Esidrex

hipertansiyonu kontrol etmek için: Yetişkinler için başlangıç Esidrex dozu (hidroklorotiyazid kapsülü), tek başına veya diğer antihipertansiflerle kombinasyon halinde uygulanmasına bakılmaksızın günde bir kez uygulanan bir kapsüldür. Günlük 50 mg'dan fazla doz önerilmez.

Hidroklorotiyazid anüri hastalarında kontrendikedir. Bu ürüne veya diğer sülfonamid tıbbi ürünlerine karşı aşırı duyarlılık da kontrendikedir.

UYARILAR

Diyabet ve hipoglisemi: Gizli diabetes mellitus ortaya çıkabilir ve tiazid verilen diyabet hastalarının insülin dozlarını ayarlamaları gerekebilir.

Böbrek hastalığı: Böbrek yetmezliği olan hastalarda tiazidlerin kümülatif etkileri gelişebilir. Bu hastalarda tiazid azotemi tetiklenebilir.

ÖNLEMLER

Elektrolit ve sıvı dengesi durumu

Yayınlanmış çalışmalarda, klinik olarak anlamlı hipokalemi, 12.5 mg hidroklorotiyazid alan hastalarda, daha yüksek doz alan hastalara göre sürekli olarak daha az yaygındı. Bununla birlikte, hipokalemi gelişme riski olan hastalarda serum elektrolitlerinin periyodik olarak belirlenmesi yapılmalıdır. Hastalar sıvı veya elektrolit dengesizliği belirtileri, D.H. hiponatremi, hipokloraemik alkaloz, hipokalemi ve hipomagnezemi açısından gözlemlenmelidir.

Sıvı ve elektrolit dengesizliğinin uyarı belirtileri veya semptomları arasında ağız kuruluğu, susuzluk, halsizlik, uyuşukluk, uyku hali, huzursuzluk, kas ağrısı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı ve kusma gibi gastrointestinal bozukluklar bulunur.

Hipokalemi, özellikle şiddetli siroz olduğunda, kortikosteroid veya adrenokortikotropik hormonun (ACTH) eşzamanlı kullanımı sırasında veya uzun süreli tedaviden sonra canlı diürez ile gelişebilir. Yeterli oral elektrolit emilimi olan bozukluklar da hipokalemiye katkıda bulunur. Hipokalemi ve hipomagnezemi ventriküler aritmilere neden olabilir veya kalbin digitalisin toksik etkilerine tepkisini duyarlı hale getirebilir veya abartabilir. Hipokalemi, potasyum eklenerek veya yüksek potasyumlu gıdaların alımını artırarak önlenebilir veya tedavi edilebilir.

Seyreltme hiponatremi hayatı tehdit eder ve sıcak havalarda ödemli hastalarda ortaya çıkabilir; Hiponatreminin hayatı tehdit ettiği nadir durumlar hariç, uygun tedavi tuz uygulamasından ziyade su kısıtlamasıdır. Tuz gerçekten parçalanırsa, uygun bir replasman tercih edilen terapidir.

Hiperürisemi

Tiazid diüretikleri alan bazı hastalarda hiperürisemi veya akut gut oluşabilir.

Bozulmuş karaciğer fonksiyonu

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda tiazidler dikkatle kullanılmalıdır. Şiddetli karaciğer hastalığı olan hastalarda karaciğer komasını tetikleyebilirsiniz.

Sparsethalm hastalığı

Kalsiyum atılımı tiazid ile azalır ve uzun süreli tiazid tedavisi gören bazı hastalarda hiperkalsemi ve hipofosfatemi ile paratiroid bezlerinde patolojik değişiklikler gözlenmiştir.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Fare ve sıçanlarda iki yıllık beslenme çalışmaları, Ulusal Toksikoloji Programının himayesinde (NTP) gerçekleştirildi, dişi farelerde hidroklorotiyazidin kanserojen potansiyeli olduğuna dair bir kanıt göstermedi (günde yaklaşık 600 mg / kg'a kadar dozlarda) veya erkek ve dişi sıçanlarda (yaklaşık 100 mg / kg / gün dozlarında).). Bununla birlikte, NTP erkek farelerde hepatokarsinojenisite hakkında belirsiz kanıtlar bulmuştur. Hidroklorotiyazid genotoksik değildi in vitro Ames mutajenite testinde Salmonella typhimurium - Kabileler TA 98, TA 100, TA 1535, TA 1537 ve TA 1538 ve Çin Hamster Yumurtalıklarında (CHO) - kromozomal anormallikler veya in vivo farenin mikrop hücre kromozomları, Çin hamster kemik iliği kromozomları ve Drosophila cinsiyete bağlı resesif ölümcül özellikli gen. Pozitif test sonuçları sadece in vitro CHO kromatid değişimi (klastojenisite) ve fare lenfoma hücrelerinde (mutajenite) - 43 ila 1300 ug / mL ve içinde hidroklorotiyazid konsantrasyonları kullanılarak yapılan deneyler Aspergillus nidulans - belirtilmemiş bir konsantrasyonda ayrılma testi alın.

Hidroklorotiyazidin, bu türün 100'e kadar dozlamak için kullanılabileceği çalışmalarda her iki cinsiyetten farelerin ve sıçanların doğurganlığı üzerinde hiçbir olumsuz etkisi olmamıştır.

Gebelik

Teratojenik etkiler

Gebelik kategorisi B: 3000'e kadar dozlarda ana organogenez dönemlerinde denen hidroklorotiyazid hamile fareler ve sıçanlarda çalışmalar. Fetüse zarar verdiğine dair bir kanıt sağlanmadığı sürece 1000 mg hidroklorotiyazid / kg oral yoldan uygulandı.

Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini tahmin etmediğinden, bu ilaç sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Teratojenik olmayan etkiler

Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve göbek kordonu kanında görülür. Yetişkinlerde meydana gelen fetal veya yenidoğan sarılık, trombositopeni ve muhtemelen diğer yan etkiler riski vardır.

Emziren anneler

Tiazidler anne sütüne geçer. Emziren bebeklerde ciddi yan etkilerin potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için önemi dikkate alınarak, emzirmeyi durdurmaya veya hidroklorotiyazidi durdurmaya karar verilmelidir.

Pediatrik kullanım

Pediyatrik hastalarda güvenlik ve etkinlik belirlenmemiştir.

Daha eski kullanım

Hidroklorotiyazidli yaşlılarda (D.H.> 65 yaş) kan basıncında daha büyük bir düşüş ve yan etkilerde bir artış gözlenebilir. Bu nedenle, mevcut en düşük hidroklorotiyazid dozu (12.5 mg) ile tedaviye başlanması tavsiye edilir. Daha fazla titrasyon gerekirse, 12.5 mg'lık artışlar kullanılmalıdır.

Hidroklorotiyazid ile ilişkili yan etkilerin doza bağlı olduğu gösterilmiştir. Kontrollü klinik çalışmalarda, günde bir kez 12.5 mg hidroklorotiyazid dozlarıyla bildirilen advers olaylar plasebo ile karşılaştırılabilirdi. 25 mg ve daha fazla hidroklorotiyazid dozları için aşağıdaki yan etkiler bildirilmiştir ve her kategori içinde şiddetli azalma sırasına göre listelenmiştir.

Bir bütün olarak beden: Zayıflık.

Kardiyovasküler: Ortostatik hipotansiyon dahil hipotansiyon (alkol, barbitüratlar, narkotikler veya antihipertansif ilaçlar ile şiddetlendirilebilir).

Sindirim: Pankreatit, sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), ishal, kusma, sialadenit, kramplar, kabızlık, mide tahrişi, bulantı, anoreksiya.

Hematolojik: Aplastik anemi, agranülositoz, lökopeni, hemolitik anemi, trombositopeni.

Aşırı duyarlılık: Anafilaktik reaksiyonlar, nekrotizan anjiyit (vaskülit ve kutanöz vaskülit), pnömonit ve pulmoner ödem dahil nefes darlığı, ışığa duyarlılık, ateş, ürtiker, döküntü, purpura.

Metabolik: elektrolit dengesizliği (bkzÖnlemler ), Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi.

Kas-iskelet sistemi - : Kas krampları.

Sinir sistemi / psikiyatri: Baş dönmesi, parestezi, baş dönmesi, baş ağrısı, huzursuzluk.

Böbrekler: Böbrek yetmezliği, böbrek fonksiyon bozukluğu, interstisyel nefrit (bkz UYARILAR).

Cilt: Stevens-Johnson sendromu dahil olmak üzere eritema multiforme, toksik epidermal nekroliz dahil eksfolyatif dermatit, alopesi.

Özel duyular: Geçici olarak bulanık, ksantostopsi görün.

Ürogenital: İktidarsızlık.

Yan etkiler orta veya ciddi ise, tiazid dozu azaltılmalı veya tedavi kesilmelidir.

Görülen en yaygın belirti ve semptomlar elektrolit eksikliği (hipokalemi, hipokloremi, hiponatremi) ve aşırı diürez nedeniyle dehidrasyondan kaynaklanır. Digitalis de uygulanmışsa, hipokalemi düzensiz kalp atışını artırabilir.

Doz aşımı durumunda semptomatik ve destekleyici önlemler alınmalıdır. Emesis indüklenmeli veya mide lavajı yapılmalıdır. Yerleşik prosedürlerle dehidrasyon, elektrolit dengesizliği, karaciğer koma ve hipotansiyonu düzeltin. Gerekirse, solunum güçlüğü için oksijen veya yapay havalandırma verin. Hidroklorotiyazidin hemodiyaliz ile uzaklaştırılma derecesi belirlenmemiştir.

Hidroklorotiyazidin oral LD50'si, farelerde ve sıçanlarda 10 g / kg'dan fazladır.