Doribax

akciğerlerin yapay ventilasyonu (IVL) ile ilişkili pnömoni dahil nozokomiyal (nozokomiyal) pnömoni;

karmaşık intraabdominal enfeksiyonlar;

karmaşık ve komplike olmayan piyelonefrit ve eşlik eden bakteriyemi vakaları dahil olmak üzere idrar sisteminin karmaşık enfeksiyonları.

AT .

Doribax'ın Önerilen Kullanımı^® (toripenema) yetişkinler için her 8 saatte bir 500 mg'lık bir dozda

* Nozokomiyal pnömonili hastaların 1 saat tedavisi için infüzyonlar önerilir. Daha az hassas mikroorganizmalar ile enfeksiyon riski varsa, infüzyonlar 4 saat içinde önerilir.

** Terapi süresi, 3 gün sonra uygun oral tedaviye olası bir geçişi içerir (en azından) klinik iyileşmeye neden olan parenteral tedavi (oral tedaviye geçerken, florchinolons, klavulanik asit ile kombinasyon halinde çok çeşitli penisilinler reçete edilebilir, ve herhangi bir farmakoterapi grubunun antibiyotikleri).

¹ Eşzamanlı bakteriyemili hastalarda, tedavi süresi 14 güne ulaşabilir.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar

Cl kreatinin> 50 ml / dak olan hastalar doz düzeltmesine ihtiyaç duymazlar. Orta derecede böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (≥30 ila ≤50 ml / dak arasında Cl kreatinin), doripenem dozu 8 saatte bir 250 mg olmalıdır. Şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Cl kreatinin> 10 ila <30 ml / dak), doz 12 saatte bir 250 mg olmalıdır.

Diyaliz hastaları

Doribax için doz önerileri^® uzun süreli tedavi sonrası tedavi gören hastalarda

^a Akut böbrek yetmezliği olan ve uzun süreli tedavi sonrası olan hastalarda, akut böbrek yetmezliği olan hastalarda karbapenemlerin ekstra klerensini artırma olasılığı göz önüne alındığında, önerilen infüzyon süresi 4 saattir.

^b Kronik böbrek fonksiyon bozukluğu olan ve uzun süreli tedavi sonrası hastalarda 1- veya 4 saatlik infüzyon mümkündür. Farmakokinetik / farmakodinamiğe göre, plazmada doripenem konsantrasyonu MIC'yi (% T> MIC) aştığında, dozlama aralığı boyunca faiz süresini en üst düzeye çıkarmak için 4 saat infüzyon tercih edilebilir.

Doripenem ve metabolit - Doripenem-M-1'in olası birikimi nedeniyle uzun süreli böbrek replasman tedavisi için> 1 mg / ml MIC dozaj önerileri belirlenmemiştir. Sınırlı klinik veriler ve doripenem-M-1 metabolitinin sisteme maruziyetinde olası bir artış nedeniyle uzun süreli böbrek replasman tedavisi gören hastalar için dikkatli güvenlik izlemesi önerilir. Şu anda diğer diyaliz türlerindeki hastalar için öneriler formüle etmek için yeterli bilgi bulunmamaktadır.

Yaşlı hastalar

Böbrek fonksiyonu yaşlarına karşılık gelen yaşlı hastalarda doz düzeltmesi gerekli değildir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar

Bu tür hastaların doz düzeltmesine ihtiyacı yoktur.

Çözeltiyi hazırlama ve kullanma talimatları

İnfüzyon için 500 mg'lık bir çözeltinin hazırlanması:

- enjeksiyon için 10 ml steril suya veya% 0.9 sodyum klorür çözeltisine (fizyolojik çözelti) çözünür doripenem tozu;

- süspansiyonu içinde görünür yabancı partiküllerin varlığı açısından görsel olarak kontrol edin (bu bitmiş süspansiyon doğrudan uygulama için kullanılmaz);

- 100 ml fizyolojik çözelti veya% 5 glikoz çözeltisi içeren bir infüzyon paketine şırınga ve iğne ile bitmiş bir süspansiyon ekleyin ve çözünmeyi tamamlamak için dikkatlice karıştırın.

Orta veya şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar için infüzyonlar için 250 mg'lık bir çözeltinin hazırlanması:

- enjeksiyon için 10 ml steril suya veya% 0.9 sodyum klorür çözeltisine (fizyolojik çözelti) çözünür doripenem tozu;

- süspansiyonu içinde görünür yabancı partiküllerin varlığı açısından görsel olarak kontrol edin (bu bitmiş süspansiyon doğrudan uygulama için kullanılmaz);

- 100 ml fizyolojik çözelti veya% 5 glikoz çözeltisi içeren bir infüzyon paketine şırınga ve iğne ile bitmiş bir süspansiyon ekleyin ve çözünmeyi tamamlamak için dikkatlice karıştırın. İnfüzyon paketinden 55 ml çözelti seçin ve atın (çözeltide kalan hacim 250 mg doripenem içerir).

Bitmiş çözelti için saklama koşulları. Enjeksiyon için steril su tozuna veya enjeksiyon için sodyum klorür çözeltisinin% 0.9'una (fizyolojik çözelti) ilave edildikten sonra, süspansiyon bir infüzyon çözeltisi ile keşfinden önce 1 saat boyunca bir şişede saklanabilir.

Aşağıdaki tablo, Doripenem'in seyreltilerinin fizyolojik bir çözelti ile veya% 5'inin bir glikoz çözeltisi ile oda sıcaklığında veya buzdolabında saklanma koşullarında saklama sürelerini göstermektedir.

Fizyolojik bir çözelti veya% 5 glikoz çözeltisi üzerinde hazırlanan infüzyon çözeltilerinin saklanması

^a Buzdolabından çıkarıldıktan sonra, infüzyon çözeltisi, oda sıcaklığında izin verilen saklama süresi boyunca hastaya verilmelidir. Aynı zamanda, çözeltinin buzdolabındaki toplam saklama süresi, çözeltinin oda sıcaklığına kadar ısıtma süresi ve çözeltinin hastaya uygulanma süresi, buzdolabında izin verilen toplam saklama süresini aşmamalıdır.

İnfüzyon

Doribax ilacının infüzyon çözeltileri^® şeffaf ve renksizden şeffaf ve hafif sarımsı bir çözeltiye kadar değişir. Çözeltinin rengindeki olası farklılıklar ürünün kalitesini etkilemez.

Uygulamadan önceki infüzyon çözeltisi, mekanik kapanımların yokluğu açısından görsel olarak kontrol edilir ve ikincisi tespit edildiğinde reddedilir.

Kullanılmayan doripenem çözeltisi ve diğer atıklar yerel düzenlemelere uygun olarak imha edilmelidir.

doripenem veya diğer karbapenemlerin yanı sıra beta-laktam antibiyotiklere karşı aşırı duyarlılık;

18 yaşına kadar çocukluk.

Az sayıda hamile kadında doripenem kullanımına ilişkin veriler, bu ilacın hamileliği, fetüsün ve yenidoğanın sağlığını olumsuz etkilemediğini göstermektedir.

Doripenli hamile kadınların tedavisinde dikkatli olunmalıdır.

Emzirme döneminde doripenem kullanıyorsanız, emzirmeyi bırakmalısınız.

En sık görülen istenmeyen etkiler baş ağrısı (% 10), ishal (% 9) ve bulantı (% 8) idi.

İstenmeyen etkilerin sıklığı şu şekilde sınıflandırıldı: sıklıkla ≥1 / 10; genellikle ≥1 / 100– <1/10; seyrek olarak ≥1 / 1000– <1/100; nadiren ≥1 / 1000– <1/1000; çok nadiren ≥1 / 1000– <1/10.

Aşağıdaki istenmeyen etkiler kaydedildi:

Sinir sisteminin yanından: çok sık - baş ağrısı.

Kardiyovasküler sistemden: sık sık - flebit.

LCD'nin yanından: sık - bulantı, ishal; seyrek olarak - kolit neden olur Clostridium Difficile.

Deriden ve deri altı dokusundan: sık - kaşıntı, döküntü.

Alerjik reaksiyonlar : seyrek olarak - aşırı duyarlılık reaksiyonları (anafilaktik şok).

Karaciğerden: sık sık - artan hepatik enzim seviyeleri.

Diğer: sıklıkla - oral kandidiyaz, mantar enfeksiyonları.

Doripenem'in stres sonrası kullanımı sırasında istenmeyen etkiler gözlenmiştir.

Dolaşım ve lenfatik sistemden: çok nadiren - nötropeni.

Doktorlar, Doripen alan hasta sayısını göstermeden bu reaksiyonları gönüllü olarak bildirdiler ve bu nedenle nötropeninin nispi frekansını belirlemek imkansız.

Doz aşımı doripenem vakası tanımlanmamıştır.

Belirtiler : aşırı doz durumunda, Doripenem'in tanıtımı durdurulmalı ve böbrekler tarafından tamamen geri çekilinceye kadar destekleyici eylemler gerçekleştirilmelidir.

Tedavi: temel fizyolojik göstergelerin izlenmesi ve hastanın klinik durumunun izlenmesi de dahil olmak üzere genel destekleyici semptomatik tedavi yapılması. Doripenem, hemodiyaliz kullanılarak vücuttan çıkarılır, ancak aşırı dozda doripenem'de hemodiyaliz kullanımının tek bir vakası şu anda tanımlanmamıştır.

Doripenem, yapısal olarak diğer beta-laktam antibiyotiklere yakın, çok çeşitli etki gösteren sentetik bir karbapenem antibiyotiktir. Doripenem'in belirgin bir aktivitesi vardır in vitro aerobik ve anaerobik gram-pozitif ve gram-negatif bakterilerle ilgili olarak. Mimik ve meropen ile karşılaştırıldığında, ilişkide 2-4 kat daha aktiftir Pseudomonas aeruginosa.

Etki mekanizması. Doripenem, bakteri hücre duvarının biyosentezini bozarak bakterisidal bir etkiye sahiptir. Birçok önemli penisilin bağlayıcı proteini (PSB) inaktive eder ve bu, bakterilerin hücre duvarının sentezinde ve daha sonra bakteri hücrelerinin ölümünde bir bozulmaya yol açar. Doripenem, PSB için en büyük yakınlığa sahiptir Staphylococcus aureus Hücrelerde. Escherichia coli ve Pseudomonas aeruginosa bakteri hücresinin şeklini korumaya dahil olan PSB ile sıkı bir şekilde temas edeceğiz.

Deneyimler in vitro Doripenem'in diğer antibiyotiklerin etkisini zayıf bir şekilde ezdiğini ve ayrıca etkisinin diğer antibiyotikler tarafından ezilmediğini gösterdi. Bağımlılık aktivitesi veya ilişkili olarak amikasin ve lefloksasin ile zayıf sinerjiler açıklanmaktadır Pseudomonas aeruginosagram-pozitif bakteriler için daptomisin, lineolid, levofloksasin ve vanomisin ile birlikte.

Direnç mekanizmaları. Doripeneme karşı bakteriyel direnç mekanizmaları arasında, karbapenleri, mutant veya PSB tarafından edinilen enzimler ile inaktivasyonu, dış zarın geçirgenliğinde bir azalma ve bakteriyel hücrelerden doripenem'in aktif verimi bulunur. Gram pozitif ve gram negatif bakteriler tarafından üretilen penisilinazlar ve sefalosporinazlar da dahil olmak üzere çoğu beta-laktamaz tarafından hidrolize daha dirençli olacağız, istisna bir Doripen ile hidrolize edilebilen nispeten nadir beta-laktamazlardır.

Bireysel türlerin edinilmiş direncinin prevalansı farklı coğrafi bölgelerde ve farklı zamanlarda değişebilir ve bu nedenle yerel direncin yapısı hakkında bilgi, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde çok yararlıdır. Lokal direncin yapısı, en azından bazı enfeksiyon türleri için belirli bir ilacın kullanımından şüphe duyacaksa, mikrobiyologlardan tavsiye almalısınız.

Doripenem'e duyarlı:

Genellikle hassas türler: gram pozitif hava çubukları - Enterococcus avium, Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı suşlar), Staphylococcus epidermidis (metisiline duyarlı suşlar), Staphylococcus haemolyticus (metisiline duyarlı suşlar), Streptococcus agalactiae (makrolidlere dayanıklı suşlar dahil), Staphylococcus saprophyticus, Streptococcus intermedius, Streptococcus constellatus, Streptococcus pneumoniae (penisilin veya seftriaksona dayanıklı suşlar dahil), Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans (orta derecede hassas ve penisiline dayanıklı suşlar dahil); gram negatif hava çubukları - Acinetobacter baumannii, Acinetobacter calcoaceticus, Aeromonas hydrophila, Citrobacter diversus, Citrobacter freundii (seftazime dirençli suşlar dahil), Enterobacter aerogenleri, Enterobacter cloacae (seftazime dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae (beta laktamaz üreten veya beta laktamaz üretmeyen ampisilin suşlarına repistentasyon yapan suşlar dahil) Escherichia coli (leftofloksasine dirençli suşlar ve genişletilmiş spektrumun beta laktamazlarını üreten suşlar dahil), Klebsiella pnömonisi * (ESBL üreten suşlar dahil), Klebsiella oxytoca, Morganella morganii, Proteus mirabilis (ESBL üreten suşlar dahil), Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, Pseudomonas aeruginosa * (seftazim'e dirençli suşlar dahil), cins türleri Salmonella, Serratia marcescens (seftazim'e dirençli suşlar dahil), cins türleri Shigella; anaeroblar - Bacteroides fragilis, Bacteroides caccae, Bacteroides ovatus, Bacteroides uniformis, Bacteroides tetaiotaomicron, Bacteroides vulgatus, Bilophora wadsworthia, cins türleri Clostridium, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus micros, cins türleri Porfiromonas, cins türleri Prevotella, Suterella wadsworthia.

Dirençli mikroorganizmalar : gram-pozitif aeroblar - stafilokoklar, metisiline dayanıklı Enterococcus faecium; gram negatif hava çubukları - Stenotrophomonas maltophila.

* Doripen'in klinik çalışmalarda aktif olduğu türler.

Edinilmiş direnç olabilir Burkholderia cepacia.

Plazmadaki doripenem konsantrasyonları: 1 c / infüzyondan sonra doripenem plazmasındaki (mg / l) ortalama konsantrasyonlar 1 ve 4 saat 500 mg için ve 1 in / infüzyonda 4 saat 1 g için aşağıda gösterilmiştir. tablo.

Tablo

Bir dozun verilmesinden sonra plazmada doripenemin ortalama konsantrasyonları

Doripenem'in farmakokinetiği

C_mak ve EAA, 1 veya 4 saat boyunca infüzyon içinde / içinde 500 mg - 1 g doz aralığında doğrusaldır. Böbrek fonksiyonu normal olan hastalarda, 7-10 gün boyunca her 8 saatte bir 500 mg veya 1 g infüzyonlarda / içinde çoklu doripenem birikimi belirtisi yoktu.

Dağıtım: doripenemin plazma proteinleri ile ortalama bağlanma derecesi% 8.1 idi ve kan plazmasındaki konsantrasyonuna bağlı değildi. Dağıtım hacmi yaklaşık 16.8 litredir, bu da insanlarda hücre dışı sıvı hacmine yakındır (18.2 l). Doripenem, uterus dokusu, retroperitoneal sıvı, prostat dokusu, safra kesesi dokusu ve idrar gibi bir dizi dokuya ve biyolojik sıvıya iyi nüfuz eder ve minimum inhibitör konsantrasyonunu aşan konsantrasyonlara ulaşır.

Metabolizma : doripenemin mikrobiyolojik olarak inaktif metabolitte biyolojik olarak deformasyonu esas olarak dehidropeptidaz-1'in etkisi altında gerçekleşir. İn vitro doripenem metabolizması, hem nikotinamidedinindinükleotid fosfatın (NADF) varlığında hem de yokluğunda CYP450 sisteminin ve diğer enzimlerin izoperiklerinin etkisi altında gözlenmiştir.

Sonuç: Doripenem esas olarak böbrekler tarafından değişmemiş bir formda elimine edilir. Sağlıklı genç yetişkinlerin ortalama finali vardır_1/2 plazma toleransı yaklaşık 1 saattir ve plazma klerensi yaklaşık 15.9 l / s'dir. Ortalama böbrek klerensi 10.3 l / s'dir. Bu göstergenin değeri, sonda ile aynı anda girişinde Doripenem'in ortadan kaldırılmasında önemli bir azalma ile birlikte, hem kulüp filtrelemesinin hem de böbrek sekresyonunun doripenem'e maruz kaldığını gösterir. 1 doz (500 mg) doripenem alan sağlıklı genç yetişkinlerde, dozun% 71'i idrarda sabit bir doripenem formunda ve% 15'i açık halka metaboliti formunda bulundu. Genç sağlıklı yetişkinler tarafından dışkıda 1 doz (500 mg) radyoaktif olarak etiketlenmiş doripenem sokulduktan sonra, toplam radyoaktivitenin% 1'inden daha azı tespit edildi.

Böbrek yetmezliği olan hastalar: uygulamadan sonra 1 doz (500 mg) Hafif hastalara Doripenem (Cl kreatinin 51–79 ml / dak) orta derecede ifade edildi (Cl kreatinin 31-50 ml / dak) ve ağır (Cl kreatinin ≤30 ml / dak) EAA böbrek yetmezliği 1.6 kat arttı, sırasıyla, Normal böbrek fonksiyonu olan sağlıklı insanlarda EAA'ya kıyasla 2.8 kez ve 5.1 kez (Cl kreatinin ≥80 ml / dak).

Orta ve şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda Doripenem'in dozu azaltılmalıdır.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar: Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doripenem farmakokinetiği hakkında şu anda veri bulunmamaktadır. Doripenem pratik olarak karaciğerde metabolizmaya maruz kalmaz ve bu nedenle bu organın işlevinin ihlalinin farmakokinetiğini etkilememesi gerektiği varsayılır.

Yaşlı hastalar : genç yetişkinlere kıyasla, yaşlılarda AUC% 49 oranında bir artışa sahiptir. Bu değişiklikler esas olarak Cl kreatininindeki yaşa bağlı değişikliklerden kaynaklanmaktadır. Böbreklerin normal (yaşları için) fonksiyonu olan yaşlı hastalarda, doripenem dozunun azaltılması gerekmez.

Cinsel farklılıklar: Kadınlarda AUC, erkeklerden% 13 daha fazlaydı. Erkeklere ve kadınlara aynı dozlarda Doripenem vermeleri tavsiye edilir.

Irksal bağlantı : bu ilacı çeşitli ırksal gruplar arasında kullanırken, Doripenem'in ağlamasında önemli bir tutarsızlık yoktu, bu nedenle dozun ayarlanması önerilmez.

• Antibiyotik, karbapen [Karbapenema]

Protezler böbreklerdeki topikal sekresyon ile rekabet eder ve Doripenem'in renal klerensini azaltır. Probenezid, Doripenem'in EAA'sını% 75 ve T arttırır_1/2 plazmadan% 53 oranında. Bu nedenle, aynı anda probenosit ve doripenem kullanılması önerilmez.

Doripenem, sitokrom P450 sisteminin ana izopherlerini inhibe etmez ve bu nedenle büyük olasılıkla belirtilen enzimler tarafından metabolize edilen ilaçlarla etkileşime girmez. Doripenem, araştırmanın sonuçlarına bakarak in vitroenzim aktivitesini indükleme yeteneğine sahip değildir.

Sağlıklı gönüllüler için, preripenium plazmada valf asidi konsantrasyonunu altterapötik seviyeye (Walperetic asidin EAA değeri% 63'e düştü) düşürdü, bu da diğer karbapenler için elde edilen sonuçlarla tutarlıydı. Doripenem'in farmakokinetiği değişmedi. Doripenem ve valproeik asit alınırken, ikincisinin konsantrasyonu izlenmeli ve başka bir tedavi reçete etme olasılığı dikkate alınmalıdır.