Espiro

Haplar, 25 mg: yuvarlak, çift çarptımlı, sarı film kabuğu ile kaplı.

Haplar, 50 mg: yuvarlak, çift çarptımlı, sarı film kabuğu ile kaplı, bir tarafta risk var.

Saman üzerindeki hapın rengi - beyazdan neredeyse beyaza.

miyokard enfarktüsü - stabil sol ventrikül disfonksiyonu (emisyon fraksiyonu <% 40) ve miyokardiyal kalp krizinden sonra klinik kalp yetmezliği belirtileri olan hastalarda kardiyovasküler mortalite ve morbidite riskini azaltmak için standart tedaviye ek olarak;

kronik kalp yetmezliği - sınıflandırmaya göre II fonksiyonel sınıfının kronik kalp yetmezliği olan hastalarda kardiyovasküler mortalite ve morbiditeyi azaltmak için standart tedaviye ek olarak NYHA azaltılmış FVLZH (<% 35).

İçeride. Yeme Espiro'nun emilimini etkilemez.

Miyokard enfarktüsü

Tedavi, kan serumundaki potasyum içeriğini dikkate alarak 25 mg / gün dozundan başlamalı ve 4 hafta sonra 50 mg / gün'e çıkarmalıdır (bkz. tablo). Önerilen doz destekleyici ilaç Espiro 50 mg / gündür.

NYHA sınıflandırmasına göre XSN II fonksiyonel sınıfı

Tedavi, kan serumundaki potasyum içeriğini dikkate alarak 25 mg / gün dozundan başlamalı ve 4 hafta sonra 50 mg / gün'e çıkarmalıdır (bkz. tablo).

Tablo

Tedaviden sonra doz seçimi

Maksimum günlük doz 50 mg'dır.

Kan serumundaki potasyum içeriğindeki 6 mmol / l'den fazla bir artışla bağlantılı olarak Espiro alımını geçici olarak durdurduktan sonra, Espiro ile tedaviye günde 25 mg'lık bir dozda devam edilebilir, kan serumundaki potasyum içeriği <5 mmol / l olduğunda.

Genel öneriler

Kan serumundaki potasyum içeriği Espiro reçetesinden önce, tedavinin başlamasından sonraki ilk hafta ve 1 ay boyunca veya ilacın dozu değiştiğinde belirlenmelidir. Gelecekte, kan serumundaki potasyum içeriğini periyodik olarak izlemek de gereklidir.

Özel hasta grupları

Yaşlılık. Yaşlı hastalarda başlangıç dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonlarında yaşa bağlı azalma nedeniyle, hiperkalemi gelişme riski artar, özellikle kan serumunda eplerenon konsantrasyonunu artıran eşlik eden hastalıkların varlığında, özellikle karaciğer fonksiyonu hafif ila orta şiddette bozulduğunda. Kan serumundaki potasyum içeriğinin periyodik olarak belirlenmesi tavsiye edilir (bkz. tablo).

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Hafif böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda başlangıç dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. Böbrek fonksiyon bozukluğu ile hiperkalemi derecesi artar. Kan serumundaki potasyum içeriğinin periyodik olarak belirlenmesi tavsiye edilir (bkz. tablo). Eplerhenon hemodiyaliz sırasında çıkarılmaz. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (Cl kreatinin <30 ml / dak), ilacın kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

Sınıflandırmaya göre XCH II fonksiyonel sınıfı olan hastalarda NYHA ve orta şiddette böbrek fonksiyon bozukluğu (Cl kreatinin 30-60 ml / dak), tedaviye günde 25 mg'lık bir doz ile başlanmalı, ardından kan serumundaki potasyum içeriğine bağlı olarak doz düzeltmesi yapılmalıdır (bkz. tablo). Miyokard enfarktüsü ve Cl kreatinin <50 ml / dak. Sonrası kalp yetmezliği olan hastalarda Espiro kullanımı konusunda deneyim yoktur. Bu gibi hastalarda Espiro ile dikkat edilmelidir.

Cl kreatinin <50 ml / dak olan hastalarda, 25 mg / gün dozunda Espiro kullanımı araştırılmamıştır.

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda başlangıç dozunun hafif ila orta şiddette düzeltilmesi gerekli değildir. Bu tür hastalarda epllerenon konsantrasyonundaki artış göz önüne alındığında, özellikle yaşlı hastalarda kan serumundaki potasyum içeriğinin düzenli olarak izlenmesi önerilir.

Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda Espiro kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

İlişkili tedavi. CYP3A4 izo-çiftliği üzerinde zayıf veya orta derecede eksprese edilmiş inhibitör etkisi olan ilaçların eşzamanlı kullanımı ile. H. kırmızı kanmisin, sakinavira, amiodaron, diltiazema, verapamil ve flukonazol, Espiro ile tedaviye 25 mg / gün dozundan başlanabilirken, ikincisinin dozu ilkini geçmemelidir (bkz. "Etkileşim").

epllerene veya ilacın diğer bileşenlerine aşırı duyarlılık;

klinik olarak anlamlı hiperkalemi;

tedavinin başlangıcında kan serumundaki potasyum içeriği 5 mmol / l'den fazladır;

orta veya şiddetli böbrek yetmezliği (sınıflandırmaya göre II fonksiyonel sınıfının kronik kalp yetmezliği olan hastalarda Cl kreatinin <30 ml / dak NYHA);

şiddetli karaciğer yetmezliği (Child Pugh ölçeğinde> 9 puan);

potasyum tasarrufu sağlayan diüretiklerin, potasyum preparatlarının veya güçlü CYP3A4 izopurment inhibitörlerinin eşzamanlı alımı, h. itrakonazol, ketokonazol, ritonavira, nelfinavira, klaritromisin, telitromisin ve nefazodon;

kan plazmasındaki kreatinin konsantrasyonu erkeklerde> 2 mg / dl (veya> 177 mmol / l) veya kadınlarda> 1.8 mg / dl (veya> 159 mmol / l);

laktaz eksikliği, laktoz intoleransı, glikoz-galaktoz malabsorpsiyonu;

18 yaşına kadar (ilacın kullanımı konusunda deneyim yoktur, bu nedenle bu yaş grubundaki hastalara atanması önerilmez).

Dikkatle: tip 2 diabetes mellitus ve mikroalbüminüri; eplleren ve APF veya ARA II inhibitörlerinin eşzamanlı kullanımı, ilaçlar, lityum içeren, siklosporina veya tarolimus, dozlarda digoksin veya warfarin, maksimum terapötik yakın, CYP3A4 izofeni güçlü indükleyiciler; yaşlılık; böbrek fonksiyon bozuklukları (Cl kreatinin <50 ml / dak) APF ve ARA II inhibitörünün eplerenon ile üçlü kombinasyonu.

Gebe kadınlarda ilacın kullanımı hakkında bilgi yoktur. Espiro dikkatle reçete edilmelidir ve sadece anne için beklenen yararın fetus / çocuk için olası riski önemli ölçüde aştığı durumlarda.

Anne sütü ile alındıktan sonra epllerenon seçimi hakkında bilgi yoktur. Epllerenonun emzirilen yenidoğanlara olası istenmeyen etkileri bilinmemektedir, bu nedenle anneye olan önemine bağlı olarak emzirmeyi durdurmanız veya ilacı iptal etmeniz önerilir.

Aşağıdaki istenmeyen etkiler, WHO sınıflandırmasına uygun olarak aşağıdaki frekans derecelerine göre verilmiştir: çok sık (≥% 10); sıklıkla (≥% 1, <% 10); seyrek olarak (≥% 0.1, <% 1); nadiren (≥% 0.01, <% 0.1); çok nadiren (mevcut bireysel mesajlar dahil <0.01);.

Bulaşıcı hastalıklar: seyrek olarak - piyelonefrit, jinekomasti.

Kan ve lenfatik sistemden: seyrek olarak - eozinofili.

Endokrin sistemden: seyrek - hipotiroidizm.

Metabolizma ve beslenme açısından: sıklıkla - hiperkalemi, hiperkolesterinemi, hipertrigliseridemi, dehidrasyon; seyrek - hiponatremi.

Hareket bozuklukları : seyrek - uykusuzluk.

Sinir sisteminin yanından: sık sık - baş dönmesi, bayılma; seyrek olarak - baş ağrısı, hipestezi.

Kalpten : sık - miyokard enfarktüsü; seyrek olarak - atriyal fibrilasyon, solak eksiklik, taşikardi.

Gemilerin yanından: sıklıkla - kan basıncında belirgin bir azalma; seyrek olarak - ortostatik hipotansiyon, alt ekstremitelerin arterlerinin trombozu.

Solunum sisteminden göğüs organları ve mediastinum: sık sık öksürme; seyrek - farenjit.

LCD'nin yanından: sık - ishal, bulantı, kabızlık; seyrek - meteorizm, kusma.

Karaciğer ve safra yolundan: seyrek olarak - kolesistit.

Deriden ve deri altı dokusundan: sık sık - cilt kaşıntısı; seyrek - artan terleme, deri döküntüsü; frekans bilinmiyor - anjiyonörotik şişme.

Kas-iskelet sistemi ve bağ dokusunun yan tarafından: sık sık - bacakların baldır kaslarında kramplar, kas-iskelet ağrısı; seyrek - sırt ağrısı.

Böbreklerden ve idrar yollarından: sıklıkla - böbrek fonksiyon bozukluğu.

Uygulama yerinde genel bozukluklar ve bozukluklar: seyrek - asteni, halsizlik.

Laboratuvar ve alet verileri: seyrek olarak - artık üre azotu, kreatinin konsantrasyonunda bir artış, ERF reseptörünün ekspresyonunda bir azalma, kan serumundaki glikoz konsantrasyonunda bir artış.

İnsanlarda aşırı dozda epllerenon vakaları tarif edilmemiştir.

En olası belirtiler: kan basıncı ve hiperkalemide belirgin azalma.

Tedavi: kan basıncında belirgin bir düşüşün gelişmesiyle, destekleyici bir tedavi reçete etmek gerekir. Hiperkaleminin gelişmesi durumunda standart tedavi gösterilmiştir. Eplerhenon hemodiyaliz sırasında çıkarılmaz. Epllerenonun aktif olarak aktif karbon ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir.

Eplerhenon, glukokortikoid, progesteron ve androjenik reseptörlerin aksine, insanlarda mineralokortikoid reseptörleri için yüksek seçime sahiptir ve mineralokortikoid reseptörlerinin, kardiyovasküler hastalıkların kan ve patogenezinin düzenlenmesinde yer alan RAAS anahtar hormonu olan aldosteron ile bağlanmasını önler.

Eplerhenon, kan plazmasındaki rhubin aktivitesinde ve kan serumundaki aldosteronda düzenli bir artışa neden olur. Daha sonra, renin salgılanması aldosteron tarafından geri besleme mekanizması tarafından bastırılır. Aynı zamanda, raventin aktivitesindeki bir artış veya dolaşan aldosteronun konsantrasyonu epllerenin etkilerini etkilemez. Epllerenonun CSW üzerindeki önemli etkisi, QRS, PR veya QT aralıklarının uzunluğu sağlıklı gönüllülerde tespit edilmedi.

Emme ve dağıtım. Eplerenonun mutlak biyoyararlanımı, tabletler şeklinde 100 mg epllerenon içe alındıktan sonra% 69'dur. C_mak kan plazmasında içe doğru alındıktan yaklaşık 2 saat sonra ulaşılır. C_mak ve EAA doğrusal olarak 10 ila 100 mg arasındaki doza ve doğrusal olmayan - 100 mg'dan fazla dozlarda bağlıdır. Eşit koşul 2 gün içinde elde edilir. Yeme emilimi etkilemez.

Eplerhenon, esas olarak alfa ile kan plazma proteinleri ile yaklaşık% 50 ilişkilidir₁- asit grubu glikoproteinler. Yerleşim V_ss (50 ± 7) l'dir. Eplerhenon kırmızı kan hücrelerine bağlanmaz.

Metabolizma ve üreme. Eplerenon metabolizması esas olarak CYP3A4 izopurminin etkisi altında gerçekleştirilir. Kan plazmasındaki aktif eplerenon metabolitleri tanımlanmamıştır. Sabit bir formda, epllerenon dozunun% 5'inden azı böbrekler ve bağırsaklardan atılır. Etiketli eplleren içine tek bir alımdan sonra, dozun yaklaşık% 32'si bağırsaklardan ve yaklaşık% 67'si böbreklerden boşaltıldı. T_1/2 epllerenon yaklaşık 3-5 saattir, kan plazmasından klerens yaklaşık 10 l / s'dir.

Özel hasta grupları

Yaş, cinsiyet ve ırk. Epllerenonun günde 100 mg'lık bir dozda farmakokinetiği yaşlı hastalarda (65 yaş üstü) - erkek ve kadınlarda incelenmiştir. Erkeklerde ve kadınlarda epllerenonun farmakokinetiğinin parametreleri önemli ölçüde farklılık göstermemiştir. Yaşlı hastalarda dengede C_mak ve EAA genç hastalara (18-45 yaş) göre sırasıyla% 22 ve 45 daha yüksekti.

Böbrek yetmezliği. Epleron farmakokinetiği, değişen şiddette böbrek yetmezliği olan hastalarda ve hemodiyaliz uygulanan hastalarda çalışılmıştır. Kontrol grubundaki hastalarla karşılaştırıldığında, ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda AUC ve C dengesinde bir artış ortaya çıkmıştır_mak sırasıyla% 38 ve 24 oranında ve hemodiyalize giren hastalarda sırasıyla% 26 ve 3 oranında azalırlar. Epllerenonun kan plazmasından temizlenmesi ile Cl kreatinin arasında bir korelasyon bulunmadı. Eplerhenon hemodiyaliz sırasında çıkarılmaz.

Pediatrik başarısızlık. Epllerenonun 400 mg'lık bir dozda farmakokinetiği, orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pew ölçeğinde 7-9 puan) ve sağlıklı gönüllülerde karşılaştırıldı. Eşit C_mak ve AUC epllereni sırasıyla% 3.6 ve 42 arttırıldı. Şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda eplereni araştırılmamıştır, bu nedenle bu hasta grubunda kullanımı kontrendikedir.

Kalp yetmezliği. Kalp yetmezliği olan hastalarda (sınıflandırmaya göre II - IV fonksiyonel sınıf) 50 mg'lık bir dozda epllerenonun farmakokinetiği çalışıldı NYHA). Eşit AUC ve C_mak kalp yetmezliği olan hastalarda yaş, vücut ağırlığı ve cinsiyete göre seçilen sağlıklı gönüllülere göre sırasıyla% 38 ve 30 daha yüksekti. Kalp yetmezliği olan hastalarda epllerenon klişesi sağlıklı yaşlılarda görülene benzer.

• Diüretik potasyum tasarrufu sağlayan madde [Diüretikler]

FDV

Potasyum tasarrufu sağlayan diüretikler ve potasyum preparatları. Hiperkalemi gelişme riski göz önüne alındığında, potasyum tasarrufu sağlayan diüretikler ve potasyum preparatları alan hastalar için epllerenon reçete edilmemelidir. Potasyum tasarrufu sağlayan diüretikler, hipotensitif ajanların ve diğer diüretiklerin etkilerini artırabilir.

Lityum içeren ilaçlar. Epllerenonun lityum preparatları ile etkileşimi araştırılmamıştır. Bununla birlikte, diüretikler ve APF inhibitörleri ile kombinasyon halinde lityum ilaçları alan hastalarda, konsantrasyonun artması ve lityum ile zehirlenme vakaları açıklanmaktadır. Böyle bir kombinasyon gerekiyorsa, kan plazmasındaki lityum içeriğinin kontrol edilmesi tavsiye edilir.

Siklosporin, taksolimus. Siklosporin ve taksolimus böbrek fonksiyonlarında bozulmaya neden olabilir ve hiperkalemi gelişme riskini artırabilir. Epllerenon ve siklosporin veya takrolimusun eşzamanlı kullanımından kaçınılmalıdır. Eplleren tedavisi sırasında siklosporin veya takrolimus atanması gerekiyorsa, kan serumu ve böbrek fonksiyonundaki potasyum içeriğinin düzenli olarak izlenmesi önerilir.

NPVP . UUP'lerin tedavisi, özellikle risk altındaki hastalarda (yaşlı hastalar ve / veya dehidrasyonu olan hastalar) CF'lerin doğrudan baskılanması nedeniyle akut böbrek yetmezliğine yol açabilir. Bu araçları tedaviden önce ve tedavi sırasında birlikte kullanırken, yeterli bir su rejimi sağlamak ve böbreklerin işlevini kontrol etmek gerekir.

Trimetoprim. Trimetoprimin eplerenon ile eşzamanlı kullanımı hiperkalemi gelişme riskini artırır. Kan serumundaki potasyum içeriğinin ve özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda ve yaşlı hastalarda böbreklerin fonksiyonunun kontrol edilmesi önerilir.

APF ve ARA II inhibitörleri . APF veya ARA II inhibitörleri ile eplerenon kullanılırken, kan serumundaki potasyum içeriği düzenli olarak izlenmelidir. Böyle bir kombinasyon, özellikle böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda hiperkalemi gelişme riskinde bir artışa yol açabilir. H. yaşlı hastalar.

APF ve ARA II inhibitörünün eplerenon ile üçlü kombinasyonu kullanılmamalıdır.

Alfa₁-adrenoblokatörler (prazosin, alfa-zin). Alfa'nın eşzamanlı kullanımı ile₁eplerenonlu adrenoblokatörler antihipertansif etkiyi artırabilir ve / veya ortostatik hipotansiyon gelişme riskini artırabilir ve bu nedenle vücut pozisyonunu değiştirirken kan basıncını kontrol etmeniz önerilir.

Trisiklik antidepresanlar, antipsikotikler, amifostin, kepçelenir. Bu ilaçların eplerenon ile eşzamanlı kullanımı ile antihipertansif etki artabilir veya ortostatik hipotansiyon gelişme riski artabilir.

SCS, tetrakosaktid. Bu eplleren ajanların eşzamanlı kullanımı sodyum ve sıvıda gecikmeye yol açabilir.

FKV

Araştırma in vitro epllerenonun CYP1A2, CYP2C19, CYP2C9, CYP2D6 ve CYP3A4'ün izofenimlerini inhibe etmediğini gösterir. Eplerhenon, bir substrat veya P-gp inhibitörü değildir.

Digoksin. Eplerenon ile kullanılırken EAA digoksin% 16 artar (% 90 CI:% 4-30). Digoksin maksimum terapötik dozlara yakın dozlarda kullanılırsa dikkatli olunmalıdır.

Warfarin. Varfarin ile klinik olarak anlamlı FKV tespit edilmedi. Varfarin maksimum terapötik dozlara yakın dozlarda kullanılırsa dikkatli olunmalıdır.

CYP3A4 izopurgeonunun konuları. CYP3A4 izopurme substratları ile FKV epleronunun özellikleri ile ilgili özel çalışmalarda, h. midazolam ve cizaprid tanımlanmadı.

CYP3A4 izofermentinin güçlü inhibitörleri. Epllerenon kullanıldığında CYP3A4 izopurmiumunu inhibe eden araçlar, muhtemelen önemli FKV. Güçlü CYP3A4 inhibitörü (günde 2 kez 200 mg setokonazol) AUC epllerende% 441 artışa neden oldu. Epllerenonun ketokonazol, itrakonazol, ritonavir, nelfinavir, klaritromisin, telitromisin ve nefazadon gibi güçlü CYP3A4 izofenium inhibitörleri ile eşzamanlı kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

CYP3A4 izopurmentinin zayıf ve orta inhibitörleri. Kırmızı kan hattı, sakinavir, amiodaron, diltiazem, verapamil ve flukonazol ile eşzamanlı kullanıma önemli FKV eşlik etti (AUC'deki artış derecesi% 98 ila 187 arasındaydı). Bu araçları eplerenon ile kullanırken, ikincisinin dozu 25 mg'ı geçmemelidir (bkz. “Uygulama yöntemi ve dozlar”).

Çıkıntı indükleyicileri CYP3A4. Eplleren ile bir hayvan taşıyan delik (CYP3A4 güçlü indüktör) içeren preparatların eşzamanlı alımı, ikincisinin EAA'sında% 30'luk bir azalmaya neden oldu. Rifampisin gibi daha güçlü CYP3A4 indükleyicileri kullanıldığında, AUC epllerende daha belirgin bir azalma mümkündür. Eplleren verimliliğindeki olası azalma göz önüne alındığında, güçlü CYP3A4 indükleyicilerinin eşzamanlı kullanımı (dah. rifampisin, karbamazepin, fenitoin, fenobarbital, delikli ilaçlar) önerilmez.

Antasitler. Antasitlerin eplerenon ile eşzamanlı kullanımları ile anlamlı etkileşiminin farmakokinetik klinik çalışmasına dayanarak beklenmemektedir.

Çocukların ulaşabileceği yerlerden uzak tutun.

Pakette belirtilen son kullanma tarihinden sonra uygulamayın.

Bir film kabuğu ile kaplanmış tabletler, 25 mg, 50 mg. Her biri 10 tablet. PVC film ve alüminyum folyo blisterde. 3 veya 9 bl. bir paket karton koyun.

Tarifine göre.

Hiperkalemi. Espiro tedavisinde, etki mekanizmasından kaynaklanan hiperkalemi gelişebilir. Tedavinin başlangıcında ve tüm hastalarda ilacın dozu değiştiğinde, kan serumundaki potasyum içeriği izlenmelidir. Gelecekte, hiperkalemi gelişme riski yüksek olan hastalar, örneğin yaşlı hastalar, böbrek yetmezliği ve diyabetli hastalar için potasyum içeriğinin periyodik olarak izlenmesi önerilmektedir. Hiperkalemi gelişme riskinin artması göz önüne alındığında, Espiro ile tedaviye başladıktan sonra potasyum ilaçlarının reçete edilmesi önerilmez. Espiro dozunda bir azalma, kan serumundaki potasyum içeriğinde bir azalmaya yol açar. Bir çalışmada, eplerona hidroklorotiyaz ilavesi, kan serumunun potasyum içeriğindeki bir artışla önlendi.

Böbrek fonksiyonunun ihlali. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, h. diyabetik mikroalbüminüri, kan serumundaki potasyum içeriğinin düzenli olarak izlenmesi önerilir. Hiperkalemi gelişme riski, böbrek fonksiyonunda bir azalma ile artar. Çalışmalarda tip 2 diabetes mellitus ve mikroalbüminüri hasta sayısı sınırlı olmasına rağmen, bu küçük örnekte hiperkalemi sıklığında bir artış kaydedilmiştir. Bu bağlamda, bu tür hastalar dikkatle tedavi edilmelidir. Eplerhenon hemodiyaliz sırasında çıkarılmaz. Espiro kullanımı şiddetli böbrek yetmezliğinde kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

Karaciğer fonksiyonunun ihlali. Hafif veya orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child Pugh ölçeğinde 5-6 ve 7-9 puan), kan serumundaki potasyum içeriğinde 5.5 mmol / L'den fazla bir artış tespit edilmedi. Bu hastalar elektrolit içeriğini kontrol etmelidir. Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda eplereni araştırılmamıştır, bu nedenle kullanımı kontrendikedir (bkz. "Endikasyonlar").

Çıkıntı indükleyicileri CYP3A4. Espiro'nun CYP3A4'ün güçlü indüktörleri ile eşzamanlı kullanımı önerilmez (bkz. "Etkileşim").

Siklosporin, tarolimus, lityum içeren ilaçlar. Espiro ile tedavi sırasında, bu ilaçların atanmasından kaçınılmalıdır (bkz. "Etkileşim").

Laktoz. Haplar laktoz içerir, bu nedenle laktoz intoleransı, laktaz eksikliği ve glikoz-galaktoz malabsorpsiyon sendromu gibi nadir kalıtsal hastalıkları olan hastalar için reçete edilmemelidir.

Araç, mekanizma kullanma yeteneği üzerindeki etkisi. Espiro'nun araç kullanma veya sofistike ekipman kullanma yeteneği üzerindeki etkisi araştırılmamıştır. Bununla birlikte, ilacın baş dönmesi ve bayılma koşullarına neden olma yeteneği göz önüne alındığında, araç sürerken veya Espiro'yu almanın arka planına karşı sofistike ekipman kullanırken dikkatli olunmalıdır.

• I21 Akut miyokard enfarktüsü
• I25.2 Geçmiş miyokard enfarktüsü
• I50.1 Solak arıza
• I50.9 Kalp yetmezliği belirtilmedi