Inhixa

diğer düşük molekül ağırlıklı heparinler dahil olmak üzere sodyum enoksaparin, heparin veya türevine karşı aşırı duyarlılık;

klinik olarak anlamlı aktif kanama, koşulların ve hastalıkların yanı sıra, yüksek kanama riski vardır, son zamanlarda hemorajik inme geçirdi, akut gastrointestinal ülserler, yüksek kanama riski olan malign neoplazmanın varlığı, son zamanlarda beyin ve omurilikte ameliyat edildi, oftalmolojik işlemler, yemek borusunun varisli damarlarının bilinen veya algılanan varlığı, arteriyovenöz malformasyonlar, vasküler anevrizmalar, omurilik ve beynin vasküler anomalileri;

önceki 24 saat içinde sodyum enoksaparin tedavisi için kullanıldığında spinal veya epidural anestezi veya loko-bölgesel anestezi;

son 100 gün boyunca immün sistemi baskılanmış heparindusinik trombositopeni (tarihte) veya kanda dolaşan antitrombositik antikorların varlığı;

18 yaşına kadar çocukluk, t.to. bu hasta kategorisinin etkinliği ve güvenliği belirlenmemiştir (bkz. "Özel talimatlar").

Dikkatle: potansiyel kanama riskinin olduğu durumlar: hemostaz bozuklukları (dahil. hemofili, trombositopeni, gigokagulation, Willebrand hastalığı) ağır vaskülit; mide veya duodenumun peptik ülseri veya anamnezde gastrointestinal sistemin diğer erozitik ülserleri; son zamanlarda iskemik inme geçirdi; kontrolsüz ağır arteriyel hipertansiyon; diyabetik veya hemorajik retinopati; şiddetli diyabetes mellitus; yakın zamanda nörolojik veya oftalmolojik cerrahi geçirdi veya bekleniyordu; spinal veya epidural anestezi (hematom gelişimi için potansiyel tehlike) omurga delinmesi (yakın zamanda yeniden planlandı) son doğum; bakteriyel endokardit (keskin veya baharatlı) perikardit veya perikardiyal efüzyon; böbrek ve / veya karaciğer yetmezliği; intrauterin kontrasepsiyon (VMK) ağır yaralanma (özellikle merkezi vergi dairesi) geniş yüzeylerde açık yaralar; eşzamanlı ilaç alımı, hemostaz sistemini etkiler; anamnezde dolaşan antikorlar olmadan heparindusinducinated trombositop (100 günden fazla).

Şirketin Inhixa'nın klinik kullanımı hakkında veri yok^® aşağıdaki hastalıklarda: aktif tüberküloz, radyasyon tedavisi (son zamanlarda kalıcı).

diğer düşük molekül ağırlıklı heparinler dahil olmak üzere sodyum enoksaparin, heparin veya türevine karşı aşırı duyarlılık;

aktif büyük kanama ve ayrıca yüksek kanama riski olan durumlar ve hastalıklar - tehdit edici kürtaj, beynin damarlarının anevrizması veya aortun rahatlatıcı anevrizması (bu konuda cerrahi müdahale durumları hariç);

son zamanlarda hemorajik inme geçirdi;

kontrolsüz kanama;

trombositop, koşullarda pozitif bir testle birleştirildi in vitro sodyum enoksaparin varlığında antitrombosit antikorları üzerinde;

18 yaşına kadar çocukluk (verimlilik ve güvenlik belirlenmemiştir) (bkz. "Özel talimatlar").

Dikkatle: potansiyel kanama riskinin olduğu durumlar - hemostaz bozuklukları (dahil. hemofili, trombositopeni, gigokagulation, Willebrand hastalığı) ağır vaskülit; mide veya duodenumun peptik ülseri veya anamnezde gastrointestinal sistemin diğer erozitik ülserleri; son zamanlarda iskemik inme geçirdi; kontrolsüz ağır arteriyel hipertansiyon; diyabetik veya hemorajik retinopati; şiddetli diyabetes mellitus; yakın zamanda nörolojik veya oftalmolojik cerrahi geçirdi veya bekleniyordu; spinal veya epidural anestezi (hematom gelişimi için potansiyel tehlike) omurga delinmesi (yakın zamanda yeniden planlandı) son doğum; bakteriyel endokardit (keskin veya baharatlı) perikardit veya perikardiyal efüzyon; böbrek ve / veya karaciğer yetmezliği; intrauterin kontrasepsiyon; ağır yaralanma (özellikle merkezi vergi dairesi) geniş yüzeylerde açık yaralar; eşzamanlı ilaç alımı, hemostaz sistemini etkiler; heparindusindüksinli trombositopeni (tarihte) tromboz ile veya tromboz olmadan kombine edilir.

Aşağıdaki hastalıklar için ilacın klinik kullanımına dair bir kanıt yoktur: aktif tüberküloz, radyasyon tedavisi (son zamanlarda tolere edilir).

Изучение побочных эффектов эноксапарина натрия проводилось у более чем 15000 пациентов, участвовавших в клинических исследованиях, из них у 1776 пациентов — при профилактике венозных тромбозов и эмболий при общехирургических и ортопедических операциях; у 1169 пациентов — при профилактике венозных тромбозов и эмболий у пациентов, находящихся на постельном режиме, вследствие острых терапевтических заболеваний; у 559 пациентов — при лечении ТГВ с ТЭЛА или без нее; у 1578 пациентов — при лечении нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q; у 10176 пациентов — при лечении инфаркта миокарда с подъемом сегмента ST.

Режим введения эноксапарина натрия отличался в зависимости от показаний. При профилактике венозных тромбозов и эмболий при общехирургических и ортопедических операциях или у пациентов, находящихся на постельном режиме, вводилось 40 мг п/к 1 раз в сутки. При лечении ТГВ с ТЭЛА или без нее, пациенты получали эноксапарин натрия из расчета 1 мг/кг п/к каждые 12 ч или 1,5 мг/кг п/к 1 раз в сутки. При лечении нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q доза эноксапарина натрия составляла 1 мг/кг п/к каждые 12 ч, а в случае инфаркта миокарда с подъемом сегмента ST проводилось в/в болюсное введение 30 мг с последующим введением 1 мг/кг п/к каждые 12 ч.

Частота возникновения нежелательных реакций определялась в соответствии с классификацией ВОЗ: очень часто (≥1/10); часто (≥1/100 — <1/10); нечасто (≥1/1000 — <1/100); редко (≥1 /10000 — <1/1000); очень редко (<1/10000), частота неизвестна (по имеющимся данным частоту встречаемости нежелательной реакции оценить не представляется возможным).

Нарушения со стороны сосудов

Кровотечения

В клинических исследованиях кровотечения были наиболее часто встречающимися нежелательными реакциями. К ним относились большие кровотечения, наблюдавшиеся у 4,2% пациентов (кровотечение считалось большим, если оно сопровождалось снижением содержания Hb на 2 г/л и более, требовало переливания 2 или более доз компонентов крови; а также если было забрюшинным или внутричерепным). Некоторые из этих случаев были летальными.

Как и при применении других антикоагулянтов, при применении эноксапарина натрия возможно возникновение кровотечения, особенно при наличии факторов риска, способствующих развитию кровотечения, при проведении инвазивных процедур или применении препаратов, нарушающих гемостаз (см. «Особые указания» и «Взаимодействие»).

При описании кровотечений звездочка «*» указывает на следующие виды кровотечений: гематома, экхимозы (кроме развившихся в месте инъекции), раневые гематомы, гематурия, носовые кровотечения, желудочно-кишечные кровотечения.

Очень часто — кровотечения* при профилактике венозных тромбозов у хирургических пациентов и лечении ТГВ с ТЭЛА или без нее.

Часто — кровотечения* при профилактике венозных тромбозов у пациентов, находящихся на постельном режиме, и лечении нестабильной стенокардии, инфаркта миокарда без зубца Q и инфаркта миокарда с подъемом сегмента ST.

Нечасто — забрюшинные кровотечения и внутричерепные кровоизлияния у пациентов при лечении ТГВ с ТЭЛА или без нее, а также при лечении инфаркта миокарда с подъемом сегмента ST.

Редко — забрюшинные кровотечения при профилактике венозных тромбозов у хирургических пациентов и лечении нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q.

Тромбоцитопения и тромбоцитоз

Очень часто — тромбоцитоз (количество тромбоцитов в периферической крови — >400·10⁹/л) при профилактике венозных тромбозов у хирургических пациентов и лечении тромбоза глубоких вен с ТЭЛА или без нее.

Часто — тромбоцитоз при лечении пациентов с острым инфарктом миокарда с подъемом сегмента ST.

Тромбоцитопения при профилактике венозных тромбозов у хирургических пациентов и лечении ТГВ с ТЭЛА или без нее, а также при остром инфаркте миокарда с подъемом сегмента ST.

Нечасто — тромбоцитопения при профилактике венозных тромбозов у пациентов, находящихся на постельном режиме, и при лечении нестабильной стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q.

Очень редко — иммунно-аллергическая тромбоцитопения при лечении пациентов с острым инфарктом миокарда с подъемом сегмента ST.

Другие клинически значимые нежелательные реакции вне зависимости от показаний

Эти нежелательные реакции, представленные ниже, сгруппированы по системно-органным классам, даны с указанием определенной выше частоты их возникновения и в порядке уменьшения их тяжести.

Со стороны крови и лимфатической системы: часто — кровотечение, тромбоцитопения, тромбоцитоз; редко — случаи развития аутоиммунной тромбоцитопении с тромбозом; в некоторых случаях тромбоз осложнялся развитием инфаркта органов или ишемии конечностей (см. «Особые указания», «Контроль количества тромбоцитов в периферической крови».

Со стороны иммунной системы: часто — аллергические реакции.

Со стороны печени и желчевыводящих путей: очень часто — повышение активности печеночных ферментов, главным образом повышение активности трансаминаз, более чем в 3 раза превышающее ВГН).

Со стороны кожи и подкожных тканей: часто — крапивница, зуд, эритема; нечасто — буллезный дерматит.

Общие расстройства и нарушения в месте инъекции: часто — гематома в месте инъекции, отек в месте инъекции, кровотечение, реакции повышенной чувствительности, воспаление, образование уплотнений в месте инъекции; нечасто — раздражение в месте инъекции, некроз кожи в месте инъекции.

Данные, полученные после выхода препарата на рынок

Следующие нежелательные реакции отмечались во время постмаркетингового применения препарата Inhixa^®. Об этих побочных реакциях имелись спонтанные сообщения.

Со стороны иммунной системы: редко — анафилактические/анафилактоидные реакции, включая шок.

Со стороны нервной системы: часто — головная боль.

Со стороны сосудов: редко — при применении эноксапарина натрия на фоне спинальной/эпидуральной анестезии или спинальной пункции отмечались случаи развития спинальной гематомы (или нейроаксиальной гематомы). Эти реакции приводили к развитию неврологических нарушений различной степени тяжести, включая стойкий или необратимый паралич (см. «Особые указания»).

Со стороны крови или лимфатической системы: часто — геморрагическая анемия; редко — эозинофилия.

Со стороны кожи и подкожных тканей: редко — алопеция; в месте инъекции может развиться кожный васкулит, некроз кожи, которым обычно предшествует появление пурпуры или эритематозных папул (инфильтрированных и болезненных — в этих случаях терапию препаратом Inhixa^® следует прекратить); возможно образование твердых воспалительных узелков-инфильтратов в месте инъекций препарата, которые исчезают через несколько дней и не являются основанием для отмены препарата.

Со стороны печени и желчевыводящих путей: нечасто — гепатоцеллюлярное поражение печени; редко — холестатическое поражение печени.

Со стороны скелетно-мышечной системы и соединительной ткани: редко — остеопороз при длительной терапии (более 3 мес).

Лабораторные и инструментальные данные: редко — гиперкалиемия.

Побочные действия классифицировали по частоте следующим образом: очень часто — ≥1/10; часто — ≥1/100–<1/10; нечасто — ≥1/1000–<1/100; редко — ≥1/10000–<1/1000; очень редко — <1/10000.

Кровотечение: возможно возникновение кровотечения, особенно при наличии сопутствующих факторов риска — органические изменения со склонностью к кровотечению, возраст, почечная недостаточность, низкая масса тела и некоторые комбинации лекарственных препаратов (см. «Взаимодействие»). При развитии кровотечения необходимо отменить введение препарата, установить причину кровотечения и начать соответствующую терапию. Очень часто — кровотечения при профилактике венозных тромбозов при хирургических вмешательствах и лечении тромбоза глубоких вен с тромбоэмболией или без нее; часто — кровотечения при профилактике венозных тромбозов у больных, находящихся на постельном режиме вследствие острых терапевтических заболеваний, и при лечении стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q и инфаркта миокарда с подъемом сегмента ST; нечасто — забрюшинные кровотечения и внутричерепные кровотечения у пациентов при лечении тромбоза глубоких вен с тромбоэмболией или без нее, а также при инфаркте миокарда с подъемом сегмента ST; редко — забрюшинные кровотечения при профилактике венозных тромбозов у хирургических пациентов и при лечении стенокардии и инфаркта миокарда без зубца Q. При применении эноксапарина натрия на фоне спинальной/эпидуральной анестезии и послеоперационного использования проникающих катетеров описаны редкие случаи образования нейроаксиальных гематом, приводивших к неврологическим нарушениям различной степени выраженности, включая длительно сохраняющийся или необратимый паралич (см. «Особые указания»).

Тромбоцитопения и тромбоцитоз: в течение первых дней после начала терапии может развиваться незначительно выраженная преходящая бессимптомная тромбоцитопения. Очень часто — тромбоцитоз при профилактике венозных тромбозов при хирургических вмешательствах и лечении тромбоза глубоких вен с тромбоэмболией или без нее; часто — тромбоцитопения. При профилактике венозных тромбозов при хирургических вмешательствах и лечении тромбоза глубоких вен с тромбоэмболией или без нее, а также при инфаркте миокарда с подъемом сегмента ST; нечасто — тромбоцитопения при профилактике венозных тромбозов у больных, находящихся на постельном режиме и при лечении стенокардии, инфаркта миокарда без зубца Q; очень редко — аутоиммунная тромбоцитопения при инфаркте миокарда с подъемом сегмента ST. В редких случаях сообщалось о развитии аутоиммунной тромбоцитопении в сочетании с тромбозом. В некоторых из них тромбоз осложнялся инфарктом органа или ишемией конечности (см. «Особые указания»).

Прочие: очень часто — повышение активности печеночных трансаминаз; часто — аллергические реакции, крапивница, зуд, покраснение кожных покровов, гематома и боль в месте инъекции; нечасто — кожные (буллезные высыпания), воспалительная реакция в месте введения, некроз кожи в месте введения; редко — анафилактические и анафилактоидные реакции, гиперкалиемия. В месте инъекции может развиться некроз кожи, которому предшествует появление пурпуры или эритематозных болезненных папул. В этих случаях терапию препаратом следует прекратить. Возможно образование твердых воспалительных узелков-инфильтратов в месте инъекций препарата, которые исчезают через несколько дней и не являются основанием для отмены препарата.

Belirtiler : Inhixaa'nın rastgele doz aşımı^® (c / c, p / c veya ekstrakorporeal kullanım ile) hemorajik komplikasyonlara yol açabilir. İçinde bile büyük dozlar alırken, ilacı emmek olası değildir.

Tedavi: antikoagülan etkiler esas olarak, dozu Inhixaa tarafından verilen doza bağlı olan sülfat protamin girişinde yavaşlama / nötralize edilebilir^® 1 mg protamin sülfat, 1 mg Inhixaa'nın antikoagülan aktivitesini nötralize eder.^®sodyum enoksaparin, protamin verilmesinden en fazla 8 saat önce verilmişse. 0.5 mg protamin, 1 mg Inhixaa'nın antikoagülan etkisini nötralize eder^® (cm. protamin tuzlarının kullanımı hakkında bilgi) sodyum enoksaparin, protamin verilmesinden en fazla 8 saat önce sokulursa. 0.5 mg protamin, 8 saatten fazla ise 1 mg ilacın antikoagülan etkisini nötralize eder veya gerekirse, son girişten bu yana 2. protamin dozunun geçmesi geçer. Sodyum enoksaparin 12 saat veya daha fazla sokulduktan sonra protamin verilmesi gerekli değildir. Bununla birlikte, Inhixa ilacının büyük dozlarda protamin sülfat an-Ha-aktivitesi ile bile^® tamamen nötralize edilmiş (maksimum% 60).

Belirtiler : sodyum enoksaparinin p / c girişinde kazara aşırı doz durumunda hemorajik komplikasyonlar. İçinde bile büyük dozlar alırken, ilacı emmek olası değildir.

Tedavi: protamin sülfat (veya hidroklorür) girişinde sodyum enoksaparinin etkisini yavaş yavaş / yavaş nötralize edin. Protamin sülfat kullanmadan önce, yan etki olasılığı (özellikle anafilaktik şok) ile bağlantılı olarak, fayda / risk oranını dikkatlice tartmak gerekir.

1 mg protamin sülfat, ilaç sülfat protamin uygulanmasından en fazla 8 saat önce uygulandıysa, 1 mg sodyum enoksaparinin antikoagülan etkisini nötralize eder.

0.5 mg protamin sülfat, 8 saatten daha uzun bir süre önce sokulmuşsa veya ikinci bir doz protamin sülfat verilmesi gerekiyorsa, 1 mg sodyum enoksaparinin antikoagülan etkisini nötralize eder.

Sodyum enoksaparin 12 saat veya daha fazla sokulduktan sonra, protamin sülfatın sokulması gerekli değildir. Bununla birlikte, yüksek dozlarda protamin sülfatın sokulmasında bile, sodyum enoksaparinin anti-Xa-aktivitesi tamamen nötralize edilmez (maksimum% 60).

Temizlenmiş bir sistemde in vitro sodyum enoksaparin yüksek anti-Ha aktivitesine (yaklaşık 100 ME / ml) ve düşük anti-IIa veya anti-trombin aktivitesine (yaklaşık 28 ME / ml) sahiptir.

Bu antikoagülan aktivite, insanlarda antikoagülan aktivite sağlayan antitrombin III (AT-III) yoluyla etki eder. Anti-Ha / IIa-aktiviteye ek olarak, hem sağlıklı insanlarda hem de hastalarda ve hayvan modellerinde sodyum enoksaparinin ek antikoagülan ve antienflamatuar özellikleri de tanımlanmıştır.

Bu, faktör VIIa gibi diğer pıhtılaşma faktörlerinin AT-III'e bağlı inhibisyonunu, doku faktörü inhibitörünün salınımının aktivasyonunu ve Willebrand faktörünün vasküler endotelyumdan kan dolaşımına salınmasında bir azalmayı içerir. Bu faktörler genel olarak sodyum enoksaparinin antikoagülan etkisini sağlar. Önleyici dozlarda kullanıldığında, ACTV'yi biraz değiştirir, trombositlerin toplanması ve fibrinojenin trombosit reseptörleri ile bağlanma derecesi üzerinde neredeyse hiçbir etkisi yoktur.

Sodyum Enoksaparin düşük molekül ağırlıklı bir heparindir. Ortalama molekül ağırlığı yaklaşık 4500 Evet: 2000'den az Evet - <% 20, 2000'den 8000'e Evet ->% 68, 8000'den fazla Evet - <% 18. Sodyum enoksaparin, domuzun ince bağırsağının mukoza zarından izole edilen heparinin benzin eterinin alkalin hidrolizi ile elde edilir. Yapısı, 2-O-sülfo-4-enpirasinosuronik asidin kurtarılamaz bir parçası ve 2-N, 6-O-disülfo-D-glukopiranozun geri kazanım bir parçası ile karakterizedir. Sodyum enoksaparinin yapısı, polisakkarit zincirinin geri kazanım parçasında yaklaşık% 20 (% 15 ila 25 arasında) 1.6-hidro türev içerir.

İn vitro sodyum enoksaparin, Xa kan pıhtılaşma faktörüne (yaklaşık 100 ME / ml'lik anti-Xa aktivitesi) ve IIa pıhtılaşma faktörüne (yaklaşık 28 ME / ml'lik anti-IIa veya antitrombin aktivitesi) göre düşük aktiviteye göre oldukça aktiftir. Bu antikoagülan aktiviteye antitrombin III aracılık eder. Anti-Ha / IIa aktivitesine ek olarak, insanlarda olduğu gibi sodyum enoksaparinin ek antikoagülan ve antienflamatuar özellikleri de tanımlanmıştır, ve hayvan modellerinde, diğer pıhtılaşma faktörlerinin AT-III'e bağlı inhibisyonunu içerir, faktör VIIa gibi, doku faktörü yol inhibitörünün salınımının aktivasyonu, Willebrand faktörünün vasküler endotelyumdan kan dolaşımına salınmasını azaltmanın yanı sıra. Bu faktörler genel olarak sodyum enoksaparinin antikoagülan etkisini sağlar.

Önleyici dozlarda kullanıldığında, sodyum enoksaparin ACTV'yi hafifçe değiştirir, trombosit agregasyonu ve trombosit reseptörleri ile fibrinojen bağlanma derecesi üzerinde neredeyse hiçbir etkisi yoktur.

Plazmada anti-IIa-aktivite, anti-Xa aktivitesinden yaklaşık 10 kat daha düşüktür. Ortalama maksimum anti-IIa aktivitesi, uygulamadan yaklaşık 3-4 saat sonra gözlenir ve 1 mg / kg - çift uygulama ve 1.5 mg / kg - tek bir girişle tekrar girdikten sonra 0.13 ve 0.19 ME / ml'ye ulaşır. , sırasıyla.

Ortalama maksimum anti-Ha plazma aktivitesi, ilacın uygulanmasından 3-5 saat sonra gözlenir ve yaklaşık 0.2'dir; 0.4; 20, 40 mg ve 1 ve 1.5 mg / kg p / c uygulamasından sonra 1 ve 1.3 anti-Ha ME / ml.

Biyoyararlanım ve emilim. Anti-Ha aktivitesi temelinde değerlendirilen p / c girişinde sodyum enoksaparinin mutlak biyoyararlanımı% 100'e yakındır.

Kan plazmasındaki ortalama maksimum anti-Ha aktivitesi, p / c uygulamasından 3-5 saat sonra gözlenir ve yaklaşık 0.2'ye ulaşır; 0.4; İlacın 20 mg'lık bir dozajda tek bir p / c uygulamasından sonra 1 ve 1.3 anti-Ha ME / ml, 40 mg, 1 mg / kg ve 1.5 mg / kg.

İlacın B / c'si 30 mg'lık bir dozajda bataklığa düşüyor, ilacın her 12 saatte bir 1 mg / kg'lık bir dozda derhal uygulanması eşlik eder, 1.16 ME / ml'de bir başlangıç maksimum anti-Ha aktivitesi sağlar (n = 16) ilacın kandaki ortalama maruziyeti denge durumunun yaklaşık% 88'i kadardır, 2.

Bu dozlama modlarında enoksaparinin farmakokinetiği doğrusaldır. Hasta grupları içindeki ve arasındaki değişkenlik düşüktür. 40 mg sodyum enoksaparinin günde 1 kez yeniden p / c ve sağlıklı C gönüllüleri için günde 1 kez 1.5 mg / kg dozunda sodyum enoksaparin uygulaması_ss 2. güne ulaştı, AUC tek bir girişten sonra ortalama% 15 daha yüksek.

Günde 2 kez 1 mg / kg günlük dozda tekrarlanan n / c sodyum enoksaparin girişlerinden sonra C_ss 3-4 gün sonra ulaşıldı, AUC tek bir girişten sonra ortalama% 65 daha yüksek ve ortalama C değerleri_mak sırasıyla 1.2 ve 0.52 ME / ml'dir.

Kan plazmasındaki anti-IIa-aktivite, anti-Ha-aktiviteden yaklaşık 10 kat daha düşüktür. Ortalama maksimum anti-IIa aktivitesi, uygulamadan yaklaşık 3-4 saat sonra gözlenir ve çift uygulama ile 1 mg / kg ve tek bir girişle 1.5 mg / kg tekrar girdikten sonra 0.13 ve 0.19 ME / ml'ye ulaşır. sırasıyla.

Dağıtım. V_d sodyum enoksaparinin anti-Ha aktivitesi yaklaşık 4.3 litredir ve KİK'ye yaklaşır

Sonuç. Sodyum Enoksaparin düşük temizleme ilacıdır. 1.5 mg / kg'lık bir dozda 6 saat boyunca uygulamadan sonra / uygulandıktan sonra, kan plazmasındaki ortalama Ha-klerensi değeri 0.74 l / s'dir.

İlacın çıkarılması T ile monofaziktir_1/2 yaklaşık 5 saat (tek bir p / c uygulamasından sonra) ve yaklaşık 7 saat (ilacın çoklu uygulanmasından sonra).

Sodyum enoksaparin esas olarak karaciğerde çok düşük biyolojik aktiviteye sahip düşük moleküler ağırlıklı maddelerin oluşumu ile kükürt giderme ve / veya depolimerizasyon yoluyla metabolize edilir. İlacın aktif fragmanlarının böbrekler yoluyla atılımı, sokulan dozun yaklaşık% 10'udur ve aktif ve inaktif fragmanların toplam atılımı, sokulan dozun yaklaşık% 40'ıdır.

Özel hasta grupları

Yaşlı hastalar (75 yaş üstü). Sodyum enoksaparinin farmasötik profili yaşlı hastalarda ve normal böbrek fonksiyonu olan genç hastalarda farklılık göstermez. Bununla birlikte, yaştaki böbreklerin fonksiyonundaki bir azalmanın sonucu olarak, yaşlı hastalarda sodyum enoksaparinin yavaşlaması görülebilir.

Karaciğer fonksiyon bozuklukları. Karaciğerin sirozunun geç evreleri olan hastaları içeren bir çalışmada, 4000 ME'lik bir dozajda sodyum enoksaparin alan kişiler (40 mg) günde bir kez, maksimum anti-Ha aktivitesindeki azalma, bozulmuş karaciğer fonksiyonunun şiddetindeki bir artışla ilişkilendirildi (Child-Pew ölçeğinde bir derecelendirme ile). Bu azalma esas olarak karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda AT-III sentezindeki bir azalmaya bağlı olarak AT-III seviyesindeki bir azalmaya bağlıydı.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda sodyum enoksaparin klerensinde bir azalma kaydedildi. Günde 1 kez 40 mg sodyum enoksaparinin yeniden uygulanmasından sonra, akciğer fonksiyon bozukluğu (Cl kreatinin 50-80 ml / dak) ve orta şiddette hastalarda AUC ile temsil edilen anti-Ha aktivitesinde bir artış (Cl kreatinin 30-50 ml / dak). Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin 30 ml / dakikadan az), yeniden p / c günde 1 kez 40 mg ilaç uygulandığında EAA ortalama% 65 daha yüksektir.

Hemodiyaliz. Sodyum enoksaparin farmakokinetiği, 25 ME 50 ME veya 100 ME / kg (0.25, 0.5 veya 1 mg / kg) dozlarında tekli / dozlarda kontrol popülasyonundaki ile karşılaştırılabilir, ancak AUC kontrol popülasyonundan 2 kat daha yüksekti .

Vücut kütlesi. Günde 1 kez 1.5 mg / kg tekrarlanan p / c dozlarından sonra, aşırı kilolu hastalarda (IMT 30-48 kg / m) dengedeki ortalama AUC anti-Ha aktivitesi biraz daha yüksektir²) normal ortalama vücut ağırlığı olan hastalarla karşılaştırıldığında, kan plazmasının maksimum anti-Ha aktivitesi artmaz. Aşırı kilolu hastalarda, ilaç uygulamasının klerensi biraz daha azdır. Hastanın vücut ağırlığını dikkate alarak bir doz düzeltmesi yapmazsanız, daha sonra 40 mg enoksaparin sodyum anti-Ha aktivitesinin tek bir p / c girişinden sonra, vücut ağırlığı 45 kg'dan az olan kadınlarda% 52 ve vücut ağırlığı 57'den az olan erkeklerde% 27 daha yüksek olacaktır. kg normal hastalara göre ortalama vücut ağırlığı.

Terapötik dozlarda sodyum enoksaparinin farmakokinetiği doğrusaldır. Hasta grupları içindeki ve arasındaki değişkenlik düşüktür. Tek bir p / c uygulamasından sonra Inhixa ilacı^® 1 mg / kg C dozunda_mak (0.49 ± 0.07) ME / ml, T'dir_mak (3.19 + 1.08) h, AUC_0-24= (4.44 + 0.91) ME · ml / s. Literatüre göre, sodyum enoksaparinin günde 40 mg 1 dozunda ve günde 1 kez 1.5 mg / kg C dozunda sodyum enoksaparin uygulamasının p / c uygulanmasından sonra_ss 2. güne ulaştı, AUC tek bir girişten sonra ortalama% 15 daha yüksek. Günde 2 kez 1 mg / kg günlük dozda tekrarlanan n / c sodyum enoksaparin girişlerinden sonra C_ss 3-4 gün sonra ulaşıldı, AUC tek bir girişten sonra ortalama% 65 daha yüksek. Anti-Ha aktivitesi temelinde tahmin edilen p / c uygulamasında sodyum enoksaparinin biyoyararlanımı% 100'e yakındır.

V_d sodyum enoksaparinin anti-Ha aktivitesi yaklaşık 5 litredir ve kan hacmine yaklaşır.

Sodyum Enoksaparin düşük temizleme ilacıdır. 1.5 mg / kg'lık bir dozda 6 saat boyunca uygulamadan sonra / uygulandıktan sonra, plazmada anti-Ha klerensinin ortalama değeri 0.74 l / s'dir.

Sodyum enoksaparin esas olarak karaciğerde çok düşük biyolojik aktiviteye sahip düşük moleküler ağırlıklı maddelerin oluşumu ile kükürt giderme ve / veya depolimerizasyon yoluyla metabolize edilir.

İlacın çıkarılması T ile monofaziktir_1/2 - 4 saat (tek bir p / c uygulamasından sonra) ve 7 saat (ilacın çoklu uygulanmasından sonra).

İlacın aktif fragmanlarının böbrekler yoluyla atılımı, sokulan dozun yaklaşık% 10'udur ve aktif ve inaktif fragmanların toplam atılımı, girilen dozun yaklaşık% 40'ıdır.

Yaşlı hastalar. Böbrek fonksiyonundaki fizyolojik azalma nedeniyle çıktı yavaşlar. Bu değişiklik, bu tür hastaların böbrek fonksiyonu kabul edilebilir sınırlar içinde kalırsa, dozlamayı ve önleyici tedaviye giriş modunu etkilemez, t.e. hafifçe azaldı.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Böbrek fonksiyonu azalmış hastalarda sodyum enoksaparin klerensi azalır. Böbrek yetmezliğinde sodyum enoksaparin klerensinde bir azalma kaydedildi. Günde 1 kez 40 mg sodyum enoksaparinin yeniden p / c girişinden sonra, hafif (Cl kreatinin 50-80 ml / dak) ve orta (Cl kreatinin 30-50) ile AUC ile temsil edilen bir anti-Ha aktivitesi artar. ml / dak) böbrek yetmezliği. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin 30 ml / dakikadan az), dengedeki EAA günde 1 kez 40 mg ilacın tekrarlanan p / c uygulamasıyla ortalama% 65 daha yüksektir.

Kilolu hastalar. Aşırı kilolu kişilerde, ilacın sokulmasıyla, boşluk biraz daha azdır. Hastanın vücut ağırlığını dikkate alarak bir doz düzeltmesi yapmazsanız, daha sonra 40 mg enoksaparin sodyum anti-Xa-aktivitesinin tek bir p / c girişinden sonra, vücut ağırlığı 45 kg'dan az olan kadınlarda% 50 ve vücut ağırlığı 57'den az olan erkeklerde% 27 daha yüksek olacaktır. kg normal hastalara göre ortalama vücut ağırlığı.

İlaç Inhixa'dır^® diğer ilaçlarla karıştırılamaz.

Tavsiye edilmeyen kombinasyonlar

Hemostazı etkileyen ilaçlar (sistemik asit, antienflamatuar etkiye sahip dozlarda asetilsalisilik asit, ketorolak, trombositolitik - alteplaz, retheptokinaz, tenecteplaz ve ugnaz dahil olmak üzere NVP - tedavinin başlangıcında etoksaparinin iptal edilmesi önerilir. Sodyumun sodyum enoksaparin ile aynı anda kullanılması gerekiyorsa, dikkat edilmeli ve ilgili laboratuvar göstergelerinin kapsamlı klinik izlenmesi ve izlenmesi yapılmalıdır.

Dikkat gerektiren kombinasyonlar

1. Hemostazı etkileyen diğer ilaçlar, örneğin:

- artmış kanama riski nedeniyle akut koroner sendromda gösterilen anti-agresif etkileri (kardiyoproteksiyon), klopidogrel, tiklopidin ve glikoprotein IIb / IIIa antagonistleri olan dozlarda asetilsalisilik asit dahil trombositlerin agregasyonunun inhibitörleri;

- moleküler ağırlığı 40 kDa olan dekstranlar;

- sistem SCS .

2. Potasyum içeriğini artıran ilaçlar

Kan serumundaki potasyum içeriğini artıran ilaçlarla aynı anda kullanıldığında, klinik ve laboratuvar kontrolü yapılmalıdır.

Inhixa'yı karıştıramazsınız^® bir şırıngada diğer ilaçlarla.

Hemostazı etkileyen diğer ilaçlarla (salisilatlar, h. asetilsalisilik asit, ketorolak dahil NPV'ler, moleküler ağırlığı 40 kDa olan dekstranlar, tiklopidin, klopidogrel, sistemik SCS, trombosit bogülanları veya antikoagülanlar, glikoprotein antagonistleri IIb / IIIa dahil olmak üzere diğer antitrombositik ilaçlar kan akışı riskini artırır. "Özel talimatlar").