Diabinese

ÖNERİLEN DEPOLAMA : 30 ° C'nin altında saklayın.

Dağıtımı: Pfizer Labs, Pfizer Inc Bölümü, NY, NY, 10017

DIABINESE (klorpropamid), tip 2 diabetes mellituslu yetişkinlerde glisemik kontrolü geliştirmek için diyet ve egzersize ek olarak endikedir.

DIABINESE (klorpropamid) veya başka bir hipoglisemik ajan ile tip 2 diyabetin yönetimi için sabit bir dozaj rejimi yoktur. Hasta için minimum etkili dozu belirlemek için hastanın kan şekeri periyodik olarak izlenmelidir; primer başarısızlığı tespit etmek, yani., önerilen maksimum ilaç dozunda kan şekerinin yetersiz düşürülmesi; ve ikincil başarısızlığı tespit etmek, yani., ilk etkililik döneminden sonra yeterli kan şekerini düşürücü yanıt kaybı. Glikosile hemoglobin seviyeleri, hastanın tedaviye yanıtının izlenmesinde de değerli olabilir.

DIABINESE'nin (klorpropamid) kısa süreli uygulanması, genellikle diyette iyi kontrol edilen hastalarda geçici kontrol kaybı dönemlerinde yeterli olabilir.

Toplam günlük dozaj genellikle her sabah kahvaltı ile tek bir saatte alınır. Bazen gastrointestinal intolerans vakaları günlük dozajın bölünmesiyle hafifletilebilir. YÜKLEME VEYA PRİMASYON DOZU GEREKLİ DEĞİLDİR VE KULLANILMAMALIDIR .

İlk Terapi

1. Hafif ila orta şiddette, orta yaşlı, stabil tip 2 diyabet hastası günde 250 mg'da başlatılmalıdır. Yaşlı hastalarda, zayıflamış veya yetersiz beslenmiş hastalar ve böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalar fonksiyon, başlangıç ve bakım dozaj önlemek için muhafazakar olmalıdır hipoglisemik reaksiyonlar (bkz ÖNLEMLER bölüm). Yaşlı hastalar yapmalıdır günde 100 ila 125 mg aralığında daha az miktarda DIABINESE (klorpropamid) ile başlanmalıdır.
2. Hastaları diğer oral hipoglisemik ajanlardan DIABINESE'ye (klorpropamid) aktarırken geçiş süresi gerekmez. Diğer ajan aniden kesilebilir ve klorpropamid hemen başlatılabilir. Klorpropamid reçete edilirken, daha büyük gücüne dikkat edilmelidir.

İnsülin alan birçok hafif ila orta şiddette, orta yaşlı, stabil tip 2 diyabet hastası doğrudan oral ilaca yerleştirilebilir ve insülinleri aniden kesilebilir. Günde 40 birimden fazla insülin gerektiren hastalar için, ilk birkaç gün boyunca insülinde yüzde 50'lik bir azalma ile DIABINESE (klorpropamid) tedavisi başlatılabilir ve daha sonra daha fazla azalma yanıta bağlıdır.

Klorpropamid ile tedavinin ilk döneminde, özellikle insülinden oral ilaca geçiş sırasında hipoglisemik reaksiyonlar meydana gelebilir. Ara veya uzun etkili insülin tiplerinin geri çekilmesinden sonraki 24 saat içinde hipoglisemi, esas olarak klorpropamidin etkisinden değil, genellikle insülin taşınmasının bir sonucu olacaktır.

İnsülin yoksunluk döneminde, hasta günde en az üç kez glikoz seviyelerini kendi kendine izlemelidir. Anormal olmaları durumunda, doktor derhal bilgilendirilmelidir. Bazı durumlarda, geçiş döneminde hastaneye yatış düşünülmesi tavsiye edilebilir.

İlk tedaviden beş ila yedi gün sonra, klorpropamidin kan seviyesi bir platoya ulaşır. Dozaj daha sonra optimal kontrol elde etmek için üç ila beş günlük aralıklarla 50 ila 125 mg'dan fazla olmayan artışlarla yukarı veya aşağı doğru ayarlanabilir. Daha sık ayarlamalar genellikle istenmeyen bir durumdur.

Bakım Tedavisi

En orta şiddette, orta yaşlı, kararlı tip 2 diyabet hastası günde yaklaşık 250 mg kontrol edilir. Birçok araştırmacı bazı ılıman diyabet hastalarının günlük 100 mg veya daha düşük dozlarda iyi performans gösterdiğini bulmuşlardır. Daha şiddetli diyabet hastalarının çoğu yeterli kontrol için günde 500 mg gerektirebilir. GÜNLÜK 500 MG'ye TAMAMEN SAYGI VERMEYEN HASTALAR, YARARLANAMAZ YÜKSEK DOZLARA. GÜNLÜK 750 mg ÜZERİNDEKİ BAKIM DOZLARI KAÇINMALIDIR .

DIABINESE (klorpropamid) aşağıdaki hastalarda kontrendikedir

1. Bu ilacın herhangi bir bileşenine karşı bilinen aşırı duyarlılık.
2. Tip 1 diabetes mellitus, diyabetik ketoasidoz, koma ile veya koma olmadan. Bu durum insülin ile tedavi edilmelidir.

UYARILAR

Kardiyovasküler Ölüm Riski Artırılmasına İlişkin Özel Uyarı

Oral hipoglisemik ilaçların uygulanmasının ilişkili olduğu bildirilmiştir sadece diyetle tedaviye kıyasla artmış kardiyovasküler mortalite ile veya diyet artı insülin. Bu uyarı Üniversite tarafından yürütülen çalışmaya dayanmaktadır Grup Diyabet Programı (UGDP), uzun süreli prospektif klinik çalışma tasarlanmıştır glikoz düşürücü ilaçların önlenmesinde veya geciktirilmesinde etkinliğini değerlendirmek insüline bağımlı olmayan diyabetli hastalarda vasküler komplikasyonlar. çalışmada dört tedaviden birine rastgele atanan 823 hasta yer aldı gruplar (Diyabet, 19 [supp. 2]: 747-830,1970).

UGDP, 5 ila 8 yıl boyunca diyet artı sabit bir tedavi ile tedavi edilen hastaların olduğunu bildirdi tolbutamid dozunun (günde 1.5 gram) kardiyovasküler mortalite oranı vardı sadece diyetle tedavi edilen hastaların yaklaşık 2V2 katı. Önemli toplam mortalitede artış gözlenmedi, ancak tolbutamid kullanımı gözlendi kardiyovasküler mortalitedeki artışa bağlı olarak kesilir, böylece sınırlanır çalışmanın tüm ölüm oranlarında bir artış gösterme fırsatı. Rağmen bu sonuçların yorumlanmasına ilişkin tartışmalar, bulguları UGDP çalışması bu uyarı için yeterli bir temel sağlar. Hasta olmalı DIABINESE (klorpropamid) ve alternatifinin potansiyel riskleri ve avantajları hakkında bilgilendirilmiştir terapi modları.

Her ne kadar sülfonilüre sınıfında (tolbutamid) sadece bir ilaç dahil edildi bu çalışmada, bunu dikkate almak güvenlik açısından ihtiyatlı bir durumdur uyarı, bu sınıftaki diğer oral hipoglisemik ilaçlar için de geçerli olabilir etki şekli ve kimyasal yapıdaki yakın benzerliklerinin.

ÖNLEMLER

Genel

Makrovasküler Sonuçlar : Klinik çalışma yapılmamıştır DIABINESE (klorpropamid) veya başka herhangi bir makrovasküler risk azalmasının kesin kanıtı anti-diyabetik ilaç.

Hipoglisemi : Klorpropamid dahil tüm sülfonilüre ilaçları komaya neden olabilecek ciddi hipoglisemi üretebilir ve hastaneye yatmayı gerektirebilir. Hipoglisemi yaşayan hastalar yönetilmelidir uygun glikoz tedavisi ile ve en az 24 ila 48 izlenmelidir saat (bkz AŞIRI DOZ bölüm). Uygun hasta seçimi, dozaj ve hipoglisemik ataklardan kaçınmak için talimatlar önemlidir. Düzenli, zamanında karbonhidrat bir yemek ertelendiğinde meydana gelen hipoglisemik olaylardan kaçınmak için alım önemlidir veya yetersiz yiyecek yenir veya karbonhidrat alımı dengesizdir. Böbrek veya karaciğer yetmezliği DIABINESE'nin (klorpropamid) düzenini etkileyebilir ve ayrıca azalabilir her ikisi de ciddi hipoglisemik riskini artıran glukoneojenik kapasite reaksiyonlar. Yaşlı, zayıflamış veya yetersiz beslenmiş hastalar ve adrenal hastaları veya hipofiz yetmezliği hipoglisemiğe özellikle duyarlıdır glikoz düşürücü ilaçların etkisi. Hipogliseminin tanınması zor olabilir yaşlılarda ve beta-adrenerjik bloke edici ilaçlar alan kişilerde. Hipogliseminin, kalori alımı yetersiz olduğunda ortaya çıkma olasılığı daha yüksektir şiddetli veya uzun süreli egzersiz, alkol alındığında veya birden fazla olduğunda glikoz düşürücü ilaç kullanılır.

Klorpropamidin uzun yarı ömrü nedeniyle, tedavi sırasında hipoglisemik hale gelen hastalar, dozun dikkatli bir şekilde denetlenmesini ve en az 3 ila 5 gün boyunca sık beslemeleri gerektirir. Hastaneye yatış ve intravenöz glikoz gerekli olabilir.

Kan şekerinin kontrol kaybı : Bir hasta stabilize olduğunda herhangi bir diyabetik rejim ateş, travma, enfeksiyon gibi strese maruz kalır veya ameliyatta kontrol kaybı meydana gelebilir. Bu zamanlarda gerekli olabilir DIABINESE'yi (klorpropamid) bırakmak ve insülin uygulamak.

DIABINESE (klorpropamid) dahil olmak üzere herhangi bir oral hipoglisemik ilacın, kan şekerini istenen bir seviyeye düşürmedeki etkinliği, diyabet şiddetinin ilerlemesine veya yanıt verme yeteneğinin azalmasına bağlı olabilecek bir süre boyunca birçok hastada azalır. ilaç. Bu fenomen, ilacın ilk verildiğinde bireysel bir hastada etkisiz olduğu birincil başarısızlıktan ayırt edilmesi için ikincil başarısızlık olarak bilinir. Bir hastayı ikincil bir başarısızlık olarak sınıflandırmadan önce dozun yeterli şekilde ayarlanması ve diyete bağlılık değerlendirilmelidir.

Hemolitik Anemi: Glikoz 6-fosfat dehidrojenaz hastalarının tedavisi (G6PD) sülfonilüre ajanları eksikliği hemolitik anemiye yol açabilir. Çünkü DIABINESE (klorpropamid) sülfonilüre ajanlarının sınıfına aittir, dikkatli olunmalıdır G6PD eksikliği olan ve sülfonilüre olmayan bir alternatifi olan hastalarda olmalıdır düşünülen. Pazarlama sonrası raporlarda hemolitik anemi de bildirilmiştir G6PD eksikliği bilmeyen hastalarda.

Geriatrik Kullanım

65 yaş ve üstü hastalarda DIABINESE'nin (klorpropamid) güvenliği ve etkinliği klinik çalışmalarda uygun şekilde değerlendirilmemiştir. Olumsuz olay raporlaması, yaşlı hastaların DIABINESE (klorpropamid) kullanırken hipoglisemi ve / veya hiponatremi geliştirmeye daha yatkın olabileceğini düşündürmektedir. Altta yatan mekanizmalar bilinmemekle birlikte, anormal böbrek fonksiyonu, ilaç etkileşimi ve zayıf beslenme bu olaylara katkıda bulunmaktadır.

Laboratuvar Testleri

Kan şekeri periyodik olarak izlenmelidir. Glikosile hemoglobinin ölçümü yapılmalı ve hedefler mevcut bakım standardı tarafından değerlendirilmelidir.

Kanserojenez, Mutajenez, Doğurganlığın Bozukluğu

Çalışmalar kanserojen veya mutajenik değerlendirmek için DIABINESE (klorpropamid) ile yapılmamıştır potansiyel.

6 ila 12 ay boyunca sürekli DIABINESE (klorpropamid) tedavisi ile tedavi edilen sıçanlarda değişiklik görülmüştür 250 mg / kg (beş vücut yüzey alanına göre insan dozunun katları). Bastırma derecesi kronik uygulama ile ilişkili büyüme geriliği takip ediyor gibiydi sıçanlarda yüksek doz DIABINESE. İnsan klorpropamid dozu 500 mg / gündür (300 mg / M²). Köpek ve sıçanlarda altı ve 12 aylık toksisite çalışması sırasıyla, 150 mg / kg'ın iyi tolere edildiğini gösterir. Bu nedenle, güvenlik vücut sörfü as-alan karşılaştırmalarına dayanan marjlar insan maruziyetinin üç katıdır sıçan ve köpekte insan maruziyetinin 10 katı.

Gebelik

Teratojenik Etkiler

Gebelik Kategorisi C. DIABINESE (klorpropamid) ile hayvan üreme çalışmaları yapılmamıştır. DIABINESE'nin (klorpropamid) hamile bir kadına uygulandığında fetal zarara neden olup olamayacağı veya üreme kapasitesini etkileyip etkileyemeyeceği de bilinmemektedir. DIABINESE (klorpropamid) hamile bir kadına ancak potansiyel faydalar hasta ve fetus için potansiyel riski haklı çıkarsa verilmelidir.

Veriler hamilelik sırasında anormal kan şekeri seviyelerinin daha yüksek konjenital anormallik insidansı ile ilişkili olduğunu gösterdiğinden, birçok uzman, kan şekeri seviyelerini mümkün olduğunca normale yakın tutmak için insülinin hamilelik sırasında kullanılmasını önermektedir.

Teratojenik Olmayan Etkiler

Doğum sırasında sülfonilüre ilacı alan annelerden doğan yenidoğanlarda uzun süreli şiddetli hipoglisemi (4 ila 10 gün) bildirilmiştir. Bu, uzun süreli yarılanma ömrüne sahip ajanların kullanımı ile daha sık bildirilmiştir. DIABINESE (klorpropamid) hamilelik sırasında kullanılırsa, beklenen doğum tarihinden en az bir ay önce ve kan şekeri seviyelerini mümkün olduğunca normale yakın tutmak için başlatılan diğer tedaviler kesilmelidir.

Hemşirelik Anneler

İki örnekten oluşan bir kompozitin analizi anne sütü, her biri 500 mg klorpropamid alımından beş saat sonra alınır bir hasta tarafından 5 mcg / mL'lik bir konsantrasyon ortaya çıktı. Referans olarak, normal tek bir 250 mg dozdan sonra klorpropamidin pik kan seviyesi 30 mcg / mL'dir Bu nedenle, bir kadının bunu alırken emzirmesi önerilmez ilaç.

Çocuklarda kullanın

Çocuklarda güvenlik ve etkinlik yoktur kuruldu.

Araç ve Makine Kullanma

DIABINESE'nin (klorpropamid) etkisi makine kullanma veya kullanma yeteneği araştırılmamıştır. Ancak orada DIABINESE'nin (klorpropamid) bu yetenekleri etkileyebileceğini gösteren bir kanıt değildir. Hastalar hipoglisemi semptomlarının farkında olmalı ve sürüş sırasında dikkatli olmalıdır ve makine kullanımı.

YAN ETKİLER

Bir bütün olarak vücut: Disülfiram benzeri reaksiyonlar nadiren bildirilmiştir DIABINESE (klorpropamid) ile (bkz İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ).

Merkezi ve Çevresel Sinir Sistemi: Baş dönmesi ve baş ağrısı.

Hipoglisemi : Görmek ÖNLEMLER ve AŞIRI DOZ bölümleri.

Gastrointestinal : Gastrointestinal rahatsızlıklar en fazladır yaygın reaksiyonlar; mide bulantısı hastaların% 5'inden azında bildirilmiştir ve ishal, kusma, anoreksiya ve açlık% 2'den az. Diğer gastrointestinal proktosit dahil hastaların% 1'inden azında rahatsızlıklar meydana gelmiştir. Doza bağlı olma eğilimindedirler ve dozaj azaltıldığında kaybolabilirler.

Karaciğer / Biliyer: Kolestatik sarılık ve hepatit nadiren ortaya çıkabilir karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir; DIABINESE (klorpropamid) bu durumda kesilmelidir oluşur. Hepatik porfiri ve disülfiram benzeri reaksiyonlar bildirilmiştir DIABINESE (klorpropamid).

Cilt / Ekler: Kaşıntı% 3'ten daha azında bildirilmiştir hastalar. Diğer alerjik cilt reaksiyonları, ör.ürtiker ve makülopapüler patlamalar hastaların yaklaşık% 1'inde veya daha azında bildirilmiştir. Bunlar geçici olabilir ve DIABINESE (klorpropamid) kullanımının devam etmesine rağmen kaybolabilir; cilt reaksiyonları devam ederse ilaç kesilmelidir.

Diğer sülfonilürelerde olduğu gibi porfiri cutanea tarda ve ışığa duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir.

Eritema multiforme ve eksfolyatif dermatite nadiren ilerleyen cilt döküntüleri de bildirilmiştir.

Hematolojik Reaksiyonlar : Lökopeni, agranülositoz, trombositopeni, hemolitik anemi (bkz ÖNLEMLER), aplastik anemi, pansitopeni ve sülfonilüreler ile eozinofili bildirilmiştir.

Metabolik / Beslenme Reaksiyonları: Hipoglisemi (bkz ÖNLEMLER ve AŞIRI DOZ bölümleri). Karaciğer porfiri ve disülfiram benzeri reaksiyonlar DIABINESE (klorpropamid) ile bildirilmiştir. Görmek İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ Bölüm.

Endokrin Reaksiyonları : Nadir durumlarda, klorpropamid neden olmuştur uygunsuz antidiüretik hormon (ADH) sendromu ile aynı reaksiyon salgı. Bu sendromun özellikleri aşırı su tutulmasından kaynaklanır hiponatremi, düşük serum ozmolalitesi ve yüksek idrar ozmolalitesini içerir. Bu diğer sülfonilüreler için de reaksiyon bildirilmiştir.

İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ

Aşağıdaki ürünler hipoglisemiye yol açabilir:

Sülfonilürenin hipoglisemik etkisi, steroid olmayan antienflamatuar ajanlar ve yüksek oranda proteine bağlı diğer ilaçlar, salisilatlar, sülfonamidler, kloramfenikol, probenesid, kumarinler, monoamin oksidaz inhibitörleri ve beta adrenerjik bloke edici ajanlar dahil olmak üzere bazı ilaçlar tarafından güçlendirilebilir. Bu tür ilaçlar DIABINESE (klorpropamid) alan bir hastaya uygulandığında, hasta hipoglisemi açısından yakından gözlemlenmelidir. Bu tür ilaçlar DIABINESE (klorpropamid) alan bir hastadan çekildiğinde, hasta kontrol kaybı açısından yakından gözlemlenmelidir.

Mikonazol: Oral mikonazol ve şiddetli hipoglisemiye yol açan oral hipoglisemik ajanlar bildirilmiştir. İster bu etkileşim ayrıca intravenöz, topikal veya vajinal preparatlarla da ortaya çıkar mikonazolün bilinmediği.

Alkol: Bazı hastalarda disülfiram benzeri bir reaksiyon olabilir alkol alımı ile üretilir. Orta ila büyük miktarda alkol olabilir hipoglisemi riskini arttırmak (ref.l), (ref. 2).

Aşağıdaki ürünler hiperglisemiye yol açabilir:

Bazı ilaçlar hiperglisemi üretme eğilimindedir ve kontrol kaybına yol açabilir. Bu ilaçlar arasında tiazidler ve diğer diüretikler, kortikosteroidler, fenotiyazinler, tiroid ürünleri, östrojenler, oral kontraseptifler, fenitoin, nikotinik asit, sempatomimetikler, kalsiyum kanalı bloke edici ilaçlar ve izoniazid bulunur.

Bu tür ilaçlar DIABINESE (klorpropamid) alan bir hastaya uygulandığında, hasta kontrol kaybı açısından yakından gözlemlenmelidir. Bu tür ilaçlar DIABINESE (klorpropamid) alan bir hastadan çekildiğinde, hasta hipoglisemi açısından yakından gözlemlenmelidir.

Hayvan çalışmaları barbitüratların etkisinin klorpropamid tedavisi ile uzatılabileceğini öne sürdüğünden, barbitüratlar dikkatle kullanılmalıdır.

Teratojenik Etkiler

Gebelik Kategorisi C. DIABINESE (klorpropamid) ile hayvan üreme çalışmaları yapılmamıştır. DIABINESE'nin (klorpropamid) hamile bir kadına uygulandığında fetal zarara neden olup olamayacağı veya üreme kapasitesini etkileyip etkileyemeyeceği de bilinmemektedir. DIABINESE (klorpropamid) hamile bir kadına ancak potansiyel faydalar hasta ve fetus için potansiyel riski haklı çıkarsa verilmelidir.

Veriler hamilelik sırasında anormal kan şekeri seviyelerinin daha yüksek konjenital anormallik insidansı ile ilişkili olduğunu gösterdiğinden, birçok uzman, kan şekeri seviyelerini mümkün olduğunca normale yakın tutmak için insülinin hamilelik sırasında kullanılmasını önermektedir.

Teratojenik Olmayan Etkiler

Doğum sırasında sülfonilüre ilacı alan annelerden doğan yenidoğanlarda uzun süreli şiddetli hipoglisemi (4 ila 10 gün) bildirilmiştir. Bu, uzun süreli yarılanma ömrüne sahip ajanların kullanımı ile daha sık bildirilmiştir. DIABINESE (klorpropamid) hamilelik sırasında kullanılırsa, beklenen doğum tarihinden en az bir ay önce ve kan şekeri seviyelerini mümkün olduğunca normale yakın tutmak için başlatılan diğer tedaviler kesilmelidir.

Bir bütün olarak vücut: Disülfiram benzeri reaksiyonlar nadiren bildirilmiştir DIABINESE (klorpropamid) ile (bkz İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ).

Merkezi ve Çevresel Sinir Sistemi: Baş dönmesi ve baş ağrısı.

Hipoglisemi : Görmek ÖNLEMLER ve AŞIRI DOZ bölümleri.

Gastrointestinal : Gastrointestinal rahatsızlıklar en fazladır yaygın reaksiyonlar; mide bulantısı hastaların% 5'inden azında bildirilmiştir ve ishal, kusma, anoreksiya ve açlık% 2'den az. Diğer gastrointestinal proktosit dahil hastaların% 1'inden azında rahatsızlıklar meydana gelmiştir. Doza bağlı olma eğilimindedirler ve dozaj azaltıldığında kaybolabilirler.

Karaciğer / Biliyer: Kolestatik sarılık ve hepatit nadiren ortaya çıkabilir karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir; DIABINESE (klorpropamid) bu durumda kesilmelidir oluşur. Hepatik porfiri ve disülfiram benzeri reaksiyonlar bildirilmiştir DIABINESE (klorpropamid).

Cilt / Ekler: Kaşıntı% 3'ten daha azında bildirilmiştir hastalar. Diğer alerjik cilt reaksiyonları, ör.ürtiker ve makülopapüler patlamalar hastaların yaklaşık% 1'inde veya daha azında bildirilmiştir. Bunlar geçici olabilir ve DIABINESE (klorpropamid) kullanımının devam etmesine rağmen kaybolabilir; cilt reaksiyonları devam ederse ilaç kesilmelidir.

Diğer sülfonilürelerde olduğu gibi porfiri cutanea tarda ve ışığa duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir.

Eritema multiforme ve eksfolyatif dermatite nadiren ilerleyen cilt döküntüleri de bildirilmiştir.

Hematolojik Reaksiyonlar : Lökopeni, agranülositoz, trombositopeni, hemolitik anemi (bkz ÖNLEMLER), aplastik anemi, pansitopeni ve sülfonilüreler ile eozinofili bildirilmiştir.

Metabolik / Beslenme Reaksiyonları: Hipoglisemi (bkz ÖNLEMLER ve AŞIRI DOZ bölümleri). Karaciğer porfiri ve disülfiram benzeri reaksiyonlar DIABINESE (klorpropamid) ile bildirilmiştir. Görmek İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ Bölüm.

Endokrin Reaksiyonları : Nadir durumlarda, klorpropamid neden olmuştur uygunsuz antidiüretik hormon (ADH) sendromu ile aynı reaksiyon salgı. Bu sendromun özellikleri aşırı su tutulmasından kaynaklanır hiponatremi, düşük serum ozmolalitesi ve yüksek idrar ozmolalitesini içerir. Bu diğer sülfonilüreler için de reaksiyon bildirilmiştir.

DIABINESE (klorpropamid) dahil olmak üzere sülfonilürelerin aşırı dozlanması hipoglisemi üretebilir. Bilinç kaybı veya nörolojik bulguları olmayan hafif hipoglisemik semptomlar, oral glikoz ve ilaç dozu ve / veya yemek düzenlerinde ayarlamalar ile agresif bir şekilde tedavi edilmelidir. Doktor hastanın tehlikede olmadığından emin oluncaya kadar yakından izleme devam etmelidir. Koma, nöbet veya diğer nörolojik bozukluklarla şiddetli hipoglisemik reaksiyonlar nadiren görülür, ancak derhal hastaneye yatmayı gerektiren tıbbi acil durumları oluşturur. Hipoglisemik koma teşhisi konulur veya şüphelenilirse, hastaya hızlı bir intravenöz konsantre (% 50) glikoz çözeltisi enjeksiyonu yapılmalıdır. Bunu sürekli olarak daha seyreltik infüzyonu takip etmelidir (% 10) kan şekerini 100 mg / dL'nin üzerinde bir seviyede tutacak bir oranda glikoz çözeltisi. Hastalar en az 24 ila 48 saat boyunca yakından izlenmelidir, çünkü hipoglisemi belirgin klinik iyileşmeden sonra tekrarlayabilir.