КОМБИСО ДУО

комбисо дуо (BISOPROLOLFUMARATE AND Hydrochlorothiazide) yüksek tansiyon tedavisinde endikedir.

Bisoprolol, günde bir kez 2.5 ila 40 mg'lık dozlarda yüksek tansiyonun etkili bir tedavisidir, hidroklorotiyazid ise 12.5 ila 50 mg'lık dozlarda etkilidir. 2.5 ila 20 mg bisoprolol dozları ve 6.25 ila 25 mg hidroklorotiyazid dozları ile bisoprolol / hidroklorotiyazid kombinasyon tedavisi üzerine yapılan klinik çalışmalarda, her iki bileşenin artan dozları ile hipotansif etkiler artmıştır.

Yan etkiler (bkz UYARILAR bisoprolol doza bağlı fenomenlerin bir karışımıdır (esas olarak bradikardi, İshal, Asteni ve yorgunluk) ve dozdan bağımsız fenomenler (Örneğin, ara sıra döküntü) hidroklorotiyazid olanlar doza bağlı fenomenlerin bir karışımıdır (esas olarak hipokalemi) ve dozdan bağımsız fenomenler (Örneğin, muhtemelen pankreatit) herkes için doza bağlı fenomenler, dozdan bağımsız fenomenlerden çok daha yaygındır (Örneğin. İkincisi, doğada gerçekten kendine özgü olan veya bir doz ilişkisinin tanınması zor olabilecek kadar düşük bir sıklıkta meydana gelen az sayıdan oluşur. Bisoprolol ve hidroklorotiyazid kombinasyonu ile tedavi, dozdan bağımsız yan etkilerle ilişkilidir ve bunları en aza indirmek için, kombinasyon tedavisine ancak bir hasta monoterapi ile istenen etkiyi elde etmedikten sonra başlamak uygun olabilir. Öte yandan, düşük dozda bisoprolol ve hidroklorotiyazid birleştiren tedaviler, doza bağlı minimum yan etkiler üretmelidir, örn. bradikardi, ishal, asteni ve yorgunluk ve doza bağlı minimum yan etkiler, metabolik etkiler, yani serum potasyumunda azalma (bkz KLİNİK FARMAKOLOJİ).

Tedavi Klinik etkiden sonra

Kan basıncı günde 2.5-20 mg bisoprolol ile yeterince kontrol edilmeyen bir hasta bunun yerine комбисо дуо alabilir. Kan basıncı günde 50 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol edilen, ancak bu rejimle önemli bir potasyum kaybı olan hastalar, комбисо дуо'ya geçilirse elektrolit dengesizliği olmadan benzer bir kan basıncı kontrolü elde edebilirler.

İlk terapi

Hipotansif tedavi, günde 2.5 / 6.25 MG tablet ONCE olan en düşük комбисо дуо dozu ile başlatılabilir. Sonraki titrasyon (14 günlük aralıklar) günde bir kez önerilen MAXIMUM DOSE 20/12, 5 mg'a (iki 10/6, 25 mg tablet) kadar комбисо дуо tabletlerle gerçekleştirilebilir.

Değiştirme tedavisi

Kombinasyon, titre edilmiş münferit bileşenlerin yerini alabilir.

Tedavinin kesilmesi

Bir tedavinin kesilmesi planlanıyorsa, yaklaşık iki haftalık bir süre içinde yavaş yavaş yürürlüğe girmesi gerekir. Hastalar dikkatle izlenmelidir.

Böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalar: Bölümdeki gibi UYARILAR karaciğer fonksiyon bozukluğu veya böbrek yetmezliği olan hastalar dozlanırken / titrasyonda dikkatli olunmalıdır. Hidroklorotiyazidin diyaliz edilebilir olduğuna dair bir kanıt olmadığından ve sınırlı veriler bisoprololün diyaliz edilemez olduğunu düşündürmektedir, diyalize giren hastalarda ilaç replasmanı gerekmez.

Geriatrik hastalar: Önemli bir böbrek veya karaciğer fonksiyon bozukluğu olmadıkça, yaşa göre doz ayarlaması genellikle gerekli değildir (bkz yukarıda ve bölüm UYARILARI).

Pediatrik hastalar: комбисо дуо ile pediatrik deneyim yoktur.

комбисо дуо, KARDIOGENEM SCHOCK, açık kalp yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir (bkz Uyarılar), ikinci veya ÜÇÜNCÜ derece AV bloğu, belirgin sinüs bradikardi, anüri ve bu ürünün herhangi bir bileşenine veya sülfonamid türevi diğer tıbbi ürünlere karşı aşırı duyarlılık.

UYARILAR

Kalp yetmezliği

Genel olarak, açık konjestif yetmezliği olan hastalarda beta blokerlerden kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, kompanse kalp yetmezliği olan bazı hastaların bu ajanları kullanması gerekebilir. Bu gibi durumlarda, dikkatli kullanmanız gerekir.

Kalp yetmezliği olan hastaların geçmişi

Miyokardın beta-blokerler ile kalıcı depresyonu bazı hastalarda kalp yetmezliğine yol açabilir. Kalp yetmezliğinin ilk belirtileri veya semptomları ile комбисо дуо'nın kesilmesi düşünülmelidir. Bazı durumlarda, HERZİN YETERLİLİĞİ diğer ilaçlarla TEDAVİ edilirken tedaviye devam edilebilir.

Tedavinin aniden sonlandırılması

Beta-blokerler ile tedavinin aniden kesilmesinden sonra koroner arter hastalığı olan hastalarda anjina pektoris ve bazı durumlarda miyokard enfarktüsü veya ventriküler aritmi alevlenmeleri gözlenmiştir. Bu nedenle bu tür hastalar tıbbi tavsiye olmadan tedavinin kesilmesi veya kesilmesi konusunda uyarılmalıdır. Açık koroner arter hastalığı olmayan hastalarda bile, hasta ile yaklaşık 1 hafta boyunca dikkatli gözlemle комбисо дуо (BISOPROLFUMARATE AND Hydrochlorothiazide) ile tedavinin gençleştirilmesi tavsiye edilebilir. Yoksunluk belirtileri ortaya çıkarsa, beta-bloker tedavisi en azından geçici olarak tekrar kullanılmalıdır.

Periferik vasküler hastalık

Beta-blokerler periferik vasküler bozuklukları olan hastalarda arteriyel yetmezlik semptomlarını tetikleyebilir veya kötüleştirebilir. Bu tür insanlara dikkat edilmelidir.

Bronkospaztik hastalık

BRONKOSPASTİK LUNG HASTALIĞI HASTALARI GENEL YATAK BUNCHER OLMAMALIDIR. Bisoprololfumaratın göreceli beta seçiciliği nedeniyle, комбисо дуо, başka bir hipotansif tedaviye cevap vermeyen veya tolere edemeyen bronkospastik hastalığı olan hastalarda dikkatli kullanılabilir. Betai seçiciliği mutlak olmadığından, mümkün olan en düşük комбисо дуо dozu kullanılmalıdır. Bir beta2 agonisti (bronkodilatör) sağlanmalıdır.

Büyük cerrahi

Kronik olarak uygulanan beta bloke edici tedavi, büyük ameliyattan önce rutin olarak durdurulmamalıdır; bununla birlikte, kalbin adrenerjik refleks uyaranlarına cevap verme yeteneğinin bozulması genel anestezi ve cerrahi riskini artırabilir.

Diyabet ve hipopglisemi

Beta blokerler hipogliseminin, özellikle taşikardinin bazı belirtilerini maskeleyebilir. Seçici olmayan beta blokerler insüline bağlı hipoglisemiyi güçlendirebilir ve serum glikoz seviyelerinin restorasyonunu geciktirebilir. Betai seçiciliği nedeniyle, bisoprololfumarat ile bu daha az olasıdır. Bununla birlikte, spontan hipoglisemiye maruz kalan hastalar veya insülin veya oral hipoglisemik ajanlar alan diyabet hastaları bu seçenekler konusunda uyarılmalıdır. Ek olarak, gizli diabetes mellitus ortaya çıkabilir ve tiazid verilen diyabet hastalarının insülin dozlarını ayarlamaları gerekebilir. Çok düşük hctz dozu nedeniyle, КОМБИСО ДУО ile bu daha az olası olabilir.

Tireotoksikoz

Beta-adrenerjik blokaj, taşikardi gibi hipertiroidizmin klinik belirtilerini maskeleyebilir. Beta ablukanın aniden kesilmesi hipertiroidizm veya tiroid fırtınası semptomlarının kötüleşmesine neden olabilir.

Böbrek hastalığı

Böbrek yetmezliği olan hastalarda tiazidlerin kümülatif etkileri gelişebilir. Bu hastalarda tiazid azotemi tetiklenebilir. Kreatinin klerensi 40 mL / dakikadan az olan hastalarda, bisoprololfumaratın plazma yarılanma ömrü sağlıklı gönüllülere göre üç kat artar. Progresif böbrek yetmezliği ortaya çıkarsa, комбисо дуо kesilmelidir (SEE FARMAKOKİNETİK ve metabolizma).

Karaciğer hastalığı

Karaciğer fonksiyon bozukluğu veya ilerleyici karaciğer hastalığı olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Tiyazidler sıvı ve elektrolit dengesini değiştirebilir, bu da karaciğer komaya yol açabilir. Bisoprololfumaratın ortadan kaldırılması sirozlu hastalarda sağlıklı gönüllülerden önemli ölçüde daha yavaştır (bkz Farmakokinetik ve metabolizma).

Akut miyopi ve ikincil dar açılı glokom

Bir sülfonamid olan hidroklorotiyazid, akut geçici miyopiye ve akut açısal oklüzyon glokomuna yol açan kendine özgü bir reaksiyona neden olabilir. Semptomlar görme keskinliğinde veya göz ağrısında akut kullanımı içerir ve tipik olarak ilacın başlamasından sonraki saatler ila haftalar içinde ortaya çıkar. Tedavi edilmemiş akut açı kapanması glokomu kalıcı görme kaybına yol açabilir. Birincil tedavi, hidroklorotiyazidi mümkün olan en kısa sürede parçalamaktır. Göz içi basıncı kontrolsüz kalırsa derhal tıbbi veya cerrahi tedaviler düşünülmelidir. Akut dar açılı glokom gelişimi için risk faktörleri sülfonamid veya penisilin alerjileri öyküsü olabilir.

ÖNLEMLER

genel

Elektrolit ve sıvı dengesi

Çok düşük HCTZ dozu nedeniyle hipokalemi gelişme olasılığı комбисо дуо ile azalsa da, serum elektrolitinin periyodik olarak belirlenmesi YAPILMALIDIR ve hastalara sıvı veya elektrolit dengesizliği belirtileri gösterilmelidir, DH hiponatremi, hipokloremik alkaloz, hipokalemi ve hipomagnezemi. Tiazidlerin idrar magnezyum atılımını arttırdığı gösterilmiştir; bu hipomagnezemiye yol açabilir.

Sıvı ve elektrolit dengesizliğinin uyarı belirtileri veya semptomları arasında ağız kuruluğu, susuzluk, halsizlik, uyuşukluk, uyku hali, huzursuzluk, kas ağrısı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı ve kusma gibi gastrointestinal bozukluklar bulunur.

Hipokalemi, özellikle şiddetli siroz olduğunda, kortikosteroidlerin veya adrenokortikotropik hormonun (ACTH) eşzamanlı kullanımı ile veya uzun süreli tedaviden sonra canlı diürez ile gelişebilir. Yeterli oral elektrolit emilimi olan bozukluklar da hipokalemiye katkıda bulunur. Hipokalemi ve hipomagnezemi ventriküler aritmilere neden olabilir veya kalbin digitalisin toksik etkilerine tepkisini duyarlı hale getirebilir veya abartabilir. Hipokalemi, potasyum eklenerek veya yüksek potasyumlu gıdaların alımını artırarak önlenebilir veya tedavi edilebilir.

Sıcak havalarda ödemli hastalarda seyreltici hiponatremi oluşabilir; Hiponatreminin hayatı tehdit ettiği nadir durumlar hariç, uygun bir tedavi tuz uygulaması yerine su kısıtlamasıdır. Tuz gerçekten parçalanırsa, uygun bir replasman tercih edilen terapidir.

Sparsethalm hastalığı

Kalsiyum atılımı tiazid ile azalır ve uzun süreli tiazid tedavisi gören bazı hastalarda hiperkalsemi ve hipofosfatemi ile paratiroid bezlerinde patolojik değişiklikler gözlenmiştir.

Hiperürisemi

Tiazid diüretikleri alan bazı hastalarda hiperürisemi veya akut gut oluşabilir. Bisoprololfumarat tek başına veya HCTZ ile kombinasyon halinde ürik asitte bir artış ile ilişkilendirilmiştir. Bununla birlikte, ABD klinik çalışmalarında, hctz 25 mg (% 25) ile tedavi sırasında ürik asitte tedaviye bağlı artış insidansı, B / H 6.25 mg'dan (% 10) daha yüksekti. Çok düşük HCTZ dozu nedeniyle, комбисо дуо ile hiperürisemi daha az olası olabilir.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Karsinogenez

КОМБИСО ДУО

Bisoprololfumarat / hidroklorotiyazid kombinasyonu ile uzun süreli çalışmalar yapılmamıştır.

Bisoprololfumarat

Farelerin (20 ve 24 ay) ve sıçanların (26 ay) yeminde uygulanan oral bisoprololfumarat ile uzun süreli çalışmalar yapılmıştır. 250 mg / kg / gün'e kadar bir doza sahip farelerde veya 125 mg / kg / gün'e kadar bir doza sahip sıçanlarda kanserojen potansiyel kanıtı bulunmadı. Vücut ağırlığına bağlı olarak, bu dozlar 625 veya. 50 kg kişiye dayanarak önerilen maksimum insan dozunun (MRHD) 20 mg veya 0, 4 mg / kg / gün'ün 312 katı; vücut yüzeyine dayanarak, bu dozlar MRHD'nin 59 katı (fareler) ve 64 katıdır (sıçanlar) .

Hidroklorotiyazid

Ulusal Toksikoloji Programı (NTP) himayesinde farelerde ve sıçanlarda 600'e kadar hidroklorotiyazid dozları ile tedavi edilen fareler ve sıçanlarda iki yıllık beslenme çalışmaları.. Vücut ağırlığına bağlı olarak, bu dozlar комбисо дуо (BISOPROLOLFUMARAT VE hidroklorotiyazid) içinde hidroklorotiyazidin MRHD'sinin (12.5 mg / gün) 2400 katı (farelerde) ve 400 katıdır (sıçanlarda). Bir vücut yüzeyine dayanarak, bu dozlar MRHD'nin 226 katı (farelerde) ve 82 katıdır (sıçanlarda). Bu çalışmalar, sıçanlarda veya dişi farelerde hidroklorotiyazidin kanserojen potansiyelinin herhangi bir kanıtını ortaya koymadı, ancak erkek farelerde hepatokarsinojenite kanıtı vardı.

Mutajenez

КОМБИСО ДУО

Bisoprololfumarat / hidroklorotiyazid kombinasyonunun mutajenik potansiyeli, mikrobiyal mutajenite testinde (Ames), Çin hamster V79 hücrelerinde nokta mutasyonu ve kromozom sapma testinde ve farelerde mikronükleus testinde incelenmiştir. Bunlarda mutajenik potansiyel olduğuna dair bir kanıt yoktu in vitro ve in vivo - tahliller.

Bisoprololfumarat

Bisoprololfumaratın mutajenik potansiyeli, mikrobiyal mutajenite testinde (Ames), Çin hamster V79 hücrelerinde nokta mutasyonu ve kromozomal sapma testinde, planlanmamış DNA sentez testinde, farelerde mikronükleus testinde ve sıçanlarda sitogenetik testte incelenmiştir. . Bunlarda mutajenik potansiyel olduğuna dair bir kanıt yoktu in vitro ve in vivo - tahliller.

Hidroklorotiyazid

Hidroklorotiyazid, genotoksik değildi in vitro-TA 98, TA 100, TA 1535, TA 1537 ve TA 1538 kabileleriyle yapılan deneyler Salmonella typhimurium (Ames testi); Çin hamster yumurta çubuğunda (CHO) - kromozomal sapmalar için test; veya içinde in vivo - fare germ hücre kromozomları, Çin hamster kemik iliği kromozomları ve Drosophila cinsiyeti - bağlantılı resesif ölümcül özellik geni. Olumlu test sonuçları bulundu in vitro CHO kromatid değişimi (klastojenisite) - test ve fare lenfoma hücrelerinde (mutajenite) - 43-1300 ve mikro hidroklorotiyazid konsantrasyonları kullanılarak elde edilen deneyler; G / mL. Pozitif test sonuçları da Aspergillus nidulans belirtilmemiş bir hidroklorotiyazid konsantrasyonu kullanılarak ayrılmamış test aldı.

Doğurganlık bozukluğu

КОМБИСО ДУО

Sıçanlarda yapılan üreme çalışmaları, 75 mg / kg / gün hidroklorotiyazid ile kombinasyon halinde 30 mg / kg / güne kadar bisoprololfumarat içeren bisoprololfumarat / hidroklorotiyazid kombinasyon dozları ile doğurganlıkta bir bozulma göstermedi. Vücut ağırlığına bağlı olarak, bu dozlar 75 veya. Bisoprololfumarat ve hidroklorotiyazidin MRHD'sinin 300 katı. Bir vücut yüzeyine dayanarak, bu çalışma dozları sırasıyla MRHD'nin 15 ve 62 katıdır .

Bisoprololfumarat

Sıçanlarda yapılan üreme çalışmaları, 150 mg / kg / gün bisoprololfumarat veya 375 veya 375'e kadar olan dozlarda doğurganlıkta herhangi bir bozulma göstermemiştir. Vücut ağırlığına göre MRHD'nin 77 katı veya. vücut yüzeyi.

Hidroklorotiyazid

Hidroklorotiyazidin, bu türün 100 mg / kg / gün veya güne kadar uygulanabileceği çalışmalarda her iki cinsiyetten farelerin ve sıçanların doğurganlığı üzerinde hiçbir olumsuz etkisi olmamıştır. çiftleşmeden önce ve hamilelik sırasında gebeliğe maruz kaldı. Önerilen maksimum insan dozlarının karşılık gelen katları vücut ağırlığına göre 400 (fare) ve 16 (sıçan) ve vücut yüzeyine göre 38 (fareler) ve 3.3 (sıçanlardır) 'dır.

Gebelik

Teratojenik etkiler gebelik kategorisi C

КОМБИСО ДУО

Sıçanlarda, 51'e kadar dozlarda bisoprololfumarat / hidroklorotiyazid kombinasyonu (B / H) teratojenik değildi. 128.6 mg / kg / gün hidroklorotiyazid ile kombinasyon halinde 4 mg / kg / gün bisoprololfumarat. Sıçan çalışmasında kullanılan bisoprololfumarat ve hidroklorotiyazid dozları, 129 veya kombinasyonunda MRHD'nin katlarıdır. Vücut ağırlığına göre 514 kat daha büyük ve 26 veya. Vücut yüzeyine göre 106 kat daha büyük. İlaç kombinasyonu B5.7 / H14.3'te (mg / kg / gün) maternotoksik (düşük vücut ağırlığı ve gıda alımı) ve B17.1 / H42.9'da (mg / kg / gün) daha yüksek ve fetotoksik (artmış geç rezorpsiyonlar) idi. ) ve daha yüksek. Maternotoksisite, her biri vücut ağırlığına bağlı olarak B / H'nin MRHD'sinin 14/57 katı ve her biri vücut yüzeyine dayanan B / H dozlarının MRHD'sinin 3/12 katı idi. Fetotoksisite, vücut ağırlığına bağlı olarak B / H'den MRHD'nin 43/172 katı idi. Vücut yüzeyine göre 9/35 kat MRHD B / H dozları. Tavşanlarda B / H kombinasyonu, B10 / H25 (mg / kg / gün) dozlarında teratojenik değildi. Tavşan çalışmasında kullanılan bisoprololfumarat ve hidroklorotiyazid, vücut ağırlığına göre B / H-MRHD'nin 25/100 katı idi. Vücut yüzeyine göre teratojenik olmayan 10/40 kat B / H-MRHD. Aktif maddelerin kombinasyonu B1 / H2.5'te (mg / kg / gün) maternotoksik (düşük vücut ağırlığı) ve B10 / H25'te (mg / kg / gün) daha yüksek ve fetotoksik (artmış rezorpsiyonlar) idi. Maternotoksik olan B / H kombinasyonu için MRHD'nin katları 2.5 / 10 (vücut ağırlığına göre) ve 1/4 (vücut yüzeyine göre) ve 25/100 (vücut ağırlığına göre) ve 10 / 40 (vücut yüzeyine göre).

Gebe kadınlarda комбисо дуо ile yeterli ve iyi kontrol edilmiş bir çalışma yoktur. Комбисо дуо (BISOPROLOLFUMARATE ve Hydrochlorothiazide) sadece potansiyel kullanım fetus riskini haklı çıkarsa hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Bisoprololfumarat

Sıçanlarda bisoprololfumarat, 150 mg / kg / gün, 375 veya dozlarına kadar dozlardaydı. Vücut ağırlığına göre 77 kat MRHD veya. vücut yüzeyinin teratojenik değil. Bisoprololfumarat, 50 mg / kg / gün fetotoksik (geç emilim artışı) ve 150 mg / kg / gün maternotoksik (azaltılmış gıda alımı ve vücut ağırlığı artışı) idi. Sıçanlarda fetotoksisite, vücut ağırlığına göre 125 kat MRHD ve vücut yüzeyine göre 26 kat MRHD'de meydana geldi. Maternotoksisite, vücut ağırlığına göre MRHD'nin 375 katında ve vücut yüzeyine göre MRHD'nin 77 katında meydana geldi. Tavşanlarda bisoprololfumarat, 12.5 mg / kg / güne kadar dozlarda teratojenik değildi, yani vücut ağırlığına ve vücut yüzeyine göre MRHD'nin 31 ve 12 katı, ancak 12.5 mg'da embriyo-tal (erken rezorpsiyonlar) / kg / gün.

Hidroklorotiyazid

Hidroklorotiyazid, ana organogenezin ilgili dönemlerinde 3000'e kadar dozlarda hamile farelere ve sıçanlara uygulandı.. MRHD'nin katları olan bu dozlarda, bu, fareler için 12.000 ve vücut ağırlığına göre sıçanlar için 4.000 ve fareler için 1129 ve vücut yüzeyine dayalı sıçanlar için 824'e karşılık gelir, fetüse zarar verdiğine dair bir kanıt yoktu. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini tahmin etmediğinden, bu ilaç sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Teratojenik olmayan etkiler

Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve göbek kordonu kanında görülür. Gebe kadınlarda tiazid kullanımı, beklenen kullanımın fetus için olası tehlikelere karşı tartılmasını gerektirir. Bu tehlikeler arasında fetal veya yenidoğan sarılık, pankreatit, trombositopeni ve yetişkinlerde meydana gelen diğer yan etkiler bulunur.

Emziren anneler

Emziren annelerde tek başına veya HCTZ ile kombinasyon halinde bisoprololfumarat çalışılmamıştır. Tiazidler anne sütüne geçer. Emziren sıçanların sütünde az miktarda bisoprololfumarat (dozun <% 2'si) tespit edilmiştir. Emziren bebeklerde ciddi yan etki potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemi dikkate alınarak bakımın durdurulması veya ilacın kesilmesi gerekip gerekmediğine karar verilmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediatrik hastalarda комбисо дуо'nın güvenliği ve etkinliği kanıtlanmamıştır.

Geriatrik uygulama

Klinik çalışmalarda, bisoprololfumarat artı HCTZ ile tedavi edilen en az 270 hasta 60 yaş ve üzerindeydi. HCTZ, yaşlı hipertansif hastalarda bisoprololün kan basıncını düşürücü etkisini önemli ölçüde artırmıştır. Bu hastalar ile genç hastalar arasında etkinlik veya güvenlik açısından genel bir fark gözlenmemiştir. Bildirilen diğer klinik deneyimler, yaşlı ve genç hastalar arasındaki reaksiyonlarda herhangi bir farklılık bulamamıştır, ancak bazı yaşlı insanların daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.

КОМБИСО ДУО

Bisoprololfumarat / HCTZ 6.25 mg çoğu hastada iyi tolere edilir. Yan etkilerin (AE) çoğu hafif ve geçiciydi. Dünya çapında bisoprololfumarat ile tedavi edilen 65.000'den fazla hastada bronkospazmlar nadirdi. AE'ler için bırakma oranları bisoprololfumarat / HCTZ 6, 25 mg ve plasebo ile tedavi edilen hastalarda benzerdi.

Amerika Birleşik Devletleri'nde 252 hastaya iki kontrollü çalışmada bisoprololfumarat (2.5, 5, 10 veya 40 mg) / HCTZ 6.25 mg ve 144 hastaya plasebo verildi. Çalışma 1'de 4 hafta boyunca bisoprololfumarat 5 / HCTZ 6.25 mg uygulandı. Çalışmada 2 bisoprolol rumarat 2.5, 10 veya 40 / HCTZ 6.25 mg 12 hafta boyunca uygulandı. 2.5-10 / HCTZ 6.25 mg bisoprololfumarat ile tedavi edilen hastalarda ilaca bağlı olsun ya da olmasın tüm yan etkiler ve ilaca bağlı yan etkiler, en az% 2 bisoprololfumarat / HCTZ 6.25 mg tedavi edilen hastalar (artı seçilen diğer yan etkiler) aşağıdaki tabloda listelenmiştir

yan etkisi olan hastaların yüzdesi_a

Her bir bileşenle bildirilen diğer istenmeyen deneyimler aşağıda listelenmiştir.

Bisoprololfumarat

Yukarıda listelenenlere ek olarak, çeşitli diğer AE'ler dünya çapında klinik çalışmalarda veya pazarlama sonrası deneyimlerde bildirilmiştir. Birçok durumda bisoprolol ve bu AE'ler arasında nedensel bir ilişki olup olmadığı bilinmemekle birlikte, doktoru olası bir ilişki konusunda uyarmak için listeleneceksiniz.

merkezi sinir sistemi

Huzursuzluk, baş dönmesi, baş dönmesi, baş ağrısı, senkop, parestezi, hipestezi, hiperestezi, uyku bozuklukları / canlı rüyalar, uykusuzluk, uyku hali, depresyon, anksiyete / huzursuzluk, azalmış konsantrasyon / hafıza.

Kardiyovasküler

Bradikardi, çarpıntı ve diğer ritim bozuklukları, soğuk ekstremiteler, klaudicatio, hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon, göğüs ağrısı, konjestif kalp yetmezliği, efor sırasında dispne.

Sindirim sistemi

Mide / mide / karın ağrısı, mide ülseri, gastrit, hazımsızlık, bulantı, kusma, ishal, kabızlık, ağız kuruluğu.

Kas-iskelet sistemi

Artralji, kas / eklem ağrısı, sırt / boyun ağrısı, kas krampları, seğirme / titreme.

Cilt

Döküntü, akne, egzama, sedef hastalığı, cilt tahrişi, kaşıntı, purpura, durulama, terleme, alopesi, dermatit, eksfolyatif dermatit (çok nadir), cilt vasküliti.

Özel duyular

Görme bozuklukları, göz ağrısı / basıncı, anormal gözyaşı akışı, kulak çınlaması, işitme azalması, kulak ağrısı, tat bozuklukları.

Metabolik

Gut.

Solunum yolu

Astım, bronkospazm, bronşit, dispne, farenjit, rinit, sinüzit, URI (üst solunum yolu enfeksiyonu).

Ürogenital

Azalan libido / iktidarsızlık, peyroni hastalığı (çok nadir), sistit, böbrek kolik, poliüri.

genel

Yorgunluk, asteni, göğüs ağrısı, halsizlik, ödem, kilo alımı, anjiyoödem.

Ek olarak, diğer beta-adrenerjik blokerlerle çeşitli yan etkiler bildirilmiştir ve potansiyel yan etkiler olarak düşünülmelidir

Merkezi sinir sistemi

Katatoniye ilerleyen geri dönüşümlü psikolojik depresyon, halüsinasyonlar, zaman ve yer yönelim bozukluğu, duygusal dengesizlik, hafif bulutlu sensorium ile karakterize akut geri dönüşümlü bir sendrom.

Alerjik

Ateş, ağrı ve boğaz ağrısı, laringospazm ve nefes darlığı ile birleşti.

Hematolojik

Agranülositoz, trombositopeni.

Sindirim sistemi

Mezenterik arteriyel tromboz ve iskemik kolit.

Çeşitli

Prektol beta bloker ile ilişkili okülomukokutan sendromu, araştırma uygulaması veya kapsamlı yabancı pazarlama deneyimi sırasında bisoprololfumarat ile bildirilmemiştir.

Hidroklorotiyazid

Yukarıdaki tabloda listelenen hidroklorotiyazid yan etkilerine ek olarak aşağıdaki yan etkiler bildirilmiştir (genellikle 25 mg veya daha fazla dozda).

genel

Zayıflık.

merkezi sinir sistemi

Baş dönmesi, parestezi, huzursuzluk.

Kardiyovasküler

Ortostatik hipotansiyon (alkol, barbitüratlar veya narkotiklerle güçlendirilebilir).

Sindirim sistemi

Anoreksiya, mide tahrişi, kramplar, kabızlık, sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), pankreatit, kolesistit, sialadenit, ağız kuruluğu.

Kas-iskelet sistemi

Kas krampları.

Aşırı duyarlılık reaksiyonları

Purpura, ışığa duyarlılık, döküntü, ürtiker, nekrotizan anjiyit (vaskülit ve cilt vasküliti), ateş, pnömonit ve pulmoner ödem dahil nefes darlığı, anafilaktik reaksiyonlar.

Özel duyular

Geçici olarak bulanık, ksantostopsi görün.

Metabolik

Gut.

Ürogenital

Cinsel işlev bozukluğu, böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyon bozukluğu, interstisyel nefrit.

Cilt

Stevens-Johnson sendromu dahil olmak üzere eritema multiforme, toksik epidermal nekroliz dahil eksfolyatif dermatit.

Laboratuvar anomalileri

комбисо дуо

комбисо дуо (BISOPROLFUMARAT VE Hidroklorotiyazid) içindeki düşük hidroklorotiyazid dozu nedeniyle, bisoprololfumarat / hctz 6.25 mg ile olumsuz metabolik etkiler HCTZ 25 mg'dan daha az yaygındır. U.R. plasebo kontrollü çalışmalardan serum potasyum ile ilgili laboratuvar verileri aşağıdaki tabloda gösterilmektedir:

U.R. Plasebo kontrollü çalışmalardan serum potasyum verileri

Beta-blokerler ve tiazid diüretikleri ile tedavi, ürik asitte bir artış ile ilişkilidir. Bununla birlikte, B / H 6.25 mg ile tedavi edilen hastalarda, hctz 25 mg ile tedavi edilen hastalara göre değişikliğin boyutu daha azdı. 6.25 mg bisoprololfumarat ve hidroklorotiyazid ile tedavi edilen hastalarda serum trigliseritlerinde ortalama artışlar gözlenmiştir. Toplam kolesterol genellikle etkilenmedi, ancak HDL kolesterolünde hafif bir azalma bulundu.

Her bileşenle bildirilen diğer laboratuvar anomalileri aşağıda listelenmiştir.

Bisoprololfumarat

Klinik çalışmalarda, en sık bildirilen laboratuvar değişikliği serum trigliseritlerinde bir artıştı, ancak bu tutarlı bir bulgu değildi.

Sporadik karaciğer testi anormallikleri bildirilmiştir. Amerika Birleşik Devletleri'nde 4-12 hafta boyunca bisoprololfumarat tedavisi ile kontrol edilen deney deneyiminde, SGOT ve SGPT'de normalin 1 ila 2 katı arasında eşzamanlı artış insidansı, plasebo için% 2.5'e kıyasla% 3.9 idi. Hiçbir hastada normalden iki kat daha büyük eşzamanlı araştırmalar yapılmamıştır.

6-18 ay boyunca bisoprololfumarat tedavisi ile ilgili uzun süreli, kontrolsüz deneyimde, SGOT ve SGPT'de bir veya daha fazla eşzamanlı artış insidansı,% 6.2'lik normal değerin 1 ila 2 katı idi. Çoklu olayların görülme sıklığı% 1.9 idi. SGOT ve SGPT'de dolandırıcılığın normal değerinin iki katından fazla eşzamanlı artışlarla insidans% 1.5'tir. Birden fazla sahtekarlık insidansı% 0.3'tür. Birçok durumda, bu artışlar altta yatan bozukluklara bağlanmış veya bisoprololfumarat ile devam eden tedavi sırasında çözülmüştür.

Diğer laboratuvar değişiklikleri arasında ürik asit, kreatinin, BROUGH, serum potasyum, glikoz ve fosforda hafif bir artış ve WBC ve trombositlerde azalma vardı. Eozinofili hakkında ara sıra raporlar vardır. Bunlar genellikle klinik öneme sahip değildi ve nadiren bisoprololfumaratın kesilmesine yol açtı.

Diğer beta-blokerlerde olduğu gibi, bisoprololfumarat üzerindeki ANAEROBE etkileri de bildirilmiştir. Uzun süreli çalışmalarda hastaların yaklaşık% 15'i pozitif bir titere dönüştü, ancak bu hastaların yaklaşık üçte biri devam eden tedavi sırasında negatif bir titere dönüştürüldü.

Hidroklorotiyazid

Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi, hipokalemi ve diğer elektrolit dengesizliği (bkz ÖNLEMLER), Hiperlipidemi, hiperkalsemi, lökopeni, agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi ve hemolitik anemi HCTZ tedavisi ile ilişkilendirilmiştir.

ZLAC ile aşırı doz hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Bununla birlikte, bisoprololfumarat ile birkaç aşırı doz vakası bildirilmiştir (maksimum: 2000 mg). Bradikardi ve / veya hipotansiyon bulundu. Bazı durumlarda sempatomimetikler uygulandı ve tüm hastalar iyileşti.

Bir beta bloker aşırı dozda beklendiğinde en sık gözlenen belirtiler bradikardi ve hipotansiyondur. Uyuşukluk da yaygındır ve şiddetli aşırı dozlarda deliryum, koma, kramplar ve solunum durması meydana gelir. Konjestif kalp yetmezliği, bronkospazm ve hipoglisemi özellikle altta yatan hastalıkları olan hastalarda ortaya çıkabilir. Tiazid diüretiklerinde akut zehirlenme nadirdir. Doz aşımının en çarpıcı özelliği akut sıvı ve elektrolit kaybıdır. Belirti ve semptomlar arasında kardiyovasküler (taşikardi, hipotansiyon, şok), nöromüsküler (zayıflık, konfüzyon, baş dönmesi, baldır kaslarındaki kramplar, parestezi, yorgunluk, bilinç bozukluğu), gastrointestinal (bulantı, kusma, susuzluk), böbrekler (poliüri, oligüri veya anüri.

Aşırı dozda комбисо дуо (BISOPROLOLFUMARATE VE Hydrochlorothiazide) şüpheleniliyorsa, комбисо дуо tedavisi kesilmeli ve hasta yakından izlenmelidir. Tedavi semptomatik ve destekleyicidir; spesifik bir antidot yoktur. Sınırlı veriler bisoprololfumaratın diyaliz edilemez olduğunu göstermektedir; ayrıca hidroklorotiyazidin diyaliz edilebilir olduğuna dair bir gösterge yoktur. Önerilen genel önlemler arasında kusma ve / veya mide lavajının indüksiyonu, aktif karbon uygulaması, solunum desteği, sıvı ve elektrolit dengesizliğinin düzeltilmesi ve konvülsiyonların tedavisi yer alır. Beklenen farmakolojik etkilere ve diğer beta blokerler ve hidroklorotiyazid için önerilere dayanarak, klinik olarak gerekçelendirilirse aşağıdaki önlemler dikkate alınmalıdır:

Bradikardi

IV atropini uygulayın. Reaksiyon yetersizse, izoproterenol veya pozitif kronotropik özelliklere sahip başka bir ajan dikkatle uygulanabilir. Bazı durumlarda transvenöz kalp pili tanıtımı gerekebilir.

Hipotansiyon, şok

Hastanın bacakları kaldırılmalıdır. IV Sıvılar uygulanmalı ve kaybedilen elektrolitler (potasyum, sodyum) değiştirilmelidir. İntravenöz glukagon faydalı olabilir. Vazopresörler düşünülmelidir.

Kalp bloğu (ikinci veya üçüncü derece)

Hastalar dikkatle izlenmeli ve gerekirse izoproterenol infüzyonu veya transvenöz kalp pili yerleştirme ile tedavi edilmelidir.

Kalp yetmezliği

Geleneksel tedaviyi başlatın (yani digitalis, diüretikler, vazodilatörler, inotropik ajanlar).

Bronkospazm

İzoproterenol ve / veya aminofilin gibi bir bronkodilatör uygulayın.

Hipoglisemi

IV Glikoz uygulayın.

İzleme

Sıvı ve elektrolit dengesi (özellikle serum potasyum) ve böbrek fonksiyonu normalleşene kadar izlenmelidir.