Kompozisyon:
Uygulama:
Tedavide kullanılır:
Militian Inessa Mesropovna tarafından tıbbi olarak gözden geçirilmiştir, Eczane Son güncelleme: 05.04.2022
Dikkat! Sayfadaki bilgiler sadece sağlık profesyonelleri içindir! Bilgi kamu kaynaklarında toplanır ve anlamlı hatalar içerebilir! Dikkatli olun ve bu sayfadaki tüm bilgileri tekrar kontrol edin!
Aynı bileşenlere sahip en iyi 20 ilaç:
Walperetic asidin enjekte edilebilir ilaç formu, kullanımı geçici olarak imkansız olan oral dozaj formlarının geçici olarak değiştirilmesi için gösterilmiştir.
Yetişkinler ve çocuklar:
genel epileptik nöbetler: klonik, tonik, tonik-klonik, absans, miyoklonik, atonik; Lennox-Gasto sendromu (monoterapide veya diğer antiepileptik ajanlarla kombinasyon halinde);
kısmi epileptik nöbetler: ikincil genelleme ile veya ikincil genelleme olmadan kısmi ataklar (monoterapide veya diğer antiepileptik ajanlarla kombinasyon halinde).
Çocuklar, ayrıca
böyle bir önleme gerektiğinde yüksek sıcaklıklarda nöbetlerin önlenmesi.
Epilepsi, h. küçük ve büyük saldırılar, miyoklon epilepsi.
В/в.
Простая замещающая терапия (например перед хирургическим вмешательством). Через 4–6 ч после последней пероральной дозы проводится в/в введение препарата, разведенного раствором натрия хлорида для инъекций (0,9%); или в виде непрерывной инфузии ранее применявшейся дозы в течение суток; или в виде 4 инфузий продолжительностью по 1 ч (в этом случае с каждой инфузией вводится 1/4 ранее применявшейся суточной дозы). Обычная средняя доза составляет 20–30 мг/кг/сут.
Ситуации, требующие быстрого достижения и поддержания эффективной концентрации вальпроевой кислоты в плазме крови. В/в болюсное введение препарата в дозе 15 мг/кг в течение 5 мин; затем введение продолжают в виде постоянной в/в инфузии со скоростью 1 мг/кг/ч, с постепенной коррекцией скорости введения для обеспечения концентрации вальпроевой кислоты в крови около 75 мг/л. Далее скорость введения изменяют в зависимости от клинической картины.
После прекращения инфузии переход на лечение пероральными формами препарата Epival ER® может происходить с применением прежней дозы или дозы, скорректированной с учетом клинического состояния пациента.
Дети и подростки женского пола, женщины с детородным потенциалом и беременные женщины
Предупреждение для пациенток женского пола. В случае наступления беременности препараты вальпроевой кислоты могут причинить серьезный вред будущему ребенку. Всегда следует применять эффективные способы контрацепции во время лечения. Если пациентка планирует беременность или забеременела, необходимо немедленно сообщить об этом своему лечащему врачу.
Лечение препаратами Epival ER® следует начинать под наблюдением специалиста, имеющего опыт лечения эпилепсии и биполярных расстройств. Лечение следует начинать только в том случае, если другие виды лечения неэффективны или не переносятся (см. «Особые указания», «Применение при беременности и кормлении грудью»), а при регулярном пересмотре лечения следует тщательно повторно оценивать отношение польза/риск. Предпочтительным является применение препаратов Epival ER® в монотерапии и в наименьших эффективных дозах и, если возможно, в лекарственных формах с пролонгированным высвобождением. Во время беременности суточная доза должна делиться, как минимум на 2 разовые дозы.
Пациенты пожилого возраста. Хотя у этой группы пациентов имеются изменения фармакокинетики вальпроевой кислоты, они имеют ограниченную клиническую значимость, и доза вальпроевой кислоты у пациентов пожилого возраста должна подбираться в соответствии с достижением обеспечения контроля над приступами эпилепсии.
Почечная недостаточность, и/или гипопротеинемия. У пациентов с почечной недостаточностью и/или гипопротеинемией следует учитывать возможность увеличения концентрации свободной (терапевтически активной) фракции вальпроевой кислоты в сыворотке крови и, при необходимости, уменьшать дозу вальпроевой кислоты, ориентируясь при подборе дозы главным образом на клиническую картину, а не на общее содержание вальпроевой кислоты в сыворотке крови (комбинации свободной фракции и фракции, связанной с белками плазмы крови), чтобы избежать возможных ошибок в подборе дозы.
Внутрь. Дозу устанавливают индивидуально. Взрослым и детям старше 15 лет (монотерапия) — по 400–600 мг в сутки, через неделю постепенно (1 раз в неделю) увеличивают дозу на 200 мг в сутки до эффективной — 1000–3000 мг в сутки; максимальная суточная доза — 3000 мг.
Детям с массой тела до 20 кг — в исходной дозе 15 мг/кг в сутки; при необходимости дозу можно постепенно (1 раз в неделю) увеличивать на 5–10 мг/кг в сутки до эффективной; детям с большой массой тела назначают в исходной дозе по 400 мг в сутки.
Внутрь, во время еды или сразу после еды, не разжевывая, запивая небольшим количеством воды. Суточную дозу применяют в 2–4 приема. Дозы и длительность применения препарата Конвульсофин® определяет лечащий врач индивидуально для каждого пациента.
Лечение начинают с минимальной дозы, постепенно увеличивая ее до достижения клинического эффекта.
При монотерапии начальная доза препарата Конвульсофин® составляет 5–10 мг/кг/сут. Через каждые 4–7 дней дозу увеличивают примерно на 5 мг/кг/сут.
Средняя суточная доза у взрослых и пожилых пациентов достигает 20 мг/кг/сут, у детей 14–18 лет — 25 мг/кг/сут, у детей 6–14 лет — 30 мг/кг/сут.
В некоторых случаях терапевтическое действие препарата полностью проявляется только через 4–6 нед лечения. Поэтому необходимо следить за тем, чтобы увеличение суточной дозы осуществлялось постепенно.
Обычно руководствуются следующей ориентировочной схемой применения препарата:
Возраст | Масса тела, кг | Средняя суточная доза, мг/сут | Количество таблеток |
Взрослые | не менее 60 | 1200–2100 | 4–7 |
Дети 14–18 лет | 40–60 | 600–1500 | 2–5 |
Дети 6–14 лет | 25–40 | 600–1200 | 2–4 |
При применении с другими противоэпилептическими препаратами (ПЭП) или замене другого ПЭП на препарат Конвульсофин® дозу ранее принимаемого ПЭП, в особенности фенобарбитала, немедленно понижают. Полный переход на монотерапию препаратом Конвульсофин® осуществляют медленно, постепенно понижая дозу ранее принимаемого ПЭП.
У пациентов с почечной недостаточностью следует учитывать возможность повышения концентрации свободной вальпроевой кислоты в сыворотке крови и в соответствии с этим необходимо снижение дозы препарата.
Внутрь, во время еды или сразу после еды, не разжевывая, запивая небольшим количеством воды. Суточную дозу применяют в 2–4 приема. Дозы и длительность применения препарата Epival ER® определяет лечащий врач индивидуально для каждого пациента.
Лечение начинают с минимальной дозы, постепенно увеличивая ее до достижения клинического эффекта.
При монотерапии начальная доза препарата Epival ER® составляет 5–10 мг/кг/сут. Через каждые 4–7 дней дозу увеличивают примерно на 5 мг/кг/сут.
Средняя суточная доза у взрослых и пожилых пациентов достигает 20 мг/кг/сут, у детей 14–18 лет — 25 мг/кг/сут, у детей 6–14 лет — 30 мг/кг/сут.
В некоторых случаях терапевтическое действие препарата полностью проявляется только через 4–6 нед лечения. Поэтому необходимо следить за тем, чтобы увеличение суточной дозы осуществлялось постепенно.
Обычно руководствуются следующей ориентировочной схемой применения препарата:
Возраст | Масса тела, кг | Средняя суточная доза, мг/сут | Количество таблеток |
Взрослые | не менее 60 | 1200–2100 | 4–7 |
Дети 14–18 лет | 40–60 | 600–1500 | 2–5 |
Дети 6–14 лет | 25–40 | 600–1200 | 2–4 |
При применении с другими противоэпилептическими препаратами (ПЭП) или замене другого ПЭП на препарат Epival ER® дозу ранее принимаемого ПЭП, в особенности фенобарбитала, немедленно понижают. Полный переход на монотерапию препаратом Epival ER® осуществляют медленно, постепенно понижая дозу ранее принимаемого ПЭП.
У пациентов с почечной недостаточностью следует учитывать возможность повышения концентрации свободной вальпроевой кислоты в сыворотке крови и в соответствии с этим необходимо снижение дозы препарата.
Внутрь, во время еды. Таблетку следует проглатывать целиком, не разламывая и не разжевывая. Взрослым начальная доза составляет 0,3–0,6 г/сут в 2 приема с постепенным повышением на 0,1–1,15 г/сут каждые 3–4 дня до достижения желаемого эффекта. Максимальная суточная доза — 2,4 г. Детям массой тела менее 20 кг — по 20 мг/кг/сут, массой тела 40 кг и более — по 40 мг/кг 2 раза в сутки.
Aşırı duyarlılık, porfiri, ciddi bozulmuş karaciğer fonksiyonu; gebelikte nispeten kontrendikedir (özellikle ilk 3 ayda).
İstenmeyen reaksiyonların gelişme sıklığını belirtmek (NR) WHO sınıflandırması kullanılır: sıklıkla ≥% 10; genellikle ≥1 ve <% 10; nadiren ≥0.1 ve <% 1; nadiren ≥0.01 ve <% 0.1; çok nadiren <% 0.01, bilinmeyen frekans (ne zaman, mevcut verilere göre, HP'nin gelişme sıklığını değerlendirmek mümkün değildir).
Konjenital, kalıtsal ve genetik bozukluklar: teratojenik risk (bkz. “Hamilelik ve emzirme başvurusu”).
Kan ve lenfatik sistemden: sıklıkla - anemi, trombositopeni (bkz. "Özel talimatlar"); seyrek olarak - kabuk tedavisi, lökopeni, nötropeni. Lökopeni ve kabuk tedavisi kemik iliği depresyonu olsun veya olmasın olabilir. İlaç iptal edildikten sonra kan resmi normale döner. Nadiren - kırmızı kan hücrelerinin izole aplazisi / hipoplazisi, agranülositoz, makrosit anemisi, makrositoz dahil kemik iliği bozuklukları; kan pıhtılaşma faktörlerinde azalma (en az bir), kan pıhtılaşma göstergeleri normundan sapma (PV, ACTV, trombin zamanı, MNO'daki artış gibi). “Hamilelik ve emzirme başvurusu” ve “Özel talimatlar”).
Spontan ekimozların ve kanamanın ortaya çıkması, ilacın iptal edilmesi ve klinik ve laboratuvar muayenesi yapılması gerektiğini gösterir.
Laboratuvar ve alet verileri: nadiren - biyotin eksikliği / biyotinidaz eksikliği.
Sinir sisteminin yanından: çok sık — titreme; sık — ekstrapiramit bozuklukları, stupor *, uyuşukluk, kramplar *, hafıza bozukluğu, baş ağrısı, nistagmus, baş dönmesi, enjeksiyondan birkaç dakika sonra ortaya çıkabilir ve birkaç dakika içinde kendiliğinden kaybolabilir; seyrek — koma *, ensefalopati *, uyuşukluk *, tersinir parkinsonizm, ataksi, parestezi; nadiren — geri dönüşümlü demans, beynin geri dönüşümlü atrofisi ile kombine edilir, bilişsel bozukluklar; frekans bilinmiyor — sedasyon.
İşitme organı ve labirent bozuklukları tarafında: sık - geri dönüşümlü ve geri döndürülemez sağırlık.
Görüş gövdesinin yanından: frekans bilinmiyor - diploma.
Solunum sisteminden göğüs ve mediastinum: seyrek olarak - plevral efüzyon.
Sindirim sisteminden: çok sık — mide bulantısı (ilacın sokulmasından birkaç dakika sonra kendiliğinden kaybolması ile birkaç dakika içinde gözlendi) sık — kusma, diş etlerinin değişimi (esas olarak hiperplazi) stomatit, epigastri ağrısı, ishal, genellikle tedavinin başlangıcında bazı hastalarda görülür, fakat, genellikle, birkaç gün sonra kaybolur ve tedavinin sonlandırılmasını gerektirmez; seyrek — pankreatit, bazen ölümcül (pankreatit gelişimi tedavinin ilk 6 ayında mümkündür; akut karın ağrısı durumunda, serum amilaz aktivitesini kontrol etmek gerekir, görmek. "Özel talimatlar"); frekans bilinmiyor - karında kramp, anoreksiya, iştah artışı.
Böbreklerden ve idrar yollarından: seyrek - böbrek yetmezliği; nadiren - enürezis, tubulo-institüal yeşim, geri dönüşümlü Fankoni sendromu (fosfat, glikoz, amino asitler ve bikarbonatın kanal yeniden emilimini ihlal eden proksimal renal tübüllerin lezyonunun biyokimyasal ve klinik belirtileri kompleksi) henüz değil.
Deriden ve deri altı dokusundan: sıklıkla - ürtiker, kaşıntı gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları; gelişmiş hiperandrojeni, yumurtalık polikistozunun arka planına karşı androjenik alopesi dahil geçici (geri dönüşümlü) ve / veya doza bağlı patolojik saç dökülmesi (alopesi) (bkz. Cinsel organlardan ve meme bezinden ve Endokrin sistemden) ve gelişmiş hipotiroidizmin arka planına karşı alopesi (bkz. Endokrin sistemden çivi ve tırnak yatağı ihlalleri; seyrek — anjiyonörotik şişlik, döküntü, saç bozuklukları (normal yapının ihlali gibi, renk değişimi, anormal büyüme (dalgalılığın ve kıvırcıklığın ortadan kalkması ya da tam tersi, başlangıçta düz saçlı yüzlerde kıvırcıklık görünümü) nadiren — toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson Sendromu, çok formlu eritem, eozinofili ve sistemik semptomlarla ilaç döküntü sendromu (ELBİSE-Sindrom).
İskelet kasının ve bağ dokusunun yanından: seyrek olarak - uzun süreli Epival ER ilaçları alan hastalarda MPCT, osteopoe, osteoporoz ve kırıklarda azalma® Epival ER ilaçlarının etki mekanizması.® kemik dokusu metabolizması kurulmamış; nadiren - sistemik kırmızı lupus (bkz. “Özel Talimatlar”), rabdomiyoliz (bkz. Dikkatli, “Özel talimatlar).
Endokrin sistemden: seyrek olarak - antiduretik hormon, hiperandrojeninin yetersiz bir sekresyon sendromu (girsutizm, virizasyon, akne, erkek alopesi ve / veya kan androjen konsantrasyonlarında artış); nadiren - hipotiroidizm (bkz. “Hamilelik ve emzirme başvurusu”).
Metabolizma ve beslenme açısından: sıklıkla - hiponatremi, vücut ağırlığında bir artış (vücut ağırlığında bir artış dikkatle izlenmelidir, t.to. vücut ağırlığı polikistik over sendromunun gelişimine katkıda bulunan bir faktördür); nadiren - hiperammoni (izole ve orta derecede hiperammoni vakaları, karaciğer fonksiyon göstergelerini değiştirmeden ortaya çıkabilir, bu da tedavinin sonlandırılmasını gerektirmeyebilir. Ayrıca, valproezik asit alımının kesilmesini ve ek bir muayeneyi gerektiren nörolojik semptomların ortaya çıkması (örneğin, ensefalopati, kusma, ataksi ve diğer nörolojik semptomların gelişimi) ile birlikte hiperammoninin meydana geldiği bildirilmiştir (bkz. “Özel yönler”), obezite.
İyi huylu, malign ve belirsiz tümörler (kistler ve polipler dahil): nadiren - miyelodisplastik sendrom.
Gemilerin yanından: sıklıkla - kanama ve kanama (bkz. “Özel talimatlar” ve “Hamilelik ve emzirme için uygulama”); seyrek olarak - vaskülit.
Giriş yerindeki genel bozukluklar ve değişiklikler: seyrek olarak - hipotermi, ciddi olmayan periferik ödem.
Karaciğer ve safra yolundan: sık — karaciğer lezyonları (karaciğerin fonksiyonel durumunun gösterge normundan sapma, protrombin indeksinde azalma gibi, özellikle fibrinojen ve kan pıhtılaşma faktörlerinin içeriğinde önemli bir azalma ile kombinasyon halinde, bilirubin konsantrasyonunda bir artış ve kandaki hepatik transaminazların aktivitesinde bir artış; karaciğer yetmezliği, istisnai durumlarda — ölümcül; olası karaciğer fonksiyon bozuklukları için hasta kontrolü gereklidir (görmek. "Özel talimatlar").
Cinsel organlardan ve meme bezinden: sık sık - dismenore, seyrek - amenore; nadiren - erkek kısırlığı, polikistik yumurtalıklar; frekans bilinmiyor - düzensiz adet kanaması, meme bezlerinde artış, galaktore.
Hareket bozuklukları : sık sık - karışıklık, halüsinasyon, saldırganlık **, ajitasyon **, dikkat bozukluğu **; depresyon (Walperetic asidi diğer antikonvülsan ilaçlarla birleştirirken); nadiren - davranış bozuklukları **, psikomotor hiperaktivite **, bozulmuş öğrenme yeteneği **; depresyon (walprove asit ile monoterapi ile).
* Stupor ve uyuşukluk bazen geçici koma / ensefalopatiye yol açtı ve izole edildi veya tedavinin arka planına karşı nöbetlerin artmasıyla birleştirildi ve ayrıca ilaç iptal edildiğinde veya dozu azaldığında azaldı. Bu vakaların çoğu, özellikle fenobarbital veya topiramatın eşzamanlı kullanımı ile veya Walpereic asit dozunda keskin bir artıştan sonra kombinasyon tedavisinin arka planında tanımlanmıştır.
** İstenmeyen reaksiyonlar, esas olarak çocukluk hastalarında görülür.
Bulantı, kusma, ishal, uyuşukluk, ataksi, saç dökülmesi, deri döküntüsü.
Belirtiler : akut masif doz aşımının klinik belirtileri genellikle kas hiporefleksi, miyoz, solunum depresyonu, metabolik asidoz, kan basıncında aşırı azalma ve vasküler çökme / şok ile koma şeklinde ortaya çıkar. Serebral ödem ile ilişkili intrakraniyal hipertansiyon vakaları tanımlandı. Aşırı dozları sırasında Walperetic asit preparatlarının bileşiminde sodyum bulunması hipernatremi gelişimine yol açabilir. Walperetic asidin çok yüksek plazma konsantrasyonlarında konvülsif nöbetlerin geliştiği rapor edilen aşırı doz belirtileri değişebilir. Büyük bir aşırı doz ile ölümcül bir sonuç mümkündür, ancak genellikle aşırı doz tahmini uygundur.
Tedavi: bir hastanede aşırı doz için acil bakım aşağıdaki gibi olmalıdır: liyofilizat içeren bir şişenin içeriğini veya uygulama içinde / için bir çözeltiyi içeri alması durumunda midenin yıkanması, bundan sonra 10-12 saatten fazla geçmediyse. Vadilerin emilimini azaltmak için, aktif karbonun amacı, h. nazogastrik bir prob ile sokulması. Kardiyovasküler ve solunum sisteminin durumunun izlenmesini, etkili diürezin sürdürülmesini ve semptomatik tedavinin yapılmasını gerektirir. Karaciğer ve pankreasın işlevlerini kontrol etmek gerekir. Solunum depresyonu ile akciğerlerin yapay olarak havalandırılması gerekebilir. Bazı durumlarda, nalokson başarıyla kullanıldı. Çok şiddetli aşırı doz vakalarında hemodiyaliz ve hemoperfüzyon etkili olmuştur.
Vallemik asit antikonvülsan bir etkiye sahiptir ve çeşitli epilepsi formlarında etkilidir. Deneysel ve klinik kanıtlar, Epival ER ilacının antikonvülsan etkisi için iki mekanizmanın varlığını göstermektedir®.
Birincisi, GAMKergic sistemini etkileyen, merkezi sinir sistemindeki GAMK konsantrasyonunda bir artışa neden olan ve GAMKergic iletimini aktive eden kan ve beyin dokusu plazmasındaki Walperetic asit konsantrasyonu ile ilişkili doğrudan bir farmakolojik etkidir.
İkincisi - görünüşe göre, beyindeki geri kalan balmik asit metabolitleri ile ilişkili, nörotransmitterlerdeki değişiklikler veya hücre zarları üzerinde doğrudan etkilerle ilişkili dolaylı bir farmakolojik etkidir.
Valproeik asidin uygulamada / uygulamada biyoyararlanımı% 100'dür. Tipik olarak, 40-100 mg / l (300-700 μmol / L) (gün boyunca ilacın ilk dozunu almadan önce belirlenen) Walpereic asidin serum konsantrasyonları etkilidir. Kan plazmasında daha yüksek konsantrasyonlarda walletic asit elde edilmesi haklı çıkarsa, beklenen faydaların oranı ve özellikle doza bağlı olanlar olmak üzere yan etki riski dikkatle tartılmalıdır. 100 mg / l'nin üzerindeki Walperetic asit konsantrasyonlarında, zehirlenme gelişene kadar yan etkilerde bir artış beklenir. Walperetic asidin plazma konsantrasyonu 150 mg / l'nin üzerinde olduğunda, ilacın dozunda bir azalma gereklidir.
İlaç C alırkenss kan serumunda 3-14 gün içinde ulaşılır.
Dağıtım
Vd yaşa bağlıdır ve genellikle 0.13–0.23 l / kg veya gençlerde - 0.13–0.19 l / kg.
Kan plazma proteinleri (esas olarak albümin ile) bağlantısı yüksektir (% 90-95), doza bağımlıdır ve doymuştur. Yaşlı hastalarda, böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda, kan plazma proteinleri ile iletişim azalır. Şiddetli böbrek yetmezliği ile valproeik asidin serbest (terapötik olarak aktif) fraksiyonunun konsantrasyonu% 8.5-20'ye yükselebilir.
Hipoproteinemi ile, Walpereic asidin (serbest + proteinle ilişkili fraksiyonlar) toplam konsantrasyonu değişmeyebilir, ancak valproezik asidin serbest (beyaz olmayan) fraksiyonunun metabolizmasındaki artış nedeniyle de azalabilir. Vallemik asit beyin omurilik sıvısına ve beyne nüfuz eder. Likördeki valproezik asit konsantrasyonu, kan serumundaki karşılık gelen konsantrasyonun% 10'udur.
Vallemik asit emziren annelerin anne sütüne nüfuz eder. Başarı durumunda Css Kan serumundaki walperetic asit anne sütündeki konsantrasyonu kan serumundaki konsantrasyonun% 10'una kadardır.
Metabolizma
Metabolizma karaciğerde glukuronasyonun yanı sıra beta, omega ve omega ile gerçekleştirilir1- oksidasyon. 20'den fazla metabolit tanımlandı, omega-oksidasyondan sonra metabolitlerin hepatotoksik etkisi var.
Valprove asidin sitokrom P450'nin metabolik sistemine dahil edilen enzimler üzerinde indükleyici bir etkisi yoktur: diğer antiepileptik ilaçların çoğunun aksine, valproeik asit hem kendi metabolizmasının derecesini hem de östrojen, progestojenler ve antagonistler gibi diğer maddelerin metabolizmasını etkilemez. K vitamini .
Sonuç
Vallemik asit, glukuronik asit ve beta oksidasyon ile konjügasyondan sonra ağırlıklı olarak böbrekler tarafından atılır.
Epilepsili hastalarda valproeik asidin plazma klerensi 12.7 ml / dakikadır.
T1/2 15-17 saattir. Mikrozomal karaciğer enzimlerini indükleyen antiepileptik ilaçlarla kombinasyon halinde, Walpereic asidin plazma klerensi artar ve T1/2 azalır, değişim derecesi mikrozomalöz karaciğer enzimlerinin diğer antiepileptik ilaçlarla indüksiyon derecesine bağlıdır. T1/2 2 aylıktan büyük çocuklarda buna yetişkinlerde yaklaşır.
Karaciğer hastalıkları olan hastalarda T1/2 Walperetic asit artar. Doz aşımı ile T'de bir artış gözlenir1/2 30 saate kadar valproezik asit.
Kandaki valproezik asidin sadece serbest bir kısmı (% 10) hemodiyalize maruz kalır.
Hamilelik sırasında farmakokinetiğin özellikleri
V'de bir artışlad Hamileliğin III üç aylık döneminde walperetic asit, böbrek ve karaciğer klerensini arttırır. Aynı zamanda, ilacı sabit bir dozda almasına rağmen, Walperetic asidin serum konsantrasyonlarını azaltmak mümkündür. Ek olarak, hamilelik sırasında, Walpereic asidin plazma proteinleri ile ilişkisi değişebilir, bu da valproeik asidin serbest (terapötik olarak aktif) bir fraksiyonunun kan serumunda bir artışa yol açabilir.
- Anti-epileptik ilaçlar
Valproezik asidin diğer ilaçlar üzerindeki etkisi
Nöroleptikler, MAO inhibitörleri, antidepresanlar, benzodiazepinler. Vallepik asit, antipsikotikler, MAO inhibitörleri, antidepresanlar ve benzodiazepinler gibi diğer psikotropik ilaçların etkilerini güçlendirebilir; bu nedenle, Walproeic asit ile eşzamanlı kullanımları ile dikkatli tıbbi gözetim önerilir ve gerekirse doz düzeltmesi önerilir.
Lityum preparatları. Vallemik asit lityum serum konsantrasyonlarını etkilemez.
Fenobarbital. Valleprik asit, fenobarbitalin plazma konsantrasyonlarını arttırır (hepatik metabolizmasındaki bir azalma nedeniyle) ve bu nedenle, özellikle çocuklarda, ikincisinin yatıştırıcı etkisinin geliştirilmesi mümkündür. Bu nedenle, yatıştırıcı etkiler durumunda fenobarbital dozunda derhal bir azalma ve gerekirse fenobarbital plazma konsantrasyonlarının belirlenmesi ile kombine tedavinin ilk 15 günü boyunca hastanın kapsamlı bir tıbbi izlemesinin önerilmesi önerilir.
Primidon. Vallemik asit, yan etkilerinde (yatıştırıcı etkiler gibi) bir artışla primedonun plazma konsantrasyonlarını arttırır; uzun süreli tedavi ile bu semptomlar kaybolur. Özellikle gerekirse primedon doz düzeltmesi ile kombinasyon tedavisinin başlangıcında hastanın dikkatli klinik izlenmesi önerilir.
Phoenixoin. Vallemik asit, fenitoinin toplam plazma konsantrasyonlarını azaltır. Ek olarak, Walperetik asit, aşırı doz semptomları geliştirme olasılığı ile fenitoinin serbest fraksiyonunun konsantrasyonunu arttırır (valproperik asit, fenitoini plazma proteinleri ile bağlantıdan uzaklaştırır ve hepatik metabolizmasını yavaşlatır). Bu nedenle, hastanın dikkatli bir şekilde klinik olarak izlenmesi ve fenitoin konsantrasyonlarının ve kandaki serbest fraksiyonunun belirlenmesi önerilir.
Karbamazepin. Walperetic asit ve karbamazepinin eşzamanlı kullanımı ile karbamazepin toksisitesinin klinik belirtilerinin ortaya çıktığı bildirilmiştir, yani. Walpereik asit, karbamazepinin toksik etkilerini güçlendirebilir. Gerekirse karbamazepin dozunun düzeltilmesi ile, özellikle kombinasyon tedavisinin başlangıcında bu tür hastaların dikkatli bir şekilde klinik olarak izlenmesi önerilir.
Lamotrijin. Vallemik asit, karaciğerdeki lamotridgin metabolizmasını yavaşlatır ve T'yi arttırır1/2 lamotrigina neredeyse 2 kez. Bu etkileşim, lamotridzinin toksisitesinde, özellikle toksik epidermal nekroliz dahil olmak üzere ciddi cilt reaksiyonlarının gelişmesine yol açabilir. Bu nedenle, kapsamlı klinik gözlem önerilir ve gerekirse lamotridzin dozunun düzeltilmesi (azaltılması) önerilir.
Zidovudin. Vallemik asit, zidovudin'in plazma konsantrasyonlarını artırabilir, bu da zidovudin toksisitesinde bir artışa yol açar.
Felbamat. Vallemik asit, felbamat kirenlerinin ortalama değerlerini% 16 azaltabilir.
Olanzapin. Vallemik asit olanzapinin plazma konsantrasyonlarını azaltabilir.
Rufinamide. Vallemik asit, rubyaidin plazma konsantrasyonunda bir artışa yol açabilir. Bu artış kandaki Walperetic asit konsantrasyonuna bağlıdır. Özellikle çocuklarda dikkatli olunmalıdır. bu etki bu popülasyonda daha belirgindir.
Propofol. Vallemik asit, propofolün plazma konsantrasyonlarında bir artışa yol açabilir. Walperetic asit ile eşzamanlı kullanımı ile propofol dozunun azaltılmasına dikkat edilmelidir.
Nimodipin (yutma için ve (ekstrapolasyon için) parenteral uygulama için çözelti). Nimodipin'in walproetik asit ile eşzamanlı kullanımının nimodipin plazma konsantrasyonlarını% 50 artırabileceği (nimodipin metabolizmasının walproeik asit ile inhibisyonu) nedeniyle nimodipinin hipotensif etkisinin güçlendirilmesi.
Temosolomid. Temosolomidin walproetik asit ile eşzamanlı kullanımı, temosolomidin temizlenmesinde zayıf bir şekilde ifade edilmiş, ancak istatistiksel olarak anlamlı bir azalmaya yol açar.
Diğer ilaçların valproevik asit üzerindeki etkisi
Mikrozomal enzim karaciğer sistemlerini (fenitoin, fenobarbital, karbamazepin dahil) indükleyebilen anti-epileptik ilaçlar, Walpereic asidin plazma konsantrasyonlarını azaltır. Kombine tedavi durumunda, valproeik asit dozları klinik reaksiyona ve kandaki Walperetic asit konsantrasyonuna bağlı olarak ayarlanmalıdır.
Fenitoin veya fenobarbital ile aynı anda kullanılırsa, valproezik asit metabolitlerinin kan serumundaki konsantrasyonu arttırılabilir. Bu nedenle, bu iki ilaçla tedavi gören hastalar, hiperammoni belirtileri ve semptomları açısından dikkatle izlenmelidir. bazı balmik asit metabolitleri karbamid döngüsü enzimlerini (mikrodalga döngüsü) inhibe edebilir.
Felbamat. Falbamat ve valproeik asit kombinasyonu ile valproeik asidin klerensi% 22-50 oranında azalır ve buna bağlı olarak Walperetic asidin plazma konsantrasyonları artar. Walperetic asidin plazma konsantrasyonları izlenmelidir.
Meflokhin. Walpereic asidin metabolizması hızlanır ve kramplara neden olabilir, bu nedenle eşzamanlı kullanımları ile epileptik nöbetlerin gelişimi mümkündür.
Canavar kızartılmış ilaçlar delikli. Walperetic asit ve peroksidatlanmış preparatların eşzamanlı kullanımı ile Walperetic asidin antimon etkinliğinde bir azalma mümkündür.
Kan plazma proteinleri (asetilsalisilik asit) ile yüksek ve güçlü bağlantısı olan ilaçlar. Walperetic asit ve kan plazma proteinleri (asetilsalisilik asit) ile yüksek ve güçlü bir bağlantısı olan ilaçların eşzamanlı kullanımı durumunda, Walpereic asidin serbest fraksiyonunun konsantrasyonunda bir artış mümkündür.
Dolaylı antikoagülanlar (warfarin ve diğer kumarin türevleri dahil). Walperetic asit ve dolaylı antikoagülanların eşzamanlı kullanımı ile protrombin indeksinin dikkatli kontrolü gereklidir.
Simetidin, kırmızı kanmikin. Simetidin veya kırmızı kanmisin aynı anda kullanılırsa (hepatik metabolizmasındaki yavaşlamanın bir sonucu olarak) Walpereic asit serum konsantrasyonları artabilir.
Karbapenema (panipen, meropen, imipenem). Karbapenemlerle eşzamanlı kullanımı ile kandaki Walperetic asit konsantrasyonunda bir azalma, bazen eşzamanlı tedavinin 2 günü içinde kandaki Walperetic asit konsantrasyonunda% 60-100'lük bir azalmaya yol açar. nöbetler. Valproeik asit dozu olan hastalarda karbapenetlerin eşzamanlı kullanımından, kandaki Walpereic asit konsantrasyonunu hızlı ve yoğun bir şekilde azaltma yetenekleri nedeniyle kaçınılmalıdır. Karbapenem tedavisinden kaçınılamazsa, kan nitrik asit konsantrasyonlarının dikkatle izlenmesi gerekir.
Rifampisin. Kandaki morproetik asit konsantrasyonunu azaltabilir, bu da Walperetic asidin terapötik etkisinin kaybına yol açar. Bu nedenle, rifampisin kullanırken Walperetic asit dozunu arttırmak gerekebilir.
Proteaz inhibitörleri. Lopinavir, ritonavir gibi proteinaz inhibitörleri, eşzamanlı kullanımı ile Walperetic asidin plazma konsantrasyonunu azaltır.
Kolestramin. Kolestramin, eşzamanlı kullanımı ile Walpereic asidin plazma konsantrasyonlarında bir azalmaya yol açabilir.
Diğer etkileşimler
Topiramat ile. Walperetic asit ve topiramatın eşzamanlı kullanımı ensefalopati ve / veya hiperammoni ile ilişkiliydi. Bu iki ilacı aynı anda alan hastalar, hiperammonik ensefalopati semptomlarının gelişimi için dikkatli tıbbi gözetim altında olmalıdır.
Quillapine ile. Walproetik asit ve killapinin eşzamanlı kullanımı nötropeni / lökopeni riskini artırabilir.
Östrojen-progestojenik ilaçlarla. Vallemik asit, karaciğerin mikrozomal enzimlerini indükleme yeteneğine sahip değildir ve sonuç olarak, hormonal kontrasepsiyon yöntemleri kullanan kadınlarda östrojen-progestojenik ilaçların etkinliğini azaltmaz.
Etanol ve diğer potansiyel olarak hepatotoksik ilaçlarla. Walperetic asit ile aynı anda kullanıldığında, valproeik asidin hepatotoksik etkisinde bir artış mümkündür.
Klonazepam ile. Klonazepamın walproetik asit ile eşzamanlı kullanımı, izole durumlarda, absankous durumun şiddetinde bir artışa yol açabilir.
Miyelotoksik ilaçlarla. Walperetic asit ile eşzamanlı kullanımları ile kemik-beyin hematopisi riski artar.
However, we will provide data for each active ingredient