Circonyl

QUALAQUIN (kinin sülfat), sadece komplike olmayan tedavi için belirtilen antimalaryal bir ilaçtır Plasmodium falciparum sıtma. Kinin sülfatın, klorokin direncinin belgelendiği coğrafi bölgelerde etkili olduğu gösterilmiştir.

QUALAQUIN oral kapsüller aşağıdakiler için onaylanmamıştır:

• Şiddetli veya karmaşık tedavi P. falciparum sıtma.
• Sıtmanın önlenmesi.
• Gece bacak kramplarının tedavisi veya önlenmesi.

Komplike Olmayan P. falciparum Sıtma Tedavisi

Komplike olmayan tedavi için P. falciparum yetişkinlerde sıtma: Oral olarak, 7 gün boyunca her 8 saatte bir 648 mg (iki kapsül).

Mide rahatsızlığını en aza indirmek için QUALAQUIN yiyeceklerle birlikte alınmalıdır.

Böbrek Bozukluğu

Akut komplike olmayan sıtma ve şiddetli kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda, aşağıdaki dozaj rejimi önerilir: 648 mg QUALAQUIN'in bir yükleme dozu, ardından 12 saat sonra 12 saatte bir 324 mg'lık idame dozları.

Hafif ve orta derecede böbrek yetmezliğinin kinin sülfatın güvenliği ve farmakokinetiği üzerindeki etkileri bilinmemektedir.

Karaciğer yetmezliği

Hafif (Child-Pugh A) veya orta (Child-Pugh B) karaciğer yetmezliğinde önerilen dozun ayarlanması gerekli değildir, ancak hastalar kinin olumsuz etkileri açısından yakından izlenmelidir. Şiddetli (Child-Pugh C) karaciğer yetmezliği olan hastalarda kinin uygulanmamalıdır.

QUALAQUIN aşağıdakilere sahip hastalarda kontrendikedir:

• Uzun QT aralığı. Başlangıçta uzun süreli QT aralığı olan ve intravenöz olarak kinin sülfat alan yaşlı bir hastada ölümcül ventriküler aritmi vakası bildirilmiştir P. falciparum sıtma.
• Glikoz-6-fosfat dehidrojenaz (G6PD) eksikliği.
• Hemoliz, kinin alan G6PD eksikliği olan hastalarda ortaya çıkabilir.
• Kinin için bilinen aşırı duyarlılık reaksiyonları.
  • Bunlar aşağıdakileri içerir, ancak bunlarla sınırlı değildir:
    • Trombositopeni
    • İdiyopatik trombositopeni purpura (ITP) ve Trombotik trombositopenik purpura (TTP)
    • Hemolitik üremik sendrom (HUS)
    • Karasu ateşi (akut intravasküler hemoliz, hemoglobinüri ve hemoglobinemi)
• Meflokin veya kinidine karşı bilinen aşırı duyarlılık: kinin çapraz duyarlılığı belgelenmiştir.
• Myastenia gravis. Kinin nöromüsküler bloke edici aktiviteye sahiptir ve kas zayıflığını şiddetlendirebilir.
• Optik nörit. Kinin aktif optik nöriti şiddetlendirebilir.

WARNINGS

Included as part of the PRECAUTIONS section.

PRECAUTIONS

Use Of QUALAQUIN For Treatment Or Prevention Of Nocturnal Leg Cramps

QUALAQUIN may cause unpredictable serious and life-threatening hematologic reactions including thrombocytopenia and hemolytic-uremic syndrome/thrombotic thrombocytopenic purpura (HUS/TTP) in addition to hypersensitivity reactions, QT prolongation, serious cardiac arrhythmias including torsades de pointes, and other serious adverse events requiring medical intervention and hospitalization. Chronic renal impairment associated with the development of TTP, and fatalities have also been reported. The risk associated with the use of QUALAQUIN in the absence of evidence of its effectiveness for treatment or prevention of nocturnal leg cramps, outweighs any potential benefit in treating and/or preventing this benign, self-limiting condition.

Thrombocytopenia

Quinine-induced thrombocytopenia is an immune-mediated disorder. Severe cases of thrombocytopenia that are fatal or life threatening have been reported, including cases of HUS/TTP. Chronic renal impairment associated with the development of TTP has also been reported. Thrombocytopenia usually resolves within a week upon discontinuation of quinine. If quinine is not stopped, a patient is at risk for fatal hemorrhage. Upon re-exposure to quinine from any source, a patient with quinine-dependent antibodies could develop thrombocytopenia that is more rapid in onset and more severe than the original episode.

QT Prolongation And Ventricular Arrhythmias

QT interval prolongation has been a consistent finding in studies which evaluated electrocardiographic changes with oral or parenteral quinine administration, regardless of age, clinical status, or severity of disease. The maximum increase in QT interval has been shown to correspond with peak quinine plasma concentration. Quinine sulfate has been rarely associated with potentially fatal cardiac arrhythmias, including torsades de pointes, and ventricular fibrillation.

QUALAQUIN has been shown to cause concentration-dependent prolongation of the PR and QRS interval. At particular risk are patients with underlying structural heart disease and preexisting conduction system abnormalities, elderly patients with sick sinus syndrome, patients with atrial fibrillation with slow ventricular response, patients with myocardial ischemia or patients receiving drugs known to prolong the PR interval (e.g. verapamil) or QRS interval (e.g. flecainide or quinidine).

QUALAQUIN is not recommended for use with other drugs known to cause QT prolongation, including Class IA antiarrhythmic agents (e.g., quinidine, procainamide, disopyramide), and Class III antiarrhythmic agents (e.g., amiodarone, sotalol, dofetilide).

The use of macrolide antibiotics such as erythromycin should be avoided in patients receiving QUALAQUIN. Fatal torsades de pointes was reported in an elderly patient who received concomitant quinine, erythromycin, and dopamine. Although a causal relationship between a specific drug and the arrhythmia was not established in this case, erythromycin is a CYP3A4 inhibitor and has been shown to increase quinine plasma levels when used concomitantly. A related macrolide antibiotic, troleandomycin, has also been shown to increase quinine exposure in a pharmacokinetic study.

Quinine may inhibit the metabolism of certain drugs that are CYP3A4 substrates and are known to cause QT prolongation, e.g., astemizole, cisapride, terfenadine, pimozide, halofantrine and quinidine. Torsades de pointes has been reported in patients who received concomitant quinine and astemizole. Therefore, concurrent use of QUALAQUIN with these medications, or drugs with similar properties, should be avoided.

Concomitant administration of QUALAQUIN with the antimalarial drugs, mefloquine or halofantrine, may result in electrocardiographic abnormalities, including QT prolongation, and increase the risk for torsades de pointes or other serious ventricular arrhythmias. Concurrent use of QUALAQUIN and mefloquine may also increase the risk of seizures.

QUALAQUIN should also be avoided in patients with known prolongation of QT interval and in patients with clinical conditions known to prolong the QT interval, such as uncorrected hypokalemia, bradycardia, and certain cardiac conditions.

Concomitant Use Of Rifampin

Treatment failures may result from the concurrent use of rifampin with QUALAQUIN, due to decreased plasma concentrations of quinine, and concomitant use of these medications should be avoided.

Concomitant Use Of Neuromuscular Blocking Agents

The use of neuromuscular blocking agents should be avoided in patients receiving QUALAQUIN. In one patient who received pancuronium during an operative procedure, subsequent administration of quinine resulted in respiratory depression and apnea. Although there are no clinical reports with succinylcholine or tubocurarine, quinine may also potentiate neuromuscular blockade when used with these drugs.

Hypersensitivity

Serious hypersensitivity reactions reported with quinine sulfate include anaphylactic shock, anaphylactoid reactions, urticaria, serious skin rashes, including Stevens-Johnson syndrome and toxic epidermal necrolysis, angioedema, facial edema, bronchospasm, and pruritus.

A number of other serious adverse reactions reported with quinine, including thrombotic thrombocytopenic purpura (TTP) and hemolytic uremic syndrome (HUS), thrombocytopenia, immune thrombocytopenic purpura (ITP), blackwater fever, disseminated intravascular coagulation, leukopenia, neutropenia, granulomatous hepatitis, and acute interstitial nephritis may also be due to hypersensitivity reactions.

QUALAQUIN should be discontinued in case of any signs or symptoms of hypersensitivity.

Atrial Fibrillation And Flutter

QUALAQUIN should be used with caution in patients with atrial fibrillation or atrial flutter. A paradoxical increase in ventricular response rate may occur with quinine, similar to that observed with quinidine. If digoxin is used to prevent a rapid ventricular response, serum digoxin levels should be closely monitored, because digoxin levels may be increased with use of quinine.

Hypoglycemia

Quinine stimulates release of insulin from the pancreas, and patients, especially pregnant women, may experience clinically significant hypoglycemia.

Patient Counseling Information

See FDA-approved patient labeling (Medication Guide)

Dosing Instructions

Patients should be instructed to:

• Take all of the medication as directed.
• Take no more of the medication than the amount prescribed.
• Take with food to minimize possible gastrointestinal irritation.

If a dose is missed, patients should also be instructed not to double the next dose. If more than 4 hours has elapsed since the missed dose, the patient should wait and take the next dose as previously scheduled.

Nonclinical Toxicology

Carcinogenesis, Mutagenesis, Impairment Of Fertility

Carcinogenesis

Carcinogenicity studies of quinine have not been conducted.

Mutagenesis

Genotoxicity studies of quinine were positive in the Ames bacterial mutation assay with metabolic activation and in the sister chromatid exchange assay in mice. The sex-linked recessive lethal test performed in Drosophila, the in vivo mouse micronucleus assay, and the chromosomal aberration assay in mice and Chinese hamsters were negative.

Impairment of Fertility

Published studies indicate that quinine produces testicular toxicity in mice at a single intraperitoneal dose of 300 mg/kg corresponding to a dose of approximately 0.75 times the maximum recommended human dose (MRHD; 32 mg/kg/day) and in rats at an intramuscular dose of 10 mg/kg/day, 5 days/week, for 8 weeks corresponding to a daily dose of approximately 0.05 times the MRHD based on body surface area (BSA) comparisons. The findings include atrophy or degeneration of the seminiferous tubules, decreased sperm count and motility, and decreased testosterone levels in the serum and testes. There was no effect on testes weight in studies of oral doses of up to 500 mg/kg/day in mice and 700 mg/kg/day in rats (approximately 1.2 and 3.5 times the MRHD respectively based on BSA comparisons). In a published study in 5 men receiving 600 mg of quinine TID for one week, sperm motility was decreased and percent sperm with abnormal morphology was increased; sperm count and serum testosterone were unaffected.

Use In Specific Populations

Pregnancy

Pregnancy Category C

There are extensive published data but few well-controlled studies of QUALAQUIN in pregnant women. Published data on over 1,000 pregnancy exposures to quinine did not show an increase in teratogenic effects over the background rate in the general population; however, the majority of these exposures were not in the first trimester. In developmental and reproductive toxicity studies, central nervous system (CNS) and ear abnormalities and increased fetal deaths occurred in some species when pregnant animals received quinine at doses about 1 to 4 times the human clinical dose. Quinine should be used during pregnancy only if the potential benefit justifies the potential risk to the fetus.

P. falciparum malaria carries a higher risk of morbidity and mortality in pregnant women than in the general population. Pregnant women with P. falciparum malaria have an increased incidence of fetal loss (including spontaneous abortion and stillbirth), preterm labor and delivery, intrauterine growth retardation, low birth weight, and maternal death. Therefore, treatment of malaria in pregnancy is important.

Hypoglycemia, due to increased pancreatic secretion of insulin, has been associated with quinine use, particularly in pregnant women.

Quinine crosses the placenta with measurable blood concentrations in the fetus. In 8 women who delivered live infants 1 to 6 days after starting quinine therapy, umbilical cord plasma quinine concentrations were between 1.0 and 4.6 mg/L (mean 2.4 mg/L) and the mean (±SD) ratio of cord plasma to maternal plasma quinine concentrations was 0.32 ± 0.14. Quinine levels in the fetus may not be therapeutic. If congenital malaria is suspected after delivery, the infant should be evaluated and treated appropriately.

A study from Thailand (1999) of women with P. falciparum malaria who were treated with oral quinine sulfate 10 mg/kg 3 times daily for 7 days at anytime in pregnancy reported no significant difference in the rate of stillbirths at > 28 weeks of gestation in women treated with quinine (10 of 633 women [1.6%]) as compared with a control group without malaria or exposure to antimalarial drugs during pregnancy (40 of 2201 women [1.8%]). The overall rate of congenital malformations (9 of 633 offspring [1.4%]) was not different for women who were treated with quinine sulfate compared with the control group (38 of 2201 offspring [1.7%]). The spontaneous abortion rate was higher in the control group (10.9%) than in women treated with quinine sulfate (3.5%) [OR = 3.1; 95% CI 2.1-4.7]. An epidemiologic survey that included 104 mother-child pairs exposed to quinine during the first 4 months of pregnancy, found no increased risk of structural birth defects was seen (2 fetal malformations [1.9%]). Rare and isolated case reports describe deafness and optic nerve hypoplasia in children exposed in utero due to maternal ingestion of high doses of quinine.

In animal developmental studies conducted in multiple animal species, pregnant animals received quinine by the subcutaneous or intramuscular route at dose levels similar to the maximum recommended human dose (MRHD; 32 mg/kg/day) based on body surface area (BSA) comparisons. There were increases in fetal death in utero in rabbits at maternal doses ≥ 100 mg/kg/day and in dogs at ≥ 15 mg/kg/day corresponding to dose levels approximately 0.5 and 0.25 times the MRHD respectively based on BSA comparisons. Rabbit offspring had increased rates of degenerated auditory nerve and spiral ganglion and increased rates of CNS anomalies such as anencephaly and microcephaly at a dose of 130 mg/kg/day corresponding to a maternal dose approximately 1.3 times the MRHD based on BSA comparison. Guinea pig offspring had increased rates of hemorrhage and mitochondrial change in the cochlea at maternal doses of 200 mg/kg corresponding to a dose level of approximately 1.4 times the MRHD based on BSA comparison. There were no teratogenic findings in rats at maternal doses up to 300 mg/kg/day and in monkeys at doses up to 200 mg/kg/day corresponding to doses approximately 1 and 2 times the MRHD respectively based on BSA comparisons.

In a pre-postnatal study in rats, an estimated oral dose of quinine sulfate of 20 mg/kg/day corresponding to approximately 0.1 times the MRHD based on BSA comparison resulted in offspring with impaired growth, lower body weights at birth and during the lactation period, and delayed physical development of teeth eruption and eye opening during the lactation period.

Labor And Delivery

There is no evidence that quinine causes uterine contractions at the doses recommended for the treatment of malaria. In doses several-times higher than those used to treat malaria, quinine may stimulate the pregnant uterus.

Nursing Mothers

There is limited information on the safety of quinine in breastfed infants. No toxicity was reported in infants in a single study where oral quinine sulfate (10 mg/kg every 8 hours for 1 to 10 days) was administered to 25 lactating women. It is estimated from this study that breastfed infants would receive less than 2 to 3 mg per day of quinine base ( < 0.4% of the maternal dose) via breast milk.

Although quinine is generally considered compatible with breastfeeding, the risks and benefits to infant and mother should be assessed. Caution should be exercised when administered to a nursing woman.

If malaria is suspected in the infant, appropriate evaluation and treatment should be provided. Plasma quinine levels may not be therapeutic in infants of nursing mothers receiving QUALAQUIN.

Pediatric Use

The safety and efficacy of QUALAQUIN in pediatric patients under the age of 16 has not been established.

Geriatric Use

Clinical studies of quinine sulfate did not include sufficient numbers of subjects aged 65 and over to determine whether they respond to treatment differently from younger subjects. Other reported clinical experience has not identified differences in responses between the elderly and younger patients.

Renal Impairment

Clearance of quinine is decreased in patients with severe chronic renal failure. The dosage and dosing frequency should be reduced.

Hepatic Impairment

In patients with severe hepatic impairment (Child-Pugh C), quinine oral clearance (CL/F) is decreased, volume of distribution (Vd/F) is increased, and half-life is prolonged, relative to subjects with normal liver function. Therefore, quinine is not indicated in patients with severe hepatic impairment and alternate therapy should be administered.

Close monitoring is recommended for patients with mild (Child-Pugh A) or moderate (Child-Pugh B) hepatic impairment, as exposure to quinine may be increased relative to subjects with normal liver function.

Genel

Kinin hemen hemen her vücut sistemini olumsuz etkileyebilir. Kinin kullanımı ile ilişkili en yaygın advers olaylar, kinin alan hemen hemen tüm hastalarda bir dereceye kadar ortaya çıkan “cinchonism” adı verilen bir semptom kümesidir. Hafif cinchonizm belirtileri arasında baş ağrısı, vazodilatasyon ve terleme, bulantı, kulak çınlaması, işitme bozukluğu, baş dönmesi veya baş dönmesi, bulanık görme ve renk algısında rahatsızlık bulunur. Cinchonizmin daha ciddi belirtileri kusma, ishal, karın ağrısı, sağırlık, körlük ve kalp ritmi veya iletimdeki rahatsızlıklardır. Cinchonism semptomlarının çoğu geri dönüşümlüdür ve kinin kesilmesiyle düzelir.

Kinine sülfat ile aşağıdaki REKLAM REAKSİYONLARI bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar belirsiz büyüklükteki bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiğinden, sıklıklarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek veya ilaca maruz kalma ile nedensel bir ilişki kurmak her zaman mümkün değildir.

Genel: ateş, titreme, terleme, kızarma, asteni, lupus benzeri sendrom ve aşırı duyarlılık reaksiyonları.

Hematolojik: agranülositoz, hipoprotrombinemi, trombositopeni, yaygın damar içi pıhtılaşma, hemolitik anemi; hemolitik üremik sendrom, trombotik trombositopenik purpura, idiyopatik trombositopenik purpura, peteşi, ekimoz, kanama, koagülopati, karaboruk ateşi, lökop.

Nöropsikiyatrik: baş ağrısı, diplopi, karışıklık, değişen zihinsel durum, nöbetler, koma, yönelim bozukluğu, titreme, huzursuzluk, ataksi, akut distonik reaksiyon, afazi ve intihar.

Dermatolojik: ürtiker, papüler veya skarlatinal döküntüler, kaşıntı, büllöz dermatit, eksfolyatif dermatit, eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, sabit ilaç patlaması, ışığa duyarlılık reaksiyonları, alerjik kontakt dermatit, akral nekroz ve kutanöz vaskülit.

Solunum: astım, nefes darlığı, pulmoner ödem.

Kardiyovasküler: göğüs ağrısı, vazodilatasyon, hipotansiyon, postüral hipotansiyon, taşikardi, bradikardi, çarpıntı, senkop, atriyoventriküler blok, atriyal fibrilasyon, düzensiz ritim, tek odaklı erken ventriküler kasılmalar, nodal kaçış vuruşları, U dalgaları, QT uzaması, ventriküler fibrilasyon, ventriküler taşikardi, torsades de pointes ve kartuş.

Gastrointestinal : bulantı, kusma, ishal, karın ağrısı, mide tahrişi ve özofajit.

Hepatobiliyer : granülomatöz hepatit, hepatit, sarılık ve anormal karaciğer fonksiyon testleri.

Metabolik: hipoglisemi ve anoreksiya.

Kas-iskelet sistemi: kas ağrısı ve kas güçsüzlüğü.

Böbrek: hemoglobinüri, böbrek yetmezliği, böbrek yetmezliği ve akut interstisyel nefrit.

Özel Duyular: skotomata ile bulanık görme, ani görme kaybı, fotofobi, diplopi, gece körlüğü, azalmış görme alanları, sabit pupiller dilatasyon, rahatsız renk görme, optik nörit, körlük, baş dönmesi, kulak çınlaması, işitme bozukluğu ve sağırlık gibi görsel rahatsızlıklar.

Kinin doz aşımı görme bozukluğu, hipoglisemi, kardiyak aritmiler ve ölüm gibi ciddi komplikasyonlarla ilişkili olabilir. Görme bozukluğu bulanık görme ve kusurlu renk algısından görme alanı daralmasına ve kalıcı körlüğe kadar değişebilir. Cinchonism, kinin doz aşımı olan hemen hemen tüm hastalarda ortaya çıkar. Semptomlar baş ağrısı, bulantı, kusma, karın ağrısı, ishal, kulak çınlaması, baş dönmesi, işitme bozukluğu, terleme, kızarma ve bulanık görme, sağırlık, körlük, ciddi kardiyak aritmiler, hipotansiyon ve dolaşım çökmesine kadar değişir. Kinine doz aşımı, pulmoner ödem ve yetişkin solunum sıkıntısı sendromu ile merkezi sinir sistemi toksisitesi (çarlık, bilinç bozuklukları, ataksi, konvülsiyonlar, solunum depresyonu ve koma) da bildirilmiştir.

Çoğu toksik reaksiyon doza bağlıdır; bununla birlikte, hastaların kinin toksik etkilerine karşı değişken duyarlılığı nedeniyle bazı reaksiyonlar kendine özgü olabilir. Ölümcül bir kinin dozu açıkça tanımlanmamıştır, ancak yetişkinlerde 2 ila 8 gram yutulduktan sonra ölümler bildirilmiştir.

Kinin, kinidin gibi, Sınıf I antiaritmik özelliklere sahiptir. Kininin kardiyotoksisitesi, negatif inotropik etkisinden ve kardiyak iletim üzerindeki etkisinden kaynaklanır, bu da depolarizasyon ve iletim oranlarının azalmasına ve artan eylem potansiyeli ve etkili refrakter süresine neden olur. Kinine doz aşımı ile gözlenen EKG değişiklikleri arasında sinüs taşikardi, PR uzaması, T dalgası ters çevrimi, demet dal bloğu, artmış QT aralığı ve QRS kompleksinin genişletilmesi yer alır. Kininin alfa bloke edici özellikleri hipotansiyona neden olabilir ve koroner perfüzyonu azaltarak miyokardiyal depresyonu daha da kötüleştirebilir. Kinine doz aşımı ayrıca hipotansiyon, kardiyojenik şok ve dolaşım çökmesi, ventriküler taşikardi, ventriküler fibrilasyon, idiyoventriküler ritim ve torsades de pointes, bradikardi ve atriyoventriküler blok dahil ventriküler aritmiler ile ilişkilendirilmiştir.

Kinin hızla emilir ve mide lavajı ile artık kinin sülfatın mideden çıkarılmasına yönelik girişimler etkili olmayabilir. Çok dozlu aktif kömürün plazma kinin konsantrasyonlarını azalttığı gösterilmiştir.

Cebri asit diürezi, hemodiyaliz, odun kömürü hemoperfüzyonu ve plazma değişiminin 16 hastadan oluşan bir dizide kinin eliminasyonunu önemli ölçüde artırmada etkili olmadığı bulunmuştur.

QTc aralığı uzaması, genç (N = 13, 20 ila 39 yaş) ve yaşlılarda (N = 13, 65 ila 78 yaş) çift kör, çoklu doz, plasebo ve pozitif kontrollü bir geçiş çalışmasında incelenmiştir. Günde üç kez 648 mg QUALAQUIN ile 7 günlük dozlamadan sonra, başlangıç düzeltmesinden sonra plasebodan QTcI'deki maksimum ortalama (% 95 üst güvene bağlı) farklar 27.7 (32.2) ms idi.

QUALAQUIN alan hastalarda PR ve QRS aralığının uzaması da kaydedildi. Taban çizgisi düzeltmesinden sonra PR'den maksimum ortalama (% 95 üst güvene bağlı) fark 14.5 (18.0) ms idi. Başlangıç düzeltmesinden sonra plasebodan QRS'deki maksimum ortalama (% 95 üst güvene bağlı) fark 11.5 (13.3) ms idi..

Kinine bir P-gp substratıdır ve öncelikle CYP3A4 tarafından metabolize edilir. CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 ve CYP2E1 dahil olmak üzere diğer enzimler kinin metabolizmasına katkıda bulunabilir.

Antasitler

Alüminyum ve / veya magnezyum içeren antasitler kinin emilimini geciktirebilir veya azaltabilir. Bu antasitlerin QUALAQUIN ile birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır.

Antiepileptikler (AED'ler) (karbamazepin, fenobarbital ve fenitoin)

Karbamazepin, fenobarbital ve fenitoin CYP3A4 indükleyicileridir ve QUALAQUIN ile eşzamanlı olarak kullanılırsa kinin plazma konsantrasyonlarını azaltabilir

Kolestiramin

8 gram kolestiramin reçinesi olan veya olmayan 600 mg kinin sülfat alan 8 sağlıklı kişide kinin farmakokinetik parametrelerinde anlamlı bir fark görülmemiştir.

Sigara Sigara İçme (CYP1A2 indükleyicisi)

Sağlıklı erkek ağır sigara içenlerde, tek bir 600 mg dozdan sonra ortalama kinin EAA değeri% 44 daha düşük, ortalama Cmax% 18 daha düşüktü ve eliminasyon yarılanma ömrü sigara içmeyenlere göre daha kısaydı (7.5 saat ila 12 saat). meslektaşları. Ancak, 7 günlük kinin tedavisinin tamamını alan sıtma hastalarında, sigara içmek medyan kinin EAA'sında sadece% 25 ve medyan Cmax'ta% 16.5 azalma üretti, akut sıtmada zaten kinin klerensinin azalmasının, sigara içmenin metabolik indüksiyon etkisini azaltabileceğini düşündürmektedir. Sigara içmenin sıtma hastalarında terapötik sonucu etkilediği görülmediğinden, ağır sigara içenlerde akut sıtma tedavisinde kinin dozunun arttırılması gerekli değildir.

Greyfurt suyu (P-gp / CYP3A4 inhibitörü)

10 sağlıklı kişiyi içeren bir farmakokinetik çalışmada, greyfurt suyu (tam güç veya yarı güç) ile 600 mg'lık tek bir kinin sülfat dozunun uygulanması, kinin farmakokinetik parametrelerini önemli ölçüde değiştirmedi. QUALAQUIN greyfurt suyu ile alınabilir.

Histamin H2-reseptör blokerleri [simetidin, ranitidin (pesifik olmayan CYP450 inhibitörleri)]

Simetidin ile ön tedaviden sonra tek bir oral 600 mg doz kinin sülfat verilen sağlıklı kişilerde (Günde üç kez 200 mg ve 7 gün boyunca yatmadan önce 400 mg) veya ranitidin (7 gün boyunca günde iki kez 150 mg) kininin belirgin oral klerensi azaldı ve ortalama eliminasyon yarılanma ömrü simetidin ile verildiğinde önemli ölçüde arttı, ancak ranitidin ile değil. Tedavi edilmemiş kontrollerle karşılaştırıldığında, kininin ortalama EAA değeri, ortalama kinin Cmax'ında önemli bir değişiklik olmadan ranitidin ile% 20 ve simetidin (p <0.05) ile% 42 artmıştır. Kinin bir histamin H2-reseptör bloker ile birlikte verilecekse, ranitidin kullanımı simetidin yerine tercih edilir. Simetidin ve ranitidin QUALAQUIN ile birlikte kullanılabilmesine rağmen, hastalar kinin ile ilişkili advers olaylar açısından yakından izlenmelidir.

Isoniazid

1 hafta boyunca 300 mg / gün ön tedavi, kinin farmakokinetik parametre değerlerini önemli ölçüde değiştirmedi. İzoniazid eşzamanlı olarak verildiğinde QUALAQUIN dozajının ayarlanması gerekli değildir.

Ketokonazol (CYP3A4 inhibitörü)

Geçiş çalışmasında, sağlıklı konular (N = 9) tek bir oral doz kinin hidroklorür alan (500 mg) ketokonazol ile birlikte (3 gün boyunca günde iki kez 100 mg) ortalama kinin EAA değeri% 45 daha yüksekti ve ortalama kinin oral klerensi, sadece kinin aldıktan sonra% 31 daha düşüktü. Eşzamanlı ketokonazol ile birlikte QUALAQUIN dozaj rejiminde herhangi bir değişiklik gerekli olmamasına rağmen, hastalar kinin ile ilişkili advers reaksiyonlar açısından yakından izlenmelidir.

Makrolid Antibiyotikler (eritromisin, troleandomisin) (CYP3A4 inhibitörleri)

Geçiş çalışmasında (N = 10) makrolid antibiyotik ile tek bir oral 600 mg kinin sülfat dozu alan sağlıklı kişiler, troleandomisin (8 saatte bir 500 mg) % 87 daha yüksek ortalama kinin EAA sergiledi, kininin ortalama% 45 daha düşük oral klerensi, ve ana metabolitin% 81 daha düşük oluşum klerensi, 3-hidroksikinin, kininin tek başına verildiği zamandan daha fazla.

Eritromisinin inhibe ettiği gösterilmiştir in vitro insan karaciğer mikrozomlarında kinin metabolizması, bir in vivo etkileşim çalışması ile doğrulanan bir gözlem. Geçiş çalışmasında (N = 10) eritromisin ile tek bir oral 500 mg kinin sülfat dozu alan sağlıklı kişiler (Dört gün boyunca her 8 saatte bir 600 mg) kinin oral klerensinde bir azalma gösterdi (CL / F) yarılanma ömründe bir artış, ve azalmış bir metabolit (3hidroksikinin) kinin EAA oranına, kinin plasebo ile verildiği zamana kıyasla.

Bu nedenle, eritromisin veya troleandomisin gibi makrolid antibiyotiklerin QUALAQUIN ile birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır.

Oral Kontraseptifler (östrojen, progestin)

Tek bileşenli progestin veya kombinasyon östrojen içeren oral kontraseptif kullanan 7 sağlıklı kadında, 600 mg'lık tek bir kinin sülfat dozunun farmakokinetik parametreleri, oral olmayan 7 yaş uyumlu kadın kontrol denekinde gözlenenlere kıyasla değişmemiştir. kontraseptifler.

Rifampin (CYP3A4 indükleyicisi)

Komplike olmayan hastalarda P. falciparum 7 gün boyunca 15 mg / kg / gün rifampin ile birlikte 10 mg / kg kinin sülfat alan sıtma (N = 29), tedavinin 3. ve 7. günleri arasında kininin ortalama EAA değeri, kinin alanlara göre% 75 daha düşüktü. monoterapi. 600 mg / gün rifampin ile 2 hafta ön tedaviden sonra tek bir oral 600 mg kinin sülfat alan sağlıklı kişilerde (N = 9), ortalama kinin EAA ve Cmax sırasıyla% 85 ve% 55 azalmıştır. Bu nedenle, rifampinin QUALAQUIN ile birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır.

Ritonavir

15 ile tek bir oral 600 mg kinin sülfat dozu alan sağlıklı kişilerde^th ritonavir dozu (9 gün boyunca her 12 saatte bir 200 mg), ortalama kinin AUC ve Cmax'ta 4 kat artış ve kininin zamanına kıyasla ortalama eliminasyon yarılanma ömründe (13.4 saat ile 11.2 saat) bir artış vardı. tek başına verildi. Bu nedenle, ritonavirin QUALAQUIN kapsülleri ile birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır.

Tetrasiklin

Akut komplike olmayan 8 hastada P. falciparum oral tetrasiklin (7 gün boyunca her 6 saatte bir 250 mg) ile kombinasyon halinde oral kinin sülfat (7 gün boyunca 8 saatte bir 600 mg) ile tedavi edilen sıtma, ortalama plazma kinin konsantrasyonları, alınan 8 hastadan yaklaşık iki kat daha yüksekti. kinin monoterapisi. Tetrasiklin QUALAQUIN ile birlikte uygulanabilse de, hastalar kinin sülfat ile ilişkili advers reaksiyonlar açısından yakından izlenmelidir.

Teofilin veya Aminofilin

Tek bir 300 mg oral teofilin dozu ile çoklu dozlarda QUALAQUIN (8 saatte bir 7 günde 648 mg) alan 20 sağlıklı kişide, kinin ortalama Cmax ve AUC sırasıyla% 13 ve% 14 artmıştır. Eşzamanlı teofilin veya aminofilin ile birlikte QUALAQUIN dozaj rejiminde herhangi bir değişiklik gerekli olmamasına rağmen, hastalar kinin ile ilişkili advers reaksiyonlar açısından yakından izlenmelidir.

Üriner Alkalizörler (asetazolamid, sodyum bikarbonat)

Üriner alkalinleştirici ajanlar plazma kinin konsantrasyonlarını artırabilir.