Minidiab

Minidiab diyet ve Tip 2 diabetes mellitus A ile yetişkinlerde kan şekeri kontrolü artırmak için egzersiz için bir yardımcı olarak gösterilir.

Kullanım Sınırlamaları

Minidiab, tip 1 diabetes mellitus veya diyabetik ketoasidoz tedavisi için önerilmez.

Önerilen Doz

Minidiab, kahvaltı veya günün ilk ana öğünü ile oral olarak uygulanmalıdır.

Minidiab'ın önerilen başlangıç dozu günde bir kez 5 mg'dır. Hipoglisemi riski yüksek olan hastaları (örneğin yaşlılar veya karaciğer yetmezliği olan hastalar) 2.5 mg ile başlatın.

Doz ayarlaması hastanın glisemik kontrolüne göre yapılabilir. Önerilen maksimum doz günde bir kez 20 mg'dır.

Hemen salınan glipizid alan hastalar, en yakın eşdeğer toplam günlük dozda günde bir kez Minidiab'a geçirilebilir.

Diğer Glikoz Düşürücü Ajanlarla Birlikte Kullanın

Diğer anti-diyabetik ilaçlara Minidiab eklerken, günde bir kez 5 mg Minidiab başlatın. Hipoglisemi riski yüksek olan hastaları daha düşük bir dozda başlatın.

Kolesevelam glipizid ER ile birlikte uygulandığında, maksimum plazma konsantrasyonu ve glipizide toplam maruz kalma azalır. Bu nedenle, Minidiab, kolesevelamdan en az 4 saat önce uygulanmalıdır.

Glipizid olan hastalarda kontrendikedir:

• Glipizide veya ürün herhangi bir bileşene karşı bilinen'i duyarlık.
• Sülfonamid türevlerine aşırı duyarlık.

UYARMALAR

Bir parçası olarak dahil TEDBİRLER bölme.

TEDBİRLER

Hipoglisemi

Minidiab dahil olmak üzere tüm sülfonilüre ilaçları ciddi hipoglisemi üretebilir. Minidiab'ın diğer anti-diyabetik ilaçlarla birlikte kullanılması hipoglisemi riskini artırabilir. Diğer anti-diyabetik ilaçlarla birleştirildiğinde hipoglisemi riskini en aza indirmek için daha düşük bir Minidiab dozu gerekebilir.

Hastaları hipoglisemiyi tanımak ve yönetmek için eğitin. Hipoglisemiye yatkın olabilen hastalarda Minidiab'ı başlatırken ve arttırırken (örneğin, yaşlılar, böbrek yetmezliği olan hastalar, diğer anti-diyabetik ilaçlar alan hastalar) 2.5 mg'dan başlar. Zayıflamış veya yetersiz beslenen hastalar ve adrenal, hipofiz veya karaciğer yetmezliği olanlar, anti-diyabetik ilaçların hipoglisemik etkisine özellikle duyarlıdır. Hipoglisemi, kalori alımı yetersiz olduğunda, şiddetli veya uzun süreli egzersizden sonra veya alkol alındığında ortaya çıkma olasılığı daha yüksektir.

Konsantre olma ve tepki hastanın yeteneği hipoglisemi bir sonucu olarak bozulabilir. Hipogliseminin erken uyarı semptomları, otonomik nöropatili hastalarda, yaşlılarda ve beta-adrenerjik bloke edici ilaçlar veya diğer sempatolitik ajanlar alan hastalarda farklı veya daha az belirgin olabilir. Bu durumlar, hasta hipoglisemiden haberdar olmadan önce ciddi hipoglisemiye neden olabilir.

Bu bozukluklar, bu yeteneklerin özellikle önemli olduğu durumlarda, diğer makineleri sürmek veya çalıştırmak gibi bir risk oluşturabilir. Şiddetli hipoglisemi bilinç kaybına veya konvülsiyonlara neden olabilir ve beyin fonksiyonunda veya ölümde geçici veya kalıcı bozulmaya neden olabilir.

Hemolitik Anemi

Glukotrol XL de dahil olmak üzere sülfonilüre ajanları ile glukoz 6-fosfat dehidrojenaz (G6PD) eksikliği olan hastaların tedavisi hemolitik anemiye yol açabilir. G6PD eksikliği olan hastalarda Minidiab kullanmaktan kaçının. Pazarlama sonrası raporlarda, g6pd eksikliğini bilmeyen hastalarda hemolitik anemi de bildirilmiştir.

Sülfonilüreler İle Artmış Kardiyovasküler Mortalite Riski

Oral hipoglisemik ilaçların uygulanmasının, tek başına diyet veya diyet artı insülin ile tedaviye kıyasla artmış kardiyovasküler mortalite ile ilişkili olduğu bildirilmiştir. Bu uyarı, Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda vasküler komplikasyonları önlemede veya geciktirmede glikoz düşürücü ilaçların etkinliğini değerlendirmek için tasarlanmış uzun vadeli bir prospektif klinik çalışma olan University Group Diabetes Program (UGDP) tarafından yapılan çalışmaya dayanmaktadır. Çalışma, dört tedavi grubundan birine rastgele atanan 823 hastayı içeriyordu.

UGDP, hastaların 5 ila 8 yıl boyunca diyet artı sabit bir tolbutamid dozu (1) ile tedavi edildiğini bildirdi.Günde 5 gram), tek başına diyetle tedavi edilen hastaların yaklaşık 2½ katı kardiyovasküler mortalite oranına sahipti. Toplam mortalitede önemli bir artış gözlenmedi, ancak kardiyovasküler mortalitedeki artışa bağlı olarak tolbutamid kullanımı kesildi, böylece çalışmanın genel mortalitede bir artış gösterme olasılığını sınırladı. Bu sonuçların yorumlanmasıyla ilgili tartışmalara rağmen, UGDP çalışmasının bulguları bu uyarı için yeterli bir temel oluşturmaktadır. Hasta, glipizidin potansiyel riskleri ve faydaları ve alternatif tedavi yöntemleri hakkında bilgilendirilmelidir

Her ne kadar sülfonilüre sınıfındaki (tolbutamid) sadece bir ilaç bu çalışmaya dahil edilmiş olsa da, bu uyarının, etki şekli ve kimyasal yapıdaki yakın benzerlikleri göz önüne alındığında, bu sınıftaki diğer oral hipoglisemik ilaçlar için de geçerli olabileceğini düşünmek güvenlik açısından ihtiyatlıdır.

Makrovasküler Sonuçlar

Minidiab veya başka bir antidiyabetik ilaç ile makrovasküler riskin azaldığına dair kesin kanıtlar sağlayan hiçbir klinik çalışma yapılmamıştır.

Gastrointestinal Tıkanıklık

Bilinen striktürleri olan hastalarda, bu çözünmeyen genişletilmiş salım formülasyonu ile başka bir ilacın Yutulması ile bağlantılı olarak obstrüktif semptomların raporları olmuştur. Önceden var olan şiddetli gastrointestinal daralma (patolojik veya iyatrojenik) olan hastalarda Minidiab kullanmaktan kaçının.

Hasta Danışmanlığı Bilgileri

Hastaya FDA onaylı hasta etiketini okumasını tavsiye edin (HASTA BİLGİLERİ).

Hipoglisemi de dahil olmak üzere Minidiab'ın potansiyel advers reaksiyonları hakkında hastaları bilgilendirin. Hipoglisemi risklerini, semptomlarını ve tedavisini ve gelişimine yatkın olan koşulları hastalara ve sorumlu aile üyelerine açıklayın. Ayrıca, hastaları diyet talimatlarına, düzenli egzersiz programına ve düzenli glisemik kontrol testlerine uymanın önemi hakkında bilgilendirin.

Hastalara GLUCOTROL XL'NİN tamamen Yutulması gerektiğini bildirin. Hastaları tabletleri çiğnememeleri, bölmemeleri veya ezmemeleri gerektiğini ve bazen dışkılarında bir tablet gibi görünen bir şey fark edebileceklerini bildirin. Minidiab tabletinde, ilaç, ilacı yavaşça serbest bırakmak için özel olarak tasarlanmış, çözünmeyen bir kabuk içinde bulunur, böylece vücut onu emebilir.

Eğer hamile iseniz, sağlık kuruluşu bilgilendirmek, hamilelik, emzirme ya da Emzirme tefekkür tefekkür şeker hastaları için tavsiye.

Bu ürünün etiketi güncellenmiş olabilir. Reçeteleme hakkında tam bilgi için lütfen web sitesini ziyaret edin www.pfizer.com.

Klinik Olmayan Toksikoloji

Karsinogenez, Mutajenez, Doğurganlık Bozukluğu

Sıçanlarda yirmi aylık bir çalışma ve farelerde maksimum insan dozunun 75 katına kadar olan dozlarda on sekiz aylık bir çalışma, ilaca bağlı kanserojenite kanıtı göstermedi. Bakteriyel ve in vivo mutajenite testleri eşit derecede negatifti. Her iki cinsiyetteki sıçanlarda insan dozunun 75 katına kadar olan dozlarda yapılan çalışmalar doğurganlık üzerinde hiçbir etki göstermedi.

Belirli Popülasyonlarda Kullanım

Gebelik

Gebelik Kategorisi C

Glipizidin tüm doz seviyelerinde (5-50 mg/kg) sıçan üreme çalışmalarında hafif fetotoksik olduğu bulunmuştur. Bu fetotoksisite, tolbutamid ve tolazamid gibi diğer sülfonilürelerle benzer şekilde not edilmiştir. Bu etki perinataldır ve glipizidin farmakolojik (hipoglisemik) etkisi ile doğrudan ilişkili olduğuna inanılmaktadır. Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrol edilen çalışmalar yoktur. Minidiab hamilelik sırasında sadece potansiyel fayda fetus için potansiyel riski haklı çıkarırsa kullanılmalıdır.

Nonteratojenik Etkiler

Doğum sırasında sülfonilüre ilacı alan annelerden doğan yenidoğanlarda uzun süreli şiddetli hipoglisemi (4 ila 10 gün) bildirilmiştir. Bu, uzun yarı ömre sahip ajanların kullanımı ile daha sık bildirilmiştir. Glipizid hamilelik sırasında kullanılıyorsa, beklenen doğum tarihinden en az bir ay önce kesilmelidir.

Emziren Anneler

Minidiab'ın insan sütüne atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Emziren bebeklerde hipoglisemi potansiyeli mevcut olabileceğinden, ilacın anne için önemini dikkate alarak emzirmeyi bırakmaya veya ilacı bırakmaya karar verilmelidir.

Pediatrik Kullanım

Çocuklarda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir.

Geriatrik Kullanım

Genç ve yaşlı hastalar arasında etkinlik veya güvenlik açısından genel bir farklılık yoktu, ancak bazı kişilerin daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez. Yaşlı hastalar, anti-diyabetik ajanların hipoglisemik etkisine özellikle duyarlıdır. Bu hastalarda hipoglisemi tanımak zor olabilir. Bu nedenle, hipoglisemiyi önlemek için dozaj konservatif olmalıdır.

Karaciğer Yetmezliği

Karaciğer yetmezliğinin glipizidin eğilimi üzerindeki etkileri hakkında bilgi yoktur. Bununla birlikte, glipizid yüksek proteine bağlı olduğundan ve hepatik biyotransformasyon baskın eliminasyon yolu olduğundan, karaciğer yetmezliği olan hastalarda glipizidin farmakokinetiği ve/veya farmakodinamiği değiştirilebilir. Bu tür hastalarda hipoglisemi ortaya çıkarsa, uzun süreli olabilir ve uygun tedavi uygulanmalıdır.

Aşağıdaki ciddi advers reaksiyonlar aşağıda ve etiketlemenin başka yerlerinde daha ayrıntılı olarak tartışılmaktadır:

• Hipoglisemi
• Hemolitik anemi

Klinik Denemeler Deneyimi

Klinik çalışmalar çok çeşitli koşullar altında gerçekleştirildiğinden, bir ilacın klinik denemelerinde gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik denemelerindeki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.

Klinik çalışmalarda, 31 ila 87 yaş arasındaki 580 hasta, hem kontrollü hem de açık çalışmalarda 5 mg ila 60 mg dozlarında Minidiab aldı. 20 mg'ın üzerindeki dozajlar önerilen dozlar değildir. Bu çalışmalarda, yaklaşık 180 hasta en az 6 ay boyunca Minidiab ile tedavi edildi.

Tablo 1, minidiab ile tedavi edilen hastaların ≥%3'ünde ve plasebo alan hastalardan daha yaygın olan çift kör, plasebo kontrollü çalışmalarda bildirilen hipoglisemi dışındaki advers reaksiyonların insidansını özetlemektedir.

Tablo 1: plasebo kontrollü klinik çalışmalarda tedavi edilen hastaların %3'ünde ve daha sık Minidiab ile tedavi edilen hastalarda (hipoglisemi harita) bildirilen Advers reaksiyonlarının insidansı (%))

Hipoglisemi

Klinik çalışmalarda Minidiab alan 580 hastanın %3.4'ünde kan şekeri <60 mg/dL ölçümü ve/veya hipoglisemi ile ilişkili olduğuna inanılan semptomlar ve bu nedenle kesilen hastaların %2.6'sı ile belgelenmiş hipoglisemi vardı. Herhangi bir plasebo hastası için hipoglisemi bildirilmemiştir.

Gastrointestinal Reaksiyonlar

Klinik çalışmalarda, gastrointestinal (GI) yan etkilerin insidansı (bulantı, kusma, kabızlık, dispepsi), Minidiab ile tedavi edilen hastaların %3'ünden daha azında meydana geldi ve minidiab ile tedavi edilen hastalarda plasebo alanlara göre daha yaygındı.

Dermatolojik Reaksiyonlar

Klinik çalışmalarda, alerjik cilt reaksiyonları, yani ürtiker, tedavi edilen hastaların %1.5'inden daha azında meydana geldi ve minidiab ile tedavi edilen hastalarda plasebo alanlara göre daha yaygındı. Bunlar geçici olabilir ve glipizid XL'NİN devam etmesine rağmen kaybolabilir, eğer cilt reaksiyonları devam ederse, ilaç kesilmelidir.

Laboratuvar Testleri

ALT, LDH, alkalin fosfataz, BUN ve kreatinin hafif ila orta derecede yükselmeler kaydedildi. Bu anormalliklerin glipizid ile ilişkisi belirsizdir.

Pazarlama Sonrası Deneyim

Minidiab'ın onay sonrası kullanımı sırasında aşağıdaki ADVERS REAKSİYONLAR tespit edilmiştir. Bu reaksiyonlar belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklıklarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir.

• Karın ağrısı
• Sarılıkta karaciger hasarinin KOLESTATİK ve hepatoseller formları
• Lökopeni, agranülositoz, trombositopeni, hemolitik anemi, aplastik anemi, pansitopeni
• Hepatik porfiri ve disülfiram benzeri reaksiyonlar
• Hiponatremi ve uygulamasız antidiüretik hormon (SİADH) salgılaması sendrom
• Döküm
• Bu çözümmeyen uzun süreli salım formu ile başka bir ilacın kullanımı ile gastrointestinal tahriş ve gastrointestinal kanama raporları olmuştur.

Minidiab dahil olmak üzere sülfonilürelerin aşırı dozu ciddi hipoglisemiye neden olabilir. Bilinç kaybı veya nörolojik bulgular olmaksızın hafif hipoglisemik semptomlar oral glikoz ile tedavi edilmelidir. Koma, nöbet veya diğer nörolojik bozukluklarla şiddetli hipoglisemik reaksiyonlar acil tedavi gerektiren tıbbi acil durumlardır. Hasta glukagon veya intravenöz glikoz ile tedavi edilmelidir. Belirgin klinik iyileşmeden sonra hipoglisemi tekrarlayabileceğinden, hastalar en az 24 ila 48 saat boyunca yakından izlenmelidir. Karaciğer hastalığı olan kişilerde glipizidin plazmadan klirensi uzatılabilir. Glipizidin geniş protein bağlanması nedeniyle, diyalizin fayda sağlaması olası değildir

Diabetes mellituslu hastalarda minidiab uygulaması ile gıda alımına insülinotropik yanıt artar. Postprandiyal insülin ve C-peptid yanıtları en az 6 aylık tedaviden sonra artmaya devam eder. Toplam 347 hastayı içeren iki randomize, çift kör, doz yanıt çalışmasında, minidiab ile tedavi edilen tüm hastalarda plaseboya kıyasla açlık insülininde anlamlı bir artış yoktu, ancak bazı dozlarda küçük yükselmeler gözlendi.

Tip 2 diabete mellituslu deneklerde Minidiab çalışmalarında, günde bir kez uygulama hemoglobin A1c, açlık plazma glikozu ve postprandiyal glikozda azalma sağladı. Hemoglobin a1c'deki doz ve azalma arasındaki ilişki kurulmamıştır, ancak 20 mg ile tedavi edilen denekler, 5 mg ile tedavi edilen deneklere kıyasla açlık plazma glikozunda daha büyük bir azalmaya sahipti.

Emilme

Glipizidin mutlak biyoyararlanımı, tip 2 diabetes mellituslu hastalarda tek oral dozlardan sonra %100 idi. Minidiab uygulamasından 2 ila 3 saat sonra başlayan plazma ilaç konsantrasyonları, dozlamadan sonra 6 ila 12 saat içinde maksimum konsantrasyonlara kademeli olarak yükselir. Daha sonra günde bir kez Minidiab dozu ile, plazma glipizid konsantrasyonları, 24 saatlik dozaj aralığı boyunca, günde iki kez derhal salınan glipizid dozunda gözlemlenenden daha az tepe dalgalanması ile korunur.

20 mg Minidiab uygulandıktan sonra tip 2 diabetes mellituslu 21 erkekte glipizidin ortalama nispi biyoyararlanımı, hemen salınan Glukotrol ile karşılaştırıldığında (günde iki kez verilen 10 mg), kararlı durumda %90 idi. Kan plazmasındaki kararlı konsantrasyonlar, tip 2 diabetes mellituslu 21 erkek ve 65 yaşın altındaki hastalarda Minidiab dozunun en az beşinci gününde elde edildi. Minidiab ile kronik dozlama sırasında tip 2 diabetes mellituslu hastalarda ilaç birikimi gözlenmedi.

Minidiab'ın gıda ile uygulanması, ilaç emiliminde 2 ila 3 saatlik gecikme süresi üzerinde hiçbir etkiye sahip değildir. Tek bir dozda, 21 sağlıklı erkek denekte gıda etkisi çalışması, yüksek yağlı bir kahvaltıdan hemen önce Minidiabın uygulanması, glipizid ortalama Cmaksimum değerinde %40'lık bir artışa neden oldu, bu da anlamlıydı, ancak AUC üzerindeki etki anlamlı değildi. Fed ve oruç durumu arasında glikoz yanıtında herhangi bir değişiklik yoktu. Minidiab tabletlerinin uzun süreler boyunca GI tutma sürelerinde belirgin bir azalma (e.bin dolar., kısa bağırsak sendromu) ilacın farmakokinetik profilini etkileyebilir ve potansiyel olarak daha düşük plazma konsantrasyonlarına neden olabilir

Tip 2 diabetes mellituslu 26 erkekte yapılan çoklu doz çalışmasında, glipizidin farmakokinetiği Minidiab ile doğrusaldı, çünkü plazma ilaç konsantrasyonları dozla orantılı olarak arttı. 24 sağlıklı denekte tek dozlu bir çalışmada, dört 5 mg, iki 10 mg ve bir 20 mg Minidiab tableti biyoeşdeğerliydi. 36 sağlıklı denekte ayrı bir tek doz çalışmasında, dört adet 2.5 mg Minidiab tableti, bir adet 10 mg Minidiab tabletine biyoeşdeğerliydi.

Dağıtım

Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda tek intravenöz dozlardan sonra ortalama dağılım hacmi yaklaşık 10 litre idi. Glipizid, serum proteinlerine, özellikle albümine %98-99 bağlanır.

Metabolizma

Glipizidin ana metabolitleri aromatik hidroksilasyon ürünleridir ve hipoglisemik aktiviteye sahip değildir. Bir dozun %2'sinden daha azını oluşturan bir asetilamino-etil benzen türevi olan küçük bir metabolitin, ana bileşik olarak 1/10 ila 1/3 kadar hipoglisemik aktiviteye sahip olduğu bildirilmektedir.

Eleme

Glipizid esas olarak hepatik biyotransformasyon ile elimine edilir: bir dozun %10'undan azı idrar ve dışkıda değişmemiş ilaç olarak atılır, bir dozun yaklaşık %90'ı idrarda (%80) ve dışkıda (%10) biyotransformasyon ürünleri olarak atılır. Glipizidin ortalama toplam vücut klirensi, tip 2 diabetes mellituslu hastalarda tek intravenöz dozlardan sonra saatte yaklaşık 3 litre idi. Glipizidin ortalama terminal eliminasyon yarı ömrü, tip 2 diabetes mellituslu hastalarda tek veya çoklu dozlardan sonra 2 ila 5 saat arasında değişmiştir.

-

-

-

-