değerlerine döndü.

İnterferonlar, antiviral, antiproliferatif ve immünomodülatör etkiler, hücre yüzeyi majör histokuyumluluk antijeninin (HLA sınıf I ve sınıf II) ekspresyonunun düzenlenmesi ve sitokin ekspresyonunun düzenlenmesini içeren pleiyotropik biyolojik tepkileri indükler.

Bu deneklerde tedaviden sonra Multiferon kaynaklı hücresel ürünlerin (2'5 'OAS ve ß-2 mikroglobulin indüksiyonu) analizi, 2 seviyeleri için eğri altındaki alanda (AUC) istatistiksel olarak anlamlı, doza bağlı bir artış olduğunu ortaya koydu. '5 OAS veya ß-2 mikroglobulin zamanla indüklenir. 2'5 'OAS konsantrasyonları dozlamadan 24 saat sonra maksimum iken, ß-2 mikroglobulin serum seviyelerinin dozlamadan sonra maksimum 24 ila 36 saate ulaştığı görülmüştür. 2'5 'OAS ve ß-2 mikroglobulin için gözlenen doz-yanıt ilişkileri, 1 mcg ila 9 mcg Multiferon subkütan enjeksiyon uygulamasından sonra biyolojik aktivitenin göstergesiydi.

Multiferon'un farmakokinetik özellikleri kronik hepatit C hastalarında değerlendirilmemiştir. Farmakokinetik profiller, 1 mcg, 3 mcg veya 9 mcg Multiferon subkütan enjeksiyonundan sonra normal, sağlıklı gönüllü kişilerde değerlendirilmiştir. Herhangi bir dozun subkütan enjeksiyon uygulamasından sonra Multiferon'un plazma seviyeleri, enzime bağlı immünosorban testi (ELISA) veya viral sitopatik etkinin inhibisyonu ile tespit edilemeyecek kadar düşüktü.

Böbrek Disfonksiyonu

Kreatinin klerensi <50 mL / dak olan hastalar ribavirin ile tedavi edilmemelidir.