Meletin

Meletin (meksiletin hidroklorür, USP), doktorun hayatı tehdit ettiğine inandığı kalıcı ventriküler taşikardi gibi belgelenmiş ventriküler aritmilerin tedavisi için endikedir. Meletinin (meksiletin hcl) proaritmik etkileri nedeniyle, genellikle düşük aritmilerle kullanılması önerilmez. Asemptomatik ventrikül erken kasılmaları olan hastaların tedavisinden kaçınılmalıdır.

Hayatı tehdit eden aritmileri tedavi etmek için diğer antiaritmilerde olduğu gibi hastanede meletin (meksiletin hcl) tedavisi başlatılmalıdır.

Antiaritmik ilaçların ventriküler aritmili hastalarda sağkalımı iyileştirdiği gösterilmemiştir.

Meletin dozu (meksiletin hidroklorür, USP), her ikisi de doza bağlı olan tepki ve tolerans temelinde kişiselleştirilmelidir. Gıda veya antasitlerle uygulanması tavsiye edilir. Hızlı aritmi kontrolü gerekli değilse, her sekiz saatte bir 200 mg (meksiletin hcl) tedavisi başlatın. Doz ayarlamaları arasında en az iki ila üç gün önerilir. Doz, 50 veya 100 mg'lık adımlarla yukarı veya aşağı ayarlanabilir.

Herhangi bir antiaritmik ilaçta olduğu gibi, istenen antiaritmik etkinin elde edilip edilmediğini belirlemek ve titrasyon ve doz ayarlamasını kontrol etmek için klinik ve elektrokardiyografik muayeneler (değerlendirme için gerekirse holter izleme dahil) gereklidir.

Çoğu hastada yiyecek veya antasitlerle her sekiz saatte bir 200 ila 300 mg arasında tatmin edici kontrol sağlanabilir. 300 mg q8h'de tatmin edici bir yanıt alınamazsa ve hasta meletini (meksiletin hcl) iyi tolere ederse, 400 mg q8h'lik bir doz denenebilir. CNS'nin ciddi yan etkileri toplam günlük dozla arttıkça, doz 1200 mg / günü geçmemelidir.

Genel olarak, böbrek yetmezliği olan hastalar normal meletin dozlarına (meksiletin hcl) ihtiyaç duyarlar. Bununla birlikte, şiddetli karaciğer hastalığı olan hastaların daha düşük dozlara ihtiyacı olabilir ve yakından izlenmesi gerekebilir. Benzer şekilde, belirgin sağ taraflı konjestif kalp yetmezliği karaciğer metabolizmasını azaltabilir ve gerekli dozu azaltabilir. Plazma seviyesi eşlik eden bazı ilaçlardan da etkilenebilir (bkz ÖNLEMLER: TIBBİ DEĞİŞİKLİK ETKİLERİ).

Doz yükleyin

Ventriküler aritminin hızlı kontrolü gerekliyse, başlangıç dozu 400 mg meletin (meksiletin hcl), ardından sekiz saatte 200 mg'lık bir doz uygulanabilir. Terapötik etki genellikle 30 dakika ila iki saat içinde gözlenir.

q12h dozaj programı

Meletine (meksiletin hcl) yanıt veren bazı hastalar, rahatlığı ve uyumluluğu artırmak için 12 saatlik bir dozlama programına geçirilebilir. Sekiz saatte bir 300 mg veya daha az bir meletin (meksiletin hcl) dozunda yeterli supresyon sağlanırsa, ventriküler ektopinin supresyon derecesinin dikkatle izlenmesi ile bölünmüş dozlarda aynı toplam günlük doz 12 saatte bir uygulanabilir. Bu doz, istenen yanıtı elde etmek için her 12 saatte bir maksimum 450 mg'a kadar ayarlanabilir.

Meletine (mexiletin hcl) bulaşma

Aşağıdaki dozlama programı, deneysel verilere değil, teorik hususlara dayanır, diğer oral sınıf I antiaritmik ilaçlardan hastaların meletine bulaşmasında kullanılır (Mexiletin hcl) önerdi: meletin ile tedavi (Mexiletin hcl) 200 mg'lık bir dozla başlatılabilir ve yukarıda tarif edildiği gibi titre edilebilir, Son dozda kinidin sülfattan 6-12 saat sonra, Son procainamid dozundan 3-6 saat sonra, Son disopiramid dozundan 6-12 saat sonra veya son tokainid dozundan 8-12 saat sonra.

Önceki antiaritmik ilacı geri çekerken hayatı tehdit eden aritmiler yaşayan hastalarda hastanın hastaneye yatırılması önerilir.

Lidokain meletine (meksiletin hcl) iletilirken, ilk oral meletin dozu (meksiletin hcl) uygulandığında lidokain infüzyonu durdurulmalıdır. İnfüzyon hattı, aritminin baskılanması tatmin edici bir şekilde sağlanana kadar açık bırakılmalıdır.

Lidokain ve meletin (meksiletin hcl) yan etkilerinin benzerliği ve katkı maddesi olma olasılığı dikkate alınmalıdır.

Meletin (meksiletin hidroklorür, USP), kardiyojenik bir şok veya mevcut bir ikinci veya üçüncü derece AV bloğu (kalp pili yoksa) varlığında kontrendikedir.

UYARILAR

Ölüm oranı: Ulusal Kalp çalışmasında, Akciğer ve Kan Kalp Ritmi Bozukluklarını Bastırma Enstitüsü (DÖKÜM) uzun vadeli -, çoğaldı, asemptomatik hastalarda randomize çift kör çalışma, hayatı tehdit etmeyen ventriküler aritmiler, altı günden fazla, ancak iki yıldan daha kısa bir süre önce miyokard enfarktüsü vardı, hastalardaydı, enkainid veya flekainid ile muamele edilmiş, aşırı mortalite veya ölümcül olmayan kalp durması oranı (7, % 7) gözlemlenen, hastalara kıyasla, enkainid veya flekainid ile muamele edilmiş, hastalara kıyasla, dikkatle koordine edilen plasebo ile tedavi edilen gruplar atanmıştır (3, % 0). Bu çalışmada enkainid veya flekainid sahtekarlığı ile ortalama tedavi süresi on aydır.

CAST sonuçlarının diğer popülasyonlara uygulanabilirliği (ör. yakın zamanda miyokard enfarktüsü olmayanlar) belirsizdir. Meletin (meksiletin hcl) bilinen proaritmik özellikleri ve hayatı tehdit eden aritmileri olmayan hastalarda antiaritmiklerde sağkalımın arttığına dair kanıt eksikliği göz önüne alındığında, meletin (meksiletin hcl) ve diğer antiaritmilerin kullanımı hayatı tehdit eden ventriküler hastalar için ayrılmalıdır. aritmiler.

Akut karaciğer hasarı

Pazarlama sonrası deneyimde, bazıları meletin tedavisinin ilk haftalarında (meksiletin hidroklorür, USP) anormal karaciğer fonksiyon testleri bildirilmiştir. Çoğunuz konjestif kalp yetmezliği veya iskemi ile gözlemlendi ve meletin (meksiletin hcl) ile ilişkiniz kurulmadı.

ÖNLEMLER

genel

Ventriküler kalp pili cerrahi ise, ikinci veya üçüncü derece kalp bloğu olan hastalar sürekli izleme ile meletin (meksiletin hidroklorür, USP) ile tedavi edilebilir. Önceden var olan birinci derece AV bloğuna sahip sınırlı sayıda hasta (kontrollü klinik çalışmalarda 475 hastanın 45'i) meletin (meksiletin hcl) ile tedavi edildi; bu hastaların hiçbirinde ikinci veya üçüncü derece AV bloğu gelişmemiştir. Bu tür hastalarda veya önceden sinüs bozukluğu veya intraventriküler iletim bozuklukları olan hastalarda kullanıldığında dikkatli olunmalıdır.

Diğer antiaritmikler gibi meletin (meksiletin hidroklorür, USP) aritmilerin kötüleşmesine neden olabilir. Bu, daha az şiddetli aritmileri olan hastalarda (yaygın erken atımlar veya kalıcı ventriküler taşikardi: bkz YAN ETKİLER) olağandışıdır, ancak kalıcı ventriküler taşikardi gibi hayatı tehdit eden aritmileri olan hastalarda daha önemlidir. Programlanmış elektriksel stimülasyon veya provokasyona maruz kalan bu tür aritmileri olan hastalarda, hastaların% 10-15'inde aritmi alevlenmesi vardı, bu oran diğer ajanlarınkinden daha yüksek değildi.

Meletin (Mexiletin hcl) hipotansiyon ve şiddetli kalp yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır, çünkü bu koşullar ağırlaştırılabilir.

Meletin (meksiletin hcl) karaciğerde metabolize olduğundan ve karaciğer fonksiyon bozukluğu meletinin (meksiletin hcl) eliminasyon yarılanma ömrünü uzattığından, meletin (meksiletin hcl) alınırken karaciğer hastalığı olan hastalar dikkatle izlenmelidir. Konjestif kalp yetmezliğinden sonra karaciğer yetmezliği olan hastalarda da aynı dikkat gösterilmelidir.

Meletin (meksiletin hcl) tedavisi sırasında idrardaki pH'ı önemli ölçüde değiştirebilen eşzamanlı ilaç tedavisi veya diyet tedavilerinden kaçınılmalıdır. Normal beslenmeyle ilişkili idrardaki pH'daki hafif dalgalanmalar meletin (meksiletin hcl) atılımını etkilemez.

SGOT yükselmesi ve karaciğer hasarı

Üç aylık kontrollü çalışmalarda, meksiletin ile tedavi edilen ve kontrol edilen hastaların yaklaşık% 1'inde normal değerin üç katını aşan SGOT artışları görülmüştür. Meksiletin şefkatli kullanım programındaki hastaların yaklaşık% 2'si, normal değerin üst sınırının üç katına eşit veya daha fazla SGOT artışı gösterdi. Bu artışlar genellikle tanımlanabilir klinik olaylar ve kalp yetmezliği, akut miyokard enfarktüsü, kan nakli ve diğer ilaçlar gibi terapötik önlemlerle ilişkilendirilmiştir. Bu artışlar genellikle asemptomatik ve geçiciydi, genellikle bilirubin düzeylerinde artış ile ilişkili değildi ve genellikle tedavinin kesilmesini gerektirmedi. Son dönem kalp hastalığı olan dört hastada (şiddetli kalp yetmezliği, kardiyojenik şok) ölümden önce SGOT (> 1000 U / L) ile ilgili belirgin araştırmalar gözlenmiştir.

Meletin (meksiletin hcl) tedavisi ile karaciğer nekrozu da dahil olmak üzere nadir ciddi karaciğer yaralanmaları bildirilmiştir. Anormal karaciğer testi olan veya karaciğer fonksiyon bozukluğu belirtileri veya semptomları olan hastaların dikkatle incelenmesi önerilir. Karaciğer enzimlerinde sürekli veya kötüleşen bir artış bulunursa, tedavinin kesilmesi düşünülmelidir.

Kan diskrazileri

Merhametli kullanım programında meksiletin ile tedavi edilen 10.867 hastada, belirgin lökopeni (1000 / mm'nin altındaki nötrofiller)₃) veya agranülositoz. % 06 ve lökositlerin daha hafif depresyonu% 0.08 ve trombositopeni% 0.16'da gözlenmiştir. Bu hastaların çoğu ciddi şekilde hastaydı ve bilinen hematolojik yan etkileri olan eşlik eden ilaçlar aldı. Birkaç durumda meksiletin ile yeniden mücadele negatifti. Sadece meletin (meksiletin hcl) alan herhangi bir hastada belirgin lökopeni veya agranülositoz yoktu; altı agranülositoz vakasının beşi prokainamid (dörtte retardiyal preparatlar) ve biri vinblastin ile ilişkilendirildi. Önemli hematolojik değişiklikler gözlenirse, hasta dikkatle incelenmeli ve gerekçelendirilirse meletin (meksiletin hcl) kesilmelidir. Kan sayımı genellikle sütten kesildikten sonraki bir ay içinde normalleşir. (Görmek Yan etkiler).

Meletin (meksiletin hcl) tarafından kontrol edilen klinik çalışmalarda kramplar (kazalar) meydana gelmedi. Şefkatli kullanım programında, 1000 hastanın yaklaşık 2'sinde kramp bildirilmiştir. Bu hastaların yüzde yirmi sekizi tedaviyi bıraktı. Nöbet öyküsü olan ve olmayan hastalarda eğriler bildirilmiştir. Mexiletin, bilinen nöbet bozukluğu olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Kanserojenez, mutajenez ve doğurganlık bozukluğu

Sıçanlarda (24 ay) ve farelerde (18 ay) karsinogenez üzerine yapılan çalışmalar tümör potansiyeli göstermedi. Meletin (Mexiletin hcl) Ames testinde mutajenik değildi. Meletin (Mexiletin hcl) sıçandaki doğurganlığı etkilememiştir.

Gebelik

Teratojenik etkiler

Gebelik kategorisi C

Sıçanlarda, farelerde ve tavşanlarda insanlarda maksimum oral dozun dört katına kadar (50 kg'lık bir hastada 24 mg / kg) meletin (meksiletin hidroklorür, USP) ile yapılan üreme çalışmaları, teratojenisite veya doğurganlığın bozulmasına dair bir kanıt göstermedi. , fetal emiliminde bir artış gösterdi. Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur; bu ilaç sadece potansiyel fayda fetusun potansiyel riskini haklı çıkarsa hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Emziren anneler

Meletin (Mexiletin hcl) anne sütünde plazmaya benzer konsantrasyonlarda görülür. Bu nedenle, meletin (meksiletin hcl) kullanımının gerekli olduğu düşünülürse, alternatif bir bebek beslenmesi yöntemi düşünülmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediatrik popülasyonda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir.

Meletin (meksiletin hidroklorür, USP) genellikle geri dönüşümlü gastrointestinal ve sinir sistemi yan etkileri üretir, ancak aksi halde iyi tolere edilir. Meletin (Mexiletin hcl), bir aylık ve üç aylık kontrollü çalışmalarda 483 hastada ve büyük bir şefkatli uygulama programında 10.000'den fazla hastada çalışılmıştır. Kontrollü çalışmalardaki dozlar 600-1200 mg / gün arasında değişmektedir; şefkatli kullanım programındaki bazı hastalar (% 8) daha yüksek günlük dozlarla (1600-3200 mg / gün) tedavi edildi. Meletin (meksiletin hcl) kinidin, prokainamid ve disopiramid ile karşılaştırılan üç aylık kontrollü çalışmalarda en yaygın yan etkiler üst gastrointestinal stres (% 41), uyuşukluk (% 10.5), titreme (% 12.6) ve koordinasyon zorluklarıydı (% 10.2). Bir aylık plasebo kontrollü çalışmada benzer sıklık ve insidans gözlenmiştir. Bu reaksiyonlar genellikle şiddetli olmasa ve doza bağlı ve dozun azaltılmasıyla geri dönüşümlü olsa da, ilacı yiyecek veya antasitlerle alarak veya tedaviyi durdurmak için hastaların% 40'ında tedaviyi durdurarak kontrollü çalışmalar yaptınız. Tablo 1, bir aylık plasebo kontrollü çalışmada bildirilen yan etkileri göstermektedir.

Tablo 1: 4 haftalık çift kör geçiş çalışmasında meksiletin ve plasebo ile tedavi edilen hastalarda advers olayların karşılaştırmalı insidansı (%)

Tablo 2, üç aylık kontrollü çalışmalarda hastaların yüzde birinde veya daha fazlasında ortaya çıkan yan etkileri göstermektedir.

Tablo 2: 12 haftalık çift kör çalışmalarda meksiletin veya kontrol ilacı ile tedavi edilen hastalarda advers olayların karşılaştırmalı insidansı (%)

% 1'den az: Senkop, ödem, sıcak basmaları, yüksek tansiyon, kısa süreli hafıza kaybı, bilinç kaybı, diğer psikolojik değişiklikler, terleme, idrarda tereddüt / kısıtlama, halsizlik, iktidarsızlık / azalmış libido, farenjit, kalp yetmezliği.

10.000'den fazla hastadan oluşan başka bir grup, şefkatli kullanım koşulları altında meletin (meksiletin hidroklorür, USP) uygulanmasına izin veren bir programda tedavi edildi. Bu hastalar, çoklu ilaç tedavisinin büyük çoğunluğu ile ciddi şekilde hastalandı. Hastaların yüzde yirmi dördü programa bir yıl veya daha fazla devam etti. Tedavinin kesilmesine yol açan yan etkiler hastaların yüzde 15'inde meydana gelmiştir (genellikle üst gastrointestinal sistemin veya sinir sisteminin etkileri). Genel olarak, daha yaygın yan etkiler kontrollü çalışmalardaki etkilere benzerdi. Meletin (meksiletin hcl) kullanımından kaynaklanabilecek daha az yaygın yan etkiler şunlardır:

Kardiyovasküler sistem: Senkop ve hipotansiyon, her biri 1000'de yaklaşık 6; Bradikardi, 1000'de yaklaşık 4; anjina / anjina benzeri ağrı, 1000'de yaklaşık 3; ödem, atriyoventriküler blok / iletim bozuklukları ve sıcak basmaları, her biri 1000'de yaklaşık 2; atriyal aritmiler, yüksek tansiyon.

Merkezi sinir sistemi: kısa süreli hafıza kaybı, 1000 hastanın yaklaşık 9'u; Halüsinasyonlar ve diğer psikolojik değişiklikler, her biri 1000'de yaklaşık 3; Her biri 1000'de yaklaşık 2 olan psikozlar ve kramplar / nöbetler; Bilinç kaybı, yaklaşık 10.000'de 6.

Sindirim: Disfaji, 1000'de yaklaşık 2; Gastrik ülser, 10.000'de yaklaşık 8; Üst gastrointestinal kanama, 10.000'de yaklaşık 7; Özofagusun ülserasyonu, 10.000'de yaklaşık 1. Nadir şiddetli hepatit / akut karaciğer nekrozu vakaları.

Cilt: Nadir eksfolyatif dermatit ve meletin (meksiletin hidroklorür, USP) tedavisi ile Stevens-Johnson sendromu bildirilmiştir.

Laboratuvar: Anormal karaciğer fonksiyon testleri, 1000 hastanın yaklaşık 5'i; pozitif ANA ve trombositopeni, her biri 1000'de yaklaşık 2; Lökopeni (nötropeni ve agranülositoz dahil), 1000'de yaklaşık 1; Miyelofibroz, 10.000 hastada yaklaşık 2.

Diğerleri: diyaforez, 1000'de yaklaşık 6; tadı değişti, 1000'de yaklaşık 5; tükürük değişiklikleri, Saç dökülmesi ve iktidarsızlık / libido azalması, 1000'de yaklaşık 4; Rahatsız olmak, 1000'de yaklaşık 3; idrarda tereddüt / tutma, 1000'de yaklaşık 2; Sluckauf, kuru cilt, Larinks ve farinks oral mukoza zarlarında değişir ve değişir, her biri 1000'de yaklaşık 1; SLE sendromu, 10.000'de yaklaşık 4.

Hematoloji

Kontrollü çalışmalarda kan diskrazileri gözlenmedi, ancak şefkatli kullanım programında meksiletin ile tedavi edilen 10.867 hastada meydana geldi (bkz ÖNLEMLER).

Merhametli kullanım programındaki iki hastada miyelofibroz bildirilmiştir: biri uzun süreli tiyotepa tedavisi alırken, diğeri tedavi öncesi miyeloid anormallikleri vardı.

Pazarlama sonrası deneyimde, akciğer toksisitesine neden olduğu bilinen diğer ilaçlar veya hastalıklar ile veya bunlar olmadan meletin (meksiletin hcl) tedavisi sırasında akciğer infiltrasyonu ve pulmoner fibroz dahil olmak üzere izole, spontan akciğer değişiklikleri raporları bulunmaktadır. Meletin (meksiletin hcl) tedavisi ile nedensel bir ilişki kurulmamıştır. Önceden tehlikeye atılan ventrikül fonksiyonu olan hastalarda uyuşukluk, nistagmus, ataksi, dispepsi, aşırı duyarlılık reaksiyonu ve konjestif kalp yetmezliğinin kötüleşmesi ile ilgili izole raporlar da vardır. Meletin (meksiletin hcl) ile ilişkili nadir pankreatit raporları vardır .

Aşırı dozda meletin (meksiletin hidroklorür, USP) ile ilgili klinik bulgular arasında uyuşukluk, konfüzyon, bulantı, hipotansiyon, sinüs bradikardisi, parestezi, nöbetler, demet yük bloğu, AV kalp bloğu, asistol, ventriküler taşiaritmi, ventriküler fibrilasyon, kardiyovasküler çökme ve. Postmortem serum meksiletin seviyesi 34-37 mcg / ml olan 4.4 g ölüm sahtekarlığında bilinen en düşük doz (Jequier P. ve ark. Lancet 1976: 1 (7956): 429). Hastalar 4g ila 18G Mexiletin almaktan kurtuldu (Frank S.E. ve ark. Am J Emerg (1991: 9: 43-48).

Meletin (meksiletin hcl) için spesifik bir antidot yoktur. Meletin (meksiletin hcl) doz aşımı tedavisi, genel destekleyici önlemleri, hayati fonksiyonların yakından izlenmesini ve izlenmesini içerir. Ek olarak, hastanın klinik durumuna bağlı olarak, farmakolojik müdahalelerin kullanımı (ör. basınç ortamı, atropin veya antikonvülsanlar) veya transvenöz kalp pilleri önerilmektedir.