Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Fedorchenko Olga Valeryevna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 06.04.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Aynı kullanıma sahip ilk 20 ilaç:
Furosemid'in bileşimi
Enjeksiyon çözeltisinin her mL'si şunları içerir:
furosemid.............. 10mg
Araç q.s.p........... 1 mL
Yardımcı maddeler: enjeksiyon için su ve sodyum hidroksit.
Bu ilaç için ? belirtilen?
Furosemida ne için?
Furosemid diüretik ve antihipertansif bir etkiye sahiptir, vakalarda endikedir: kalp hastalığı ve karaciğer hastalığına bağlı ödem (asitleri) böbrek hastalığına bağlı ödem (nefrotik sendromda, nedensel hastalık tedavisi önceliklidir) akut kalp yetmezliği, özellikle pulmoner ödemde (diğer terapötik önlemlerle ortak uygulama) gestoz nedeniyle idrar eliminasyonunun azalması (sıvı hacmini normale döndürdükten sonra) destek önlemi olarak beyin ödemi; yanıklara bağlı ödem; hipertansif krizler (diğer antihipertansif önlemlere ek olarak) zehirlenmelerde zorla diürez indüksiyonu.
Bu ilaç nasıl çalışır?
??Furosemida'dan beklenen
Furosemid diüretik ve antihipertansif bir etkiye sahiptir ve etki başlangıcı ürün uygulamasından 10 ila 15 dakika sonra ortaya çıkar.
Como devo usar este medicamento?
Posologia, dosagem e instruções de uso de Furosemida
Modo de uso: A administração intravenosa de furosemida é indicada em todos os casos onde a administração oral não é possível ou é ineficaz (por exemplo: absorção intestinal prejudicada) ou em casos onde um rápido efeito é necessário.
A administração intravenosa de furosemida deve ser realizada lentamente, não excedendo a velocidade de infusão de 4mg/min. Em pacientes com insuficiência renal grave (creatinina sérica > 5mg/dL), recomenda-se não exceder a velocidade de infusão de 2,5mg/min.
A administração intramuscular deve ser restrita a casos excepcionais nos quais a administração oral ou intravenosa não são possíveis. A administração intramuscular não é adequada ao tratamento de condições agudas como edema pulmonar.
A substituição da administração parenteral para oral deve ser realizada assim que possível.
A injeção de furosemida deve ter pH aproximado a 9 e não possui capacidade de tamponamento. Por esta razão, o ingrediente ativo pode precipitar em valores de pH inferiores a 7. Portanto, no caso de diluição de furosemida, deve-se ter cautela para que o pH da solução esteja dentro de uma variação de levemente alcalino para neutro. Solução salina normal é adequada como diluente.
A furosemida não deve ser administrada em bolus. Somente deve ser utilizada em infusão com bombas de controle de volume e de velocidade de infusão para reduzir o risco de superdose acidental.
A furosemida não deve ser misturada com outros medicamentos na mesma seringa de injeção ou durante infusão.
Estabilidade de furosemida após diluição
A furosemida mantém-se estável por aproximadamente 24 horas, após diluição com solução de cloreto de sódio a 0,9% ou Solução de Ringer, quando armazenada sob temperatura ambiente e protegida da luz.
Posologia:
Adultos e adolescentes acima de 15 anos: A menos que seja prescrito de modo diferente, a dose inicial para adultos e adolescentes de 15 anos em diante é de 20 a 40mg (1 a 2 ampolas) de furosemida por via intravenosa ou via intramuscular.
Se após uma dose única de 20 a 40mg de furosemida (1 a 2 ampolas) o efeito diurético não for satisfatório, a dose pode ser gradualmente aumentada, em intervalos de 2 horas, de 20mg (1 ampola) a cada vez, até que seja obtida diurese satisfatória. A dose individual assim estabelecida deve depois ser administrada uma ou duas vezes por dia.
A duração do tratamento deve ser determinada pelo médico, dependendo da natureza e gravidade da doença.
Posologia em indicações específicas:
Edema pulmonar agudo: Administrar uma dose inicial de 40mg de furosemida (2 ampolas) por via intravenosa. Se a condição do paciente requerer, injetar uma dose adicional de 20 a 40 mg de furosemida (1 a 2 ampolas) após 20 minutos.
Diurese forçada: Administrar 20 a 40mg de furosemida (1 a 2 ampolas) em adição à infusão de solução de eletrólitos.
O tratamento posterior depende da eliminação de urina e deve incluir a substituição de perdas de líquido e de eletrólitos.
No envenenamento com substâncias ácidas ou básicas, a taxa de eliminação pode ser ainda mais aumentada pela alcalinização ou acidificação da urina, respectivamente.
Lactentes e crianças abaixo de 15 anos: É indicada a administração parenteral (se necessário, infusão gota a gota) somente em condições de risco de vida.
Para injeção intravenosa ou intramuscular, o esquema de posologia é de 1mg de furosemida por kg de peso corporal até um máximo diário de 20mg (1 ampola).
A terapia deve ser mudada para administração oral tão logo seja possível.
Siga a orientação de seu médico, respeitando sempre os horários, as doses e a duração do tratamento.
Não interrompa o tratamento sem o conhecimento do seu médico.
Como devo usar este medicamento?
Posologia, dosagem e instruções de uso de Furosemida
Modo de uso: A administração intravenosa de furosemida é indicada em todos os casos onde a administração oral não é possível ou é ineficaz (por exemplo: absorção intestinal prejudicada) ou em casos onde um rápido efeito é necessário.
A administração intravenosa de furosemida deve ser realizada lentamente, não excedendo a velocidade de infusão de 4mg/min. Em pacientes com insuficiência renal grave (creatinina sérica > 5mg/dL), recomenda-se não exceder a velocidade de infusão de 2,5mg/min.
A administração intramuscular deve ser restrita a casos excepcionais nos quais a administração oral ou intravenosa não são possíveis. A administração intramuscular não é adequada ao tratamento de condições agudas como edema pulmonar.
A substituição da administração parenteral para oral deve ser realizada assim que possível.
A injeção de furosemida deve ter pH aproximado a 9 e não possui capacidade de tamponamento. Por esta razão, o ingrediente ativo pode precipitar em valores de pH inferiores a 7. Portanto, no caso de diluição de furosemida, deve-se ter cautela para que o pH da solução esteja dentro de uma variação de levemente alcalino para neutro. Solução salina normal é adequada como diluente.
A furosemida não deve ser administrada em bolus. Somente deve ser utilizada em infusão com bombas de controle de volume e de velocidade de infusão para reduzir o risco de superdose acidental.
A furosemida não deve ser misturada com outros medicamentos na mesma seringa de injeção ou durante infusão.
Estabilidade de furosemida após diluição
A furosemida mantém-se estável por aproximadamente 24 horas, após diluição com solução de cloreto de sódio a 0,9% ou Solução de Ringer, quando armazenada sob temperatura ambiente e protegida da luz.
Posologia:
Adultos e adolescentes acima de 15 anos: A menos que seja prescrito de modo diferente, a dose inicial para adultos e adolescentes de 15 anos em diante é de 20 a 40mg (1 a 2 ampolas) de furosemida por via intravenosa ou via intramuscular.
Se após uma dose única de 20 a 40mg de furosemida (1 a 2 ampolas) o efeito diurético não for satisfatório, a dose pode ser gradualmente aumentada, em intervalos de 2 horas, de 20mg (1 ampola) a cada vez, até que seja obtida diurese satisfatória. A dose individual assim estabelecida deve depois ser administrada uma ou duas vezes por dia.
A duração do tratamento deve ser determinada pelo médico, dependendo da natureza e gravidade da doença.
Posologia em indicações específicas:
Edema pulmonar agudo: Administrar uma dose inicial de 40mg de furosemida (2 ampolas) por via intravenosa. Se a condição do paciente requerer, injetar uma dose adicional de 20 a 40 mg de furosemida (1 a 2 ampolas) após 20 minutos.
Diurese forçada: Administrar 20 a 40mg de furosemida (1 a 2 ampolas) em adição à infusão de solução de eletrólitos.
O tratamento posterior depende da eliminação de urina e deve incluir a substituição de perdas de líquido e de eletrólitos.
No envenenamento com substâncias ácidas ou básicas, a taxa de eliminação pode ser ainda mais aumentada pela alcalinização ou acidificação da urina, respectivamente.
Lactentes e crianças abaixo de 15 anos: É indicada a administração parenteral (se necessário, infusão gota a gota) somente em condições de risco de vida.
Para injeção intravenosa ou intramuscular, o esquema de posologia é de 1mg de furosemida por kg de peso corporal até um máximo diário de 20mg (1 ampola).
A terapia deve ser mudada para administração oral tão logo seja possível.
Siga a orientação de seu médico, respeitando sempre os horários, as doses e a duração do tratamento.
Não interrompa o tratamento sem o conhecimento do seu médico.
Bu ilacı kullanmamam gerektiğinde?
Furosemid'in kontrendikasyonları ve riskleri
FUROSEMIDA HASTALARDA KULLANILMAMALIDIR: ANNOUNIA İLE RİNLERİN YETERSİZLİĞİ (URINE KALDIRIMININ TOPLAM DURDURMASI) ÖN KOMUTAN VE YAŞAMCI ENCEPHALOPATİ İLE İLGİLİ HEPATİK; HİPOPOTASEMİ SEVERA (KAN'DA POTASYUM DÜZEYİNİN ÖNEMLİ BOYUTU) CİDDİ HİPONATREMİ (KAN'DA SODYUM SEVİYESİNİN ÖNEMLİ BOYUTU) DISIDRATION VEYA HİPOVOLEMİ, KAN BASINCI TOPLU VEYA OLMADAN; HURREST'E UYARI, SÜLFONAMİTLER VE FORMÜL BİLEŞENLERİNE. FUROSEMIDA SEVİLEN KADINLAR tarafından KULLANILMAMALIDIR. FUROSEMIDA İDARESİ GEREKMEZ BOLUS AKİDENTAL SÜPERDOZA RİSKİNİ AZALTMAK İÇİN SADECE HACİM KONTROLÜ VE INFUSION HIZLI POMPA İLE KULLANILMALIDIR
Bu ilacı kullanmadan önce ne bilmeliyim?
Furosemida'dan önlemler ve uyarılar
UYARILAR : SON DÖNEM TEDAVİSİ SIRASINDA, DÜZENLİ İZLEME SODYUM SEVİYELERİ GENEL OLARAK TAVSİYE EDİLİR, KAN'DA POTASYUM VE KREDİ; ÖZEL BAKIM İZLEME, BU MADDELERDE VEYA ÖNEMLİ EK BAYRAKLARININ OLAYINDA GELİŞMELERİN GELİŞTİRİLMESİ YÜKSEK HASTA OLAN HASTALARDA GEREKLİDİR (ÖRNEK, KUMAŞLARA BAĞLI, GÜNLÜK VEYA AKILLI). HERHANGİ BİR ELEKTROLİTİK DEĞİŞİKLİĞİ VEYA ÖNEMLİ TABANIN DOĞRU OLMASI GEREKEN HİPOVOLEMİ VEYA DİSİFASYON. BU YASAL FUROSEMİDİN GEÇİCİ TASARIMINI GEREKTİRİR .
DOĞRU ARAÇLAR VEYA OPERAT MAKİNELERİ BECERİ ETKİLERİ: BAZI REKLAM ETKİLERİ (ÖRNEK: KAN BASINCI ARIZASI TUTULMASI), TUTUCU VE REAGUE VE BU NEDENLE, TUTUCULARINIZDA DURUMLARDA TUTULMUŞ BİR HASTA KAPASİTESİ OLABİLİR
YÖNETİM KURULU İLE KULLANIM RİSKİ ÖNERİLMEMİŞTİR: ÖNERİLMEYEN YOLLARLA YÖNETİLEN HURPOSE ÇALIŞMALARI YOKTUR. BU GÜVENLİK VE BU TIBBİ ÜRÜNÜN ETKİLENMESİ İÇİN YÖNETİM SADECE YOĞUNLUK VEYA İNTRAMÜLER YOLUNDA OLMALIDIR. İADE
ÖNLEMLER :
ESKİ HASTALAR: ESKİ HASTALARDA, FUROSEMIDA'NIN KALDIRILMASI, RİNLERİN FONKSİYONUNDA AZALTMAYA BAĞLI. FUROSEMİDİN DİYURETİK EYLEMİ HİPOVOLEMİYE ALABİLİR VEYA KATKIDIR (KAN GEMİLERİNDE SİRKÜLASYON NET HACMİNİN BOYUTU) VE DISDRATION, Özellikle YAŞLI HASTALARDA. CİDDİ SIVI BÖLÜMÜ, THROMBOSLARIN GELİŞİMİNİ GELİŞTİRMEKTEDİR .
ÇOCUKLAR : NEPHROLITIASE GELİŞTİRME (RİNLERDEKİ KALSİYUM HESAPLAR) VE NEPHROCALCINOSIS (RİNLER TİSKLERİNDE KALSİYUM TESİSLERİNİN MÜMKÜN EDİLMESİ) İLE HAZIRLANAN ÇOCUKLARDA BAKIMCI OLMAZ. BU DURUMLARDA, RINS FONKSİYONU KONTROL EDİLMELİDİR VE RINS ULTRASONOGRAFİSİ YAPILMALIDIR. ATIK GİBİ OLMAK İÇİN DURUM, HAYATIN İLK HAFTALARI SIRASINDA ÇOCUKLARIN ÖNLENMESİNE KARŞI OLABİLİR BOTALLO.
RİSK GRUPLARINA KISITLAMALAR: GÖZETİM BAKIMI ANA OLARAK GEREKLİDİR: HİPOTEZLİ VEYA TAHMİN EDİLEN ARTERİ BASINÇLARININ ÖZEL STENOSLARINA SAHİP ÖZEL RİSKİ İLE HASTALAR MELLITUS SON VEYA DEĞİŞİK: KAN'DA ŞEKER DÜZEYLERİNİN TAVSİYE EDİLMESİ; GOTA VEYA HİPERURİKEMİ İLE HASTALAR (KANDA SURİK ASİT ARTIŞI) (SÜRİKAL ASİTİN DÜZENLİ KONTROLÜ TAVSİYE EDİLİR) YAŞAMIN CİDDİ HASTALIĞI İLE İLGİLİ RİNLERİN YETERSİZLİ HASTALARI (HEPATORRENAL SENDROM) HİPOPROTEİNEMİ İLE HASTALAR (KAN PROTEİNLERİNİN DÜŞÜK ENDİKLERİ) ÖRNEK, NEPHROTİK SENDROM İLE İLGİLİ (AMAÇIN ETKİSİ BOYUTLANABİLİR VE POTANSİYELLEŞTİRİLMİŞ OTOXICITY). BU DURUMLARDA DOZ DEĞERLENDİRMESİ GEREKLİDİR .
Furosemidin ilaç etkileşimleri
Tavsiye edilmeyen dernekler:
Kloral hidrat: Kloral hidrat alımından sonraki 24 saat içinde intravenöz furosemid uygulamasından sonra izole vakalarda ısı, terleme, ajitasyon, bulantı, artmış kan basıncı ve taşikardi hissi bulunabilir. Bu nedenle, furosemid ve kloral hidratın birlikte kullanılması önerilmez.
Aminoglikozit antibiyotikler ve kulak için toksik olabilecek diğer ilaçlar: Furosemid ototoksisiteyi, yani aminoglikozit antibiyotiklerin ve diğer ototoksik ilaçların kulağına toksisiteyi güçlendirebilir. İşitme üzerindeki sonuç etkileri geri döndürülemez olabileceğinden, bu ilaç kombinasyonu hayati endikasyonlarla sınırlandırılmalıdır.
Kullanım önlemleri:
Sisplatin: Sisplatin ve furosemid birlikte uygulanırken kulakta toksisite riski vardır. Ek olarak, furosemid düşük dozlarda (örneğin, normal böbrek fonksiyonu olan hastalarda 40 mg) ve sisplatin tedavisi sırasında zorla diürez elde etmek için kullanıldığında pozitif sıvı dengesi ile birlikte verilmezse sisplatin böbrekler için toksisite arttırılabilir.
Lityum tuzları: Furosemid, lityum tuzlarının atılımını azaltır ve artmış kan lityum seviyelerine neden olabilir, bu da lityumun kalp ve sinir sistemi üzerindeki toksik etkileri riskini de içeren lityum toksisitesi riskinin artmasına neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyonu alan hastalarda kan lityum seviyelerinin dikkatle izlenmesi önerilir.
Anjiyotensin dönüştürücü enzimi inhibe eden ilaçlar (ECA): Diüretik alan hastalar kan basıncında keskin bir düşüş ve böbrek fonksiyon bozukluğu yaşayabilir, böbrek yetmezliği vakaları dahil, özellikle anjiyotensin dönüştürücü bir enzim inhibitörü olduğunda (ECA) veya anjiyotensin II reseptör antagonisti, ilk kez uygulanır veya dozu ilk kez arttırılır. Furosemid uygulamasının kesilmesi, bir ACE inhibitörü veya anjiyotensin II reseptör antagonisti dozunu arttırmadan önce veya tedaviden önce 3 gün boyunca geçici olarak düşünülmeli veya en azından furosemid dozunu azaltmalıdır
Dikkate alınması gereken dernekler:
Steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID'ler): Steroid olmayan antienflamatuar ajanlar (asetilsalisilik asit dahil) furosemidin etkisini zayıflatabilir. Damarlarda (hipovolemi) dolaşım sıvısı azalmış veya dehidrasyonu olan hastalarda, NSAID'lerin uygulanması böbrek fonksiyonunda akut bir azalmaya neden olabilir. Salisilat toksisitesi furosemid ile arttırılabilir.
Fenitoin: Fenitoinin birlikte uygulanmasından sonra furosemidin azalmış etkisi ortaya çıkabilir.
Antibiyotikler: Furosemid, nefrotoksik ilaçların böbrekler üzerindeki zararlı etkilerini güçlendirebilir.
Kortikosteroidler, karbenoksolon, meyan kökü ve müshil: Kortikosteroidler, karbenoksolon, büyük miktarlarda meyan kökü ve uzun süreli müshil kullanımı ile birlikte kullanım, hipokalemi (düşen kan potasyum seviyeleri) gelişme riskini artırabilir.
Diğer ilaçlar, Örneğin, QT uzama sendromunu indükleyen digitalis preparatları ve ilaçlar: Bazı elektrolit değişiklikleri (Örneğin, hipokalemi, hipomagnezemi, yani, kandaki potasyum veya magnezyum seviyesinde düşüş) diğer ilaçların toksisitesini artırabilir (Örneğin, QT uzama sendromunu indükleyen digitalis preparatları ve ilaçlar).
Diüretik antihipertansif ilaçlar veya potansiyel olarak kan basıncını düşüren diğerleri: Furosemid ile birlikte uygulandığında kan basıncında daha belirgin bir düşüşe neden olabilirler.
Probenesid ve metotreksat gibi ilaçlar: Furosemid gibi, renal tübüler yolla önemli ölçüde salgılanırlar, furosemidin etkisini azaltabilirler. Öte yandan, furosemid bu ilaçların renal eliminasyonunu azaltabilir. Yüksek dozda furosemid ve diğer ilaçlarla birlikte tedavi durumunda, kan seviyelerinde ve ayrıca her iki maddeden kaynaklanan olumsuz etkiler riskinde bir artış olabilir.
Sempatik sinir sistemine etki eden kan basıncını artıran antidiyabetikler ve ilaçlar: Antidiyabetiklerin ve sempatomimetik hipertansif ilaçların (örn. Epinefrin, norepinefrin) etkileri azaltılabilir.
Teofilin veya kürar kas gevşeticiler: Etkileri artabilir.
Sefalosporinler: Furosemid ve yüksek dozlarda bazı sefalosporinlerle tedavi gören hastalarda böbrek yetmezliği gelişebilir.
Siklosporin A: Siklosporin A ve furosemidin birlikte kullanımı, furosemide bağlı hiperürisemi ve üratın böbrekler tarafından atılmasında yetersiz siklosporin sonrası gut artrit riskinin artmasıyla ilişkilidir.
Radyo kontrast: Furosemid ile tedavi edilen radyontrast böbrek hastalığı riski yüksek olan hastalar, radyokontrast almadan önce sadece intravenöz hidrasyon alan yüksek riskli hastalara kıyasla radyontrast aldıktan sonra böbrek fonksiyonunda daha yüksek bir bozulma insidansı gösterdi.
Hamilelik ve emzirmede Furosemid kullanımı
Furosemid plasenta bariyerini geçer. Bu nedenle, kesin olarak belirtilmedikçe ve kısa süreler boyunca hamilelik sırasında uygulanmamalıdır. Hamilelik sırasında tedavi, fetal büyümenin periyodik kontrolünü gerektirir.
Emzirme sırasında, furosemid kullanımının gerekli olduğu düşünülürse, furosemidin sütün içine geçtiği ve emzirmeyi inhibe ettiği unutulmamalıdır. Furosemid kullanırken emzirmeyi bırakmanız önerilir.
Tıbbi tavsiye dışında hamilelik ve emzirme döneminde kullanılmamalıdır.
Hamilelik meydana gelirse doktorunuza veya diş hekiminize söyleyin veya bu ilacı kullanırken emzirmeye başlayın.
Yaş grupları için kontrendikasyon yoktur.
Dişçiye veya dişçiye istenmeyen reaksiyonların ortaya çıktığını söyleyin.
Başka bir ilaç kullanıyorsanız doktorunuza veya diş hekiminize söyleyin.
DOKTORUNUZU BİLMEDEN TIBBİ ÜRÜNÜ KULLANMAYIN. SAĞLIĞINIZI TEHLİKELİ OLABİLİR .
Bu ilaç bana ne zarar verebilir?
Furosemid'den olumsuz reaksiyonlar
SON KÜRK, ELEKTROLLERİN SODYUM VE KLORİD E OLARAK AŞILMASINDA BİR ARTIŞA LİDER OLABİLİR, SONRAKİ, SU. REKLAM REAKSİYONLARI: ATIK, SODYUM VE KLORİD E OLARAK ELEKTROLİTLERİN AŞILMASINDA BİR ARTIŞA LİDER OLABİLİR, SONRAKİ, SU. İLAVE, DİĞER ELEKTROLİTLERİN AŞIRI OLUŞTURULMUŞTUR, ÖZEL POTASYUMDA, KALSİYUM VE MANYESYUM. ELEKTROLİTİK BOZUKLUKLAR SİNTOMATİK VE METABOLİK ALKALOZ ELEKTROLİT TANIMI'NIN GRADUAL ARTIŞI FORMUNDA VEYA YANGIN YANGIN BELGELERİNİN KABUL EDİLDİĞİNDE GELİŞEBİLİR (ARTIŞI MERKEZ) KAFA AĞRISI, ZİHİNSEL KONFÜZYON, KAS AĞRILARI, TETANIA (KAS SPASM) KAS ZAYIF, KALP RİTMİ BOZUKLUKLARI VE GAZTRİNTESTİNAL SEMPTOMLAR. ELEKTROLİTİK BOZUKLUKLARIN GELİŞİMİ CMO FAKTÖRLERİ: TEMEL HASTALAR tarafından ETKİLENMİŞTİR (ÖRNEK: HEPATİK ÇEVRESEL, KALP YETERSİZLİĞİ) İLAÇ VE BESLENME. ÖZEL, KADIN VE DOĞRU SONUÇ OLARAK, POTASYUM SAVUNMA OCCUR OLABİLİR .
YASALIN DİYURETİK EYLEMİ, KAN GEMİLERİ (HİPOVOLEMİ) VE DEHİDRASYONDA, özellikle de YAŞLI HASTALARDA TAKİP EDİLEN SIVI SESLE DOLUMU DÜŞMEK İÇİN ALINABİLİR VEYA KATKI OLABİLİR. CİDDİ BİR SIVI KAYBI
KABLOSU KAN BASINCI'NDA NELERE AZALTILABİLİR, ÖZEL OLARAK ÖNLENDİ, KONSANTRASYON VE REAKSİYON EVİNDE İŞARETLER VE SEMPTOMLARA ZOR OLARAK NEDEN OLABİLİR, VAZIA KAFA DUYARLISI VEYA "OCA", BASINÇ KAFASINDA HİSSETMEK, KAFA AĞRISI, TONTURES, SONOLENCE, FRAQUEZA, GÖRSEL DEĞİŞİKLİKLER, KURU AĞIZ, ORTOSTATİK İNTOLERANS (AYAKTA OLMAK İÇİN UYUMSUZLUK).
URINARY ÜRETİMDE ARTANMA, HASTALARIN ŞİKAYETLERİNİ URINARY AKIŞININ İNŞAATI İLE SAĞLAYABİLİR veya ALABİLİR. ÖNCE, OLASI İKİNCİ TAMAMLAMALARLA İLGİLİ İADE AKUTU OLABİLİR, ÖRNEK, BEKSİJİN EGZOZUNUNDA DEĞİŞİKLİKLERLE HASTALARDA, KORUMA PROSTATİK HİPERPLAZİ VEYA SOKAKLAMA. AMAÇLI TEDAVİ, KAN'DA CHEATIN VE TRIGLYCERID SEVİYELERİNDE ARTANMAYA neden olabilir. KREDİ VE KAN SEVİYELERİNİN GEÇİCİ ARTIŞLARI, SALDIRILARA GİTİREBİLİR. GLİSOSİ TOLERANS ATIK İLE TEDAVİ SIRASINDA BOYUTABİLİR. TEŞEKKÜRLERLE HASTALARDA MELLITUS, BU ETKİ METABOLİK KONTROL TESPİTİNİ LİDER EDEBİLİR; TEŞEKKÜRLER MELLITUS SON BAKIM YAPABİLİR .
NAUSE, VOMITS VEYA SAĞ OLARAK GAZTRİNTESTİNAL REAKSİYONLAR NADİR OLABİLİR. İZOLE OLGULARDA, İNTRAHEPATİK KOLESTAZ VE PANCREAS CLEAS'IN YAŞAM BOYUNDA VEYA TAM ENFLAMMASYONUNDA ARTIŞ .
ODA DURUMLARINDA, İŞİTME VE TİNİDO'DA DEĞİŞİKLİK, GENEL GEÇİCİ KARAKTER, KATILIMCI RİNLERİN YETERSİZLİĞİ, HİPOPROTEİNEMİ (SAN'DA SONRAKİ PROTEİN NİHAİ BOYUTU)
KESİNLİKLE REAKSİYONLAR VE ÇOK ÜYELİKLER FORMDA, ÖRNEK OLARAK, COCEIRA, URTICARIA, RASH VEYA BOLLUS ERUPTIONS, ÇOKLU ERİTEM, SPOLYATİF DERMATİTİTİTİTİTİTİTİTİTİTİT OLARAK DİĞER REAKSİYONLAR
ANAFİLY veya CİDDİ ANAFİLİ REAKSİYONLAR (ŞOK İLE ÖRNEK) OLABİLİR. KURUMSAL NEFRİT, VASKÜLİT VEYA EOSİNOFİLİ NADİR REAKSİYONLARDIR. RARLY KEŞFEDİN VEYA PARESYAN VE MESLEKİ OLABİLİR .
OCCURRENTLY THROMBOCYTOPENIA. NADİR DURUMLARINDA LEUKOPENIA OCCUR OLABİLİR VE İZOLE OLGULARDA AGRANULOCYTOSIS, APPLASTİK ANEMİ VEYA HEMOLY ANEMİ
PREMATÜREL ÇOCUKLARDA FUROSEMIDA NEPHROCALCINOSIS VE NEPHROLITIASE'İ SAĞLAYABİLİR VEYA NEPHROLITIASIS (KALSİYUM İÇEREN RENAL KALSÜLLER) VE NEPHROCALCINOSIS'İN GELİŞİMİ OLABİLİR. FUROSEMIDA DURASI BOTALLO.
İNTRAMÜSKÜLER YÖNETİM SONRASI, KİLİTLER ENJEKSİYON YERİNDE AĞRI OLARAK YEREL HATIRLATMALARI OCCUR .
Birisi bu ilaç için belirtilenden daha fazlasını kullanırsa ne yapmalı?
Furosemid doz aşımı
Belirtiler: Akut ve kronik aşırı dozun furosemid ile klinik tablosu, temel olarak hipovolemi (vücut sıvı hacminin büyük kaybı), dehidrasyon, hemokonsantrasyon, kardiyak aritmiler (atrio-ventriküler blok dahil) ve ventriküler fibrilasyon). Bu değişikliklerin belirtileri arasında kan basıncında ciddi düşüş (şoklara doğru ilerlemek), akut böbrek yetmezliği, tromboz, deliryum, sarkık felç, ilgisizlik ve karışıklık bulunur.
Yanlışlıkla aşırı doz durumunda, derhal acil tıbbi yardım alın.
Tedavi: Furosemid için spesifik bir antidot bilinmemektedir. Yutma henüz gerçekleşmişse, emilimi azaltmak amacıyla mide lavajı veya diğerleri gibi önlemler yoluyla aktif bileşenin sonraki sistemik emilimini sınırlamaya çalışılmalıdır (örneğin: aktif karbon).
Elektrolit ve sıvı dengesindeki klinik olarak anlamlı değişiklikler, bozukluklardan ve vücut üzerindeki diğer etkilerden kaynaklanan ciddi komplikasyonların önlenmesi ve tedavisi ile birlikte düzeltilmelidir ve genel ve spesifik yoğun tıbbi izleme ve terapötik önlemler gerektirebilir.
Belirtiler: Akut ve kronik aşırı dozun furosemid ile klinik tablosu, temel olarak hipovolemi (vücut sıvı hacminin büyük kaybı), dehidrasyon, hemokonsantrasyon, kardiyak aritmiler (atrio-ventriküler blok dahil) ve ventriküler fibrilasyon). Bu değişikliklerin belirtileri arasında kan basıncında ciddi düşüş (şoklara doğru ilerlemek), akut böbrek yetmezliği, tromboz, deliryum, sarkık felç, ilgisizlik ve karışıklık bulunur.
Yanlışlıkla aşırı doz durumunda, derhal acil tıbbi yardım alın.
Tedavi: Furosemid için spesifik bir antidot bilinmemektedir. Yutma henüz gerçekleşmişse, emilimi azaltmak amacıyla mide lavajı veya diğerleri gibi önlemler yoluyla aktif bileşenin sonraki sistemik emilimini sınırlamaya çalışılmalıdır (örneğin: aktif karbon).
Elektrolit ve sıvı dengesindeki klinik olarak anlamlı değişiklikler, bozukluklardan ve vücut üzerindeki diğer etkilerden kaynaklanan ciddi komplikasyonların önlenmesi ve tedavisi ile birlikte düzeltilmelidir ve genel ve spesifik yoğun tıbbi izleme ve terapötik önlemler gerektirebilir.
Bu ilacı nerede, nasıl ve ne kadar süreyle saklayabilirim?
Furosemidin depolanması, üretim tarihi, son kullanma tarihi ve fiziksel görünümü
Fiziksel yön: Berrak renksiz ila hafif sarı çözelti.
Raf ömrü: Üretim tarihinden itibaren 24 ay (VIDE CARTUCHO).
Süresi dolmuş ilacı kullanmayın. Kullanmadan önce ilacın görünümünü gözlemleyin.
Koruma bakımı ve kullanımı:
Seyreltmeden sonra furosemid stabilitesi: Furosemid, oda sıcaklığı altında saklandığında ve ışıktan korunduğunda% 0.9 sodyum klorür çözeltisi veya Ringer çözeltisi ile seyreltildikten sonra yaklaşık 24 saat stabil kalır.
TÜKETİM SIRASINDA BU ÜRÜN ÇEVRESEL SICAKLIKTA (15 ila 30 ° C) KARTOLİN KARTUŞUNDA DEPOLANMALIDIR. IŞIK VE ÜZERİN KORUNMASI .
TÜM TIBBİ ÜRÜNLER ÇOCUKLARIN ERİŞİMİNDEN DEPOLANMALIDIR .