Bivasave

Antikoagülan olarak:

- transdermal trans-ceza koroner müdahalesi (CTKV) sırasında yetişkin hastalarda, h. EKG'de ST segmentinin yükselişi ile akut miyokard enfarktüsü (OIM) olan hastalarda primer CTKV gerçekleştirirken;

- acil veya erken CTKV'yi gösteren ST segmentini artırmadan kararsız anjina pektoris veya AME'li yetişkin hastalarda

В/в. При проведении ЧТКВ препарат Bivasave^® вводят в/в струйно в дозе 0,75 мг/кг с последующим немедленным продолжением инфузии со скоростью 1,75 мг/кг/ч до окончания процедуры.

При необходимости введение препарата в этой же дозе может продолжаться еще в течение 4 ч после окончания ЧТКВ, а затем, в последующие 4–12 ч — в дозе 0,25 мг/кг/ч. После проведения ЧТКВ больные должны находиться под постоянным наблюдением для своевременного выявления симптомов ишемии миокарда.

Для больных нестабильной стенокардией или ОИМ без повышения ST-сегмента начальная доза препарата Bivasave^®, которая вводится в/в струйно, составляет 0,1 мг/кг с последующей немедленной инфузией препарата в дозе 0,25 мг/кг/ч в течение не более 72 ч. Если больному планируется проведение ЧТКВ, перед процедурой дополнительно струйно вводится бивалирудин в дозе 0,5 мг/кг с последующей инфузией препарата в дозе 1,75 мг/кг/ч до окончания процедуры. После окончания ЧТКВ введение препарата может продолжаться в течение последующих 4–12 ч в дозе 0,25 мг/кг/ч.

У больных, которым предстоит аорто-коронарное шунтирование (АКШ) на работающем сердце, инфузию препарата проводят до начала хирургической процедуры. Непосредственно перед АКШ бивалирудин вводят в/в струйнов дозе 0,5 мг/кг c последующей инфузией препарата в дозе 1,75 мг/кг/ч до окончания АКШ. Если АКШ планируют проводить в условиях искусственного кровообращения, в/в введение бивалирудина следует прекратить за 1 ч до операции, после чего рекомендуется начать лечение нефракционированным гепарином (НГ).

Для оценки активности бивалирудина могут быть использованы показатели АВС. Величина АВС через 5 мин после струйного введения бивалирудина должна составлять(365±100) с. Если этот показатель через 5 мин после введения препарата не превышает 225 с необходимо повторно струйно ввести бивалирудин в дозе 0,3 мг/кг. При значениях АВС более 225 с, дальнейшего контроля этого показателя не требуется при поддержании дозы препарата в пределах 1,75 мг/кг/ч. Для того чтобы уменьшить риск получения низких значений АВС, приготовленный концентрат и разведенный раствор препарата необходимо тщательно перемешивать перед введением и начальную дозу вводить быстро. Артериальный катетер может быть удален через 2 ч после прекращения инфузии бивалирудина без последующего контроля АВС.

Особенности применения у отдельных групп пациентов

Дети и подростки.Безопасность и эффективность бивалирудина у пациентов в возрасте младше 18 лет не изучались.

Пожилые пациенты. У пожилых пациентов необходимо проявлять осторожность из-за возможного, связанного с возрастом, снижения почечной функции.

Применение у пациентов с нарушениями функций почек. При тяжелой почечной недостаточности (СКФ <30 мл/мин), в т.ч. у пациентов, находящихся на диализе, препарат Bivasave^® противопоказан. При нарушении почечной функции дозу/скорость инфузии необходимо скорректировать. У пациентов с умеренной почечной недостаточностью (СКФ 30–59 мл/мин), которым предстоит ЧТКВ и не зависимо от того, получали они бивалирудин по поводу острого коронарного синдрома (ОКС) или нет, скорость инфузии должна быть снижена до 1,4 мг/кг/ч. Первоначальная доза 0,75 мг/кг, которую вводят струйно, не изменяется. У больных с ОКС и нарушением почечной функции легкой и средне-тяжелой степени рекомендуемую дозу препарата Bivasave^® (0,1 мг/кг струйно/0,25 мг/кг/ч в виде инфузии) изменять не следует.У пациентов с нарушенной почечной функцией во время проведения ЧТКВ рекомендуется проводить контроль времени свертывания, например АВС. Значение АВС необходимо проверять через 5 мин после струйного введения первоначальной дозы. Если величина АВС составляет менее 225 с, то необходимо повторно струйно ввести препарат в дозе 0,3 мг/кг и еще раз проверить АВС через 5 мин после введения повторной дозы.

Применение у пациентов с нарушениями функций печени. Коррекция дозы не требуется. Фармакокинетические исследования свидетельствуют о том, что метаболизм бивалирудина в печени ограничен, поэтому безопасность и эффективность бивалирудина у пациентов с печеночной недостаточностью специально не изучались.

Одновременное назначение с другими антикоагулянтами.У больных ОИМ с повышением сегмента ST, которым планируется ЧТКВ, стандартная терапия на догоспитальном этапе должна включать клопидогрел и в ряде случаев — НГ. Больным можно вводить препарат Bivasave^® через 30 мин после окончания в/в инфузии НГ или через 8 ч после п/к инъекции низкомолекулярного гепарина (НМГ). Препарат Bivasave^® можно назначать одновременно с ингибитором гликопротеина GPIIb/IIIa.

Рекомендации по приготовлению раствора и проведению инфузии. Во флакон с препаратом Bivasave^® добавляют 5 мл воды для инъекций и осторожно покачивают флакон до полного растворения и получения прозрачного раствора. С помощью стерильного шприца с иглой из флакона отбирают 5 мл полученного раствора, который далее разводят раствором декстрозы (глюкозы) 5% или раствором натрия хлорида 0,9% до общего объема 50 мл для получения конечной концентрации бивалирудина 5 мг/мл. Приготовленный восстановленный раствор и разведенный раствор должны быть прозрачными или слегка опалесцировать, от бесцветного до светлого желтого цвета. Если раствор имеет другой цвет или в нем определяются видимые включения, его использование не допускается. Восстановленный раствор хранить при температуре от 2 до 8 °C не более 24 ч. Разведенный раствор хранить при температуре 25 °C не более 24 ч.

bivalirudin veya ilacın diğer bileşenlerine ve ayrıca girudin'e (sülüklere) aşırı duyarlılık;

aktif kanama veya konjenital veya edinilmiş hemostaz bozuklukları nedeniyle artan kanama riski;

şiddetli kontrolsüz arteriyel hipertansiyon;

subakut bakteriyel endokardit;

şiddetli böbrek yetmezliği (SKF <30 ml / dak), h. diyaliz hastalarında;

18 yaşına kadar çocukluk (verimlilik ve güvenlik hakkında veri eksikliği).

Dikkatle: Bivasave ilacı^® gama-brach tedavisi sırasında tromb oluşumu vakaları dikkate alınarak beta-brachoterapi yapılırken dikkatli kullanılmalıdır.

Aşağıda, görülme sıklığına göre bivalirudin alan hastalarda klinik çalışmalar sırasında not edilen yan reaksiyonlara ilişkin özet veriler bulunmaktadır: çok sık (≥1 / 10); sıklıkla (≥1 / 100, <1/10); seyrek olarak (≥1 / 1000, <1/100) ve nadiren (≥1 / 1000, <10.

Kan ve lenfatik sistemden: seyrek olarak - trombositopeni, anemi, INR'de artış .

Bağışıklık sisteminin yanından: seyrek olarak - aşırı duyarlılık reaksiyonları (anafilaktik reaksiyonlar ve şok dahil).

Sinir sisteminin yanından: seyrek - kafa içi kanama; nadiren - baş ağrısı.

İşitme organı ve labirent bozuklukları tarafında: nadiren - kulaktan kanama.

Kalpten : seyrek olarak - koroner arter trombozu, perikardiyal kanama, anjina pektoris, mide taşikardi, bradikardi.

Gemilerin yanından: çok sık - çeşitli lokalizasyonun küçük kanaması; sıklıkla - çeşitli lokalizasyonun önemli kanaması (ölümcül sonuçları olan vakalar dahil), tromboz (ölümcül sonuçları olan vakalar dahil), hafif kanama; seyrek olarak - hematom, kan basıncında azalma, vasküler anomaliler; nadiren - vasküler psödoanevrizma.

LCD'nin yanından: seyrek olarak - çürük kanama, kan kusması, gastrointestinal kanama, melenas, diş etlerinin kanaması, bulantı; nadiren - özofagus kanaması, intraperitoneal kanama, çürük hematom.

Solunum sisteminden ve göğüs organlarından: seyrek olarak - pulmoner kanama, yutma kanaması, hemoptizi, burun kanaması, nefes darlığı.

Deriden ve deri altı dokusundan: sık sık - morarma; nadiren - ürtiker, döküntü.

Böbreklerden ve idrar yollarından: seyrek - hematüri.

İskelet kasının ve bağ dokusunun yanından: seyrek olarak - göğüs ağrısı, sırt ağrısı, kasık bölgesinde ağrı.

Uygulama yerinde genel bozukluklar ve bozukluklar: çok sık - kabın delinme noktasında kanama, damarın delinme noktasında hematom (çapı <5 cm) seyrek olarak -> 5 cm çapında delinme noktasında hematom, çürük, enjeksiyon bölgesinde ağrı; nadiren - uygulama yerinde reaksiyonlar.

Prosedürlerin yaralanmaları, zehirlenmeleri ve komplikasyonları: sıklıkla - koroner stent trombozu (ölümcül vakalar dahil); seyrek olarak - reperfüzyon hasarı (gecikmiş reperfüzyon kan akışı veya eksikliği).

Kanama. Kan akışı verileri diğer istenmeyen olaylardan ayrı olarak değerlendirildi (Tablo. 2).

Tablo 2

Lokalizasyonlarına bağlı olarak kanama sıklığı (heparin + glikoprotein inhibitörü IIb / IIIa'ya kıyasla bivalirudin)

Tablo 3, bivalirudinin ana klinik çalışmalarında anlamlı kanama sıklığını göstermektedir

Tablo 3

Bivalirudinin klinik çalışmaları sırasında önemli kanama sıklığı

* Enoksaparin, çalışmalardan sadece birinde karşılaştırma hazırlığı olarak kullanılmıştır.

Genel olarak, küçük kanama çok sık (≥1 / 10) ve anlamlı - sıklıkla (≥1 / 100 ve <1/10) gözlendi.

Hem minör hem de anlamlı kanama, heparin ve glikoprotein inhibitörü IIb / IIIa alan karşılaştırma grubuna göre bivalirudin alan grupta güvenilir bir şekilde daha az yaygındı. Önemli kanama en sık kateterin enjeksiyon bölgesinde meydana geldi (bkz. tablo. 3). Hemorajik komplikasyonların diğer daha nadir lokalizasyonu (frekans ≥1 / 1000 ve <1/100) alternatif delinme yerleri, retroperitoneal boşluk, LCD, kulak, burun ve boğazdı.

Ek bilgi

65 yaşın üzerindeki kadınlarda ve hastalarda istenmeyen fenomenler daha sık gözlenmiştir.

Симптомы: было зарегистрировано превышение рекомендованных доз препарата Bivasave^®, более чем в 10 раз. Также отмечено превышение и первоначальной дозы, вводимой струйно (более 7,5 мг/кг). У некоторых больных на фоне передозировки препарата отмечались кровотечения.

Лечение: в случаях передозировки, лечение бивалирудином необходимо немедленно прекратить, а больного надлежит наблюдать для своевременного выявления симптомов кровотечения. Антидот для бивалирудина не известен, но бивалирудин подвергается гемодиализу.

Bivasave ilacı^® bivalirudin içerir - trombinin katalitik bölümüne ve hem serbest hem de fibrin ile ilişkili trombinin anyon bağlayıcı bölümüne bağlanan seçici, geri dönüşümlü ve doğrudan bir trombin inhibitörü.

Trombin, tromb oluşumu sürecinde merkezi bir rol oynar, fibrinojeni fibrin monomerlerinin oluşumu ile bölmek ve aktif bir pıhtılaşma faktörü XIIIa oluşumu ile pıhtılaşma faktörü XIII'yi aktive etmek, fibrin molekülleri arasında kovalent enine bağların oluşumuna katkıda bulunur, bu da stabil bir kan pıhtısı oluşumuna yol açar.

Trombin ayrıca trombinin daha fazla oluşumuna katkıda bulunan V ve VIII pıhtılaşma faktörlerini aktive eder ve trombositleri aktive ederek granüllerin toplanmasını ve salınmasını uyarır. Bivalirudin bu trombin etkilerinin her birini inhibe eder.

Bivalirudinin trombine bağlanması ve bu nedenle ikincisinin aktivitesinin bastırılması geri dönüşümlüdür, çünkü trombin yavaş yavaş bivalirudini parçaladığından Arg3-Pro4, trombinin aktif bölümünün fonksiyonunun restorasyonuna yol açan bir bağlantıdır. Bu nedenle, başlangıçta bivalirudin tam bir rekabetçi olmayan trombin inhibitörü olarak işlev görür, ancak zamanla trombosit moleküllerinin diğer pıhtı substratları ile etkileşimini başlangıçta inhibe edebilen ve gerekirse pıhtılaşma sürecini inhibe edebilen rekabetçi bir inhibitör haline gelir.

Bivalirudin, normal insan plazmasının aktif kısmi protrombin süresini (ACTV), trombin zamanını (TV) ve protrombin süresini (PV) arttırır in vitro konsantrasyona bağlı olarak. Bivalirudin, anamnezde heparine bağlı trombositopeni / tromboz sendromu olan bir hastadan elde edilen serumda trombositlerin toplanmasına neden olmaz.

Sağlıklı gönüllülerde ve hastalarda bivalirudin, aktif pıhtılaşma süresi (ABC), ACTV, PV / MNO (uluslararası normalleştirilmiş tutum) ve trombin süresinde (TV) bir artışla doğrulanan doz ve konsantrasyona bağlı olarak antikoagülan aktivite gösterir. B / v bivalirudinin sokulması birkaç dakika içinde önemli bir antikoagülan etkiye neden olur.

Bivalirudin, transdermal koroner koroner müdahale (CTKV) ve stentleme sırasında anti-trombotik bir etkiye sahiptir.

Bivalirudinin farmakodinamik etkileri, ABC dahil kıvılcım önleyici aktivitenin ölçülmesi ile ölçülebilir. ABC'nin değeri, plazmada bivalirudin dozu ve konsantrasyonu ile pozitif korelasyon gösterir. ABC, GPIIb / IIIa glikoprotein inhibitörü ile birlikte tedavide değişmeden kalır.

Mevcut veriler, heparine bağlı trombositopeni ve trombotik sendromlu heparine bağlı trombositopen sendromu olan hastalarda bivalirudinin güvenliğini ve kullanımını gösterir, ancak bilgi sınırlıdır.

Farmakokinetik parametreler doğrusaldır.

Emme. Girişte / girişte biyoavaliuridin mevcudiyeti eksiksiz ve anındadır.

Orta C_ss 2.5 mg / kg / s hızında infüzyonda sabit c / sonrasında bivalirudina 12.4 mcg / ml'dir.

Dağıtım. Bivalirudin, plazma ve hücre dışı sıvı arasında hızla dağılır. V_ss 0.1 l / kg'dır. Bivalirudin kan plazma proteinlerine (trombin hariç) veya kırmızı kan hücrelerine bağlanmaz.

Biyotransformasyon. Bivalirudinin, peptit gibi, onu oluşturan amino asitlere katabolizmaya maruz kaldığı ve daha sonra vücuttaki amino asitlerin atılmasıyla kabul edildiği varsayılmaktadır. Bivalirudin, trombin dahil proteaz tarafından metabolize edilir. Bir trombinin etkisi altında bağlantının bölünmesi sonucu oluşan ana metabolit - Arg3-Pro4 N-end sekansı, trombinin katalitik aktif bölümüne olan afinite kaybı nedeniyle aktif değildir. Bivalirudinin yaklaşık% 20'si idrarla değişmeden görüntülenir.

Sonuç. Konsantrasyonun girişte / girişte zamana bağımlılığı, iki odalı bir modelle iyi tanımlanmıştır. Çıkış, T terminali ile birinci dereceden bir işlemdir_1/2 - Böbrek fonksiyonu normal olan hastalarda (25 ± 12) dk. Karşılık gelen boşluk (3.4 ± 0.5) ml / dak / kg'dır. T_1/2 35-40 dakikadır.

Pediatrik başarısızlık. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda bivalirudinin farmakokinetiği araştırılmamıştır, ancak bivalirudin, örneğin sitokrom P450'nin izopermleri ile karaciğer enzimlerinin katılımıyla metabolize olmadığından değişmediği varsayılmaktadır.

Böbrek yetmezliği. Bivalirudinin sistem açıklığı, kulüp filtrelemesinin hızına (SKF) bağlı olarak azalır. Böbrek fonksiyonları normal olan hastalarda ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda bivalirudinin klerensi aynıdır. Orta veya şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda clience yaklaşık% 20 ve diyaliz olan hastalarda% 80 azalır (Tablo. 1).

Tablo 1

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda bivalirudinin farmakokinetik parametreleri

Bivasave tedavisinde böbrek yetmezliği olan hastalarda^® pıhtılaşma parametrelerini kontrol etmek gerekir, örneğin ABC .

Yaşlı hastalar. Yaşlı hastalarda bivalirudinin farmakokinetiği, böbrek fonksiyonuna bağlı olarak farmakokinetik çalışmasının bir parçası olarak derecelendirilmiştir. Bu yaş grubu hastalar için, böbrek fonksiyonuna bağlı olarak doz düzeltmesi yapılması gerekir.

Vücut kütlesi. Bivalirudin dozu, vücut ağırlığına bağlı olarak mg / kg olarak seçilir.

Bivalirudinin farmakokinetiğinin cinsiyet ve ırka bağımlılığı araştırılmamıştır.

• Trombin düz bir inhibitördür [Antikoagülanlar]

Farmasötik

Asetilsalisilik asit, tiklopidin, klopidogrel, absiximab, eptifibatid ve tirofiban dahil trombosit agregasyon inhibitörleri ile ilaç etkileşimleri üzerine çalışmalar yapılmıştır. Sonuçlar, bu ilaçlarla farmakodinamik etkileşim eksikliğine işaret etmektedir.

Bu ilaçların etki mekanizması göz önüne alındığında, antikoagülanlar (heparin, warfarin), trombositler veya anti-agreggentlerle birlikte bivalirudin kullanımına, artan kanama riski eşlik ettiği varsayılabilir.