Januvia (Oral)

Haplar, 25 mg: yuvarlak, çift markalı, zayıf bej tonlu açık pembe, bir film kabuğu ile kaplanmış, bir tarafta “221” gravür ve diğer tarafta pürüzsüz.

Haplar, 50 mg: yuvarlak, çift çarptımlı, açık bej, bir film kabuğu ile kaplı, bir tarafında “112” oyulmuş ve diğer tarafında pürüzsüz.

Haplar, 100 mg: yuvarlak, çift markalı, bej, bir film kabuğu ile kaplı, bir tarafında “277” oyulmuş, diğer tarafında pürüzsüz.

tip 2 diyabetli hastalarda glisemik kontrolü geliştirmek için diyet ve fiziksel eforun yanı sıra monoterapi.

başlangıç tedavisi olarak glisemik kontrolü iyileştirmek için tip 2 diabetes mellituslu hastalarda metformin ile kombinasyon halinde veya monoterapi ile birleştirilmiş diyet ve fiziksel aktivite yeterli glisemik kontrole yol açmazsa;

listelenen ilaçlardan biriyle monoterapi ile birleştirilen diyet ve fiziksel aktivite yeterli glisemik kontrole yol açmazsa, glisemik kontrolü iyileştirmek için tip 2 diabetes mellituslu hastalarda sülfonil üre türevleri ile kombinasyon halinde;

monoterapi ile birleştirilmiş diyet ve fiziksel stres yeterli glisemik kontrole yol açmadığı zaman, glisemik kontrolü iyileştirmek için tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda PPAR-γ agonistleri (tiasolidindion) ile kombinasyon halinde;

glisemik kontrolü iyileştirmek için tip 2 diabetes mellituslu hastalarda metformin ve sülfonil üre türevleri ile kombinasyon halinde, bu ilaçların ikisinin tedavisi ile birlikte diyet ve fiziksel stres yeterli glisemik kontrole yol açmazsa;

listelenen ilaçların ikisinin tedavisi ile birlikte diyet ve fiziksel aktivite yeterli glisemik kontrole yol açmadığında, glisemik kontrolü iyileştirmek için tip 2 diabetes mellituslu hastalarda PPAR-γ metformin ve agonistler (tiasolidindion) ile kombinasyon halinde;

diyet, fiziksel aktivite ve stabil bir insülin dozunun yeterli glisemik kontrole yol açmadığı durumlarda tip 2 diabetes mellituslu hastalarda insülinin (meth formin ile veya meth formin olmadan) bir tamamlayıcısı olarak.

İçeride. Önerilen Januvia dozu^® monoterapi olarak veya metformin veya sülfonil üre veya PPAR-γ agonistleri (tiazolidindion) veya insülin (metformin ile veya metformin ile kombinasyon halinde) veya sülfonil üre türevi ile kombinasyon halinde 100 mg / gün içe doğru veya PP metformin ve agonistleri .

İlaç Yanuviya^® yemekten bağımsız olarak alınabilir. Metformin metformin metonilmokevin ve agonist mod PPAR-γ, bu ilaçlar için önerilen dozlara göre seçilmelidir.

Yanuviya ilacını birleştirirken^® sülfonil üre veya insülin türevleri ile, sülfonindükin veya insüline bağlı hipoglisemi gelişme riskini azaltmak için geleneksel olarak önerilen sülfonil mochevine veya insülin dozunun azaltılması tavsiye edilir (bkz. "Özel talimatlar.". Hipoglisemi).

Hasta ilacı Yanuviya almayı kaçırırsa^®, hasta kaçırılan ilaç alımını hatırladıktan sonra ilaç mümkün olduğunca çabuk alınmalıdır.

Yanuviya ilacının çift dozuna izin vermeyeceğiz^® aynı gün.

Özel hasta grupları

Böbrek yetmezliği. Hafif derecede böbrek yetmezliği olan hastalar (Cl kreatinin ≥50 ml / dak, erkeklerde yaklaşık 1.7 mg / dl ve kadınlarda ≤1.5 mg / dl kan serumu kreatinin konsantrasyonuna karşılık gelir) ilacın Yanuvius doz düzeltmesi^® gerekli değil.

Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalar için (Cl kreatinin ≥30 ml / dak, ancak <50 ml / dak, yaklaşık olarak kan serumu kreatinin konsantrasyonuna karşılık gelir> 1.7 mg / dl, ancak erkeklerde ≤3 mg / dl ve> 1.5 mg / dl, ancak kadınlarda ≤2.5 mg / dl) ilaç Yanuviya dozu^® günde 50 mg'dır.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar için (Cl kreatinin <30 ml / dak, erkeklerde> 3 mg / dl ve kadınlarda> 2.5 mg / dl kreatinin kan serumu konsantrasyonuna karşılık gelir) veya hemodiyaliz veya periton diyalizine ihtiyaç duyan CNN'nin terminal aşaması ile, ilaç Yanuvius dozu^® 25 mg / gündür. İlaç Yanuviya^® diyaliz prosedürünün çizelgesine bakılmaksızın uygulanabilir.

Doz düzeltmesi ihtiyacı nedeniyle, böbrek yetmezliği olan hastalara, Yanuviya ilacı ile tedaviye başlamadan önce böbreklerin işlevini değerlendirmeleri tavsiye edilir^® ve periyodik olarak tedavi sürecinde.

Pediatrik başarısızlık. Yanuviya ilacının doz düzeltmesi gerekmez^® hafif ila orta şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda ilaç araştırılmadı.

Yaşlılık. Yanuviya ilacının doz düzeltmesi gerekmez^® yaşlı hastalarda.

ilacın herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık;

tip 1 diabetes mellitus;

diyabetik ketoasidoz;

gebelik;

emzirme dönemi;

18 yaşına kadar.

Dikkatle: böbrek yetmezliği *; pankreatit **.

Sitagliptini vücuttan çıkarmanın ana yolu böbrek atılımıdır. Böbreklerin normal boşaltım fonksiyonuna sahip hastalarla aynı plazma konsantrasyonlarını elde etmek, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalar, hemodiyaliz veya periton diyalizi gerektiren kronik böbrek yetmezliğinin terminal aşaması olan hastalar, düzeltmek gerekiyor (azaltmak) Yanuvius ilacının dozu^® (cm. “Uygulama yöntemi ve dozlar”, Böbrek yetmezliği).

** Cm. "Özel talimatlar", Pankreatit.

Yanuviya ilacı üzerinde kontrollü bir araştırma yapılmamıştır^® bu nedenle hamile kadınlar, hamile kadınlarda kullanımının güvenliği hakkında veri içermez. İlaç Yanuviya^®diğer oral hipoglisemik ilaçlar gibi, hamilelik sırasında kullanılması önerilmez.

Anne sütü ile sitagliptin seçimi hakkında veri yoktur. Bu nedenle, Yanuviya'nın ilacı^® emzirme döneminde atanmamalıdır.

İlaç Yanuviya^® genel olarak, hem monoterapi modunda hem de diğer hipoglisemik ilaçlarla kombinasyon halinde iyi tolere edilir. Klinik çalışmalarda, istenmeyen fenomenlerin toplam sıklığı ve istenmeyen fenomenlere bağlı ilaç geri çekilme sıklığı, plasebo alanlara benzerdi.

Yanuviya ilacının 4 plasebo kontrollü çalışmasına (süre - 18-24 hafta) göre^® metformin veya piyoglitazon ile mono- veya kombinasyon tedavisi olarak günlük 100-200 mg'lık bir dozda, araştırılan ilaçla ilişkili istenmeyen reaksiyonlar yoktu, bunların sıklığı Yanuviya ilacını alan hasta grubunda% 1'i aştı^® Günlük 200 mg doz güvenlik profili, günlük 100 mg doz güvenlik profili ile karşılaştırılabilirdi.

Yukarıdaki klinik çalışmalar sırasında elde edilen verilerin analizi, Yanuviya ilacını alan hastalarda hipoglisemi gelişiminin toplam sıklığının olduğunu göstermiştir^®, plasebo alırken buna benzerdi (Januvia^® 100 mg -% 1.2, Yanuvia^® 200 mg -% 0.9, plasebo -% 0.9). Yanuviya ilacı alırken gastrointestinal sistem tarafından izlenen istenmeyen olayların sıklığı^® her iki dozda da plasebo alırken buna benzerdi (Yanuviya ilacı alırken daha sık bulantı oluşumu hariç)^® 200 mg / gün dozunda): karın ağrısı (Januvia^® 100 mg -% 2.3, Yanuvia^® 200 mg -% 1.3, plasebo -% 2.1), bulantı (1.4; 2.9;% 0.6), kusma (0.8; 0.7;% 0.9), ishal (3; 2.6;% 2.3).

Tüm çalışmalarda, klinik olarak eksprese edilen hipoglisemi semptomlarının tüm raporlarına dayanarak hipoglisemi formundaki istenmeyen reaksiyonlar kaydedildi; kan şekeri konsantrasyonunun paralel bir ölçümü gerekli değildi.

Metformin ile kombinasyon tedavisine başlanması

Yanuviya ilacı ile kombinasyon tedavisine başlanması için 24 haftalık plasebo kontrollü bir faktöriyel çalışmada^® günlük 100 mg dozunda ve günlük 1000 mg veya 2000 mg dozunda metformin (sitagliptin günde 50 mg + 500 mg veya 1000 mg × 2 kez metformin) Kombine tedavi grubunda, monoterapi grubu metformini ile karşılaştırıldığında, aşağıdaki istenmeyen fenomenler gözlenmiştir, ilacın alınması ile ilgili, Yanuviya ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta^® ve monoterapide metformin tedavi grubundan daha sık: ishal (Januvia^® + metformin -% 3.5, metformin -% 3.3), dispepsi (1.3;% 1.1), baş ağrısı (1.3;% 1.1), şişkinlik (1.3;% 0.5), hipoglisemi (1.1;% 0.5), kusma (1.1).

Sülfonil üre türevleri veya sülfonil üre ve metformin türevleri ile kombinasyon

Yanuviya ilacı ile kombinasyon tedavisinin 24 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmasında^® günlük 100 mg doz) ve plasebo ve glimepirid veya glimepirid ve metformin alan hasta grubuna kıyasla incelenen ilaç grubunda glimepirid veya glimepirid ve metformin, ilacın alınmasıyla ilişkili aşağıdaki istenmeyen fenomenler gözlenmiştir, Yanuviya ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta^® ve plasebo ile kombine tedavi grubundan daha sık: hipoglisemi (Januvia^® -% 9.5, plasebo -% 0.9).

PPAR-γ agonistleri ile kombinasyon tedavisine başlanması

Januvia ile başlangıç kombinasyon terapisinin 24 haftalık bir çalışmasında^® günlük 100 mg ve piyoglitazon dozunda, kombine tedavi grubunda günlük 30 mg dozda piyoglitazon ile monoterapiye kıyasla, ilacın alınmasıyla ilişkili aşağıdaki istenmeyen fenomenler gözlenmiştir, Januvius ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta gözlenir^® ve monoterapide piyoglitazon ile tedavi grubundan daha sık: kan şekeri konsantrasyonunda asemptomatik bir azalma (Januvia^® + piyoglitazon -% 1.1, piyoglitazon -% 0), semptomatik hipoglisemi (0.4;% 0.8).

PPAR-γ agonistleri ve metformin ile kombinasyon

Yanuvius tedavisinde plasebo kontrollü bir çalışmaya göre^® günlük 100 mg doz) rosiglitazon ve metformin ile plasebo alan hasta grubuna kıyasla, incelenen ilaç grubunda rosyglitazon ve metformin ile kombinasyon halinde, ilacın alınmasıyla ilişkili aşağıdaki istenmeyen fenomenler gözlenmiştir, Januvia ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta^® ve plasebo ile kombine tedavi grubundan daha sık: 18 haftalık gözlem için - baş ağrısı (Januvia^® -% 2.4, plasebo -% 0), ishal (1.8;% 1.1), bulantı (1.2;% 1.1), hipoglisemi (1.2;% 0), kusma (1.2;% 0); 54 haftalık gözlem - baş ağrısı (Januvia^® -% 2.4, plasebo -% 0), hipoglisemi (% 2.4;% 0), üst solunum yolu enfeksiyonları (1.8;% 0), bulantı (% 1.2;% 1.1), öksürük (1.2;% 0), mantar enfeksiyonu cilt (1.2;% 0), periferik.

İnsülin kombinasyonu

Yanuviya ilacı ile kombinasyon tedavisinin 24 haftalık plasebo kontrollü bir çalışmasında^® günlük 100 mg'lık bir dozda) ve sabit bir insülin dozu (meth formin ile veya meth formin olmadan) incelenen ilaç grubunda plasebo ve insülin alan hasta grubuna kıyasla (metformin ile veya metformin olmadan) ilacın alınmasıyla ilişkili aşağıdaki istenmeyen fenomenler gözlenmiştir, Januviya ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta^® ve bir grup insülin tedavisinden daha sık (meth formin ile veya meth formin olmadan): hipoglisemi (Januvia^® + insülin (meth forminli veya meth forminsiz) -% 9.6, plasebo + insülin (meth forminli veya meth forminsiz) -% 5.3), grip (1.2;% 0.3), baş ağrısı (1.2;% 0).

Hastaların Yanuviya ilacını aldığı 24 haftalık bir çalışmada^® insülin tedavisi için ek bir tedavi olarak (metformin ile veya metformin olmadan), ilacın alınmasına ilişkin istenmeyen reaksiyonlar tespit edilmedi ve Yanuviya ilacı ile tedavi grubunda ≥% 1 sıklıkta^® (100 mg'lık bir dozda) ve bir plasebo grubundan daha sık.

Pankreatit

Günlük 100 mg'lık bir dozda sitagliptin kullanımına veya uygun bir kontrol ilacına ilişkin 19 çift kör randomize klinik çalışmanın genel bir analizinde (aktif veya plasebo) doğrulanmamış akut pankreatit gelişme oranı, her grupta 100 hasta yılı tedavi başına 0.1 olgudur (görmek. "Özel talimatlar", Pankreatitsitagliptinin kardiyovasküler güvenliğinin değerlendirilmesi üzerine bir çalışma (TECOS) altında).

Yanuviya ilacı ile tedavinin arka planına karşı hayati fonksiyonlarda veya EKG göstergelerinde (QT aralığının süresi dahil) klinik olarak önemli sapmalar^® izlemedi.

Sitagliptin Kardiyovasküler Güvenlik Değerlendirme Çalışması (TECOS)

Sitagliptinin kardiyovasküler güvenliğinin değerlendirilmesi üzerine bir çalışmada (TECOS) Yanuviya ilacını alan tip 2 diyabetli 7332 hasta dahil edildi^® Günde 100 mg (veya rSCF'nin başlangıç göstergesi ≥30 ve <50 ml / dak / 1.73 m ise günde 50 mg²) ve tedavi gören toplam hasta popülasyonunda plasebo alan 7339 hasta. İncelenen ilaç (Januvia^® veya plasebo) HbA'nın hedef seviyesini seçmek için mevcut ulusal standartlara göre standart tedaviye eklenmiştir_1C ve kardiyovasküler risk faktörlerinin kontrolü. Çalışmaya 75 yaş ve üstü toplam 2004 hasta dahil edildi (970, Yanuviya ilacını aldı^® ve 1034 - plasebo). Yanuviya ilacını alan hastalarda ciddi istenmeyen olayların toplam sıklığı^®plasebo alan hastalardakiyle aynıydı. Diyabetes mellitus ile ilişkili komplikasyonları izlemek için önceden tanımlanmış bir değerlendirme, enfeksiyonlar da dahil olmak üzere gruplar arasında istenmeyen fenomenlerin karşılaştırılabilir bir sıklığını ortaya koydu (Yanuviya ilacını alan hastalarda% 18.4)^®ve plasebo alan hastalarda% 17.7) ve böbrek fonksiyon bozukluğu (Yanuviya ilacını alan hastalarda% 1.4)^®ve plasebo alan hastalarda% 1.5). 75 yaş ve üstü hastalarda istenmeyen fenomenlerin profili genellikle genel popülasyonunkine benzerdi.

Hasta popülasyonunda tedavi etme niyeti (araştırılan ilacın en az bir dozunu alan hastalar), başlangıçta insülin tedavisi ve / veya sülfonil üre preparatları alanlar arasında, Yanuviya ilacını alan hastalarda şiddetli hipoglisemi atakları insidansı% 2.7 idi^®ve plasebo alan hastalarda% 2.5. Başlangıçta insülin ve / veya sülfonil üre preparatları almayan hastalar arasında, Yanuviya ilacı alan hastalarda şiddetli hipoglisemi ataklarının insidans oranı% 1 idi^®ve plasebo alan hastalarda% 0.7. Yanuviya ilacı alan hastalarda muayene ile doğrulanan pankreatit vakalarının insidansı% 0.3 idi^®ve plasebo alan hastalarda% 0.2. Muayene ile teyit edilen malign neoplazm vakalarının sıklığı Yanuviya ilacını alan hastalarda% 3.7 idi^®ve plasebo alan hastalarda% 4.

Sokak sonrası gözlemler

Kayıt sonrası izleme sırasında Yanuviya ilacının kullanımının izlenmesi^® monoterapide ve / veya diğer hipoglisemik ilaçlarla kombinasyon terapisinde, istenmeyen ek fenomenler ortaya çıkmıştır. Bu veriler belirsiz bir popülasyondan gönüllü olarak elde edildiğinden, bu istenmeyen fenomenlerin tedavisi ile sıklığını ve nedensel ilişkiyi belirlemek imkansızdır. Bunlar, h dahil aşırı duyarlılık reaksiyonlarını içerir. anafilaksi, anjiyonörotik şişlik, döküntü, ürtiker, cilt vasküliti, eksfolyatif cilt hastalıkları, Stevens-Johnson sendromu dahil; akut pankreatit, ölümcül sonuçları olan ve olmayan hemorajik ve nekrotik formlar dahil; böbrek fonksiyonunun bozulması, akut böbrek yetmezliği dahil (bazen diyaliz gereklidir) üst solunum yolu enfeksiyonları; nazofaringit; kabızlık; kusma; baş ağrısı; artralji; kas ağrısı; uzuvlarda ağrı; sırt ağrısı; kaşıntı; pemfigoid.

Laboratuvar göstergelerindeki değişiklikler

Yanuviya ilacı ile tedavi gruplarında laboratuvar göstergelerinin sapma sıklığı^® (günlük 100 mg'lık bir dozda) plasebo gruplarındaki sıklıkla karşılaştırılabilirdi. Tüm klinik çalışmalarda olmasa da çoğunda, nötrofil sayısındaki artış nedeniyle lökosit içeriğinde hafif bir artış (plaseboya kıyasla yaklaşık 200 / mcl, tedavinin başlangıcındaki ortalama içerik 6600 / mc idi) vardı.

İlacın klinik çalışmalarının analizi, Yanuviya ilacı alan hastalarda ürik asit konsantrasyonunda (plaseboya kıyasla yaklaşık 0.2 mg / dl, tedaviden önceki ortalama konsantrasyon 5-5.5 mg / dl) hafif bir artış gösterdi^® 100 ve 200 mg / gün dozunda. Gut gelişimi vakası yoktu.

Toplam SHF konsantrasyonunda (plaseboya kıyasla yaklaşık 5 ME / L, tedaviden önceki ortalama konsantrasyon 56-62 ME / L idi) hafif bir azalma vardı, kısmen SHF kemik fraksiyonunda hafif bir azalma ile ilişkili.

Laboratuvar göstergelerinde listelenen değişikliklerin klinik olarak anlamlı olduğu düşünülmemektedir.

Klinik çalışmalar sırasında, sağlıklı gönüllülerin bir kerelik 800 mg Yanuviya dozu vardır^® genellikle iyi tolere edilir. QTc aralığında klinik olarak anlamlı kabul edilmeyen minimum değişiklikler, Yanuviya ilacının çalışmalarından birinde kaydedildi^® günde 800 mg'lık bir dozda. İnsanlarda günde 800 mg'ın üzerindeki doz araştırılmamıştır.

Klinik çalışmaların I. evresinde, tedaviyle ilişkili herhangi bir ilaç Yanuviya'nın çoklu kabulü^® ilacı 28 gün boyunca 400 mg'a kadar günlük bir dozda alırken hiçbir yan reaksiyon kaydedilmemiştir.

Tedavi: standart destekleyici önlemlerin başlatılması gerekir - emilmemiş bir ilacın LCD'den çıkarılması, EKG dahil hayati göstergelerin izlenmesi ve gerekirse destekleyici tedavinin atanması.

Sitagliptin zayıf bir şekilde kadranlanmıştır. Klinik çalışmalarda, 3-4 saatlik diyaliz seansı sırasında dozun sadece% 13.5'i vücuttan çıkarıldı. Klinik ihtiyaç durumunda uzun süreli diyaliz reçete edilebilir. Sitagliptinin periton diyalizinin etkinliği hakkında veri yoktur.

İlaç Yanuviya^® (Sitagliptin), tip 2 diabetes mellitus tedavisi için tasarlanmış, DPP-4 enziminin oldukça seçici bir inhibitörü olan oral uygulamada aktiftir. Sitagliptin, kimyasal yapı ve farmakolojik etki bakımından GPP-1, insülin, sülfonil üre türevleri, biguanidler, peroksiler proliferatör (PPAR-γ), alfa-glukosidaz inhibitörleri ve amilin analogları tarafından aktive edilen gama reseptör agonistlerinden farklıdır. DPP-4'ün inhibisyonu, sitagliptin, inkretin ailesinin iki hormonunun konsantrasyonunu arttırır: GPP-1 ve GIP. İnkretin ailesinin hormonları gün boyunca bağırsaklarda salgılanır, konsantrasyonları yemeğe tepki olarak artar. İnkretinler, gomeostaz glukozu düzenlemek için dahili fizyolojik sistemin bir parçasıdır. Normal veya artmış kan şekeri konsantrasyonları ile, inkretin ailesinin hormonları, insülin sentezini ve CAMF ile ilişkili sinyal hücre içi mekanizmaları nedeniyle pankreasın beta hücreleri ile salgılanmasını arttırır

GPP-1 ayrıca pankreasın glukagon alfa hücrelerinin yüksek salgılanmasını bastırmaya yardımcı olur. İnsülin konsantrasyonundaki bir artış arasında glukagon konsantrasyonundaki bir azalma, karaciğer glikoz üretimini azaltmaya yardımcı olur ve bu da sonuçta glisemide bir azalmaya yol açar. Bu etki mekanizması, sülfonil üre türevlerinin etki mekanizmasından farklıdır, insülin salınımını uyarır ve kandaki düşük glikoz konsantrasyonunda, sadece tip 2 diabetes mellituslu hastalarda değil, sülfonindüktif hipoglisemi gelişimi ile doludur, aynı zamanda sağlıklı bireylerde.

Düşük kan şekeri konsantrasyonunda, inkretinin insülin emisyonları üzerinde listelenen etkileri ve glukagon sekresyonunda bir azalma gözlenmez. GPP-1 ve GIP, hipoglisemiye yanıt olarak glukagon emisyonlarını etkilemez. Fizyolojik koşullarda, inkretinlerin aktivitesi, inaktif ürünlerin oluşumu ile inkretiniti hızla hidrolize eden DPP-4 enzimi ile sınırlıdır.

Sitagliptin, DPP-4 enzimi tarafından inkretinlerin hidrolizini önler, böylece aktif formların GPP-1 ve GIP plazma konsantrasyonlarını arttırır. Sitagliptin, inkretin konsantrasyonunu artırarak, glikoza bağlı insülin salınımını arttırır ve glukagon salgılanmasını azaltmaya yardımcı olur. Hiperglisemi olan tip 2 diyabetli hastalarda, insülin ve glukagon salgılanmasındaki bu değişiklikler Nba konsantrasyonunda bir azalmaya yol açar_1С ve kayma ile ve yükleme örneğinden sonra belirlenen glikozun plazma konsantrasyonunda bir azalma.

Tip 2 diyabetli hastalarda bir doz Yanuvius alın^® 24 saat içinde DPP-4 enziminin aktivitesinin inhibisyonuna yol açar, bu da dolaşan GPP-1 ve GIP inkretinlerinin konsantrasyonunda 2-3 kat artışa neden olur, insülin ve C-peptitin plazma konsantrasyonunda bir artış, kan plazmasındaki glukagon konsantrasyonunda bir azalma, ve natoshchak glisumunda bir azalma, yanı sıra glikoz yükü.

Sitagliptin Kardiyovasküler Güvenlik Değerlendirme Çalışması (TECOS). Sitagliptinin kardiyovasküler güvenliğinin değerlendirilmesi üzerine bir çalışmada (TECOS) hastalar Yanuviya ilacını aldı^® Günde 100 mg (veya tahmini SCF'nin (rSCF) başlangıç göstergesi ≥30 ve <50 ml / dak / 1.73 m ise günde 50 mg²) veya plasebo, HbA hedef seviyelerini belirlemek için mevcut ulusal standartlara göre standart tedaviye eklenmiştir_1C ve kardiyovasküler risk faktörlerinin kontrolü. Ortalama 3 yıllık gözlem süresinin sonunda, tip 2 diyabetli hastalar Yanuviya ilacını almaktadır^® standart tedaviye ek olarak, CCC tarafından ciddi istenmeyen fenomen riskini artırmadı (risk oranı — 0.98; % 95 CI: 0.89–1.08; p <0.001 üstünlük eksikliğini kanıtlamak için) veya kalp yetmezliği nedeniyle hastaneye yatış riski (risk oranı — 1; % 95 CI: 0.83–1.2; p = 0.98 risklerin sıklığını ayırt etmek) Januvius'un ek ilacı olmadan standart tedaviye kıyasla^®.

Sitagliptina farmakokinetiği, sağlıklı bireylerde ve tip 2 diyabetli hastalarda kapsamlı bir şekilde tanımlanmıştır. Sağlıklı bireylerde, 100 mg sitagliptinin oral yoldan verilmesinden sonra, C başarısı ile ilacın hızlı emilimi gözlenir_mak alım tarihinden itibaren 1 ila 4 saat arasında. EAA, doza orantılı olarak artar ve 100 mg içe alındığında sağlıklı varlıklarda 8.52 μmol · h / l'dir, C_mak 950 nmol / l idi. Plazma AUC sithagliptina, C'ye ulaşmak için ilacın bir sonraki 100 mg dozundan sonra yaklaşık% 14 artmıştır_ss ilk dozu aldıktan sonra. Sitagliptinin iç ve özneler arası AUC varyasyon katsayıları önemsizdi.

Emilim. Sitagliptinin mutlak biyoyararlanımı yaklaşık% 87'dir. Yanuviya ilacının ortak kullanımından beri^® ve yağlı gıdaların farmakokinetik üzerinde hiçbir etkisi yoktur, o zaman Yanuviya ilacı^® yemekten bağımsız olarak reçete edilebilir.

Dağıtım. Orta V_ss sağlıklı gönüllülerde 100 mg sitagliptin tek bir dozdan sonra yaklaşık 198 l'dir. Plazma proteinleri ile ilişkili sitagliptin fraksiyonu% 38'de nispeten düşüktür.

Metabolizma. Sitagliptinin yaklaşık% 79'u böbrekler tarafından değişmeden görüntülenir. İlacın vücuda kabul edilen sadece küçük bir kısmı metabolize edilir. Girişten sonra ¹⁴Radyoaktif sitagliptinin yaklaşık% 16'sında C-sabit sitagliptin metabolitleri olarak atılmıştır. Muhtemelen DPP-4 inhibe edici aktiviteye sahip olmayan 6 sitagliptin metabolitinin izleri bulunmuştur. Araştırmada in vitro sitagliptinin sınırlı metabolizmasında rol oynayan birincil izopherlerin CYP3A4 ve CYP2C8 olduğu bulunmuştur.

Sonuç. Girişten sonra ¹⁴Sağlıklı gönüllüler içinde C-sabit sitagliptin, uygulanan sitagliptinin yaklaşık% 100'ü şu şekilde atılmıştır: bağırsaklardan% 13, ilacı aldıktan sonra bir hafta içinde böbrekler tarafından% 87. Orta T_1/2 100 mg perogliptina yaklaşık 12.4 saatti; böbrek klerensi - yaklaşık 350 ml / dakika.

Sitagliptinin çıkarılması, öncelikle aktif kanal salgılama mekanizmasına göre böbrekler tarafından atılım yoluyla gerçekleştirilir. Sitagliptin, sitagliptinin böbrekler tarafından çıkarılması işlemine dahil edilebilen üçüncü tip (hOAT-3) organik insan anyonlarının bir konveyörü için bir substrattır. Klinik olarak, hOAT-3'ün sitagliptin taşınmasına katılımı araştırılmamıştır. Sitagliptin ayrıca pitagliptinin böbrekler tarafından çıkarılması sürecine katılabilen bir P-gp substratıdır. Bununla birlikte, P-gp inhibitörü olan siklosporin, sitagliptinin böbrek silindirini azaltmadı.

Özel hasta grupları

Böbrek yetmezliği. Yanuviya ilacı açık bir çalışma^® değişen derecelerde CNN şiddeti olan hastalarda farmakokinetiğini incelemek amacıyla günde 50 mg'lık bir dozda gerçekleştirildi. Çalışmaya dahil edilen hastalar aşağıdaki gruplara ayrıldı: hafif böbrek yetmezliği olan hastalar (50 ila 80 ml / dakika arasında kl kreatinin) ılımlı (30 ila 50 ml / dakika arasında kl kreatinin) ve ciddi böbrek yetmezliği (Cl kreatinin 30 ml / dakikadan az) yanı sıra ihtiyaç XP terminal aşaması ile .

Hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda, sağlıklı gönüllülerin kontrol grubuna kıyasla plazmada sitagliptin konsantrasyonunda klinik olarak anlamlı bir değişiklik olmamıştır.

Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda sitagliptinin EAA'sında kontrol grubuna göre yaklaşık 2 kat artış gözlenmiştir; Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda EAA'da yaklaşık dört kat artış gözlenmiştir, kontrol grubuna kıyasla CNN'nin terminal aşaması olan hastalarda. Sitagliptin hemodiyaliz kullanılarak zayıf bir şekilde çıkarıldı: 3-4 saatlik diyaliz seansı sırasında dozun sadece% 13.5'i vücuttan çıkarıldı.

Bu nedenle, orta ve şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda kan plazmasındaki (normal böbrek fonksiyonu olanlara benzer) sitagliptin terapötik konsantrasyonunu elde etmek için doz düzeltmesi gereklidir (bkz. “Uygulama yöntemi ve dozlar”).

Pediatrik başarısızlık. Orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child Pew ölçeğinde 7-9), ortalama AUC ve C_mak 100 mg'lık tek bir alımda sithagliptina sırasıyla yaklaşık% 21 ve 13 artar. Bu nedenle, hafif ve orta derecede karaciğer yetmezliği için ilacın doz düzeltmesi gerekli değildir.

Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child Pew ölçeğinde 9'dan fazla nokta) sitagliptin kullanımı hakkında klinik veri yoktur. Bununla birlikte, sitagliptinin başlangıçta böbrekler tarafından atılması nedeniyle, ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda sitagliptinin farmakokinetiğinde önemli bir değişiklik beklenmemelidir.

Yaşlılık. Hastaların yaşının sitagliptinin farmakokinetik parametreleri üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır. Genç hastalarla karşılaştırıldığında, yaşlı hastalarda (65-80 yaş), sitagliptin konsantrasyonu yaklaşık% 19 daha yüksektir. İlacın dozunun yaşa bağlı olarak düzeltilmesi gerekli değildir.

• Hipoglisemik ajan - dipeptildeptidaz-4 inhibitörü [Hipoglisemik sentetik ve diğer araçlar]

Diğer ilaçlarla etkileşim üzerine yapılan çalışmalarda, sitagliptinin aşağıdaki ilaçların farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır: metformin, rosyglitazon, glybenclamide, simvastatin, warfarin, oral kontraseptifler. Bu verilere dayanarak, sitagliptin CYP3A4, CYP2C8 veya CYP2C9 izoperlerini inhibe etmez. Verilere dayalı in vitrositagliptin ayrıca CYP2D6, CYP1A2, CYP2C19 ve CYP2'nin izofenimlerini inhibe etmezB6 ve SYP3A4'ün izopurmentini indüklemez.

Sitagliptin ile kombinasyon halinde çoklu metformin alımı, tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda sitagliptinin farmakokinetik parametrelerini önemli ölçüde etkilememiştir.

Tip 2 diabetes mellituslu hastaların popüler farmakokinetik analizine göre, eşlik eden tedavinin sitagliptinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi olmamıştır. Çalışma, tip 2 diabetes mellituslu hastalar tarafından en sık kullanılan bir dizi ilacı değerlendirmiştir. hipolipidemik ilaçlar (eyaletler, fibratlar, ezetimib), anti-agreganlar (klopidogrhe), antihipertansif ilaçlar (APF inhibitörleri, ARA II, beta-adrenoblokerler, BKK, hidroklorotiyazid), NPVP (naproksen, diklofenak, hedef.

Ortalama C'nin yanı sıra AUC'de (% 11) hafif bir artış kaydedildi_mak (% 18) sitagliptin ile birlikte kullanıldığında digoksin. Bu artışın klinik olarak anlamlı olduğu düşünülmemektedir. Digoksin veya Januvia dozunun değiştirilmesi önerilmez^® birlikte kullanıldığında.

AUC ve C'de bir artış kaydedildi_mak ilaç Januvia^® 100 mg ilaç Yanuviya'nın tek bir oral dozunun eklem kullanımı olan hastalarda sırasıyla% 29 ve 68^® ve güçlü bir P-gp inhibitörü olan 600 mg siklosporin içeren tek bir oral doz. Sitagliptinin farmakokinetik özelliklerinde gözlenen değişikliklerin klinik olarak anlamlı olduğu düşünülmemektedir. Yanuviya ilacının dozunun değiştirilmesi önerilmez^® siklosporin ve diğer P-gp inhibitörleri ile birlikte kullanıldığında (dahil. ketokonazol).

Hastaların ve sağlıklı gönüllülerin (n = 858) geniş bir yelpazede ilgili ilaçlar (yaklaşık yarısı böbrekler tarafından fırçalanan n = 83) üzerinde popüler bir farmakokinetik analizi, bu maddelerin sitagliptinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi ortaya koymamıştır. .

Çocukların ulaşabileceği yerlerden uzak tutun.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra uygulamayın.

Bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 25 mg, 50 mg, 100 mg. Her biri 14 tablet. PVDH / PE / PVC film ve alüminyum folyo blisterde. 1, 2, 4, 6 veya 7 bl. bir karton pakete yerleştirilir.

AKRIHIN JSC'de üretim durumunda

Bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 100 mg. Her biri 14 tablet. PVDH / PE / PVC film ve alüminyum folyo blisterde. 2 bl. bir karton pakete yerleştirilir.

Tarifine göre.

Pankreatit. Sitagliptin alan hastalarda hemorajik veya ölümcül sonuçları olan ve olmayan ölüm ilanı dahil akut pankreatit gelişimi hakkında raporlar alınmıştır (bkz. "Teminat eylemleri"). Hastalar akut pankreatitin karakteristik semptomları hakkında bilgilendirilmelidir - kalıcı, şiddetli karın ağrısı. Sitagliptin almanın kesilmesinden sonra pankreatitin klinik belirtileri ortadan kalktı. Pankreatit şüphesi durumunda, Yanuviya ilacını almayı bırakmak gerekir^® ve diğer potansiyel olarak tehlikeli ilaçlar.

Hipoglisemi. Januvius ilacının klinik çalışmalarına göre^®hipoglisemiye (metformin, piyoglison) neden olmayan ilaçlarla monoterapi veya kombinasyon tedavisi sırasında hipoglisemi sıklığı, plasebo grubundaki hipoglisemi sıklığı ile karşılaştırılabilirdi. Diğer hipoglisemik ilaçlarda olduğu gibi, Yanuviya ilacı kullanılırken hipoglisemi gözlendi^® insülin veya sülfonil üre türevleri ile kombinasyon halinde (bkz. "Teminat eylemleri"). Sülfonondusinli hipoglisemi gelişme riskini azaltmak için üretilen sülfonil üre dozu azaltılmalıdır (bkz. “Uygulama yöntemi ve dozlar”).

Yaşlılarda uygulama. Klinik çalışmalarda, Yanuviya ilacının etkinliği ve güvenliği^® yaşlı hastalarda (≥65 yaş, 409 hasta) 65 yaşın altındaki hastalarda bu oranlarla karşılaştırılabilirdi. Yaşa bağlı olarak dozun düzeltilmesi gerekli değildir. Yaşlı hastaların böbrek yetmezliği gelişme olasılığı daha yüksektir. Buna göre, diğer yaş gruplarında olduğu gibi, ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda doz düzeltmesi gereklidir (bkz. “Uygulama yöntemi ve dozlar”).

Araç ve mekanizma kullanma yeteneği üzerindeki etkisi. Yanuviya'nın etkilerini incelemek için herhangi bir çalışma yapılmamıştır^® araç kullanma yeteneği. Bununla birlikte, Yanuviya ilacının olumsuz etkisi beklenmemektedir^® araç veya karmaşık mekanizmalar kullanma yeteneği.

• E11 İnsüline bağımlı diyabetes mellitus