Kompozisyon:
Tedavide kullanılır:
Kovalenko Svetlana Olegovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 27.03.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Lotensin, kan basıncını düşürmek için hipertansiyon tedavisi için endikedir. Kan basıncının düşürülmesi, öncelikle felç ve miyokard enfarktüsü olmak üzere ölümcül ve ölümcül olmayan kardiyovasküler olay riskini azaltır. Bu faydalar, bu ilacın esas olarak ait olduğu sınıf da dahil olmak üzere çok çeşitli farmakolojik sınıflardan gelen antihipertansif ilaçların kontrollü çalışmalarında görülmüştür.
Yüksek tansiyonun kontrolü, uygun olduğu şekilde, lipit kontrolü, diyabet yönetimi, antitrombotik tedavi, sigarayı bırakma, egzersiz ve sınırlı sodyum alımı dahil olmak üzere kapsamlı kardiyovasküler risk yönetiminin bir parçası olmalıdır. Birçok hasta kan basıncı hedeflerine ulaşmak için birden fazla ilaca ihtiyaç duyacaktır. Hedefler ve yönetim hakkında özel tavsiyeler için, Ulusal Yüksek Tansiyon Eğitim Programı'nın Yüksek Tansiyonun Önlenmesi, Tespiti, Değerlendirilmesi ve Tedavisi Ortak Ulusal Komitesi (JNC) gibi yayınlanmış kılavuzlara bakın.
Çok sayıda antihipertansif ilaç, çeşitli farmakolojik sınıflardan ve farklı etki mekanizmalarına sahiptir, kardiyovasküler morbidite ve mortaliteyi azaltmak için randomize kontrollü çalışmalarda gösterilmiştir, ve bunun kan basıncını düşürdüğü sonucuna varılabilir, ve ilaçların başka bir farmakolojik özelliği değil, bu faydalardan büyük ölçüde sorumludur. En büyük ve en tutarlı kardiyovasküler sonuç yararı inme riskinde bir azalma olmuştur, ancak miyokard enfarktüsü ve kardiyovasküler mortalitede de düzenli olarak azalma görülmüştür.
Yüksek sistolik veya diyastolik basınç artmış kardiyovasküler riske neden olur ve mmHg başına mutlak risk artışı daha yüksek kan basınçlarında daha fazladır, böylece şiddetli hipertansiyonun mütevazı azalmaları bile önemli fayda sağlayabilir. Kan basıncının düşürülmesinden kaynaklanan göreceli risk azalması, değişen mutlak risk taşıyan popülasyonlarda benzerdir, bu nedenle hipertansiyonlarından bağımsız olarak daha yüksek risk altında olan hastalarda mutlak fayda daha fazladır (Örneğin, diyabet veya hiperlipidemili hastalar) ve bu tür hastaların daha düşük bir kan basıncı hedefine daha agresif tedaviden faydalanmaları beklenir.
Bazı antihipertansif ilaçların Siyah hastalarda daha küçük kan basıncı etkileri (monoterapi olarak) vardır ve birçok antihipertansif ilacın ek onaylanmış endikasyonları ve etkileri vardır (ör.anjina, kalp yetmezliği veya diyabetik böbrek hastalığı üzerine). Bu düşünceler terapi seçimine rehberlik edebilir.
Tek başına veya tiazid diüretikleri ile kombinasyon halinde kullanılabilir.
Önerilen Dozaj
Yetişkinler
Diüretik almayan hastalar için önerilen başlangıç dozu günde bir kez 10 mg'dır. Olağan idame dozaj aralığı, tek bir doz olarak veya eşit olarak bölünmüş iki doz halinde günde 20 mg ila 40 mg'dır. 80 mg'lık bir doz artan bir yanıt verir, ancak bu dozla ilgili deneyim sınırlıdır. Bölünmüş rejim, oluk (dozlama öncesi) kan basıncını kontrol etmede günde bir kez verilen aynı dozdan daha etkiliydi.
Yetişkinlerde Diüretiklerle Kullanın
Diüretik kullanan bir hastada önerilen başlangıç Lotensin dozu günde bir kez 5 mg'dır. Kan basıncı sadece Lotensin ile kontrol edilmezse, düşük dozda diüretik eklenebilir.
6 Yaş ve Üstü Çocuk Hastalar
Pediatrik hastalar için önerilen başlangıç dozu günde bir kez 0.2 mg / kg'dır. Günde bir kez 0.6 mg / kg'a kadar titrat. Pediatrik hastalarda 0.6 mg / kg'ın üzerindeki (veya günde 40 mg'ın üzerindeki) dozlar araştırılmamıştır.
Lotensin, 6 yaşından küçük pediatrik hastalarda veya GFR'si 30 mL / dak / 1.73m'den az olan pediatrik hastalarda önerilmez2.
Böbrek Bozukluğu İçin Doz Ayarı
GFR <30 mL / dak / 1,73 m olan yetişkinler için2 (serum kreatinin> 3 mg / dL), önerilen başlangıç dozu günde bir kez 5 mg Lotensin'dir. Dozaj, kan basıncı kontrol edilene kadar veya maksimum toplam günlük 40 mg doza kadar yukarı doğru titre edilebilir. Lotensin ayrıca böbrek fonksiyonlarını kötüleştirebilir.
Süspansiyonun Hazırlanması (150 mL A 2 mg / mL Süspansiyon için)
75 mL Ora-Plus ekleyin®* on beş Lotensin 20 mg tablet içeren bir amber polietilen tereftalat (PET) şişesine oral askı aracı ve en az iki dakika çalkalayın. Süspansiyonun en az 1 saat bekletin. Bekleme süresinden sonra, süspansiyonu en az bir dakika daha sallayın. 75 mL Ora-Sweet ekleyin®* oral şurup aracı şişeye ve malzemeleri dağıtmak için süspansiyonu sallayın. Süspansiyon 2 8 ° C'de (36-46 ° F) soğutulmalıdır ve çocuklara dayanıklı vidalı kapaklı PET şişede 30 güne kadar saklanabilir. Her kullanımdan önce süspansiyonu sallayın.
* Ora-Plus® ve Ora-Sweet® Paddock Laboratories, Inc. şirketinin tescilli ticari markalarıdır. Ora Plus® karagenan, sitrik asit, metilparaben, mikrokristalin selüloz, karboksimetilselüloz sodyum, potasyum sorbat, simetikon, sodyum fosfat monobazik, ksantan zamkı ve su içerir. Ora- Tatlı® sitrik asit, berry narenciye aroması, gliserin, metilparaben, potasyum sorbat, sodyum fosfat monobazik, sorbitol, sükroz ve su içerir.
Lotensin hastalarda kontrendikedir:
- benazapril veya başka bir ACE inhibitörüne aşırı duyarlı olanlar
- önceki ACE inhibitörü tedavisi olan veya olmayan anjiyoödem öyküsü olan
- Aliskireni anjiyotensin reseptör blokerleri, diyabetli hastalarda Lotensin dahil ACE inhibitörleri ile birlikte uygulamayın.
UYARILAR
Bir parçası olarak dahil "KORUMALAR" Bölüm
ÖNLEMLER
Fetal Toksisite
Gebelik Kategorisi D
Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterlerinde renin-anjiyotensin sistemine etki eden ilaçların kullanımı fetal böbrek fonksiyonunu azaltır ve fetal ve yenidoğan morbiditesini ve ölümünü arttırır.
Ortaya çıkan oligohidramnios, fetal akciğer hipoplazisi ve iskelet deformasyonları ile ilişkili olabilir. Potansiyel yenidoğan yan etkileri arasında kafatası hipoplazisi, anüri, hipotansiyon, böbrek yetmezliği ve ölüm bulunur. Hamilelik tespit edildiğinde, Lotensin'i mümkün olan en kısa sürede bırakın.
Anjiyoödem ve Anafilaktoid Reaksiyonlar
Anjiyoödem
Baş ve Boyun Anjiyoödem
Lotensin ile tedavi edilen hastalarda yüz, ekstremiteler, dudaklar, dil, glotis ve / veya gırtlak anjiyoödemleri meydana gelmiştir. Dil, glotis veya gırtlak tutulumu olan hastaların, özellikle hava yolu cerrahisi öyküsü olanlarda hava yolu tıkanıklığı yaşama olasılığı yüksektir. Lotensin derhal kesilmeli ve anjiyoödem belirti ve semptomlarının tam ve sürekli olarak çözülmesine kadar uygun tedavi ve izleme sağlanmalıdır.
ACE inhibitörü tedavisi ile ilgisi olmayan anjiyoödem öyküsü olan hastalar, bir ACE inhibitörü alırken anjiyoödem riski altında olabilir. ACE inhibitörleri, Siyah olmayan hastalara göre Siyah'ta daha yüksek anjiyoödem oranı ile ilişkilendirilmiştir.
ACE inhibitörü ve mTOR (rapamisinin memeli hedefi) inhibitörü (örn., temsirolimus, sirolimus, everolimus) tedavisi anjiyoödem riski altında olabilir.
Bağırsak Anjiyoödem
ACE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda bağırsak anjiyoödemi meydana gelmiştir. Bu hastalar karın ağrısı (bulantı veya kusma ile veya bulantı olmadan) sundu; bazı durumlarda önceden yüz anjiyoödem öyküsü yoktu ve C-1 esteraz seviyeleri normaldi. Bazı durumlarda, anjiyoödem, karın BT taraması veya ultrason dahil prosedürlerle veya ameliyatta teşhis edildi ve ACE inhibitörünü durdurduktan sonra semptomlar düzeldi.
Anafilaktoid Reaksiyonlar
Duyarsızlaştırma Sırasında Anafilaktoid Reaksiyonlar
ACE inhibitörleri alırken duyarsızlaştırıcı tedavi gören iki hasta yaşamı tehdit eden anafilaktoid reaksiyonları sürdürdü.
Diyaliz Sırasında Anafilaktoid Reaksiyonlar
Yüksek akı membranları ile diyalize edilen ve bir ACE inhibitörü ile birlikte tedavi edilen bazı hastalarda ani ve potansiyel olarak hayatı tehdit eden anafilaktoid reaksiyonlar meydana gelmiştir. Bu gibi hastalarda diyaliz derhal durdurulmalı ve anafilaktoid reaksiyonlar için agresif tedavi başlatılmalıdır. Bu durumlarda semptomlar antihistaminikler tarafından hafifletilmemiştir. Bu hastalarda, farklı tipte bir diyaliz membranı veya farklı bir sınıf antihipertansif ajan kullanılmasına dikkat edilmelidir. Dekstran sülfat emilimi olan düşük yoğunluklu lipoprotein aferezi geçiren hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar da bildirilmiştir.
Bozulmuş Böbrek Fonksiyonu
Lotensin ile tedavi edilen hastalarda böbrek fonksiyonlarını periyodik olarak izleyin. Akut böbrek yetmezliği de dahil olmak üzere böbrek fonksiyonundaki değişikliklere renin-anjiyotensin sistemini inhibe eden ilaçlar neden olabilir.
Böbrek fonksiyonu renin-anjiyotensin sisteminin aktivitesine bağlı olabilecek hastalar (ör.renal arter darlığı, kronik böbrek hastalığı, şiddetli konjestif kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü veya hacim azalması olan hastalar) Lotensin'de akut böbrek yetmezliği gelişme riski altında olabilir. Lotensin üzerinde böbrek fonksiyonunda klinik olarak anlamlı bir azalma gelişen hastalarda tedaviyi bırakmayı veya bırakmayı düşünün.
Hipotansiyon
Lotensin, bazen oligüri, ilerleyici azotemi akut böbrek yetmezliği veya ölümle komplike olan semptomatik hipotansiyona neden olabilir. Aşırı hipotansiyon riski olan hastalar aşağıdaki koşullara veya özelliklere sahip olanları içerir: sistolik kan basıncı 100 mmHg'nin altında olan kalp yetmezliği, iskemik kalp hastalığı, serebrovasküler hastalık, hiponatremi, yüksek doz diüretik tedavisi, böbrek diyalizi veya şiddetli hacim ve / veya tuz herhangi bir etiyolojinin tükenmesi.
Bu gibi hastalarda, tedavinin ilk 2 haftasını ve benazepril veya diüretik dozu arttığında yakından takip edin. Akut MI sonrası hemodinamik olarak kararsız olan hastalarda Lotensin kullanmaktan kaçının
Cerrahi / Anestezi
Majör cerrahi geçiren hastalarda veya hipotansiyon üreten ajanlarla anestezi sırasında Lotensin, telafi edici renin salınımına sekonder anjiyotensin II oluşumunu engelleyebilir. Hipotansiyon oluşursa, hacim genişlemesine göre düzeltin.
Hiperkalemi
Lotensin alan hastalarda serum potasyum periyodik olarak izlenmelidir. Renin anjiyotensin sistemini inhibe eden ilaçlar hiperkalemiye neden olabilir. Hiperkaleminin gelişimi için risk faktörleri arasında böbrek yetmezliği, diabetes mellitus ve potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri ve / veya potasyum içeren tuz ikamelerinin birlikte kullanımı yer alır.
Karaciğer yetmezliği
ACE inhibitörleri kolestatik sarılık ile başlayan ve fulminan hepatik nekroz ve (bazen) ölüme ilerleyen bir sendromla ilişkilendirilmiştir. Bu sendromun mekanizması anlaşılamamıştır. Sarılık veya belirgin hepatik enzim yükselmeleri geliştiren ACE inhibitörleri alan hastalar, ACE inhibitörünü bırakmalı ve uygun tıbbi takip almalıdır.
Klinik Olmayan Toksikoloji
Karciniogenesis, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu
Sıçanlara ve farelere 150 mg / kg / güne kadar dozlarda iki yıla kadar benazepril uygulandığında kanserojenlik kanıtı bulunmadı. Vücut ağırlıkları temelinde karşılaştırıldığında, bu doz önerilen maksimum insan dozunun 110 katıdır. Vücut yüzey alanlarına göre karşılaştırıldığında, bu doz önerilen maksimum insan dozunun 18 ve 9 katıdır (sırasıyla sıçanlar ve fareler) (hesaplamalar hasta ağırlığının 60 kg olduğunu varsayar). Bakterilerdeki Ames testinde (metabolik aktivasyonlu veya metabolik aktivasyon olmadan) mutajenik aktivite tespit edilmemiştir in vitro kültürlenmiş memeli hücrelerinde veya bir çekirdek anomali testinde ileri mutasyonlar için test. 50-500 mg / kg / gün dozlarında (mg / m'ye göre önerilen maksimum insan dozunun 6-60 katı2 karşılaştırma ve mg / kg karşılaştırmasına dayanarak önerilen maksimum insan dozunun 37-375 katı), Lotensin'in erkek ve dişi sıçanların üreme performansı üzerinde olumsuz bir etkisi olmamıştır.
Belirli Popülasyonlarda Kullanın
Gebelik
Gebelik Kategorisi D
Gebeliğin ikinci ve üçüncü trimesterlerinde renin-anjiyotensin sistemine etki eden ilaçların kullanımı fetal böbrek fonksiyonunu azaltır ve fetal ve yenidoğan morbiditesini ve ölümünü arttırır.
Ortaya çıkan oligohidramnios, fetal akciğer hipoplazisi ve iskelet deformasyonları ile ilişkili olabilir. Potansiyel yenidoğan yan etkileri arasında kafatası hipoplazisi, anüri, hipotansiyon, böbrek yetmezliği ve ölüm bulunur. Hamilelik tespit edildiğinde, Lotensin'i mümkün olan en kısa sürede bırakın. Bu olumsuz sonuçlar genellikle bu ilaçların gebeliğin ikinci ve üçüncü üç aylık döneminde kullanımı ile ilişkilidir. İlk trimesterde antihipertansif kullanıma maruz kaldıktan sonra fetal anormallikleri inceleyen çoğu epidemiyolojik çalışma, renin anjiyotensin sistemini etkileyen ilaçları diğer antihipertansif ajanlardan ayırt etmemiştir. Hamilelik sırasında maternal hipertansiyonun uygun yönetimi, hem anne hem de fetus için sonuçları optimize etmek için önemlidir.
Belirli bir hasta için reninanjiyotensin sistemini etkileyen ilaçlarla tedaviye uygun bir alternatif olmadığı olağandışı durumda, fetus için potansiyel riskin annesini ekleyin. Amniyotik ortamı değerlendirmek için seri ultrason muayeneleri yapın. Oligohidramnios gözlenirse, anne için hayat kurtarıcı sayılmadığı sürece Lotensin'i bırakın. Fetal test, hamilelik haftasına göre uygun olabilir. Bununla birlikte, hastalar ve doktorlar, fetüs geri dönüşü olmayan yaralanmaya devam edene kadar oligohidramnios'un görünmeyebileceğinin farkında olmalıdır. Geçmişi olan bebekleri yakından gözlemleyin utero hipotansiyon, oligüri ve hiperkalemi için Lotensin'e maruz kalma.
Hemşirelik Anneler
Benazepril ile tedavi edilen emziren kadınların anne sütüne minimum miktarda değişmemiş benazepril ve benazeprilat atılır. Tamamen anne sütü alan yeni doğmuş bir çocuk, mg / kg maternal benazepril ve benazeprilat dozunun% 0.1'inden daha azını alacaktır.
Pediatrik Kullanım
Lotensin'in antihipertansif etkileri, 7 ila 16 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda yapılan çift kör bir çalışmada değerlendirilmiştir. Lotensin farmakokinetiği 6 ila 16 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda değerlendirilmiştir.
Böbrek gelişimi üzerinde etki riski nedeniyle 1 yaşın altındaki bebeklere Lotensin verilmemelidir.
Lotensin'in güvenliği ve etkinliği 6 yaşından küçük pediatrik hastalarda veya glomerüler filtrasyon hızı <30 mL / dak / 1.73m olan çocuklarda belirlenmemiştir2.
Lotensin'e Utero Maruz Kalma Tarihi Olan Yenidoğanlar:
Oligüri veya hipotansiyon meydana gelirse, kan basıncı ve böbrek perfüzyonunun desteklenmesine doğrudan dikkat edin. Hipotansiyonu tersine çevirme ve / veya düzensiz böbrek fonksiyonunun yerine geçme aracı olarak değişim transfüzyonları veya diyaliz gerekebilir. Plasentayı geçen benazepril, teorik olarak yenidoğan dolaşımından bu yollarla uzaklaştırılabilir; başka bir ACE inhibitörü ile bu manevralardan yararlandığı bildirilmiştir, ancak deneyim sınırlıdır.
Geriatrik Kullanım
ABD'nin Lotensin klinik çalışmalarında benazepril alan toplam hasta sayısının% 18'i 65 veya daha büyük,% 2'si 75 veya daha büyüktü. Bu hastalar ve genç hastalar arasında etkinlik veya güvenlik açısından genel bir fark gözlenmemiştir ve bildirilen diğer klinik deneyimler, yaşlı ve genç hastalar arasındaki yanıtlardaki farklılıkları tanımlamamıştır, ancak bazı yaşlı bireylerin daha fazla duyarlılığı göz ardı edilemez.
Benazepril ve benazeprilat böbrek tarafından büyük ölçüde atılır. Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında azalma olasılığı daha yüksek olduğundan, doz seçiminde dikkatli olunmalıdır ve böbrek fonksiyonlarını izlemek yararlı olabilir.
Yarış
Monoterapi olarak Lotensin dahil ACE inhibitörleri, Siyah hastalarda Siyah olmayanlara göre daha az olan kan basıncı üzerinde bir etkiye sahiptir.
Böbrek Bozukluğu
Hemodiyalize giren veya kreatinin klerensi ≤30 mL / dak olan hastalarda Lotensin doz ayarlaması gereklidir. Kreatinin klerensi> 30 mL / dak olan hastalarda Lotensin doz ayarlaması gerekmez.
Klinik araştırmalar çok çeşitli koşullar altında yapıldığından, bir ilacın klinik çalışmalarında gözlenen advers reaksiyon oranları, başka bir ilacın klinik çalışmalarındaki oranlarla doğrudan karşılaştırılamaz ve uygulamada gözlemlenen oranları yansıtmayabilir.
Lotensin hipertansiyonu olan 6000'den fazla hastada güvenlik açısından değerlendirilmiştir; bu hastaların 700'den fazlası en az bir yıl tedavi edildi. Bildirilen advers olayların genel insidansı Lotensin ve plasebo hastalarında benzerdi.
Bildirilen yan etkiler genellikle hafif ve geçiciydi ve yan etkiler ile yaş, tedavi süresi veya toplam dozaj arasında 2 ila 80 mg arasında bir ilişki yoktu.
Lotensin ile tedavi edilen ABD hastalarının yaklaşık% 5'inde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların% 3'ünde yan etki nedeniyle tedavinin kesilmesi gerekiyordu. Kesilmenin en yaygın nedenleri baş ağrısı (% 0.6) ve öksürük (% 0.5) idi.
Lotensin ile tedavi edilen hastalarda plasebodan en az% 1 daha fazla sıklıkta görülen advers reaksiyonlar baş ağrısı (% 6'ya karşı% 4), baş dönmesi (% 4'e karşı% 2), uyku hali (% 2'ye karşı% 0) ve postüral baş dönmesidir (% 2 vs % 0).
Kontrollü klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar (benazeprilde baş ağrısı (% 6'ya karşı% 4), baş dönmesi (% 4'e karşı% 2), uyku hali (% 2'ye karşı% 0) ve postüral baş dönmesi (% 2 vs % 0).
Kontrollü klinik çalışmalarda bildirilen advers reaksiyonlar (benazeprilde plasebodan% 1'den az) ve pazarlama sonrası deneyimde görülen daha nadir olaylar aşağıdakileri içerir (bazılarında ilaç kullanımı ile nedensel bir ilişki belirsizdir):
Dermatolojik: Stevens-Johnson sendromu, pemfigus, belirgin aşırı duyarlılık reaksiyonları (dermatit, kaşıntı veya döküntü ile tezahür ettirilir), ışığa duyarlılık ve kızarma.
Gastrointestinal : Bulantı, pankreatit, kabızlık, gastrit, kusma ve melena.
Hematolojik: Trombositopeni ve hemolitik anemi.
Nörolojik / Psikiyatrik: Anksiyete, azalmış libido, hipertoni, uykusuzluk, sinirlilik ve parestezi
Diğer: Yorgunluk, astım, bronşit, dispne, sinüzit, idrar yolu enfeksiyonu, sık idrara çıkma, enfeksiyon, artrit, iktidarsızlık, alopesi, artralji, kas ağrısı, asteni, terleme.
Laboratuvar Anormallikleri
Hiponatremi, elektrokardiyografik değişiklikler, eozinofili ve proteinüri olaylarında olduğu gibi ürik asit, kan şekeri, serum bilirubin ve karaciğer enzimlerinde artışlar bildirilmiştir
3 g / kg benazepril tek oral dozlar, farelerde önemli ölümcüllük ile ilişkilendirildi. Bununla birlikte, sıçanlar 6 g / kg'a kadar tolere edilen tek oral dozları tolere etti. Farelerde 1 g / kg ve sıçanlarda 5 g / kg'da azalmış aktivite görülmüştür. İnsanın aşırı dozda benazepril bildirilmemiştir, ancak insan benazepril doz aşımının en yaygın tezahürünün, olağan tedavinin normal salin çözeltisinin intravenöz infüzyonu olacağı hipotansiyon olması muhtemeldir. Hipotansiyon elektrolit bozuklukları ve böbrek yetmezliği ile ilişkili olabilir.
Benazepril sadece hafifçe diyaliz edilebilir, ancak ciddi böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastaları desteklemek için diyalizi düşünün.
Yutma yakınsa, aktif kömürü düşünün. Mide dekontaminasyonunu düşünün (ör., kusma, mide lavajı) yutulduktan sonraki erken dönemde.
Kan basıncı ve klinik semptomları izleyin. Yeterli hidrasyon sağlamak ve sistemik kan basıncını korumak için destekleyici yönetim kullanılmalıdır.
İşaretli hipotansiyon durumunda, fizyolojik tuzlu su çözeltisi verin; gerektiğinde vazopresörleri düşünün (ör., katekolaminler i.v.).
10 mg veya daha fazla Lotensin'in tek ve çoklu dozları, dozlamadan sonra en az 24 saat boyunca plazma ACE aktivitesinin en az% 80-% 90 oranında inhibisyonuna neden olur. Ekzojen anjiyotensin I'e verilen basın yanıtları, 10 mg dozda% 60-90 (dozdan 4 saate kadar) tarafından inhibe edildi.
İlaç Etkileşimleri
Lotensin, klinik olarak önemli advers etkileşimlerin kanıtı olmadan beta-adrenerjik bloke edici ajanlar, kalsiyum kanalı bloke edici ajanlar, diüretikler, digoksin ve hidralazin ile birlikte kullanılmıştır. Benazepril, diğer ACE inhibitörleri gibi, muhtemelen her iki ilaç da renin-anjiyotensin sisteminin parçalarını inhibe ederek kan basıncını düşürdüğü için betaadrenerjik blokerler ile daha az katkı etkisine sahiptir
Benazeprilin farmakokinetiği, 10-80 mg dozaj aralığında yaklaşık olarak doz orantılıdır.
Lotensin'in oral uygulamasını takiben, benazeprilin pik plazma konsantrasyonlarına ve aktif metaboliti benazeprilatına sırasıyla 0.5-1.0 saat ve 1-2 saat içinde ulaşılır. Benazeprilin biyoyararlanımı gıdalardan etkilenmese de, benazeprilatın pik plazma konsantrasyonlarına kadar geçen süre 2-4 saate ertelenir.
Benazeprilin serum proteinlerine bağlanması, denge diyalizi ile ölçüldüğü üzere yaklaşık% 96.7 ve benazeprilatın yaklaşık% 95.3'üdür; temelinde in vitro çalışmalar, protein bağlanma derecesi yaş, hepatik disfonksiyon veya konsantrasyondan etkilenmemelidir (0.24-23.6 µmol / L konsantrasyon aralığında).
Benazepril, ester grubunun (öncelikle karaciğerde) bölünmesiyle neredeyse tamamen benazeprilata metabolize edilir. Hem benazepril hem de benazeprilat glukuronidasyona uğrar.
Benazepril ve benazeprilat ağırlıklı olarak renal atılım ile temizlenir. Oral olarak uygulanan bir dozun yaklaşık% 37'si idrarda benazeprilat (% 20), benazeprilat glukuronid (% 8), benazepril glukuronid (% 4) ve eser miktarda benazepril olarak geri kazanılmıştır. Böbreküstü (ör.biliyer) atılım, benazeprilat atılımının yaklaşık% 11-12'sini oluşturur. Benazepril hidroklorürün günde bir kez tekrar oral uygulamasını takiben benazeprilatın etkili yarılanma ömrü 10-11 saattir. Bu nedenle, günde bir kez verilen 2 veya 3 doz benazepril hidroklorürden sonra kararlı durumdaki benazeprilat konsantrasyonlarına ulaşılmalıdır.
Benazeprilatın EAA'sına dayalı birikim oranı günde bir kez uygulandıktan sonra 1.19 idi.
However, we will provide data for each active ingredient