Ardalon

Ardalon

Flupirtine

Kapsüller

Yetişkinlerde hafif ve orta şiddette akut ağrı (tedavi).

İçine, kapsülü çiğnemeden ve yeterli miktarda sıvı (Tercihen su) sıkmadan. Mümkünse, ilaç dik konumda iken alınır.

İstisnai durumlarda, ilacın nörodolon kapsülü açılabilir ve yutulabilir/kapsülün sadece içeriğini probla girebilir, kapsülün içeriğini yutarken, acı tadını bir muz gibi bir yemekle nötralize etmeniz önerilir.

100 mg uygulayın (1 kapaklar.) Dozlar arasında eşit aralıklarla günde 3-4 kez. Şiddetli ağrı ile-200 mg (2 kapaklar.) Günde 3 kez. Maksimum günlük doz-600 mg/gün (6 kapaklar.).

Dozlar, ağrının yoğunluğuna ve ilacın bireysel tolere edilebilirliğine bağlı olarak seçilir. Mümkün olan en kısa sürede minimum etkili doz uygulanmalıdır. Tedavi süresi 2 haftalarını geçmemelidir.

65 yaş üstü hastalar: tedavinin başlangıcında-100 mg (1 kapaklar.) Sabah ve akşam günde 2 kez. Doz, ağrı yoğunluğuna ve ilacın tolere edilebilirliğine bağlı olarak 300 mg'a yükseltilebilir.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda kan plazmasındaki kreatinin konsantrasyonu izlenmelidir. Maksimum günlük doz geçmemelidir 300 mg / gün (3 kapaklar.).

Hafif ve orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

Şiddetli böbrek yetmezliği olan veya hipoalbuminemi olan hastalarda maksimum günlük doz geçmemelidir 300 mg / gün (3 kapaklar.). İlacın daha yüksek bir dozda kullanılması gerekiyorsa, hastalar bir doktor gözetiminde olmalıdır.

aktif maddeye veya ilacın başka bir bileşenine aşırı duyarlılık,

hepatik ensefalopati riski olan hastalar ve kolestaz hastaları, TK. ensefalopati gelişebilir veya mevcut ensefalopati veya ataksi seyrini şiddetlendirebilir,

myastenia gravis hastaları gravis flupirtin'in kas gevşetici etkisi ile bağlantılı olarak,

eşlik eden karaciğer hastalığı veya alkolizm olan hastalar,

flupirtin'in hepatotoksik etkiye sahip olabilecek diğer ilaçlarla eşzamanlı kullanımı,

yeni iyileşmiş veya mevcut kulak çınlaması olan hastalar, çünkü bu hastalar hepatik enzim aktivitesi riski yüksektir,

18 yaşın altındaki çocuklar.

Dikkatle: böbrek yetmezliği, hipoalbüminemi, 65 yaşın üzerindeki yaşlılık.

Sınıflandırma WHO yan etkilerin sıklığı: çok sık — ≥1/10 atamalar (≥10%), kez — ≥1/100 ila <1/10 atamalar (≥1 ve <10%), seyrek ≥1/1000 ila <1/100 atamalar (≥0,1 ve <1%) , nadir ≥1/10000 ila <1/1000 atamalar (≥0,01 <0,1%), çok seyrek <1/10000 atamalar (<0,01%), sıklığı bilinmiyor (imkansız değerlendirmek dayanarak, mevcut veri).

Hepatobiliyer sistemden: çok sık-hepatik transaminazların aktivitesinde bir artış, frekans bilinmemektedir-hepatit, karaciğer yetmezliği.

Bağışıklık sisteminden: nadiren-ilaca karşı aşırı duyarlılık, alerjik reaksiyonlar (bazı durumlarda yüksek vücut ısısı, deri döküntüsü, ürtiker, kaşıntı eşlik eder).

Metabolizmanın yanından: genellikle-iştahsızlık.

Sinir sisteminden: sık sık-uyku bozukluğu, depresyon, anksiyete / sinirlilik, baş dönmesi, titreme, baş ağrısı, nadiren-karışık bilinç.

Görme organının yanından: nadiren-görme bozukluğu.

Sindirim sisteminden: genellikle-hazımsızlık, mide bulantısı, kusma, mide ağrısı, kabızlık, karın ağrısı, ağız mukozasının kuruluğu, şişkinlik, ishal.

Deri ve deri altı dokulardan: genellikle-terleme.

Diğer: çok sık-yorgunluk / halsizlik (hastaların %15'inde), özellikle tedavinin başlangıcında.

Yan etkiler esas olarak ilacın dozuna bağlıdır (alerjik reaksiyonlar hariç). Çoğu durumda, tedavi sona erdiğinde veya tedavi bittikten sonra kendi başlarına kaybolurlar.

Belirtiler: (5 g dozunda flupirtin aldıktan sonra) bulantı, taşikardi, secde durumu, ağlama, stupor, konfüzyon, sersemlik, ağız mukozasının kuruluğu. Doz aşımı veya zehirlenme belirtileri durumunda, merkezi sinir sisteminin ihlallerinin ortaya çıkma olasılığı ve karaciğerdeki metabolik bozuklukların artması gibi hepatotoksisite belirtileri göz önünde bulundurulmalıdır.

İntihar amaçlı tek doz aşımı vakaları bildirilmiştir.

Tedavi: kusma indüksiyonu veya zorla diürez uygulaması, aktif karbonun atanması ve elektrolitlerin uygulanması. Bu durumda, sağlık durumu 6-12 saat içinde geri yüklendi. hayatı tehdit eden koşullar bildirilmemiştir. Semptomatik tedavi uygulayın. Spesifik panzehir bilinmemektedir.

Flupirtin, nöronal potasyum kanallarının seçici aktivatörlerinin temsilcisidir (Selective Neuronal Potassium Channel Opener — SNEPCO) ve merkezi eylemin opioid olmayan analjeziklerini ifade eder. Flupirtin, G-proteinine bağlı nöronal K'yi aktive eder - iç doğrultma kanalları. K iyonlarının çıkışı dinlenme potansiyelinin stabilizasyonuna ve nöronların zarlarının uyarılabilirliğinin azalmasına neden olur. Sonuç olarak, Nmda reseptörlerinin (n-metil-B-aspartat) dolaylı inhibisyonu meydana gelir, çünkü NMDA reseptörlerinin Mg iyonları ile bloke edilmesi² hücre zarının depolarizasyonu (NMDA reseptörleri üzerinde dolaylı antagonistik etki) gerçekleşene kadar devam eder.

Terapötik olarak önemli konsantrasyonlarda flupirtin alfa ile bağlanmaz₁- alfa.₂-, 5NT₁- (5-hidroksitriptofan) -, 5NT₂- serotonin, opioid, merkezi M-ve n-kolinoreseptörler.

Flupirtin'in bu merkezi etkisi üç ana etkinin gerçekleşmesine yol açar.

Analjezik etki. Potansiyelin seçici keşfinden dolayı - iyonların eşzamanlı çıkışı ile nöronların kanalları - nöronun dinlenme potansiyeli stabilize oluyor. Nöron daha az uyarılabilir hale gelir.

MNDA reseptörlerine karşı flupirtin'in dolaylı anatomisi, nöronları CA iyonlarının girişine karşı korur² . Böylece, Ca iyonlarının hücre içi konsantrasyonunu arttırmanın hassaslaştırıcı etkisi hafifletilir² . Sonuç olarak, nöron uyarıldığında, yukarı doğru nosiseptif dürtülerin iletiminin inhibisyonu vardır.

Kas gevşetici etkisi. Analjezik etki için tanımlanan farmakolojik etkiler, CA iyonlarının emilimini arttırarak işlevsel olarak desteklenir² terapötik olarak önemli konsantrasyonlarda meydana gelen mitokondri. Kas gevşetici etki, motor nöronlara impuls iletiminin eşzamanlı inhibisyonunun ve insert nöronların karşılık gelen etkilerinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Bu nedenle, bu etki, bir bütün olarak tüm kaslardan ziyade, yerel kas spazmları ile ilgili olarak ortaya çıkar.

Kronikleşme süreçlerinin etkisi. Kronikleştirme süreçleri, hücre içi süreçlerin indüksiyonu yoluyla nöronal fonksiyonların plastisitesinden kaynaklanan nöronal iletim süreçleri olarak düşünülmelidir. nöronal fonksiyonların elastikiyeti, her bir sonraki nabız için yanıtın yoğunlaştığı şişirme tipi mekanizmaların gerçekleştirilmesi için koşullar yaratır. NMDA reseptörleri (gen ekspresyonu) bu tür değişikliklerin tetiklenmesinden büyük ölçüde sorumludur). Flupirtin etkisi altında bu reseptörlerin dolaylı blokajı bu etkilerin bastırılmasına yol açar. Bu nedenle, ağrının klinik olarak önemli kronikleşmesi için olumsuz koşullar yaratılır ve daha önce mevcut olan kronik ağrı durumunda, zar potansiyelinin stabilizasyonu yoluyla ağrı hafızasını silmek için ağrı duyarlılığının azalmasına neden olur

Oral uygulamadan sonra, FLUPİRTİN hızla ve neredeyse tamamen (90%) gastrointestinal sisteme emilir. Alınan dozun %75'ine kadar metabolitleri oluşturmak için karaciğerde metabolize edilir m₁ ve M₂. Aktif metabolit M₁ (2-amino-3-asetamino-6-(4-floro)-benzilaminopiridin) üretan yapısının hidrolizi (reaksiyonun 1.fazı) ve daha sonra asetilasyon (reaksiyonun 2. fazı) ile üretilir ve flupirtin analjezik aktivitesinin ortalama %25'ini sağlar.

Başka bir metabolit-M₂ - biyolojik olarak aktif değildir, p-florobenzilin oksidasyon reaksiyonu (1 fazı), ardından p-florobenzoik asidin glisin ile konjugasyonu (2 fazı) ile oluşur. Hangi izoenzimin esas olarak oksidatif yıkım yolunda yer aldığı üzerine çalışmalar yapılmamıştır. Flupirtin'in sadece küçük bir etkileşim kabiliyetine sahip olması beklenmelidir.

T_1/2 kan plazmasından flupirtin yaklaşık 7 h'dir (10 H — ana madde ve metabolit M için₁), analjezik etki sağlamak için yeterlidir.

Kan plazmasındaki flupirtin konsantrasyonu dozla orantılıdır.

Yaşlı bireylerde (65 yaş üstü), genç hastalarla karşılaştırıldığında, t'de bir artış var_1/2 (tek bir dozda 14 saate kadar ve 12 gün boyunca alındığında 18,6 saate kadar) ve C_max kan plazmasındaki ilaç sırasıyla 2-2, 5 kat daha yüksektir.

Çoğunlukla böbrekler tarafından atılır (69%): 27 % - değişmeden, 28 % - metabolit M şeklinde₁ (asetil metaboliti), %12 — m metaboliti olarak₂ (fluorgipurik asit), uygulanan dozun 1 / 3'ü, açıklanamayan yapının metabolitleri olarak atılır. Dozun küçük bir kısmı safra ve dışkı ile vücuttan atılır.

• Narkotik olmayan analjezik [steroidal olmayan ve diğer anti-enflamatuarlar dahil olmak üzere diğer narkotik olmayan analjezikler]]

Alkol, sedatifler ve kas gevşeticilerin etkisini arttırır.

Flupirtin'in proteinlere yüksek derecede bağlanması nedeniyle, aynı anda kullanılan diğer ilaçların proteinlerine bağlanma derecesini değiştirebilir. Çalışmanın bir sonucu olarak in vitro flupirtin ile varfarin, asetilsalisilik asit, diazepam, benzilpenisilin, digoksin, glibenklamid, propranolol, klonidin arasındaki etkileşimler, sadece Verapamil ve diazepamın, aktivitelerinin artmasına neden olabilecek plazma proteinlerine bağlanmasından flupirtin ile yer değiştirdiği bulunmuştur.

Flupirtin ve dolaylı antikoagülanların eşzamanlı kullanımı ile — kumarin türevleri-dolaylı antikoagülanların dozunu zamanında ayarlamak için PV'NİN düzenli olarak izlenmesi önerilir. Diğer antikoagülan veya antiplatelet ajanlarla etkileşim hakkında veri yoktur (asetilsalisilik asit dahil).

Karaciğerde metabolize olan ilaçlarla flupirtin eşzamanlı kullanımı ile, karaciğer enzimlerinin aktivitesinin düzenli olarak izlenmesi gereklidir. Parasetamol ve karbamazepin içeren flupirtin ve ilaçların kombine kullanımından kaçınılmalıdır.