Memicar

Alzheimer'ın orta ve şiddetli demansı.

İçeride, Günde 1 kez ve her zaman aynı anda, yemekten bağımsız olarak.

Memantin tedavisi, Alzheimer hastalığı için demans tanısı ve tedavisi konusunda deneyimli bir doktor gözetiminde başlatılmalı ve yapılmalıdır. Tanı mevcut önerilere uygun olarak yapılmalıdır.

Tedavi sadece sürekli hasta bakımı sağlayan kişi ilacı düzenli olarak izlerse başlamalıdır.

Memantinin toleransı ve dozu, tercihen tedavinin başlamasından sonraki ilk 3 ay boyunca düzenli olarak gözden geçirilmelidir. Bu süreden sonra memantin ve hasta toleransının klinik etkinliği, mevcut klinik önerilere göre düzenli olarak gözden geçirilmelidir. Destek tedavisi, tedavinin olumlu etkisi ve tedaviye iyi tolerans ile süresiz olarak devam edilebilir.

Memantin alımı, tedavi gören hasta tarafından olumlu bir terapötik etki veya intolerans olmadığında durdurulmalıdır.

Yetişkinler

Doz dolaşımı. Maksimum günlük doz 20 mg / gündür. İstenmeyen reaksiyon riskini azaltmak için, ilacın dozu, ilk 3 hafta boyunca her hafta 5 mg'lık sıralı artışı ile adlandırılır: tedavinin 1. haftasında (1'den 7'ye kadar günler) hasta 5 mg / gün dozunda membantin almalıdır (0.5 tablo. 10 mg), 2. hafta boyunca (8'den 14'e kadar günler) - 10 mg / gün dozunda (1 tablo. 10 mg), 3. hafta boyunca (15. ila 21. günler) - 15 mg / gün dozunda (1.5 tablet. 10 mg). 4. haftadan başlayarak, hastaya bir dozda (2 tablet) 20 mg / gün medyan reçete edilir. Her biri 10 mg). Önerilen doz desteği günde 20 mg'dır.

Özel hasta grupları

Yaşlılık (65 yaş üstü). Doz düzeltmesi gerekli değildir. Klinik çalışmalara göre, yaşlı hastalar için önerilen günlük doz 20 mg / gündür.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Cl kreatinin 50-80 ml / dak olan hastaların doz düzeltmesine ihtiyacı yoktur. Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalar için (Cl kreatinin 30-49 ml / dak), önerilen günlük doz 10 mg / gündür. Bu dozun 7 gün boyunca iyi toleransı ile, standart titrasyon şemasına göre 20 mg / güne çıkarılabilir. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 5-29 ml / dak), günlük doz 10 mg / günü geçmemelidir.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Hafif ila orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child-Pew ölçeğinde A sınıfı ve B sınıfı), doz düzeltmesi gerekli değildir. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda membran kullanımı hakkında veri yoktur, bu nedenle bu tür hastalara membantin atanması önerilmez.

membrana veya ilacı oluşturan bileşenlerden herhangi birine karşı bireysel aşırı duyarlılık;

laktaz eksikliği, laktoz intoleransı, glikoz-galaktoz malabsorpsiyon sendromu, t.to. Memicar ilacının bir parçası olarak^® laktoz girer;

gebelik;

emzirme dönemi;

18 yaşına kadar yaş (verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir).

Dikkatle: tirotoksikoz; epilepsi; nöbetlerin gelişimine yatkınlık (dah. tarihte); NMDA reseptörlerinin diğer antagonistlerinin (amantadin, ketamin, dekstrometorfan) eşzamanlı kullanımı; idrar pH'ını artıran faktörlerin varlığı (örneğin, vejetaryenliğe geçiş, antasitler alarak diyetin keskin değişimi); renal tubal asidoz; bakterilerin neden olduğu şiddetli idrar yolu enfeksiyonları Proteus; miyokard enfarktüsü (tarihte); III - IV fonksiyonel sınıfının kalp yetmezliği (sınıflandırmaya göre) NYHA); kontrolsüz arteriyel hipertansiyon; böbrek yetmezliği; karaciğer yetmezliği.

Memantin alan 1.784 hasta ve plasebo alan 1.595 hasta dahil olmak üzere orta ve şiddetli demans klinik çalışmalarında, memantin alırken istenmeyen reaksiyonların toplam sıklığı plasebo alırken olandan farklı değildi. Kural olarak, hafif veya orta şiddette istenmeyen reaksiyonlar gözlenmiştir. Membantin grubunda plasebo grubuna göre en sık görülen istenmeyen reaksiyonlar baş dönmesi (sırasıyla% 5.6'ya karşı 6.3), baş ağrısı (sırasıyla% 5.2'ye karşı% 3.9), kabızlık (sırasıyla% 2.6'ya karşı 4.6), uyuşukluk (% 2.2'ye karşı 3.4) ve arteriyel hipertansiyon (4.

Yan reaksiyonlar klinik belirtilere (bazı organ sistemlerinin lezyonuna göre) ve WHO sınıflandırmasına göre oluşum sıklığına göre sınıflandırılır: çok sık (≥1 / 10); sıklıkla (≥1 / 100 ila <1/10); seyrek olarak (≥1 / 1000 ila <1/100); nadiren (≥1 / 100000.

Yan reaksiyonlar tablo halinde sunulur.

Tablo

¹ Halüsinasyonlar esas olarak şiddetli demans aşamasında Alzheimer hastalığı olan hastalarda gözlenmiştir.

² Memantin kullanımının kayıt sonrası deneyimi sırasında alınan ayrı mesajlar.

İlacı klinik uygulamada kullanırken aşağıdaki istenmeyen reaksiyonların ayrı raporları vardır (ilaç satıştan sonra elde edilen veriler): agranülositoz, lökopeni (nötropeni dahil), kabuk tedavisi, trombositopeni, trombositopenik purpura, akut böbrek yetmezliği, Stevens- Johnson sendromu.

Alzheimer hastalığı ile hastalar depresyon, intihar düşünceleri ve intihar girişimleri yaşayabilir.

Konut sonrası kullanımın bir parçası olarak, memanthin alan hastalarda bu yan reaksiyonların meydana geldiği bildirilmiştir.

Klinik çalışmalardan sınırlı doz aşımı verileri ve memanthin ile kısıtlayıcı sonrası deneyim vardır.

Belirtiler : nispeten büyük bir doz aşımı (3 gün boyunca bir kez 200 mg veya 105 mg / gün) ile yorgunluk, halsizlik ve / veya ishal veya semptomlar yoktu. Bir kez 140 mg'dan daha düşük bir dozda aşırı doz durumunda veya bilinmeyen bir doz alındığında, hastalar Merkezi Vergi Servisi'nden yan reaksiyonlar yaşadı - karışıklık, hipersomnia, uyuşukluk, baş dönmesi, uyarma, saldırganlık, halüsinasyonlar, bozulmuş yürüyüş ve / veya sindirim sisteminden - kusma, ishal.

En şiddetli aşırı doz durumunda, hasta 2000 mg memantin dozu aldıktan sonra hayatta kaldı, merkezi sinir sisteminden yan reaksiyonlar geçirdi (10 gün boyunca koma, sonra diploma ve canlı diyet). Hasta semptomatik tedavi ve plazmaferez aldı. Hasta daha fazla komplikasyon olmadan iyileşti.

Şiddetli bir aşırı doz durumunda, hasta bir kez 400 mg'lık bir dozda bir zar aldıktan sonra hayatta kaldı ve iyileşti. Hastanın merkezi sinir sisteminden yan reaksiyonları vardı - anksiyete, psikoz, görsel halüsinasyonlar, konvülsif hazır olma eşiğini, uyuşukluğu, stuporu ve bilinç kaybını azaltmak.

Tedavi: semptomatik. Maddenin mideden çıkarılmasını amaçlayan standart tedavi önlemlerinin alınması, örneğin midenin yıkanması, aktif karbon reçete edilmesi, idrar asitlenmesi ve muhtemelen diüreklerin zorlanması gerekir. Spesifik bir antidot yoktur.

Memantin, NMDA reseptörlerinin potansiyel olarak rekabetçi olmayan bir antagonistidir ve bunlar için orta derecede afinitedir. Nöronal disfonksiyona yol açabilecek yüksek glutamat içeriğinin etkisini modüle eder.

Hızlı ve tamamen emildikten sonra içeri alındıktan sonra. C_mak kan plazmasında uygulamadan 3-8 saat sonra ulaşılır.

Farmakokinetik, 10 ila 40 mg doz aralığında doğrusaldır.

Günlük 20 mg'lık doz plazma C'ye yol açar_ss belirgin bireysel varyasyonlarla 70 ila 150 ng / ml (0.5–1 μmol). V_d yaklaşık 10 l / kg'dır. Membranın yaklaşık% 45'i kan plazma proteinlerine bağlanır. Normal böbrek fonksiyonu ile ilacın birikimi not edilmez. Membranın yaklaşık% 80'i dolaşımdaki kanda sabit bir bileşik olarak bulunur. Ana metabolitler, 4- ve 6-hidroksi-memantin ve 1-nitrozo-3.5-dimetil-adamantan izomerlerinin bir karışımı olan N-3.5-dimetil-gludandır. Bu metabolitlerin hiçbirinin NMDA reseptörlerine göre antagonistik aktivitesi yoktur. Sitokrom P450'nin araştırmada metabolizmaya katılımı in vitro tespit edilmedi.

Resepsiyonlu çalışmalarda ¹⁴S-memantin oral olarak dozun ortalama% 84'ünün 20 gün içinde atıldığı ve ilacın% 99'undan fazlasının böbrekler tarafından çekildiği ortaya çıktı.

Memantin esas olarak böbrekler tarafından türetilir. Sonuç tek üslü, T_1/2 60 ila 100 saat arasındadır. Normal böbrek fonksiyonu olan gönüllülerle çalışırken, toplam klerens 170 ml / dak / 1.73 m idi²toplam renal klerensin bir kısmı renal tübüller tarafından salgılanarak elde edildi. Renal atılım ayrıca katyonik taşıma proteinleri tarafından gerçekleştirilebilen tabular yeniden emilimi de içerir. İdrarın alkalin reaksiyonu koşullarında böbrek eliminasyon hızı 7-9 kat azalabilir. İdrar sızdırma, beslenmede keskin bir değişikliğin, örneğin ağırlıklı olarak et ürünlerinin kullanımından vejetaryenliğe geçişin veya bazı antasitlerin yoğun kullanımının bir sonucu olabilir.

Farmakokinetik ve farmakodinamik ilişkisi. 20 mg / gün'lük bir destekleyici doz alırken, beyin omurilik sıvısındaki membantin konsantrasyon seviyesi değere karşılık gelir Ki memantin için insanlarda beynin frontal korteksinde 0.5 μmol olan (inhibisyon sabiti).

• Diğer nörotropik ilaçlar

Membranın farmakolojik etkisi ve etki mekanizması göz önüne alındığında, aşağıdaki etkileşimler mümkündür.

Etki mekanizması, membantin gibi NMDA antagonistleri ile aynı anda kullanılırsa levodopa, dopamin reseptörleri ve anti-kolinerjik ilaçların etkilerinin güçlendirilmesini içerir.

Barbitüratlar veya antipsikotiklerle aynı anda kullanıldığında, ikincisinin etkisi azalabilir.

Membranın spazmolitik, dantrolen veya baklofen ile eşzamanlı kullanımı etkilerini değiştirebilir ve bir doz seçimi gerektirebilir.

Farmakotoksik psikoz gelişme riski nedeniyle amantatinin amantadin ile eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır. Her iki madde de kimyasal olarak ilişkili NMDA antagonistleridir. Aynı şey ketamin ve dekstrometorfan için de geçerlidir. Literatürde ayrıca memantin ve fenitoinin birlikte kullanım riski hakkında yayınlanmış bir rapor bulunmaktadır.

Amantadin ile böbreklerde aynı katyon taşıma sistemini kullanan simetidin, ranitidin, poninit, kinidin, kinin ve nikotin gibi diğer aktif maddeler membantin ile etkileşime girerek kan plazma konsantrasyonunu artırma riski oluşturabilir.

Memantin alırken kan serumundaki hidroklorotiyaz seviyesinde bir azalma olasılığı vardır.

Kayıt sonrası dönemde, aynı anda warfarin ile tedavi edilen hastalarda INR'de bir artış izole vakaları kaydedildi. Nedensel bir ilişki kurulmamış olmasına rağmen, aynı anda oral antikoagülan alan hastalara PV veya INR'nin kapsamlı bir şekilde izlenmesi tavsiye edilir

Genç sağlıklı gönüllülerde tek bir dozun farmakokinetik çalışmalarında, glisenklamid / meta-plaka veya donepezil etkileşimi yoktu.

Genç sağlıklı gönüllüleri içeren bir klinik çalışmada, memantinin gallantamin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi ortaya çıkmamıştır.

Memantin, CYP1A2, CYP2A6, CYP2C9, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A, flavin-monoksijenaz, epoksidhidrolaz ve sülfat aktivitesini inhibe etmez in vitro.