Azo Urinary Tract Health

Azo idrar yolunun sağlığı, enfeksiyonlar, travma, operasyonlar, endoskopik müdahaleler veya geçişin neden olduğu alt idrar yolunun mukoza zarının tahrişinden kaynaklanan ağrı, yanma, aciliyet, sıklık ve diğer şikayetlerin semptomatik olarak giderilmesi için endikedir. sesler veya Kateterler neden olur. Semptomları hafifletmek için fenazopiridin HCl kullanımı, nedensel durumların nihai tanı ve tedavisini geciktirmemelidir. Sadece semptomatik rahatlama sağladığı için, ağrı nedeninin derhal ve uygun tedavisi başlatılmalı ve semptomlar kontrol edilirse fenazopiridin HCl kesilmelidir.

Analjezik etki, sistemik analjezik veya narkotik ihtiyacını azaltabilir veya ortadan kaldırabilir. Bununla birlikte, antibakteriyel tedavi ile uyumludur ve antibakteriyel tedavi enfeksiyonu kontrol etmeden önce aralıkta ağrı ve rahatsızlığı hafifletmeye yardımcı olabilir. İdrar yolu enfeksiyonunun fenazopiridin HCl ile tedavisi iki günü geçmemelidir, çünkü fenazopiridin HCl ve bir antibakteriyel ajanın kombine uygulanmasının, antibakteriyelin sadece iki gün uygulanmasından daha fazla kullanım sunduğuna dair bir kanıt yoktur. (Görmek DOZAJ ve YÖNETİM Bölüm.)

100 mg tabletler: ortalama yetişkin dozu yemeklerden sonra günde üç kez iki tablettir.

200 mg tabletler: ortalama yetişkin dozu yemeklerden sonra günde üç kez bir tablettir.

idrar yolu enfeksiyonunu tedavi etmek için bir antibakteriyel ajan ile birlikte kullanıldığında, fenazopiridin HCl uygulaması 2 günü geçmemelidir.

fenazopiridin HCl, daha önce aşırı duyarlılık gösteren hastalarda kullanılmamalıdır. Fenazopiridin HCl kullanımı böbrek yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir.

UYARILAR

Bilgi verilmedi.

ÖNLEMLER

genel

Cildin veya skleranın sarımsı bir tonu, böbrek atılımının bozulması ve tedaviyi durdurma ihtiyacı nedeniyle birikimi gösterebilir. İleri yaşla ilişkili böbrek fonksiyonundaki azalma dikkate alınmalıdır.

NOT: Hastalar fenazopiridin HCl'nin kırmızımsı-turuncu idrar renk değişikliğine neden olduğu ve dokuyu renklendirebileceği konusunda bilgilendirilmelidir. Kontakt lenslerin boyanması bildirilmiştir.

Laboratuvar testleri ile etkileşim

Azo boyası olarak özellikleri nedeniyle, fenazopiridin HCl spektrometri veya renk reaksiyonlarına dayanan idrar analizini bozabilir.

Kanserojenez, mutajenez, doğurganlık bozukluğu

Fenazopiridin HCl'nin uzun süreli uygulanması, sıçanlarda (kolon) ve farelerde (karaciğer) neoplaziye neden olmuştur. Fenazopiridin HCl ile insan neoplazisi arasında bir bağlantı rapor edilmemiş olsa da, bu yönde yeterli epidemiyolojik çalışmalar yapılmamıştır.

Gebelik kategorisi B

Sıçanlarda 50 mg / kg / güne kadar dozlarda üreme çalışmaları yapılmış ve fenazopiridin HCl nedeniyle doğurganlıkta bozulma veya fetüste hasar olduğuna dair hiçbir kanıt göstermemiştir. Bununla birlikte, hamile kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma yoktur. Hayvan üreme çalışmaları her zaman insan tepkisini tahmin etmediğinden, bu ilaç sadece açıkça gerekli olduğunda hamilelik sırasında kullanılmalıdır.

Emziren anneler

Anne sütünde fenazopiridin HCl veya metabolitlerinin oluşumu hakkında bilgi yoktur.

Baş ağrısı, döküntü, kaşıntı ve nadiren gastrointestinal hastalıklar. Anafilaktoid benzeri bir reaksiyon tarif edilmiştir. Metaemoglobinemi, hemolitik anemi, böbrek ve karaciğer toksisitesi, genellikle aşırı dozda bildirilmiştir (bkz. Bölüm ÇEVİRİ).

Böbrek fonksiyonu iyi olan hastalarda önerilen dozun aşılması veya böbrek yetmezliği olan hastalara (yaşlılarda yaygın) normal dozun uygulanması serum seviyelerinin artmasına ve toksik reaksiyonlara yol açabilir. Methemoglobinemi genellikle büyük, akut bir doz aşımını takip eder. Metilen mavisi, intravenöz olarak 1 ila 2 mg / kg / vücut ağırlığı veya 100 ila 200 mg oral askorbik asit, metamoglobinemide derhal bir azalmaya ve tanıya yardımcı olan siyanozun ortadan kalkmasına neden olmalıdır. Oksidatif Heinz-vücut-hemolitik anemi de ortaya çıkabilir ve kronik aşırı doz durumunda “ısırık hücreleri” (degmacytes) mevcut olabilir. Kırmızı kan hücresi G-6 PD eksikliği hemolize yatkın olabilir. Böbrek ve karaciğer fonksiyon bozukluğu ve genellikle aşırı duyarlılık nedeniyle nadiren başarısızlık da ortaya çıkabilir.