Carbum

esomeprazol, ikame edilmiş benzimidazoller ve ilacın bir parçası olan diğer bileşenlere aşırı duyarlılık,

kalıtsal fruktoz intoleransı, glukoz-galaktoz malabsorpsiyonu veya sakarazo-izomaltaz yetmezliği,

atazanavir ve nelfinavir ile eşzamanlı uygulama (proton pompasının diğer inhibitörleri gibi),

emzirme dönemi,

12 yaşın altındaki çocuklar (etkinlik ve güvenlik belirlenmemiştir),

gastroözofageal reflü hastalığı dışındaki diğer endikasyonlarda 12 yaşından büyük çocuklar.

Dikkatle: gebelik, şiddetli böbrek yetmezliği (uygulama deneyimi sınırlıdır).

Bu yan etkiler doza bağımlı değildi. Reaksiyonlar meydana gelme sıklığına göre sınıflandırılır-genellikle ≥ 1/100, <1/10, nadiren ≥1/1000, < 1/100, nadiren ≥ 1/10000, < 1/1000, çok nadiren <1/10000, bilinmemektedir (mevcut verilere dayanarak tahmin edilemez).

Hematopoez sistemi tarafında: nadiren-lökopeni, trombositopeni, çok nadiren-agranülositoz, pansitopeni.

Merkezi sinir sistemi ve duyu organlarından: genellikle-baş ağrısı, nadiren-uykusuzluk, baş dönmesi, parestezi, uyuşukluk, bulanık görme, nadiren-ajitasyon, konfüzyon, depresyon, çok nadiren-saldırganlık, halüsinasyonlar.

Sindirim sisteminden: sık sık karın ağrısı, kabızlık, ishal, gaz, bulantı/kusma, seyrek olarak ağız kuruluğu, nadiren, tadı, stomatit, gastrointestinal kandidoz, hepatit veya sarılık olmadan, çok nadiren — karaciğer yetmezliği, ensefalopati hastalarda, daha önce vardı, karaciğer hastalığı, sıklığı bilinmeyen — mikroskobik kolit (histolojik olarak doğrulanmış).

Solunum sisteminden: nadiren-bronkospazm.

Cildin yanından: nadiren-dermatit, kaşıntı, döküntü, ürtiker, nadiren-alopesi, ışığa duyarlılık, halsizlik, aşırı terleme, çok nadiren-eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz (TEN).

Kas-iskelet sistemi tarafında: nadiren-artralji, miyalji, çok nadiren-kas güçsüzlüğü.

Genitoüriner sistemden: çok nadiren — interstisyel nefrit.

Üreme sistemi ve meme bezlerinden: çok nadiren-jinekomasti.

Alerjik reaksiyonlar: nadiren-ateş, anjiyoödem ve anafilaktik reaksiyon/şok gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları.

Metabolizma ve beslenme bozuklukları: nadiren-periferik ödem, nadiren-hiponatremi, çok nadiren-hipomagnezemi, şiddetli hipomagnezemi hipokalsemi ile ilişkili olabilir.

Laboratuvar göstergeleri: nadiren-hepatik transaminazların aktivitesinde bir artış..

Belirtiler: şu anda, kasıtlı aşırı doz son derece nadir vakalar tarif edilmiştir. 280 mg'lık bir dozda esomeprazolün oral uygulaması, gastrointestinal sistemden genel zayıflık ve semptomlar eşlik etti. 80 mg'lık bir dozda esomeprazolün tek bir alımı herhangi bir olumsuz etkiye neden olmamıştır.

Tedavi: spesifik panzehir bilinmemektedir. Esomeprazol plazma proteinlerine bağlanır, bu nedenle diyaliz etkisizdir. Doz aşımı durumunda semptomatik ve genel bakım tedavisi yapılmalıdır.

Esomeprazol, omeprazolün S-izomeridir ve parietal hücrelerde proton pompasını spesifik olarak inhibe ederek midede hidroklorik asit salgılanmasını azaltır. Omeprazolün her iki izomeri, S-ve R-izomerleri, benzer farmakodinamik aktiviteye sahiptir.

Eylem mekanizması

Esomeprazol zayıf bir bazdır, gastrik yüksek asit ortamında parietal hücrelerin salgı tübüllerinde birikir, burada proton pompası enzimi H /k — ATPaz aktive edilir ve inhibe edilir. Esomeprazol, hem bazal hem de uyarılmış hidroklorik asit sekresyonunu inhibe eder.

Mide asidi salgılanması üzerine etkileri

Esomeprazolün etkisi içinde gelişir 1 oral uygulamadan sonra saat 20 veya 40 mg. günde ortalama C günde bir kez 5 mg 20 dozunda 1 gün boyunca ilacın günlük alımı ile_max pentagastrin ile uyarıldıktan sonra hidroklorik asit %90 oranında azaltılır (tedavinin 6-7 gününde ilacı aldıktan sonra 5 saat boyunca asit konsantrasyonunu ölçerken).

GÖRH ve klinik semptomların varlığı olan hastalarda 5 gün boyunca esomeprazolün günlük olarak 20 veya 40 mg'lık bir dozda alınması midede 4'ten daha yüksekti. ortalama 13 ve 17 24 saat. ilacın 20 mg/gün dozunda alınmasının arka planına karşı, 4'in üzerindeki intraventriküler pH değeri 8, 12 ve 16 saat boyunca sırasıyla 76, 54 ve 24% hastada muhafaza edildi. 40 mg esomeprazol için bu oran sırasıyla %97.92 ve %56'dır.

Asit sekresyonu ile ilacın plazmadaki konsantrasyonu arasındaki korelasyon tespit edildi (konsantrasyonu değerlendirmek için AUC parametresi kullanıldı).

Asit sekresyonunun inhibisyonu ile elde edilen terapötik etki

40 mg/gün dozunda esomeprazol alırken, reflü özofajit tedavisi 78 haftaları boyunca hastaların 4% 'da ve 93%' da 8 haftaları boyunca gerçekleşir.

Esomeprazol ile bir hafta boyunca uygun antibiyotiklerle kombinasyon halinde günde 2 kez 20 mg'lık bir dozda tedavi başarılı bir eradikasyona yol açar Helicobacter pylori hastaların yaklaşık %90'ında. Bir haftalık eradikasyondan sonra komplike olmayan peptik ülseri olan hastalar, ülseri iyileştirmek ve semptomları ortadan kaldırmak için antisecretoric ilaçlarla sonraki monoterapiye ihtiyaç duymazlar.

Asit sekresyonunun inhibisyonu ile ilişkili diğer etkiler

Anti-sekresör ilaçlarla tedavi sırasında, plazmadaki gastrin seviyesi, asit sekresyonundaki azalmanın bir sonucu olarak artar.

Esomeprazol ile uzun süre tedavi edilen hastalarda, muhtemelen plazmadaki gastrin seviyesindeki artışla ilişkili enterokromaffin benzeri hücrelerin sayısında bir artış vardır.

Uzun süre anti-salgı ilaçları kullanan hastalarda, midede glandüler kistlerin oluşumu daha sık görülür. Bu fenomen, asit sekresyonunun inhibisyonunun bir sonucu olarak fizyolojik değişikliklerden kaynaklanmaktadır. Kistler iyi huyludur ve ters gelişime uğrar.

Ranitidin ile yapılan iki karşılaştırmalı çalışmada, esomeprazol, seçici COX-2 inhibitörleri de dahil olmak üzere nonsteroidal anti-enflamatuar tedavi ile tedavi edilen hastalarda peptik ülserlerin iyileşmesinde daha iyi etkinlik göstermiştir.

İki etkinlik değerlendirme çalışmasında, esomeprazol, seçici COX-2 inhibitörlerinin alınması da dahil olmak üzere nsaıd'lerle tedavi edilen hastalarda (60 yaşın üzerindeki yaş grubu ve/veya peptik ülser öyküsü olan) peptik ülserlerin önlenmesinde yüksek etkinlik göstermiştir.

Emilim ve dağıtım

Esomeprazol asidik bir ortamda kararsızdır, bu nedenle oral uygulama için mide suyunun etkisine dirençli bir kabuk içeren granüllere sahip tabletler kullanılır. Esomeprazolün koşullar altında R-izomerine dönüştürülmesi in vivo önemsiz.

Esomeprazol emilimi hızlıdır, T_max oral uygulamadan sonra 1-2 saattir. Mutlak biyoyararlanım 64 mg'lık bir dozda ilacın tek bir dozundan sonra 40% 'dir ve tekrarlanan uygulamadan sonra 89 %' e yükselir. 20 mg'lık bir dozda esomeprazol için değerler sırasıyla %50 ve %68 idi. V_d - 0.22 l / kg. plazma proteinleri ile bağlantı — 97%.

Yemek yavaşlatır ve midede esomeprazol emilimini azaltır, ancak bu hidroklorik asit salgılanmasını inhibe etkinliği üzerinde önemli bir etkisi yoktur.

Metabolizma ve atılım

Esomeprazol, sitokrom P450 (CYP) sistemi tarafından tamamen metabolize edilir. Esomeprazolün ana kısmı, esomeprazolün hidroksi ve demetile metabolitleri oluşturulurken, spesifik polimorfik İZOFORM CYP2C19 ile metabolize edilir. Kalan kısmın metabolizması, plazmada belirlenen ana metabolit olan sülfür üreten esomeprazol ile başka bir spesifik İZOFORM CYP3A4 tarafından gerçekleştirilir.

Aktif İZOENZİM CYP2C19 (hızlı metabolizatörler) sistemik klirensi olan hastalarda — tek bir uygulamadan sonra 17 l/H ve 9 l/H — çoklu alımdan sonra. T_1/2 - 1,3 saat, günde bir kez 1 dozaj rejiminde sistematik olarak alındığında. AUC artırır arka planda tekrarlanan giriş (non-lineer bağımlılık ve doz AUC, sistematik istihdam sonucu azalan metabolizma karaciğer yoluyla ilk geçiş azaltmanın yanı sıra, sistem gümrükleme, inhibisyonu izofermenta esomeprazol CYP2C19 ve/veya сульфосодержащим metaboliti).

Günde bir kez 1 günlük alımında, esomeprazol, dozlar arasında kan plazmasından tamamen atılır ve kümülatif değildir. Esomeprazolün ana metabolitleri midede hidroklorik asit salgılanmasını etkilemez. Alınan dozun %80'ine kadar oral uygulama ile böbrekler tarafından idrarla atılır (%1'den az değişmeden), kalan miktar dışkıyla atılır.

Bazı hasta gruplarında farmakokinetik

Nüfusun yaklaşık %2.9±1.5'inde CYP2C19 enzimi inaktif (inaktif metabolizması olan hastalar) ve esomeprazol metabolizması esas olarak CYP3A4 enzimi tarafından gerçekleştirilir. 40 esomeprazol 1 mg sistematik olarak günde bir kez alındığında, aktif metabolizması olan hastalarda bu parametrenin değerini %100 aşan ortalama AUC (cyp2c19 enziminin katılımıyla). C ortalamaları_max inaktif metabolizması olan hastalarda plazmada yaklaşık %60 oranında artmıştır. Bu özellikler, esomeprazolün dozajını ve kullanım şeklini etkilemez.

Yaşlı hastalarda (71-80 yaş), esomeprazol metabolizması önemli değişikliklere uğramamaktadır.

Tek bir 40 mg esomeprazol dozundan sonra, kadınlarda ortalama AUC değeri erkeklerde %30'dan fazladır. İlacın günlük alımı ile günde 1 kez, erkeklerde ve kadınlarda farmakokinetikte fark yoktur.

Bu özellikler, esomeprazolün dozajını ve kullanım şeklini etkilemez.

Hafif veya orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda esomeprazolün metabolizması normal karaciğer fonksiyonuna sahip olanlara benzerdir. Şiddetli karaciğer yetmezliğinde, metabolik hız azalır, bu da AUC'DE 2 kez bir artışa eşlik eder, bu nedenle ilacın maksimum günlük dozunu reçete etmeniz önerilir — 20 mg.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda farmakokinetik çalışma yapılmamıştır. Böbrekler esomeprazolün kendisi değil metabolitleri tarafından atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda esomeprazolün metabolizmasının değişmediğine inanılabilir. 12-18 yaş arası çocuklarda, 20 ve 40 mg esomeprazolün tekrar alınmasından sonra, AUC ve T değeri_max kan plazmasında AUC ve T değerlerine benzerdi_max yetişkinlerde.

• Mide bezlerinin salgılanmasını azaltan ajan-proton pompa inhibitörü [proton pompa inhibitörleri]

Esomeprazolün diğer ilaçların farmakokinetiğine etkisi

Esomeprazol ile tedavi sırasında midede düşük asitlik, emme mekanizması ortamın asitliğine bağlı olan diğer ilaçların emiliminde bir azalmaya veya artışa neden olabilir. Hidroklorik asit veya antasitlerin salgılanmasını baskılayan diğer ilaçların yanı sıra, esomeprazol ile tedavi, Ketokonazol veya itrakonazol ve erlotinib emiliminin azalmasına ve digoksin gibi ilaçların emiliminin artmasına neden olabilir. Omeprazolün günde bir kez 20 mg'lık bir dozda alınması ve digoksin digoksin biyoyararlanımını %10 artırır (hastaların %20'sinde digoksin biyoyararlanımı %30'a yükseldi).

Omeprazolün bazı antiretroviral ilaçlarla etkileşime girdiği gösterilmiştir. Bu etkileşimin mekanizmaları ve klinik önemi her zaman bilinmemektedir. Omeprazol tedavisinin arka planına karşı artan pH değeri antiretroviral ilaçların emilimini etkileyebilir. CYP2C19 izoenzim seviyesinde etkileşim de mümkündür. Omeprazol ve atazanavir ve nelfinavir gibi bazı antiretroviral ilaçların birlikte uygulanması ile omeprazol tedavisinin arka planına karşı serum konsantrasyonlarında bir azalma vardır. Bu nedenle, eşzamanlı kullanımı önerilmez. Omeprazolün (40 mg 1 günde bir kez) atazanavir 300 mg/ritonavir 100 mg sağlıklı gönüllülerle birlikte uygulanması, atazanavirin biyoyararlanımında önemli bir azalmaya yol açmıştır (AUC, C_max ve C_min kan plazmasında yaklaşık %75 azaldı). Atazanavir dozunun 400 mg'a arttırılması, omeprazolün atazanavirin biyoyararlanımı üzerindeki etkisini telafi etmedi. Omeprazol ve sakvinavirin eşzamanlı uygulanması ile, serumdaki sakvinavir konsantrasyonunda bir artış kaydedildi, diğer bazı antiretroviral ilaçlarla uygulandığında konsantrasyonları değişmedi. Omeprazol ve esomeprazolün benzer farmakokinetik ve farmakodinamik özellikleri göz önüne alındığında, esomeprazolün atazanavir ve nelfinavir gibi antiretroviral ilaçlarla birlikte kullanılması önerilmez.

Esomeprazol, metabolizmasında rol oynayan ana izoenzim olan CYP2C19'U inhibe eder. Esomeprazolün metabolizmasında yer alan diğer ilaçlarla birlikte kullanılması, diazepam, sitalopram, imipramin, klomipramin, fenitoin gibi İZOENZİM CYP2C19, kan plazmasındaki bu ilaçların konsantrasyonunda bir artışa yol açabilir ve doz azaltımı gerektirebilir. Esomeprazolün oral olarak 30 mg ve diazepam dozunda birlikte alındığında, cyp45c2 substrat olan diazepamın klirensi %19 oranında azaltılır.

Esomeprazolün epilepsi hastalarında 40 mg ve fenitoin dozunda oral olarak alınmasıyla, plazmada kalan fenitoin konsantrasyonu %13 oranında artmıştır. Bu bağlamda, esomeprazol ile tedavinin başlangıcında ve iptal edildiğinde plazmadaki fenitoin konsantrasyonunun izlenmesi önerilir.

Omeprazolün günde bir kez 40 mg'lık bir dozda kullanılması, AUC ve C'de bir artışa neden olmuştur_max vorikonazol (izoenzim substrat CYP2C19) sırasıyla %15 ve %41'dir.

Varfarin alan hastalarda esomeprazol oral olarak 40 mg dozunda uygulandığında, pıhtılaşma süresi izin verilen değerler içinde kaldı. Bununla birlikte, varfarin ve esomeprazolün kombine kullanımı ile mho indeksinde klinik olarak anlamlı artışlar bildirilmiştir. Bu bağlamda, bu ilaçların ortak kullanımının başlangıcında ve sonunda MHO'NUN izlenmesi önerilir.

Omeprazolün günde bir kez 40 mg 1 dozunda kullanılması C'de bir artışa neden oldu_max silostazolün aktif metabolitlerinden biri için sırasıyla %18 ve %26'lık bir artış, sırasıyla %29 ve %69'dur.

Sağlıklı gönüllülerde, 40 mg ve sisaprid dozunda esomeprazolün birlikte oral olarak alınması, AUC değerini %32 artırdı ve T'yi %31 artırdı_1/2 sisaprid, C_max plazmada sisaprid önemli ölçüde değişmedi. Esomeprazol ilavesi ile sisaprid monoterapisinde gözlenen QT aralığının hafif uzaması artmadı. Esomeprazolün Amoksisilin ve kinidin farmakokinetiğinde klinik olarak anlamlı değişikliklere neden olmadığı gösterilmiştir.

İlaçların esomeprazolün farmakokinetiği üzerindeki etkisi

Esomeprazolün metabolizması CYP2C19 ve CYP3A4 izoenzimlerini içerir. Esomeprazol ve klaritromisin, İZOENZİM inhibitörü CYP3A4 (günde 500 mg 2 kez 1) kombine oral uygulama, esomeprazol için AUC değerinde iki kat artışa yol açar.

Esomeprazol ve CYP3A4 ve cyp2c19 izoenzimlerinin kombine inhibitörünün ortak kullanımı, örneğin vorikonazol, ESOMEPRAZOLÜN AUC'SİNDE 2 katından daha fazla artışa neden olabilir. Kural olarak, bu gibi durumlarda, esomeprazol dozunun düzeltilmesi gerekli değildir. Esomeprazol dozunun düzeltilmesi, ciddi karaciğer fonksiyon bozukluğu olan ve uzun süreli kullanımı olan hastalarda gerekli olabilir.

Esomeprazol ile kombine edildiğinde, rifampisin ve St. John's Wort preparatları gibi cyp2c19 ve CYP3A4 izoenzimlerini indükleyen ilaçlar, esomeprazol metabolizmasını hızlandırarak kan plazmasındaki esomeprazol konsantrasyonunda bir azalmaya neden olabilir.